Νικολάου Πολίτη "Ανθολογία Δημοτικού Τραγουδιού" - Ιστορικά τραγούδια [μέρος 4] /Nikolaou Politis "Anthology of Folk Songs" - Historical songs [part 4] / Nikolaou Politis "Anthology of Folk Songs" - Canzoni storiche [parte 4]

 

Ιστορικά τραγούδια

«Λέγοντες δημώδη ιστορικά τραγούδια,
εννοούμεν άσματα εκπηγάσαντα αμέσως
εξ ιστορικών γεγονότων ή περιστάσεων
και προωρισμένα να τραγουδούνται
υπό του λαού».

13

ΤΟΥ ΚΙΑΜΙΛ ΜΠΕΗ

[Ό Κιαμίλ μπέης της Κορίνθου ήτο κατά το 1821 ό ισχυρότατος και πλουσιότατος των εν Πελοποννήσω Τούρκων. Φοβηθείς εκ της προόδου της επαναστάσεως των Ελλήνων, κατέφυγεν εις την Τρίπολιν, καταλιπών την οικογένειάν του εις τον Ακροκόρινθον, όπου ενέκρυψε και τους θησαυρούς αυτού, τους οποίους ο λαός εφαντάζετο ως ανερχόμενους εις πολλά εκατομμύρια. Κατά την άλωσιν της Τριπόλεως συνελήφθη αιχμάλωτος και καθείρχθη εις τον Ακροκόρινθον. Ότε δ' επιδραμόντος του Δράμαλη κατά το 1822 ο φρούραρχος Αχιλλεύς Θεοδωρίδης εγκατέλιπε τον Ακροκόρινθον, εκρινεν αναγκαίον να θανατωση τον Κιαμίλ, όστις ηρνείτο ν' αποκάλύψη εις τους Έλληνας τας κρύπτας των χρημάτων του. Μέρος τούτων λέγεται ότι εύρεν ό Δράμαλης, όστις και ενυμφεύθη την χήραν του Κιαμίλ μπέη].

Πήραν τα κάστρα, πήραν τα, πήραν και τα ντερβένια,
πήραν και την Τριπολιτσά, την ξακουσμένη χώρα.
Κλαίουν ταχούρια γι’ άλογα και τα τζαμιά γι’ αγάδες, κλαίουν ‘ς τους δρόμους Τούρκισσαις, κλαίουν εμιροπούλαις,  κλαίει και μια χανούμισσα το δόλιο τον Κιαμίλη.
Αχ! που σαι και δεν φαίνεσαι, καμαρωμένε αφέντη;
Ήσουν κολόνα ‘ς το Μοριά και φλάμπουρο ‘ς την Κόρθο,ήσουν και 'ς την Τριπολιτσά πύργος θεμελιωμένος.
'Στην Κόρθο πλια δε φαίνεσαι, ουδέ μεσ 'ς τα σαράγια.
Ένας παπάς σου τα κάψε τα γέρμα τα παλάτια.
Σκλάβος ραγιάδων έπεσες και ζης ραγιάς ραγιάδων"

14

ΤΟΥ ΚΥΡΙΑΚΟΥΛΗ ΜΑΥΡΟΜΙΧΑΛΗ

Ο Κυριακούλης Μαυρομιχάλης, ο αδελφός του Πετρόμπεη και νικητής του Βαλτέτση, ηγούμενος 400 περίπου, των πλείστων Μανιατών, απεβιβάσθη εις την Ήπειρον, όπως βοηθήση τους αγωνιζομένους εν τω τόπω των Σουλιώτας. Αλλ' εν μάχη παρά το Φανάρι προς πολυάριθμους Τούρκους και Αλβανούς υπό τον Ομέρ πασάν έπεσε την 4 Ιουλίου 1822, ολίγοι δε των διασωθέντων πολεμιστών αυτοΰ εκόμισαν δια πλοίου τον νεκρόν εις Μεσολόγγι, όπου ετάφη. Το δημοτικόν άσμα με πολλήν πρωτοτυπίαν, αντί περιγραφής του θανάτου του Κυριακούλη, εκθέτει πώς ανεκοίνωσεν εν Μάνη το θλιβερόν άγγελμα εις την σύζυγον του φονευθέντος ο Πετρόμπεης].

Πετρόμπεης καθότανε ψηλά ‘ς το Πετροβούνι,
κ' εσφούγγιζε τα μάτια του μ' ένα χρυσό μαντήλι.
"Τι έχεις, Μπέη, που χλίβεσαι και χύνεις μαύρα δάκρυα;
-Σα μ' ερωτάς, Κυριάκαινα, και θέλεις για να μάθης,
απόψε μού ρθαν γράμματα από το Μεσολόγγι,
τον Κυριακούλη σκότωσαν, τον πρώτο καπετάνιο,
και στάζουνε τα μάτια μου και τρέχουν μαύρα δάκρυα

15

ΤΟΥ ΔΡΑΜΑΛΗ
(Ιούλιος 1822)

[Ό Μαχμούδ πασάς, ο επιλεγόμενος Δράμαλης δια την εκ Δράμας της Μακεδονίας καταγωγήν του, διορισθείς υπό του Σουλτάνου σερασκέρης στρατιάς τριακοντακισχιλίων περίπου πεζών και ιππέων, κατήλθεν εκ της Λαρίσης εις την Ανατολικήν Ελλάδα όπως εισβαλών εις την Πελοπόννησον καταπνίξη την επανάστασιν των Ελλήνων, επικουρούντος και του τουρκικού στόλου εν τω Κορινθιακώ κόλπω και τω Αργολικώ. Ουδεμίαν συναντήσας αντίστασιν εις την Ανατολικήν Στερεάν Ελλάδα και εις τα στενοπορίας της Μεγαρίδος, κατέλαβε τον Ακροκόρινθον, εγκαταλειφθέντα υπό των Ελλήνων, και δια των αφυλάκτων στενών των Δερβενακίων προήλασεν εις την Αργολικήν πεδιάδα, όπου συνεκράτησε την ετοίμην προς παράδοσιν τουρκικήν φρουράν του Ναυπλίου, ακυρώσας την συναφθείσαν συνθήκην της παραδόσεως. Οι Έλληνες συγκεντρωθέντες εις τους Μύλους της Λέρνης και τας πηγάς του Ερασίνου, στρατηγούντος του Κολοκοτρώνη, απησχόλησαν μεν αυτόν επί πολύ εις την πολιορκίαν της ακροπόλεως του Άργους Λαρίσης, καταστρέψαντες δε όσα τρόφιμα ηδυνήθησαν, περιήγαγον αυτόν εις πολλήν στενοχωρίαν δια την στέρησιν των εφοδίων. Προβλέπων δ' ο Κολοκοτρώνης ότι θ' αναγκασθή ο Δράμαλης να υποχωρήση εις Κόρινθον, κατέλαβε τα στενά των Δερβενακίων δια 2500 περίπου ανδρών υπό τον Νικηταράν. Και ότε την 26 Ιουλίου 1822 επεχείρησεν ο στρατός του Δράμαλη να διέλθη δια των στενών υπέστη μεγάλην φθοράν, έκτοτε δ' ο Νικηταράς επωνομάσθη Τουρκοφάγος. Οι διαφυγόντες εις Κόρινθον την ημέραν εκείνην και τας επομένας, απεδεκατίσθησαν υπό των στερήσεων και των νόσων, και αυτός δε ο Δράμαλης απέθανεν εν Κορίνθω].

Φύσα μαΐστρο δροσερέ κι’ αέρα του πελάγου
να πας τα χαιρετίσματα 'ς του Δράμαλη τη μάννα.
Της ‘Ρούμελης οι μπέηδες, του Δράμαλη οι αγάδες
'ς το Δερβενάκι κείτονται, 'ς το χώμα ξαπλωμένοι.
Στρώμά χουνε τη μαύρη γης, προσκέφαλο λιθάρια
και γι' απανωσκεπάσματα του φεγγαριού τη λάμψη.
Κ’ ένα πουλάκι πέρασε και το συχνορωτάνε.
"Πουλί, πώς πάει ο πόλεμος, το κλέφτικο ντουφέκι;
-Μπροστά πάει ο Νικηταράς, πίσω ο Κολοκοτρώνης, και παραπίσω οι Έλληνες με τα σπαθιά 'ς τα χέρια".
Γράμματα πάνε κ' έρχονται 'ς των μπέηδων τα σπίτια.
Κλαίνε ταχούρια γι' άλογα και τα τζαμιά για Τούρκους, κλαίνε μαννούλαις για παιδιά, γυναίκες για τους άντρες.

16

ΤΟΥ ΜΠΡΑΪΜΗ

Ο κούκος φέτο δε λαλεί, ούτε και θα λαλήση
παρά η τρυγόνα η χλιβερή το λέει το μοιρολόγι.
Φέτος μας ήρθεν η Αραπιά και κόβει και σκλαβώνει.
Εσκλάβωσαν μικρά παιδιά, γυναίκες με τους άντρες,
Κ’εσκότωσε λεβεντουργιά και καπεταναραίους

Πηγή : http://www.myriobiblos.gr/afieromata/dimotiko/txt_istorika_next.html#1

http://pirforosellin.blogspot.gr/   -  Επιτρέπεται η αναδημοσίευση του περιεχομένου της ιστοσελίδας εφόσον αναφέρεται ευκρινώς η πηγή του και υπάρχει ενεργός σύνδεσμος (link). Νόμος 2121/1993 και κανόνες Διεθνούς Δικαίου που ισχύουν στην Ελλάδα.

ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΗ

Ορισμένα αναρτώμενα από το διαδίκτυο κείμενα ή εικόνες (με σχετική σημείωση της πηγής), θεωρούμε ότι είναι δημόσια. Αν υπάρχουν δικαιώματα συγγραφέων, παρακαλούμε ενημερώστε μας για να τα αφαιρέσουμε. Επίσης σημειώνεται ότι οι απόψεις του ιστολόγιου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. Για τα άρθρα που δημοσιεύονται εδώ, ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρουμε καθώς απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των συντακτών τους και δεν δεσμεύουν καθ’ οιονδήποτε τρόπο το ιστολόγιο.