ΑΥΤΟΣ ΗΤΑΝ Ο ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΓΡΙΒΑΣ ΔΙΓΕΝΗΣ! του Λάμπρου Καυκαλίδη / THIS WAS GEORGIOS GRIVAS DIGENIS! by Lambros Kavkalidis / QUESTO ERA GEORGIOS GRIVAS DIGENIS! di Lambros Kavkalidis / ЭТО БЫЛ ГЕОРГИОС ГРИВАС ДИГЕНИС! Ламброс Кавкалидис

 

ΑΥΤΟΣ ΗΤΑΝ Ο ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΓΡΙΒΑΣ ΔΙΓΕΝΗΣ!

"Πολλές φορές στο λημέρι της Βασιλικής, ο Διγενής καθόταν με τους αντάρτες και μιλούσαν για διάφορα πράγματα. 

Τους ρωτούσε για τις οικογένειες τους, για τη μόρφωση τους. Τους μιλούσε όμως και για τον εαυτό του. Τους είπε, για παράδειγμα, ότι μετείχε ενεργά στη μικρασιατική εκστρατεία και ότι το 30ο Σύνταγμα Πεζικού στο οποίο υπηρετούσε, έφτασε έξω από το Εσκί Σεχίρ. 

Τους μίλησε επίσης για τους αγώνες του στα βουνά της Πίνδου το 1940-41, για την αντίσταση εναντίον των Γερμανών και για τη συντριβή των κομμουνιστών ανταρτών το 1944 στην Αθήνα.

Ιδιαίτερη εντύπωση προκάλεσαν στους αντάρτες οι λεπτομέρειες περιστατικών στη Μικρά Ασία, κατά τα οποία, όπως τους τόνισε ο Διγενής, ο ίδιος είχε αντιμετωπίσει θανάσιμο κίνδυνο. 

Σε ένα από αυτά, ο υπολοχαγός τότε Γ. Γρίβας μαζί με τους στρατιώτες του, είχαν πέσει σε ενέδρα Τούρκων ατάκτων μέσα σε κάποια χαράδρα, με αποτέλεσμα οι μισοί από τους στρατιώτες να χάσουν τη ζωή τους. 

Οι άτακτοι αυτοί Τούρκοι ήσαν οι πιο επικίνδυνοι και αιμοβόροι, γι'αυτό- με ομαδικές σφαγές και κάψιμο χωριών- προκάλεσαν τα πιο πολλά θύματα μεταξύ των Ελλήνων, μετά τη κατάρρευση του μικρασιατικού μετώπου.

Τις ώρες της σχόλης ο Διγενής ήθελε να ακούει από τους αντάρτες ακόμα και παραμύθια, όπως και τραγούδια. 

Ο ίδιος δεν τραγουδούσε, αλλά σφύριζε διάφορους σκοπούς.

Μέρα με τη μέρα, οι αντάρτες αποκτούσαν ολοένα και περισσότερη οικειότητα με τον Αρχηγό τους, γι'αυτό και οι μεταξύ τους κουβέντες συνεχώς διευρύνονταν. 

Σε μια περίπτωση τον ρώτησαν αν είχε παιδιά οπότε ο Διγενής με δάκρυα στα μάτια και, μετά απο έναν βαθύ αναστεναγμό, τους απάντησε:

ΠΑΙΔΙΑ ΜΟΥ, ΕΧΩ ΣΥΖΥΓΟΝ Η ΟΠΟΙΑ ΜΕ ΕΣΤΕΡΗΘΗ ΕΠΙ ΣΕΙΡΑ ΕΤΩΝ. 

ΟΛΗΝ ΜΟΥ ΤΗ ΖΩΗΝ ΤΗΝ ΑΦΙΕΡΩΣΑ ΕΙΣ ΤΗΝ ΥΠΗΡΕΣΙΑΝ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΟΣ. 

ΕΛΑΒΑ ΜΕΡΟΣ ΕΙΣ ΤΡΕΙΣ ΠΟΛΕΜΟΥΣ. ΤΟ ΠΟΛΥΒΟΛΟΝ ΤΟ ΟΠΟΙΟΝ ΕΧΟΜΕΝ ΕΙΣ ΤΗΝ ΚΟΡΥΦΗΝ ΤΟΥ "ΚΑΛΟΓΗΡΟΥ" ΕΠΥΡΑΚΤΩΘΗ ΩΣ ΤΟ ΣΙΔΗΡΟΝ ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΥΡΑΝ ΤΟΥ ΣΙΔΗΡΟΥΡΓΟΥ, ΠΟΛΕΜΩΝ ΤΟΝ ΦΑΣΙΣΜΟ. ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΟΥ ΕΙΣΤΕ ΤΩΡΑ ΕΣΕΙΣ!!!"

Στο σημείο αυτό να επισημανθεί ότι τη περίοδο της κατοχής η γυναίκα του Γ. Γρίβα Κική, κυοφορούσε, αλλά απέβαλε στη προσπάθεια της να διαφύγει από το σπίτι τους για να γλιτώσει, πηδώντας από στέγη σε στέγη. 

Στο σπίτι έκαμαν επιδρομή αντάρτες του ΕΛΑΣ το 1944, η δε οικοκυρά μόλις που πρόλαβε και απομακρύνθηκε. Το σπίτι στη συνέχεια λεηλατήθηκε από τους αντάρτες και παραδόθηκε στις φλόγες!

Τη συγκλονιστική αυτή εμπειρία οσάκις την αφηγειτο ο Διγενής, έκλαιε. Συγκινείτο επίσης όταν ακουε ή διάβαζε θλιβερά περιστατικά. 

Όπως στη περίπτωση που άκουσε τον ποιητή Κωστή Παλαμά να απαγγέλει ενα ποίημα για το νεκρό του παιδί, τον Άλκη.  

Τον άκουσε στο ραδιόφωνο, που είχε ο ίδιος στο λημέρι της Βασιλικής. 

Το πήρε τ' αφτί του ενώ βρισκόταν σε κάποια απόσταση, πλησίασε βιαστικά, συνέχισε να ακούει την απαγγελία και είπε στο Λαμπρό που είχε στη φύλαξη του το ραδιόφωνο: -τι' ναι αυτό; Γιατί δεν μου φώναξες;

Οι ανθρώπινες στιγμές του Διγενή με τους αντάρτες ήσαν πολλές. Τους μιλούσε πατρικά, αλλά δεν έπαυε να ήταν και ο στρατιωτικός ηγητορας τους στον τιτάνιο Αγώνα. 

Ύψωνε τη φωνή του εκεί που χρειαζόταν, θύμωνε και κτυπούσε την αρβύλα του στη γη. 

Οι συνθήκες που ζούσαν αυτό επέβαλλαν. Οι νεαροί ακαπνοι και απειροπόλεμοι Αντάρτες, έπρεπε κάποια στιγμή να γίνουν πραγματικοί αντάρτες, ετοιμοπόλεμοι, σκληροτράχηλοι και αποφασιστικοί...

Ο Αρχηγός όμως δεν έχανε ευκαιρία να τονώνει το ηθικό των ανταρτών με λόγια, αλλά κυρίως με τις πράξεις του. Ήξερε ότι κάθε του ενέργεια και κάθε του λόγος είχαν βαθιά επίδραση στους νεαρούς αντάρτες. 

Όπως ήταν, για παράδειγμα, το σχόλιο που έκανε την επομένη που έφτασε στο λημέρι της Βασιλικής, όταν θέλησε να πιεί νερό από παγούρι και το νερό είχε γίνει πάγος:

- ρε παιδιά, ειπε, ενόσω ζούμε υπό αυτές τις συνθήκες μην φοβάστε, θα νικήσουμε. Δεν υπάρχει περίπτωση να χάσουμε το πόλεμο!

Πολλές φορές ο Διγενής πάνω στο θυμό του ύψωνε το μπαστούνι και φωναζε στους αντάρτες:

- έπρεπε να είστε σε τακτικό στρατό και θα σας έλεγα εγώ!

Από τις πολλές φορές που είπε τη φράση αυτή ο αρχηγός, ο Λάμπρος μια μέρα πήρε το θάρρος και του είπε:

- ευτυχώς που δεν είμαστε σε τακτικό στρατό Θείε!..

Ήταν όντως αυστηρός ο Διγενής με τους αντάρτες του, αλλά πάντα δίκαιος και μεγαλόκαρδος. Ανθρωπιστής και πονόψυχος. 

Ήθελε να αποτελεί υπόδειγμα για αυτούς, και το πέτυχε με την τακτική του, τους αγώνες και τις θυσίες του, παρόλο που τον βάραιναν 60 χρόνια ζωής. 

Δεν έκανε πίσω με τίποτε, ούτε λύγιζε μπροστά στους κινδύνους.. η ιστορία που κρατούσε στους ώμους του είχε βάρος και βάθος. 

Στη κυριολεξία, εφαγε τους Εθνικούς Αγώνες με το κουτάλι.

Βρισκόταν στα βουνά στερούμενος των πάντων, ταλαιπωρούμενος και βασανιζόμενος, με ανοικτό το ενδεχόμενο να χάσει τη ζωή του ανά πάσα στιγμή..

Τις πρώτες μέρες που βρέθηκε στο λημέρι της Βασιλικής, ο Διγενής είδε τους περισσότερους αντάρτες να είναι κουρεμένοι γουλί, κάτι που ήταν καλό για σκοπούς υγιεινής. Οι ίδιοι βέβαια, θεωρούσαν το απόλυτο κούρεμα σαν κύριο χαρακτηριστικό του αντάρτη. 

Κάποιοι μάλιστα, φορούσαν και... Πειρατικά σκουφάκια με έμβλημα τη νεκροκεφαλή και τα αρχικά ΕΟΚ που σήμαινε Ένοπλη Ομάς Καταδρομών, αλλά καλαμπουρίζοντας, την ανέφεραν μεταξύ τους ως Ένοπλη Ομάς... Κουρεμένων!

Όλα αυτά έδειχναν την από μέρους τους μια καθαρά νεανική συμπεριφορά η οποία ομως, με την επιμονή του Διγενή, μετατράπηκε σε ελάχιστο χρόνο, σε ανταρτική νοοτροπία, σε ανεξάντλητο θέληση και σε αμετάκλητη απόφαση για αγώνα και θυσίες...

Αυτός ήταν ο Διγενής!"

Πηγή: "Λάμπρος Καυκαλίδης, το Αγρινό της Ε.Ο.Κ.Α.".

ανάρτηση του Ανδρέα Κανίκλης . 

 

http://pirforosellin.blogspot.gr/ -  Επιτρέπεται η αναδημοσίευση του περιεχομένου της ιστοσελίδας εφόσον αναφέρεται ευκρινώς η πηγή του και υπάρχει ενεργός σύνδεσμος (link). Νόμος 2121/1993 και κανόνες Διεθνούς Δικαίου που ισχύουν στην Ελλάδα.3333.

ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΗ

Ορισμένα αναρτώμενα από το διαδίκτυο κείμενα ή εικόνες (με σχετική σημείωση της πηγής), θεωρούμε ότι είναι δημόσια. Αν υπάρχουν δικαιώματα συγγραφέων, παρακαλούμε ενημερώστε μας για να τα αφαιρέσουμε. Επίσης σημειώνεται ότι οι απόψεις του ιστολόγιου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. Για τα άρθρα που δημοσιεύονται εδώ, ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρουμε καθώς απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των συντακτών τους και δεν δεσμεύουν καθ’ οιονδήποτε τρόπο το ιστολόγιο.