Δολοφονίες των Μάλλιου, Μπάμπαλη και Παύλου Μπακογιάννη [μέρος 2] / Omicidi di Mallios, Bambalis e Pavlos Bakoyannis [parte 2] / Murders of Mallios, Bambalis and Pavlos Bakoyannis [part 2] / Убийства Маллиоса, Бамбалиса и Павлоса Бакоянниса [часть 2]

Ο Πέτρος Μπάμπαλης (Καμπιά Σπερχειάδος, 1930 – Αγιος Σώστης Αττικής, 31 Ιανουαρίου 1979) ήταν ανώτερος αξιωματικός του Σώματος της Αστυνομίας Πόλεων με το βαθμό του Αστυνόμου Α’.Ο Μπάμπαλης μετά τη δολοφονία του Μάλλιου, είχε εγκαταλείψει πρόσκαιρα την Ελλάδα και εγκαταστάθηκε στο εξωτερικό. Σύμφωνα με δημοσίευμα της εφημερίδος «Το Βήμα»  τα μέλη του αποκαλούμενου Επαναστατικού Συμβουλίου του Ε.Λ.Α. διχάστηκαν σχετικά με το αν πρέπει να δολοφονηθεί ή όχι ο Μπάμπαλης και η απόφαση παραπέμφθηκε σε ψηφοφορία, στην οποία με μία ψήφο διαφορά αποφασίστηκε η δολοφονία του.

Στις 21:35 το βράδυ της 31ης Ιανουαρίου 1979 και ενώ ο Μπάμπαλης κατέβηκε από το σπίτι του στον Άγιο Σώστη της Νέας Σμύρνης, προκειμένου να παρκάρει το αυτοκίνητο του στο υπόγειο γκαράζ, δέχθηκε επίθεση από δύο νεαρούς, οι οποίοι έριξαν εναντίον του οκτώ σφαίρες από όπλο διαμετρήματος 0,45, που τον βρήκαν στο κεφάλι και το στήθος. Ο Μπάμπαλης εξέπνευσε, μέσα στο περιπολικό της αστυνομίας, πριν από τη μεταφορά του στο 401 ΓΣΝΑ, όπου απλώς πιστοποιήθηκε ο θάνατος του. Στην προκήρυξη που βρέθηκε δίπλα στο σώμα του, την οργάνωση για το χτύπημα αναλαμβάνει η νεο-εμφανιζόμενη τότε «Ομάδα: Ιούνης ’78» που αποτελούσε μέρος της ακροαριστερής τρομοκρατικής οργάνωσης «Επαναστατικός Λαϊκός Αγώνας» (Ε.Λ.Α). Επειδή όμως η απόφαση, για τη δολοφονία του Μπάμπαλη, δεν ήταν ομόφωνη χρησιμοποίησαν αυτό το όνομα. Τελικά την ευθύνη για την δολοφονία του Μπάμπαλη ανέλαβε ο Ε.Λ.Α. που το 1985 θα αποδεχθεί την «πατρότητα» της δολοφονικής οργάνωσης.

Στις 7 Σεπτεμβρίου 1974, με μία από τις πρώτες κινήσεις της μεταπολιτευτικής κυβέρνησης του Κωνσταντίνου Καραμανλή, ανακοινώθηκε από το Υπουργείο Δημόσιας Τάξεως ότι γίνεται έρευνα για βασανιστήρια πολιτικών κρατουμένων από αξιωματικούς, υπαξιωματικούς και άνδρες των Σωμάτων Ασφαλείας. Στις 11 Σεπτεμβρίου 1974 τέθηκαν σε διαθεσιμότητα, για χρονικό διάστημα δώδεκα μηνών, κατηγορούμενοι για βασανισμούς 7 αξιωματικοί της Αστυνομίας Πόλεων, μεταξύ των οποίων και ο Μάλλιος για τον οποίον έγινε λόγος προηγουμένως. Η πρώτη δίκη του Μπάμπαλη, είναι η επονομαζόμενη και «δίκη των 15», αφού σε αυτή δικάστηκαν τον Νοέμβριο του 1975, στο Μικτό Κακουργιοδικείο Χαλκίδος, 15 αξιωματικοί και υπαξιωματικοί της Ελληνικής Αστυνομίας οι οποίοι κατηγορήθηκαν για τα βασανιστήρια που διέπραξαν εις βάρος πολιτικών κρατουμένων το διάστημα Νοεμβρίου 1973 – Απριλίου 1974. Στις 30 Νοεμβρίου του 1975, η ετυμηγορία του δικαστηρίου αθωώνει 4 κατηγορούμενους ενώ τιμωρεί με εξαγοράσιμες ποινές τους υπόλοιπους. Όσον αφορά τον Πέτρο Μπάμπαλη, το πρόσκομμα της μη έγκαιρης έγκλησής του, οδηγεί το δικαστήριο στην παύση της δίωξης. Παρά την παύση της δίωξης του ο Μπάμπαλης δεν αφέθηκε ελεύθερος αλλά προφυλακίστηκε για άλλη κατηγορία βασανιστηρίων. Ωστόσο, η κατηγορία από κακούργημα μετατράπηκε σε πλημμέλημα και στις 22 Απριλίου του 1975, αποφυλακίστηκε. Στις 14 Μαΐου του 1975 απολύθηκε από την Αστυνομία Πόλεων. Η δεύτερη δίκη του θα γινόταν από το Τριμελές Πλημμελειοδικείο Πατρών, τον Δεκέμβριο του 1975, όπου κατηγορούμενος και πάλι για βασανιστήρια μαζί με τον Ευάγγελο Μάλλιο, θα αθωωθεί. Στις 17 Σεπτεμβρίου 1976 άρχισε στο Τριμελές Πλημμελειοδικείο Αθηνών, που συνεδρίασε στην αίθουσα του Διαρκούς Στρατοδικείου Αθηνών στο Ρουφ, η τρίτη δίκη εναντίον του Μπάμπαλη, στην οποία συγκατηγορούμενος ήταν και ο Μάλλιος και πέντε ακόμη αξιωματικοί. Η απόφαση εκδόθηκε στις 12 Οκτωβρίου και στον Μπάμπαλη επιβλήθηκε ποινή φυλάκισης 24 μηνών. Όλοι οι κατηγορούμενοι αφέθηκαν ελεύθεροι πλην του Μπάμπαλη που οδηγήθηκε στις φυλακές Κορυδαλλού προκειμένου να εκτίσει δύο μήνες από το υπόλοιπο της ποινής του και αποφυλακίστηκε στις 23 Οκτωβρίου 1977, μετά από διάστημα δεκαοκτώ μηνών, ύστερα από μείωση της ποινής στο Εφετείο. Ενδιάμεσα, στις 12 Δεκεμβρίου 1976, ο Μπάμπαλης παραπέμφθηκε να δικαστεί στο Τριμελές Εφετείο σε δεύτερο βαθμό για την πρωτόδικη ποινή των 24 μηνών που του είχε επιβληθεί, όμως η υπόθεση αναβλήθηκε για τις 28 Ιανουαρίου 1977.

Ο Παύλος Μπακογιάννης (Βελωτά Ευρυτανίας, 10 Φεβρουαρίου 1935 – Αθήνα, 26 Σεπτεμβρίου 1989) ήταν δημοσιογράφος με αντιστασιακή δράση κατά τη διάρκεια της δικτατορίας, πολιτικός και εκλεγμένος βουλευτής με τη Νέα Δημοκρατία στην εκλογική περιφέρεια Ευρυτανίας, γαμπρός του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη και σύζυγος της Ντόρας Μητσοτάκη Μπακογιάννη ο οποίος δολοφονήθηκε από την 17Ν. Η τρομοκρατική οργάνωση 17 Νοέμβρη δολοφόνησε τον Μπακογιάννη το πρωί της Τρίτης 26ης Σεπτεμβρίου 1989 στην είσοδο της πολυκατοικίας της οδού Ομήρου 35 στην Αθήνα, όπου στεγαζόταν το γραφείο του. Οι δράστες τον περίμεναν στις σκάλες που οδηγούσαν στο υπόγειο. Όταν εμφανίστηκε τον πυροβόλησαν πέντε φορές και τράπηκαν σε φυγή με το κλεμμένο αυτοκίνητο που το παράτησαν στην οδό Λέοντα Σγουρού 11. Ο σοφέρ άκουσε τους πυροβολισμούς, είδε τον Μπακογιάννη αιμόφυρτο στο πάτωμα και τον μετέφερε στο νοσοκομείο Ευαγγελισμός όπου και κατέληξε.

Πηγή: https://vithoskopio.wordpress.com/2023/06/26/%ce%b4%ce%bf%ce%bb%ce%bf%cf%86%ce%bf%ce%bd%ce%af%ce%b5%cf%82-%cf%84%cf%89%ce%bd-%ce%bc%ce%ac%ce%bb%ce%bb%ce%b9%ce%bf%cf%85-%ce%bc%cf%80%ce%ac%ce%bc%cf%80%ce%b1%ce%bb%ce%b7-%ce%ba%ce%b1%ce%b9-%cf%80/

http://pirforosellin.blogspot.gr/   -  Επιτρέπεται η αναδημοσίευση του περιεχομένου της ιστοσελίδας εφόσον αναφέρεται ευκρινώς η πηγή του και υπάρχει ενεργός σύνδεσμος (link). Νόμος 2121/1993 και κανόνες Διεθνούς Δικαίου που ισχύουν στην Ελλάδα.736

ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΗ

Ορισμένα αναρτώμενα από το διαδίκτυο κείμενα ή εικόνες (με σχετική σημείωση της πηγής), θεωρούμε ότι είναι δημόσια. Αν υπάρχουν δικαιώματα συγγραφέων, παρακαλούμε ενημερώστε μας για να τα αφαιρέσουμε. Επίσης σημειώνεται ότι οι απόψεις του ιστολόγιου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. Για τα άρθρα που δημοσιεύονται εδώ, ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρουμε καθώς απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των συντακτών τους και δεν δεσμεύουν καθ’ οιονδήποτε τρόπο το ιστολόγιο.