Δεν είναι παραχάραξη της ιστορίας, όταν δεν
διδάσκονται σε καμμία βαθμίδα της εκπαιδεύσεως ότι οι «Βέδες», τα ιερά βιβλία
των αρχαίων Ινδών αναφέρουν και κατονομάζουν ότι οι μόνοι που μπορούσαν να
κατασκευάσουν ιπτάμενες μηχανές ήσαν μόνο οι Έλληνες, αλλά και αυτοί που τα
επάνδρωναν ;
Το
αρχαίο ινδικό βιβλίο «Samarangana Sutradhara» [Μετάφραση εις τα ελληνικά -
έκδοση Λιακόπουλος - ........] αναφέρει για τους πολέμους που έγιναν στην Αρχαία
Ινδίας. Σε αυτό το βιβλίο υπάρχουν κείμενα που αναφέρουν με ακριβείς
λεπτομέρειες, πως κατασκευάζοντο μηχανές που μπορούσαν να πετάξουν. Και φυσικά
γίνονται αναφορές όπως σε όλα τα ινδικά έπη για τους «Σαβαρτζνάνα Γιαβάνα» τους
«Παντογνώστες Ίωνες [Έλληνες]», όπου Γιαβάνα είναι αντίστοιχη του Γιουνάν που
σημαίνει Ίωνες, δηλαδή Έλληνες.
Οι
μηχανές αυτές ονομάζονταν Vimana [Βιμάνα].Για την κατασκευή αυτών των εναέριων
μηχανών εχρησιμοποιούσαν κυρίως σίδηρο, χαλκό, υδράργυρο, και μόλυβδο, δηλαδή
ελαφριά υλικά.
Όπως
αναφέρουν τα κείμενα αυτά οι μηχανές αυτές μπορούσαν να πετάξουν για μεγάλες
αποστάσεις. Επίσης υπάρχουν αναφορές το πώς εγένοντο οι κατασκευές αυτών των
μηχανών και στις οποίες είναι αφιερωμένες 230 σελίδες. Εχρησιμοποιούντο και
κατά την διάρκεια της ειρήνης αλλά και του πολέμου.
Σε
αυτά υπάρχουν περιγραφές και οδηγίες εκτός από την κατασκευή των σκαφών Βιμάνας
vimanas, και αναφορές στις δυνατότητες και τα όπλα τους. Για παράδειγμα ο όρος
saposamhara χρησιμοποιείται για κάποιου είδους πύραυλο, ο όρος prasvapna για
ένα «όπλο που υπνωτίζει» και ο όρος agni astras για τα «κεραυνοβόλα όπλα».
Επίσης γίνεται αναφορά στις ιλιγγιώδεις ταχύτητες των σκαφών και στη δυνατότητα
ελιγμών και κινήσεων που παρεμπιπτόντως διαθέτουν και σύγχρονα πολεμικά
αεροσκάφη (στάση και αναστροφή στον αέρα, κάθετη απογείωση-προσγείωση κ.τ.λ).
Το
ποίοι κατασκεύαζαν αυτές τις μηχανές αναφέρονται μέσα στα κείμενα, αυτού του
βιβλίου αλλά και των υπολοίπων που διασώζονται από την αρχαία ιστορία των
Ινδιών όπου και κατονομάζοντο ότι ήσαν οι Έλληνες.
Εις
το βιβλίο «Brihat Kath - Αlokasamgraha», αναφέρεται η προσπάθεια του
βασιλέως Rumanavat να αποκτήσει μια
ιπτάμενη μηχανή. Και τότε απευθύνθηκε στους μηχανικούς του να του την
κατασκευάσουν. Αυτοί του απήντησαν ότι ίδιοι δεν ξέρουν να κατασκευάζουν
τέτοιες μηχανές και οι μόνοι που μπορούν να φτιάξουν Vimanes [Βιμάνα] είναι οι
Έλληνες.
Ένα
ακόμη βιβλίο με την ονομασία «Οι πράξεις του βασιλέως Harsha», το οποίο είναι
του 7ου αιώνος π. Χ., ο βασιλέας Harsha [Αρσά – Αρσινόης ;] απέκτησε μια τέτοια
ιπτάμενη μηχανή, την οποίαν την κατασκεύασε ένας Έλληνας που τον είχε
φυλακισμένο.
Όλα
τα ιερά τους βιβλία περιέχουν αναφορές για τα Βιμάνα, τα ιερά τους βιβλία είναι
:
Manusa,
Mahabharata*1, Rigu Veda, Samarangana, Sutradhara και Vymaanika Shaastra.
Έτσι βλέπουμε ότι
βρίθουν οι αναφορές σε μηχανές που πετούν, εντός των αρχαίων Ινδικών κειμένων,
όλες οι αναφορές κατονομάζουν μόνον τους Έλληνες, να μπορούν να τις
κατασκευάσουν. Όπου οι Ίωνες Γιαβάνα αναφέρονται εις τα ιερά ινδικά έπη και
λέγουν οι ήρθαν από την δύση επάνω εις σε αστραφτερά ιπτάμενα πλοία που είχαν
κινητήρες που λειτουργούσαν με βάση τον υδράργυρο. Και πάντα αφού ρύθμιζαν όλες
τις υποθέσεις εις την Ινδία ξαναχάνοντο εις τον ουρανό με τα αστραφτερά
ιπτάμενα πλοία τους επιστρέφοντας εις την Ελλάδα, επανέρχοντο δε όταν έπρεπε
πάλι να ρυθμίσουν κάτι εις την χώρα αυτή.
Διότι
την αρχαία Ινδία οι αρχαίοι Έλληνες την γνώριζαν πολύ καλά αιώνες πριν από την
εποχή του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Οι μύθοι αφηγούνται τις περιπλανήσεις του Θεού
Διονύσου και του ημιθέου Ηρακλέους εις την χώρα των Ινδών. Ο Όμηρος μιλάει για
κάποιους Ανατολικούς Αιθίοπες οι οποίοι μάλλον δεν είναι άλλοι από τους Ινδούς.
Ο Ηρόδοτος καταγράφει τις πρώτες μαζικές μεταναστεύσεις Ελλήνων στη Βακτριανή
και τη Σογδιανή, προς τα μέρη των Ινδιών. Ο Αρριανός αναφέρεται ξεκάθαρα στην
ύπαρξη Ελλήνων εγκαταστημένων στην Ινδία, πριν από τον Αλέξανδρο.
Πολλοί Έλληνες γεωγράφοι από την εποχή του Δαρείου του Α εξερεύνησαν την
ινδική χερσόνησο όπως ο Σκύλαξ ο Καρυανδεύς, ο Εκαταίος ο Μιλήσιος, ο Κτησίας ο
Κνίδιος κ.άλλοι.
Η
μετάφραση των ιερών Ινδικών κειμένων που προαναφέραμε, από τα σανσκριτικά εις
τα ινδικά και από εκεί εις τα αγγλικά, ξεκίνησε το 1952 και ολοκληρώθηκε το
1973, οπότε και δημοσιεύθηκε η αγγλική μετάφραση για το ευρύ κοινό.
[απόσπασμα από του άρθρου του μέλους
A.......... από την ακόλουθο ιστοσελίδα :
http://www................................html- ημέρα ..........., μήνας ..... ημερομηνία ..,
έτος ..... -
Αρχαία Ινδία – Maria Ausilia Albanese
εκδόσεις Καρακώτσογλου – ...... -
Η καθημερινή ζωή στην αρχαία Ινδία μέχρι τον
8ο αιώνα μ.Χ. –
«La vie quotidienne dans 1 Inde jusqu au
VIIIe siècle» -
[Η καθημερινή ζωή στην Ινδία από τον 1ο μέχρι το δέκατο όγδοο αιώνα ]
Συγγραφέας: Auboyer, ........ - Μετάφραση: Αγγέλου, Έλλη Ι. –
εκδόσεις ................... Δημ. Ν..
*1 Στο Mahabharata υπάρχουν αναφορές για τις
επιπτώσεις από την χρήση αυτών των όπλων, καθώς γίνεται λόγος για εξολόθρευση
φυλών με μια μόνο επίθεση που άφηνε πίσω της κονιορτοποιημένα χωριά και φρικτά
παραμορφωμένα σώματα, αδύνατον να αναγνωριστούν*2. Μια περιγραφή που θυμίζει
την εικόνα που υπάρχει μετά από την έκρηξη ατομικής βόμβας.
*2 στην πόλη Daro της Ινδίας ευρέθησαν
σκελετοί οι οποίοι σε εξέταση που τους έγινε βρέθηκε πάνω τους ραδιενέργεια 50
φορές πάνω από τα επιτρεπόμενα όρια. Οι τοίχοι και τα θεμέλια της αρχαίας
πόλεως είναι λυωμένοι μαζί, και κυριολεκτικά έχουν υαλοποιηθεί.
[Περιοδικό «Αναζήτηση - apocalypsejohn»
http://www........................................
-
Απόσπασμα από το άρθρο που προέρχεται από την
ιστοσελίδα όπως και η φωτογραφία :
www....................................................com
http://w..............................................APQ
Under Creative Commons License: Attribution
Στην
Ινδική Μυθολογία, μέσα στο κεφάλαιο Μπράτ- Κάθα αναφέρει για τους Γιαβάνας (Έλληνες -Ίωνες, Ιάωνες, Γιόνας ή Γιονβάς ή Γιαβάνας
) που είναι παντογνώστες, γενναίοι και ορμητικοί εις την μάχη, πρέπει να τύχουν
σεβασμού όπως οι Θεοί. Εδώ αναφέρεται η εξής καταπληκτική ιστορία : Αχ αυτοί οι
Γιαβάνας, μόνοι αυτοί ξέρουν να κατασκευάζουν και να οδηγούν τόσο καλά στον
αέρα τα βιμάνας που πετάνε χάρη στη καύση του υδραργύρου γρήγορα σαν αστραπές.
Με τα φτερωτά τους αυτά άρματα, που σκορπάνε φωτιές και γνώση όταν πετούν,
εποπτεύουν όλη την ανατολή και δίνουν το καλό ή το κακό ανάλογα σ΄ αυτούς που
αρμόζει η ανταμοιβή ή η τιμωρία. Εδώ αναφερόμαστε στο 12.000 π.Χ. (Δηλαδή πριν
τον καταποντισμό της Ατλαντίδος). Μετά πάμε στο Mahabharata, εποχές μυθικές και
εξακριβωμένες ιστορικά. Αναφέρει : Οι
Γιαβάνας με τα γενναία μάτια, σοφοί, δίκαιοι και γενναίοι, ποιος δεν θα μιλήσει
με θαυμασμό για την αντρειοσύνη και την σοφία τους. Μετά αναφέρεται εις τις
εκστρατείες του Διονύσου το
4.000 π.Χ. (;) και του Ηρακλή το
1.300 π.Χ. (;), και λέγει : Ο Διόνυσος έφτιαξε την Νύσσα (Διονυσία) στην Παρθία και εκεί καλλιέργησε αμπέλια και
εγκατάστησε τους πρώτους Γιαβάνας (Έλληνες) αποίκους, και μετά ο Ηρακλής
άλλους. Πριν από την κάθοδο των Δωριέων εις την Ινδία οι ιστορικοί ομιλούν για
την κάθοδο των Κρητών και Αιγαίων
Τερμίλλων ή Δραβίδων στην Ινδία. Είναι οι κτίστες του περίφημου Μοχέντζο - Ντάρο. Η εκστρατεία του Διονύσου
όπως μας αναφέρουν ινδικές γραφές ήτο η κάθοδος των Γιόνας (Ιώνων ) και των
Κουρητών, ενώ εις την δεύτερη εκστατεία του Ηρακλέους μιλάνε για Γιόνας (Ίωνες
) και Αχιγιάκα (Αχαιούς) που ηγείται αυτών ο Ράμα (Πάμα ή Πάνα ή Πάνας)[όπου το Ρ είναι και Π βάσει
«καθρεπτισμού»]. Και μετά ήρθε η τρίτη εκστρατεία που έκαμε ο Αλέξανδρος ο
Μακεδών, ο Γιόνα Σικαντάρ Μαχαντόν.
Ο
Αρριανός εις το ...΄, βιβλίο του ότι εις την Νύσσα ο Αλέξανδρος βρήκε αυθεντικούς
Έλληνες και μέθυσαν και τραγούδησαν το «Ενάν- Ενοί» και τέλεσαν Διονυσιακά
μυστήρια. Οι κάτοικοι της περιοχής αυτοαποκαλούνται Καφίρ ή Καβίρ ή Καβείροι.
Πάντως το εκπληκτικό είναι ότι οι Ινδοί της εποχής μιλάνε για ελληνικά βασίλεια
της περιόδου που ζούσε ο Βούδας, πριν την κάθοδο του Μεγάλου Αλεξάνδρου, όπως
αναφέρεται στο ιερό βουδιστικό βιβλίο «Μαγιμανικάγια». Αλλά και ο σύγχρονος του
Βούδα Ινδός γραμματικός Panini (400 π.Χ.) ο οποίος επιχειρεί συγκριτική
γραμματική μελέτη ανάμεσα στα σανσκριτικά και στα γιαβαναλιπιγιάμ (ιωνικά -
ελληνικά) όπου δίνει στοιχεία ότι τα ελληνικά ήσαν ήδη γνωστή γλώσσα πριν τον
Μέγα Αλέξανδρο, τόσο γνωστή ώστε να χρησιμοποιείται για συντακτικά
παραδείγματα. ( άρθρο του Αλέξανδρου Τσιόγκα
εις το περιοδικό Τότε - .......)
[η βιβλιογραφία αποκρύπτεται μέχρι κυκλοφορίας
του βιβλίου του συγγραφέως, διότι αντιγράφονται τα άρθρα του άνευ αναφοράς εις
το όνομά του]
Απόσπασμα από το βιβλίο του συγγραφέως Ομήρου Ερμείδη με τον τίτλο «Αναμνήσεις από
το μέλλον του χθες» υπότιτλο «Ηρωολόγιον Αγιολόγιον» υπό έκδοσιν τέλος 2016.
http://pirforosellin.blogspot.gr/ -
Επιτρέπεται η αναδημοσίευση του περιεχομένου της ιστοσελίδας εφόσον
αναφέρεται ευκρινώς η πηγή του και υπάρχει ενεργός σύνδεσμος(link ). Νόμος
2121/1993 και κανόνες Διεθνούς Δικαίου που ισχύουν στην Ελλάδα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου