Η μυστική επιχείρηση των Ναζί στο Θιβέτ (μέρος 1ο) - The Secret Nazi Operation in Tibet (part 1) - L'operazione nazista segreta nel Tibet (parte 1) - La operación secreta nazi en el Tíbet (parte 1)

Η μυστική επιχείρηση των Ναζί στο Θιβέτ (μέρος 1ο)

Όταν το ναζιστικό κόμμα του Χίτλερ ανέλαβε την κυβέρνηση της Γερμανίας, χρηματοδότησε ένα φιλόδοξο πρόγραμμα για την εξερεύνηση της μυστηριώδους και άγνωστης ακόμα τότε περιοχής του Θιβέτ.

 Έμμονη ιδέα του Χίμλερ και των συμβούλων του ήταν ότι στην Ανατολή υπήρχαν ακόμα υπόγεια βασίλεια τα οποία είχαν ιδρύσει οι απόγονοι των αρχαίων αρίων φυλών. Μάλιστα οι βασιλείς τους κατείχαν υπερφυσικές δυνάμεις, τις οποίες οι ναζί θα μπορούσαν να αξιοποιήσουν προς όφελος των αρχών και επιδιώξεων της περίφημης, για το εθνικοσοσιαλιστικό καθεστώς, Θούλης. Εξ ου και η εκστρατεία του 1934 με αρχηγό τον Σβεν Χέντιν, προς αναζήτηση του αρχαίου πολιτισμού των Αρίων στην έρημο Γκόμπι και αργότερα, μεταξύ 1938-1939, στο Θιβέτ, όπου ο Ερνστ Σέφερ μελέτησε τον πολιτισμό των σαμάνων (ιερών μάγων).

 Το ενδιαφέρον των Ναζί προήλθε από ένα περίεργο κράμα θεωριών της ιστορικής και γλωσσολογικής επιστήμης, καθώς και απόκρυφων παραδόσεων που εντόπιζαν την κοινή προέλευση των Αρίων από μια ασιατική κοιτίδα. Πώς διαδίδονταν τέτοιοι μύθοι; Αμφιλεγόμενες προσωπικότητες όπως η Έλενα Μπλαβάτσκι, «ιέρεια» του αποκρυφισμού, αναμειγνύοντας τη βουδιστική παράδοση με φανταστικές θεωρίες έκανε αναφορά σε μυθικά μέρη όπως το Σαμπαλάχ στην έρημο Γκόμπι, όπου ζούσαν οι άρχοντες της άριας φυλής, ή στο Αγκάρθι, υπόγειο βασίλειο κρυμμένο κάτω από τα Ιμαλάια, το οποίο ανήκε στο βασιλιά του κόσμου, επίσης άριας καταγωγής. Το Ahnenerbe, τμήμα των SS, δημιουργήθηκε από τον Χίμλερ ακριβώς για να ερευνήσει την προϊστορία των Αρίων. Έτσι, αποτέλεσαν έκφραση των πιο ευρέως διαδεδομένων εκκεντρικών ιδεών του Χίτλερ στην αγάπη για το έθνος και την κυριότητα. Και ενώ οι Θιβετανοί αγνοούσαν παντελώς τις ρατσιστικές πράξεις του Χίτλερ, η αποστολή του 1939 στο Θιβέτ παραμένει ένας προειδοποιητικός μύθος για το πώς οι ξένες ιδέες, τα σύμβολα, και η ορολογία μπορεί να χρησιμοποιηθούν λανθασμένα. Κάποιοι μιλιταριστές Ναζί φαντάστηκαν το Θιβέτ σαν μια δυνατή βάση για να επιτεθούν στην Βρετανική Ινδία, και έλπιζαν ότι αυτή η αποστολή θα οδηγούσε σε ενός είδους συμμαχίας με τους Θιβετανούς.

 Σ’ αυτό ήταν κατά ένα μέρος επιτυχείς. Την αποστολή υποδέχτηκε ο Reting Regent (που είχε οδήγησε το Θιβέτ από το θάνατο του 13ου Δαλάι Λάμα το 1933), και όντως πέτυχε στο να πείσει τον αντιβασιλιά να συμφωνήσει με τον Αδόλφο Χίτλερ. Αλλά οι Γερμανοί ενδιαφέρονταν για το Θιβέτ και για άλλο λόγο. Όπως προαναφέρθηκε ,ιθύνων νους της αποστολής στο Θιβέτ ορίστηκε ο αναγνωρισμένης αξίας εξερευνητής και φυσιοδίφης Ερνστ Σέφερ. Ο φυσιοδίφης Ερνστ Σέφερ ορίστηκε ως αρχηγός της ναζιστικής αποστολής στο Θιβέτ. Μετά το 1933 ο Σέφερ εντάχθηκε στο επιστημονικό επιτελείο των SS.

Χάρη στη φήμη του και τις προσωπικές του ικανότητες ανελίχθηκε πολύ γρήγορα στην ιεραρχία. Το καλοκαίρι του 1936 ο Σέφερ συναντήθηκε με τον επικεφαλής των SS Χ. Χίμλερ. Οι δύο άνδρες αποφάσισαν την αποστολή στο Θιβέτ. Ο Χίμλερ έτρεφε ιδιαίτερη εκτίμηση για τους πολιτισμούς της Ανατολής και ενδιαφερόταν για τη μελέτη της γερμανικής προϊστορίας, καθώς και για τις πιθανές διασυνδέσεις των αρχαίων Γερμανών με την κοινή κοιτίδα των Αρίων. Κατά τη διάρκεια της προετοιμασίας, οι Γερμανοί ζήτησαν από την βρετανική αποικιακή διοίκηση της Ινδίας να διευκολύνει το έργο της εξερευνητικής αποστολής. Οι Βρετανοί έβλεπαν καχύποπτα την παρουσία Γερμανών στο Θιβέτ, στα όρια της Ινδίας. Επέτρεψαν ωστόσο τη διέλευση από τη χώρα. Για την πρόσβαση όμως στο Θιβέτ παρέπεμψαν τη γερμανική αποστολή στη θιβετιανή κυβέρνηση. Παράλληλα, προειδοποίησαν την τελευταία να μην επιτρέψει την είσοδο των Γερμανών στα εδάφη της.

Η γερμανική αποστολή αναχώρησε στις 18 Απριλίου 1938 από το Βερολίνο. Μετά από ένα μακρύ ταξίδι έφθασε στην Καλκούτα. Εκεί πληροφορήθηκε ότι η θιβετιανή κυβέρνηση είχε απαγορεύσει την είσοδό τους στη χώρα. Απτόητοι οι Γερμανοί κατευθύνθηκαν βόρεια προς την επαρχία του Σικίμ, που οδηγούσε στο Θιβέτ. Στο Σικίμ προέβησαν σε ανθρωπολογικές μελέτες. Έπειτα εισήλθαν στην πόλη Ντόπτρα του δυτικού Θιβέτ, μετά από άδεια των τοπικών αρχών. Τον Ιούλιο του 1938 επέστρεψαν στο Σικίμ, αναμένοντας απάντηση από τη θιβετιανή κυβέρνηση στο αίτημά τους να εισέλθουν στη χώρα. Τον Δεκέμβριο του ίδιου χρόνου έφθασε η πολυπόθητη άδεια, διάρκειας όμως μόλις 14 ημερών και υπό την προϋπόθεση ότι «δεν θα έβλαπταν τον θιβετιανό λαό και δεν θα σκότωναν οποιοδήποτε πτηνό ή θηλαστικό, ενέργεια που θα έθιγε βαθιά τα θρησκευτικά αισθήματα του θιβετιανού λαού».

Στις 19 Ιανουαρίου του 1939, πέντε μέλη των Waffen-SS, τα στρατεύματα Ναζί του Heinrich Himmler, πέρασαν μέσω της αρχαίας, τοξωτής πύλης που οδηγούσε στην ιερή πόλη της Lhasa όπου έγιναν δεκτοί από τον Δαλάι Λάμα.Σύντομα κέρδισαν την εμπιστοσύνη των Θιβετιανών, χάρη στις ιατρικές υπηρεσίες που παρείχαν στον ντόπιο πληθυσμό. Η ευρωπαϊκή ιατρική εκλαμβανόταν ως μαγική ικανότητα από τους κατοίκους της Λάσα. Ως εκ τούτου, επετράπη στην αποστολή η πραγματοποίηση εκτεταμένων ερευνών. Πράγματι ο Σέφερ κατέγραψε ιδιότυπα θρησκευτικά τελετουργικά, ήθη και έθιμα. Μελέτησε την πανίδα και τη χλωρίδα, ενώ επισκέφθηκε αρχιτεκτονικά μνημεία, καθώς και απαγορευμένα ιερά σημεία. Όπως πολλοί Ευρωπαίοι, είχαν εξιδανικευμένες και φανταστικές όψεις για το Θιβέτ, όπως αναφέρει ο Orville Schell στο βιβλίο του Virtual Tibet, “ένα κουβάρι γεμάτο φαντασία γύρω από αυτή την απομακρυσμένη και άγνωστη γη.” Τα σχέδια της εκστρατείας των Ναζί, παρόλα αυτά, δεν περιείχαν την, σε εμάς γνωστή, αναζήτηση για τη Shangri-La, της χαμένης γης η οποία είχε ένα μοναδικά τέλειο και ειρηνικό κοινωνικό σύστημα για να αμύνεται στις παραβάσεις που μάστιζαν την υπόλοιπη ανθρωπότητα. Αντίθετα, η τελειότητα που αναζητούσαν οι Ναζί ήταν μια ιδέα φυλετικής τελειότητας που θα δικαιολογούσε τις απόψεις τους στην παγκόσμια ιστορία και την Γερμανική ανωτερότητα.

Τι επέδρασε σ’ αυτή την παράξενη τοποθέτηση των Θιβετανών μοναχών δίπλα στους αξιωματικούς των Ες-Ες στο τέλος του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου είναι μια παράξενη ιστορία των μυστικών υπηρεσιών, του μυστικισμού, της φυλετικής επιστήμης, και της πολιτικής ίντριγκας. Ήταν, στην ουσία, σε μια διπλωματική και ημί-επιστημονική αποστολή για να αναπτύξουν σχέσεις μεταξύ της Ναζιστικής Γερμανίας και του Θιβέτ και να αναζητήσουν χαμένα απομεινάρια μιας Άριας φυλής χαμένα κάπου στο Θιβετανικό οροπέδιο. Η σχέση εμπιστοσύνης την οποία οικοδόμησε το εθνικοσοσιαλιστικό καθεστώς με τους Θιβετιανούς είχε ως αποτέλεσμα τις διαδοχικές παρατάσεις παραμονής της αποστολής. Τα νέφη ωστόσο του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου πύκνωναν και η επιδείνωση των γερμανοβρετανικών σχέσεων ανάγκασαν τη γερμανική αποστολή να αναχωρήσει εσπευσμένα από το Θιβέτ, τον Αύγουστο του 1939, λίγες μόλις εβδομάδες πριν από την εισβολή του Χίτλερ στην Πολωνία. Η αποστολή έγινε δεκτή με τιμές στο Βερολίνο. Από το ογκώδες φωτογραφικό και κινηματογραφικό υλικό που είχε συλλέξει ο Σέφερ, δημιουργήθηκε και προβλήθηκε το 1942 ένα εθνογραφικό ντοκιμαντέρ με τίτλο το «Μυστικό Θιβέτ». Ωστόσο ήδη από το 1940, ο Χίμλερ είχε απαγορεύσει με μυστική εντολή τη δημοσιοποίηση πρόσθετων στοιχείων για την αποστολή. Η αιτιολόγηση της απαγόρευσης προκάλεσε πολλά ερωτηματικά. Ο αρχηγός των SS ανήγγειλε ότι το κύριο καθήκον της αποστολής στο Θιβέτ ήταν στρατιωτικής και πολιτικής σημασίας και δεν σχετιζόταν τόσο με «την επίλυση επιστημονικών θεμάτων».

Στα τέλη του 19ου – και τις αρχές του 20ου – αιώνα Ευρωπαίοι υπερεθνικιστές και μυστικιστές όπως ο Joseph Arthur de Gobineau, με ιδέες όπως αυτή για τους Ινδό-Ευρωπαίους και ανοιχτόχρωμους Αρίους οδήγησαν σε ένα διαστρεβλωμένο μύθο της Σκανδιναβίας και αργότερα αποκλειστικά της Γερμανικής φυλετικής ανωτερότητας. Η ταύτιση των Γερμανών με τους Ινδό-Ευρωπαίους, και τους Άριους της δεύτερης χιλιετίας π.Χ έδωσε ιστορική προτεραιότητα στην αυτοκρατορική “θέση στον ήλιο” των Γερμανών. Οι εθνικιστές Γερμανοί ρατσιστικά θεωρήθηκε ότι ήθελαν να κατακτήσουν και να κυριαρχήσουν. Επίσης βοήθησε στην υπόθαλψη του αντι-Σημιτισμού και της ξενοφοβίας, αφού Εβραίοι, Γύφτοι και άλλες μειονότητες δεν μοιράζονταν την Άρια Γερμανική κληρονομιά σαν μέλη μιας επικρατούσας φυλής. Ιδέες για μια Άρια ή κυρίαρχη φυλή άρχισαν να εμφανίζονται στα δημοφιλή μέσα ενημέρωσης στα τέλη του 19ου αιώνα. Στη δεκαετία του ’80, ο E. B. Lytton, ένας Ροδόσταυρος, έγραψε ένα μυθιστόρημα best-seller γύρω από την ιδέα μιας κοσμικής ενέργειας (δυνατή κυρίως στο θηλυκό φύλο), την οποία ονόμασε ” Vril”. Αργότερα έγραψε για μια Vril κοινωνία, που αποτελούνταν από υπέρ-όντα τα οποία θα αναδύονταν από τα μυστικά σημεία που κρύβονταν για να κυβερνήσουν τον κόσμο. Οι φαντασιώσεις του συνέπεσαν με ένα μεγάλο ενδιαφέρον για τον αποκρυφισμό, κυρίως μεταξύ των ανώτερων τάξεων, με πολυάριθμες μυστικές εταιρείες που ιδρύθηκαν για να προπαγανδίσουν αυτές τις ιδέες. Είχαν εμβέλεια από αυτούς που ήταν αφιερωμένοι στο Ιερό Δισκοπότηρο μέχρι αυτούς που ακολουθούσαν το μυστικοπάθεια του σεξ και των ναρκωτικών του Alistair Crowley, και πολλοί φαινόταν να έχουν μια ακαθόριστη έλξη για τα πιστεύω των Βουδιστών και των Ινδών. Ο Στρατηγός Haushofer, ένας οπαδός του Gurdjieff και ένας από τους κύριους προστάτες του Χίτλερ αργότερα, ίδρυσε μια τέτοια εταιρεία. Σκοπός του ήταν να ανακαλύψει την καταγωγή της Άριας φυλής, και ο Haushofer την ονόμασε Vril Society, μετά από το μυθιστόρημα του Lytton. Τα μέλη της εξασκούνταν στον διαλογισμό για να ξυπνήσουν τις δυνάμεις του Vril, της θηλυκής κοσμικής ενέργειας. Η εταιρεία Vril υποστήριζε ότι είχε δεσμούς με τους Θιβετανούς δασκάλους.Στη Γερμανία αυτό το μείγμα αρχαίων μύθων και επιστημονικών θεωριών του 19ου αιώνα άρχισε να εξελίσσεται σε μια πίστη ότι οι Γερμανοί ήταν η πιο αγνή εκδήλωση της ενυπάρχουσας ανώτερης Άριας φυλής, της οποίας η μοίρα ήταν να κυβερνήσει τον κόσμο. Αυτές οι ιδέες πήραν επιστημονικό βάρος από αρρωστημένες θεωρίες της ευγονικής και ρατσιστικής εθνογραφίας. Γύρω στο 1919, η Εταιρεία Vril έδωσε χώρο στην Εταιρεία Thule (Thule Gesellschaft), που ιδρύθηκε στο Μόναχο από το Βαρόνο Rudolf von Sebottendorf. Η Εταιρεία Thule στηρίχτηκε στις παραδόσεις πολλών ταγμάτων όπως οι Ιησουίτες, οι Knights Templar, το Τάγμα της Χρυσής Αυγής, και τους Σούφι. Προώθησε το μύθο του Thule, ένα θρυλικό νησί στις παγωμένες βόρειες χώρες που ήταν το σπίτι μιας ανώτερης φυλής, των αυθεντικών Αρίων.

 Όπως στο μύθο της Ατλαντίδας (με τον οποίο κάποιες φορές ταυτοποιείται), οι κάτοικοι του Thule εξαφανίστηκαν από μια καταστροφή που κατέστρεψε τον κόσμο τους. Αλλά οι επιζήσαντες διατήρησαν τις μαγικές τους δυνάμεις και ήταν κρυμμένοι από τον κόσμο, ίσως σε μυστικά τούνελ στο Θιβέτ, όπου ίσως συναντιόταν και ακολούθως αποθήκευαν τις δυνάμεις τους για τους Άριους απογόνους. Ας επισημανθεί χαρακτηριστικά και που ασφαλώς δεν αποτελεί σύμπτωση, το γνωστό γεγονός ότι με διαταγή του Χίτλερ οργανώθηκαν επιστημονικές αποστολές και στον Βόρειο Πόλο. Ακόμη σημαντικότερο είναι όμως το ότι η «Εταιρεία της Θούλης» ενέπνευσε την ίδρυση από το ναζιστικό καθεστώς ιδρυμάτων και ειδικών ομάδων αφιερωμένων στην επιστημονική μελέτη των τομέων ενδιαφέροντος της «Θούλης». Ευρύτερα γνωστή είναι ασφαλώς η «Εταιρεία των Προγόνων»(ΑHNENERDE). Ας εμβαθύνουμε όμως λίγο και ας δούμε με μια πιο ιστορική ματιά τα ενδιαφέροντα της Θούλης καθώς και την σχέση της Εταιρείας αυτής με το εθνικοσοσιαλιστικό καθεστώς , για να αναδείξουμε εν τέλει και την διαφαινόμενη σημασία της στην ευρύτερη κοσμοθεωρία των Ναζί, σύμφωνα με την οποία σχετίζεται άμεσα η καταγωγή των Αρίων. Η Θούλη θεωρείται ότι είναι το νησί στο οποίο προσάραξε ο Πυθέας ο Μασσαλιώτης τον 4ο αιώνα π.Χ. περίπου. Και σύμφωνα με τις επίσημες αρχαιολογικές και ανθρωπολογικές έρευνες, η Θούλη είναι η Ισλανδία. Αυτή η παγωμένη χώρα που απ’ ό,τι φαίνεται θα παίξει έναν πολύ σημαντικό ρόλο τις δεκαετίες που θα ακολουθήσου. Ο ίδιος ο Χίτλερ ήταν μέλος της «Εταιρίας της Θούλης» καθώς και όλοι οι βασικοί συνεργάτες και κοντινοί αξιωματικοί του, και με την άνοδό του στην εξουσία, η αποκρυφιστική δοξασία που κυκλοφορούσε σε μυστικούς κύκλους και γενικά σε περιθωριακά φιλοσοφικά ρεύματα, έγινε η επίσημη γραμμή της ναζιστικής Γερμανίας και εξαπλώθηκε –φανερά πια– σε όλο τον κόσμο. Σύμφωνα με τη θεωρία του Χίτλερ η Άρια φυλή, απόγονος της οποίας θεωρείτο και η γερμανική, ενώ ταυτόχρονα τοποθετείται ως ανώτερη φυλή, έπρεπε να κυριαρχήσει στον κόσμο και στο κεφάλαιο του βιβλίου του με τον τίτλο Άρια Αλήθεια περιέγραψε τον εκπολιτιστικό της ρόλο. Σ’ αυτόν όμως τον αρχηγικό ρόλο των Αρίων θεωρούσε ότι αντιτίθενται όλες οι μη-Άριες φυλές, όπως οι σημιτικές, οι σλαβικές, οι αφρικανικές κ.ά. Απέναντι στο κίνδυνο της επικράτησης των μη-Άριων φυλών, οι Ναζί δημιούργησαν την «Υπηρεσία Φυλετικής Πολιτικής». Στόχος της ήταν η αποκατάσταση και η εδραίωση της Άριας φυλής.

Πηγή : http://revealedtheninthwave.blogspot.gr/2017/08/blog-post_102.html

http://pirforosellin.blogspot.gr/  - Επιτρέπεται η αναδημοσίευση του περιεχομένου της ιστοσελίδας εφόσον αναφέρεται ευκρινώς η πηγή του και υπάρχει ενεργός σύνδεσμος(link ). Νόμος 2121/1993 και κανόνες Διεθνούς Δικαίου που ισχύουν στην Ελλάδα.

ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΗ

Ορισμένα αναρτώμενα από το διαδίκτυο κείμενα ή εικόνες (με σχετική σημείωση της πηγής), θεωρούμε ότι είναι δημόσια. Αν υπάρχουν δικαιώματα συγγραφέων, παρακαλούμε ενημερώστε μας για να τα αφαιρέσουμε. Επίσης σημειώνεται ότι οι απόψεις του ιστολόγιου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. Για τα άρθρα που δημοσιεύονται εδώ, ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρουμε καθώς απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των συντακτών τους και δεν δεσμεύουν καθ’ οιονδήποτε τρόπο το ιστολόγιο.