ἡ μαρτυρία ἑνὸς Ἄγγλου, α’ μέρος [1955, κρατητήρια Κοκκινοτρυμιθιᾶς]
... ἐπιθεωρήσαμε τὶς παράγκες κι ἐξετάσαμε τὰ ζητήματα τῆς τροφῆς καὶ τῆς παροχῆς ζεστοῦ νεροῦ. Ἂν ἔκρινα ἀπὸ τὰ βιβλία ποὺ βρίσκονταν στὰ περισσότερα περβάζια τῶν παραθύρων καὶ στὰ κρεββάτια, ἀρκετοὶ ἀπὸ τοὺς τρομοκράτες θὰ ἦσαν διανοούμενοι.
Εἶδα τὴν Ζωὴ ἐν τάφῳ τοῦ Μυριβήλη καὶ τὴν σπάνια ἀθηναϊκὴ ἔκδοση τοῦ Καβάφη, τὰ ποιήματα τοῦ Σεφέρη καὶ τὴν Αἰολικὴ Γῆ τοῦ Βενέζη μὲ τὸν δικό μου πρόλογο ποὺ μεταφράσθηκε μὲ ἀγάπη ἀπὸ τὴν ἀγγλικὴ ἔκδοση.
Αὐτὰ τὰ πράγματα μὲ πλήγωναν, ὅταν γιὰ πρώτη φορὰ καταλάβαινα πὼς ἡ ἔκκληση τῆς ΕΟΚΑ δὲν ἀπευθυνόταν σὲ κακοποιούς, σὲ ἐκ γενετῆς ἐγκληματίες, ἀλλ’ ἀκριβῶς στοὺς πιό ἔξυπνους καὶ ἰδεαλιστὲς ἀνάμεσα στοὺς νέους.
Αὐτοὶ θὰ ὑπέφεραν ἀπὸ τὰ προστάγματα τῶν ἡγετῶν τους.
Ὁ Παῦλος στεκόταν στὸ παράθυρο κοιτάζοντας ἀφῃρημένα πέρα στὴν σκληρὴ καὶ ἄγονη αὐτὴ νεκρὴ ζώνη τοῦ κόκκινου ἀμμοχάλικου.
Δὲν ἔδειξε διόλου πὼς μὲ εἶδε καὶ δὲν ἤθελα νὰ τὸν ἀναγκάσω νὰ μοῦ μιλήσῃ. Δίστασα λίγο καὶ κατόπιν συνόδευσα τὸν Φόστερ σὲ μιὰ σύντομη ἐπιθεώρηση τοῦ δωματίου, βλέποντας πότε δῶ καὶ πότε ἐκεῖ κανένα βιβλίο ἀσκήσεων ἢ κἄποια ἐφημερίδα.
Στὸ τέλος ἀποφάσισα καὶ πῆγα κοντά του κι ἀκούμπησα τὸ χέρι μου στὸν ὦμό του. "Γιατί βρίσκεσαι ἐδῶ;" τὸν ῥώτησα. Λίγο ἤθελε νὰ κλάψῃ, ἀλλὰ τὸ πρόσωπό του γύρισε πρὸς ἐμένα, προσπαθοῦσε νὰ δείξει ψυχραιμία καὶ ἀπάθεια.
Δὲν μιλοῦσε, ἀλλὰ μὲ κύτταζε μ’ ἕνα βλέμμα ἔξαλλης ἀγωνίας, σὰν κἄποιος λύκος νὰ τοῦ τραγάνιζε τὰ σπλάχνα.
"Κι αὐτὸς βρέθηκε μὲ βόμβα" εἶπε βαριεστημένα ὁ Φόστερ. "Καταραμένα ἀνόητα παιδιά!
Τί θαρροῦν πὼς κερδίζουν μ’ ὅλα τοῦτα;
Τὴν ἔριξε στὴν αὐλὴ τῆς ἐκκλησίας κοντὰ στὸ σταυροδρόμι. Ὑποθέτω πὼς πίστευε πὼς θὰ μᾶς τρομοκρατοῦσε".
- Εἶσαι στὴν ΕΟΚΑ; Τὸν ῥώτησα.
- Ὅλοι εἴμαστε ΕΟΚΑ.
Ὅλη ἡ Κύπρος, εἶπε μὲ χαμηλὴ συγκρατημένη φωνή. Ἂν θέλει νὰ μάθῃ γιατί τὴν ἔριξα στὴν αὐλὴ τῆς ἐκκλησίας, ἦταν γιατὶ ἤμουνα δειλός, πές του. Εἶμαι ἀνάξιος. Ὅμως οἱ ἄλλοι δὲν εἶναι σὰν κι ἐμένα. Δὲν φοβοῦνται.
Ξαφνικὰ κατάλαβα πὼς αὐτὸ ποὺ πῆρα γιὰ μῖσος πρὸς τὸ πρόσωπό μου, ἤτανε πραγματικὰ κἄτι ἄλλο· ντροπή.
- Γιατί εἶσαι δειλός;
Ἠταν ἀκόμη πιό κοντὰ στὸ σημεῖο νὰ κλάψῃ καὶ κατάπιε γρήγορα τὸν λυγμό του.
- Ἔπρεπε νὰ τὴν ῥίξω σ’ ἕνα σπίτι, ἀλλ’ ἦταν μικρὰ παιδιὰ ποὺ ἔπαιζαν στὸν κῆπο. Δὲν μπόρεσα. Τὴν ἔριξα στὴν αὐλὴ τῆς ἐκκλησίας.
Ὑπέροχος ἐγωισμὸς τῆς νιότης!
Στενοχωριόταν γιὰ τὴν ἀδυναμία του νὰ ὑπακούσῃ. Δὲν εἶναι φυσικὰ εὔκολο γιὰ νέους ποὺ ἀνατράφηκαν σὲ χριστιανικὴ κοινωνία, νὰ γίνουν ἀπὸ τὴ μιὰ μέρα στὴν ἄλλη τρομοκράτες. Καὶ κατὰ κἄποιον τρόπο, τὸ πρόβλημά του ἦταν πρόβλημα γιὰ ὅλους τοὺς Έλληνες
ΕΟΚΑ μνήμες.Laurence Dwrrelle
[μέρος α]
http://pirforosellin.blogspot.gr/ -
Επιτρέπεται η αναδημοσίευση του περιεχομένου της ιστοσελίδας εφόσον
αναφέρεται ευκρινώς η πηγή του και υπάρχει ενεργός σύνδεσμος (link). Νόμος
2121/1993 και κανόνες Διεθνούς Δικαίου που ισχύουν στην Ελλάδα.3333.
ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΗ
Ορισμένα
αναρτώμενα από το διαδίκτυο κείμενα ή εικόνες (με σχετική σημείωση της πηγής),
θεωρούμε ότι είναι δημόσια. Αν υπάρχουν δικαιώματα συγγραφέων, παρακαλούμε
ενημερώστε μας για να τα αφαιρέσουμε. Επίσης σημειώνεται ότι οι απόψεις του
ιστολόγιου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. Για τα άρθρα
που δημοσιεύονται εδώ, ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρουμε καθώς απηχούν
αποκλειστικά τις απόψεις των συντακτών τους και δεν δεσμεύουν καθ’ οιονδήποτε
τρόπο το ιστολόγιο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου