το Βηχάνι [λαϊκή ονομασία] ή το Βίχιον το κάρχαρον ή το Tussilago farfala [λατινική ονομασία] / Τhe Vihani [popular name] or Vihion the carcharon or Tussilago farfala [Latin name] / il Vihani [nome popolare] o Vihion il carcharon o Tussilago farfala [nome latino] / Вихани [народное название] или Вихион Кархарон или Туссилаго фарфала [латинское название]

 

[ιστοσελίδα  www.inout.gr  η φωτογραφία]

το Βηχάνι [λαϊκή ονομασία] ή το Βίχιον το κάρχαρον ή το Tussilago farfala [λατινική ονομασία] ή η Χαμολεύκη [λαϊκή ονομασία] ή Χαμολεύκι [λαϊκή ονομασία] ή η Γλυκομάννα [λαϊκή ονομασία] ή το Βίχιον [ονομασία κατά τον Διοσκουρίδη] [είδος εν Ελλάδι]

  Αναφέρεται από τον Γαληνό και τον Ιπποκράτη δια τις θεραπείες του αναπνευστικού συστήματος, ρίζα διαλυμμένη μέσα σε μέλι και γάλα γαιδούρας.

  Ίσως να είναι το Βίχιον που αναφέρει ο Διοσκουρίδης λόγω και της θεραπείας του βήχα.

  Η σημερινή φαρμακευτική το χρησιμοποιεί ως βάση για τα πλείστα των αντιβηχικών φαρμάκων.

  Το Βήχιο το γνωρίζουμε με τις λαϊκές ονομασίες βηχάνι, χαμολεύκι και γλυκομάννα.

  Ο Έλληνας ιατρός Διοσκουρίδης συνιστούσε την εισπνοή του καπνού του Βήχιου για το βήχα και το άσθμα.

  Το Λατινικό όνομα του φυτού σημαίνει «διώκτης του βήχα» και ακόμα και σήμερα, τα τσιγάρα από βότανα περιέχουν βήχιο.

  Είναι γένος φυτών της οικογενείας των προσωπανθών. Είναι πόες ή θάμνοι, άνευ παραφύλλων, άνθη διατεταγμένα κατά κεφαλίδες.

Γνωστά είναι 15 περίπου είδη, των οποίων το κυριώτερο είναι :

1ον] Το Βήχιον το κάρχαρον ή Tussilago farfala, το οποίο έχει ρίζες σαρκώδεις, πικρά φύλλα και άνθη εύοσμα. Τα οποία χρησιμοποιούνται κυρίως ως καταπραϋντικό του βηχός και ως αντιασθματικά.

  Είναι γνωστόταττο φυτό εις ολόκληρο την Ευρώπη και εις ημάς με τις ονομασίες :

Βήχανι, βηχάνι, γλυκομάννα και χαμοκεύκη ή χαμολεύκι.

  Καλλιεργείται συνήθως το είδος τούτο δια τα ωραία του λευκά ή ελαφρώς ιριδοπορφυρώδη και εύοσμα άνθη του, των οποίων το άρωμα υπενθυμίζει το του ηλιοτροπίου. Ευδοκιμεί εις λεπτή και υγρή γη και εις μέρη μάλλον σκιερά. Πολλαπλασιάζεται ευκόλως δια καταβολάδων ή παραφυάδων. Το χόρτο του χρησιμοποιείται δια την τροφή των κτηνών.

  Τα άνθη του και τα φύλλα του, του βηχίου του καρχάρου, αναγραφόμενα εις δόσεις 5-15 γραμμαρίων εις 200 γραμμάρια ύδατος υπό την μορφή εκχυμάτων ή αφεψημάτων χρησιμοποιείται ως φάρμακο βηχικό και καταπραϋντικό.  

  Το βότανο αυτό περιέχει φλαβονοειδή 8%, γλίχρασμα που αποτελείται από πολυσακχαρίτες, τανίνες σε ποσοστό 10%, βιταμίνη C και ψευδάργυρο. Οι πολυσακχαρίτες που διαθέτει έχουν αντιφλεγμονώδη δράση και σε συνδυασμό με τη βιταμίνη C ενισχύει το ανοσοποιητικό σύστημα, ενώ τα φλαβονοειδή του προσδίδουν αντιοξειδωτικές και αντισπασμωδικές ιδιότητες.

 [η τελευταία παράγραφος είναι απόσπασμα από άρθρο της Κας Βασιλικής Λιανίδου εις την ακόλουθο ιστοσελίδα : http://www.rsts.gr/infobank/index.asp?xkey=302]

Από το βιβλίο του συγγραφέως Ομήρου Ερμίδη «Η Μυθολογία και η λαϊκή παράδοση εις την χλωρίδα της πατρίδος μας»2019

http://pirforosellin.blogspot.gr/ - Επιτρέπεται η αναδημοσίευση του περιεχομένου της ιστοσελίδας εφόσον αναφέρεται ευκρινώς η πηγή του και υπάρχει ενεργός σύνδεσμος (link). Νόμος 2121/1993 και κανόνες Διεθνούς Δικαίου που ισχύουν στην Ελλάδα.

ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΗ

Ορισμένα αναρτώμενα από το διαδίκτυο κείμενα ή εικόνες (με σχετική σημείωση της πηγής), θεωρούμε ότι είναι δημόσια. Αν υπάρχουν δικαιώματα συγγραφέων, παρακαλούμε ενημερώστε μας για να τα αφαιρέσουμε. Επίσης σημειώνεται ότι οι απόψεις του ιστολόγιου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. Για τα άρθρα που δημοσιεύονται εδώ, ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρουμε καθώς απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των συντακτών τους και δεν δεσμεύουν καθ’ οιονδήποτε τρόπο το ιστολόγιο.