Πειραιας μια πόλη που έχει αλλάξει πάρα πολυ δεκαετία με δεκαετία ,χρόνο με χρόνο.Πολλοί λένε πως έχει αλλάξει προς το χειρότερο , αντι να γίνεται πιο μοντέρνα ,γίνεται περισσότερο τσιμεντούπολη.
Ας δούμε παρακάτω κάποιες φωτογραφίες απο το παρελθόν της πόλης μας , όπως τις έχει ανεβάσει ο κος Δ.Άννινος στο facebook.
Το θωρηκτό Αβέρωφ στην Ακτή Βασιλειάδη εκεί που είναι σήμερα η πύλη Ε1
Η Καστέλλα με την ακτή Πρωτοψάλτη απο κάτω να είναι τιποτα παρά ενας χωματόδρομος δίπλα στη θάλασσα.Καμία σχέση με το σημερινό τοπίο.
Το παλιο στάδιο Καραισκακή με το πύργο των Δημοσιογραφικών να φαίνεται σε πρώτο πλάνο.
Ο λόφος της Καστέλλας απο ψηλά στα τέλη της Δεκαετίας του 1940
Η Λεωφόρος Βασιλέως Γεωργίου το 1953.
Εδώ στέκει σήμερα το Ναυτικο Μουσείο και μπροστά ο “Παπανικολής” .Σήμερα γεμίζει απο φωνές παιδιών που παίζουν παλαιότερα απο φωνές των παιδιών και όχι μονο που έκαναν το μπάνιο τους στη Φρεαττύδα
Η Γρηγορίου Λαμπράκη, πιθανότητα στο ύψος της διασταύρωσης της με τη Μπουμπουλίνας .Για περισσότερες λεπτομέρεις παρακαλούμε οπως διαβάσετε το σχόλιο του κου Ανδρέα Γρέττου.
Δεξαμενή στου Βασιλειάδη …όχι ομως στις μόνιμες αλλα στην είσοδο του λιμανιου εκεί που δένει τώρα το ωκεανογραφικό Αιγαίο .Επισης φαίνονται οι ράγες του τραίνου που εμπαινε στα Λιπάσματα.
Το παλιο Ρολόι και ο Ιερός Ναός της Αγίας Τριάδας χτυπημένος απο το Β’ Π.Π. πριν ανακατασκευαστεί απο την αρχή
Λιμήν Ζέας, με την πλατεία Αλεξάνδρας απέναντι πριν καν κατασκευαστεί ο λιμενοβραχίονας και απο τις 2 πλευρές στα μέσα της δεκαετίας του 1950. Το κύμα “εσκαγε” στη συνοικία Τσίλερ.
Παραλίες Αδαμόπουλου και Βοτσαλάκια με τον κόσμο να κάνει το μπάνιο του στον Πειραιά τότε που η θάλασσα ήταν καθαρή
Μικρολίμανο 1927, με τις βαρκούλες στο κύμα και χωρίς τα μαγαζιά του σήμερα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου