ο Τζίτζικας [λαϊκή ονομασία] ή ο Τέττιξ [ονομασία παρ’ αρχαίοις] μέσα από την μυθολογία και την λαογραφία - του Όμηρου Ερμείδη - The cicada [popular name] or Tettix [name from ancient times] through mythology and folklore - by Homer Ermedes - there is a translator on the website - Le cicala [nome popolare] o Tetix [nome dall'antichità] attraverso la mitologia e il folklore - da Omero Ermedes - c'è un traduttore sul sito web - Джиззики [популярное название] или Thetax [имя из древних времен] через мифологию и фольклор - Гомер Эрмедес - на сайте есть переводчик

[ η φωτογραφία προέρχεται από την ακόλουθη ιστοσελίδα :  http://www.diakonima.gr/2013/10/21/%CE%BF-%CF%84%CE%B6%CE%AF%CF%84%CE%B6%CE%B9%CE%BA%CE%B1%CF%82-%CE%BA%CE%B9-%CE%BF-%CE%AC%CE%B3%CE%B9%CE%BF%CF%82/ ]

  Ο Τζίτζικας ήτο ιερό ζώο της παλαιοτέρας Αθηνάς.

   Συμβόλιζε    την πρώτη φύση του ανθρώπου, δηλαδή ότι ο άνθρωπος ήταν ερμαφρόδιτος και πολλαπλασιάζετο με αυγά, πριν την πρώτη του καταστροφή του όπως και ο τζίτζικας. Γι’ αυτό και η πρώτη Αθηνά δεν είχε σύμβολο της, την κουκουβάγια αλλά τον Τζίτζικα.

  Επίσης οι Αθηναίοι για να δείχνουν την παλαιότητά τους, αλλά και την αυτοχθονία τους είχαν επίσης το έμβλημα με τον τζίτζικα. Διότι τα νέα τζιτζίκια ύστερα από την εκκόλαψη τους βγαίνουν μέσα από την γη όπου τα είχαν θάψει οι γονείς τους ως αυγά, τα οποία ονόμαζαν γηγενή. Εξ ου και η πεποίθηση τους ότι ήσαν γηγενείς της Αττικής.

   Ένας άλλος μύθος που λέγει ότι κάποτε τα τζιτζίκια ήταν άνθρωποι, προτού γεννηθούν οι Μούσες. Όταν γεννήθηκαν οι Μούσες και εμφανίστηκε το τραγούδι, τόσο μερικοί απ’ τους τότε ανθρώπους τα έχασαν από την ευχαρίστηση που δοκίμασαν, ώστε τραγουδώντας αδιαφόρησαν για φαγητά και ποτά και χωρίς να το καταλάβουν τελείωσαν την ζωή τους. Από αυτούς δημιουργήθηκε το γένος των τζιτζικιών μετά από εκείνο το γλέντι και έλαβαν από τις Μούσες αυτήν την αμοιβή. Δηλαδή να μην χρειάζονται τροφή, από όταν γεννηθούν, αλλά να τραγουδούν χωρίς να τρώγουν, χωρίς να πίνουν, εως ότου να πεθάνουν [Μύθοι Αισώπου, κατά την έκδοση C.Halm, Fabulae Aesopicae Collectae, Lipsiae, In aedibus B.G. Teubneri, MDCC……. Αισώπειοι Μύθοι, Θεόδωρος Γ. Μαυρόπουλος, εκδόσεις Ζήτρος]. 

  Ένας μεταγενέστερος μύθος μας λέγει ότι ο Τιθωνός υιός  του Λαομέδοντος και της Στρυμούς ή Πλακίας. Δια το κάλλος του η θεά Ηώ δεν άντεξε και τον άρπαξε και τον πήγε εις την Αιθιοπία όπου μαζί του απέκτησε τον Ημαθίωνα και τον Μέμνονα. Ο οποίος όπως μας λέγει ο Όμηρος εις την Οδύσσεια εις το κεφάλαιο λ και εις τον στίχο 532 ήτο ο ωραιότερος από τους συμμάχους των ηγεμόνων των Τρώων. Ευτυχής μετά τον γάμο της με τον Τιθωνό εγκατέλειπε την συζυγική κλίνη μόνο κάθε πρωί, δια να φέρνει το φως εις τους θεούς και τους ανθρώπους. Την ευτυχία της η Ηώ αύξησε και η αθανασία του λατρευτού της συζύγου, η οποία δόθηκε από τον Δία μετά από ικεσίες της. Λησμόνησε όμως να ζητήσει για τον Τιθωνό και την αιώνιο νεότητα, και μετά από κάποια χρόνια μετά λύπης της είδε να λευκαίνει η κώμη του και να γεμίζει το πρόσωπό του ρυτίδες. Μάταια προσπαθούσε να παρατείνει την νεότητά του δίνοντάς του αμβροσία και λαμπερά ρούχα. Το γήρας ερχόταν αλματωδώς και ο Τιθωνός έγινε γεροντάκι με οξεία φωνή. Κάποια παράδοση μας λέγει ότι από ευσπλαχνία τον μεταμόρφωσε σε Τέττιγα [τζίτζικα], όπως μας πληροφορεί ο Όμηρος εις τον ύμνο εις την Αφροδίτη και εις τους στίχους …

  Κατά ένα άλλο μύθο ο Τιθωνός ήτο υιός της Ηούς και του Κεφάλου, αυτού ο οποίος την είχε αρπάξει, υιού του Ερμού και της Έρσης, και πατέρα του Φαέθοντος.

  Επίσης σε τζιτζίκι μεταμόρφωσαν οι θεοί κατά την μυθολογία, τον Τιθωνό ή Τιθωνέα, τον υιό του Ίλου. Όπως επίσης και τον Τιθωνό ή Τιθωνέα, τον υιό του Λαομέδοντος.

  Ένας άλλος θρύλος λέγει ότι επειδή οι Πιερίδες μούσες τραγουδούσαν συνεχώς τις μελωδίες τους, παραμελούσαν το φαγητό και αργοπέθαιναν από την ασιτία. Και δι’ αυτό λεγόταν ότι κατάγονταν από τους τζίτζικες, όπου ήσαν και προστάτες τους [περιοδικό Μυστική Μακεδονία & Θεσσαλονίκη – άρθρο Γ. Στάμκου  Που είναι οι Πιερίδες μούσες ;].

  Ζει εις τους κορμούς και τα κλαδιά των δένδρων του πεύκου, της ελιάς, της δρυός και άλλων όπου απομειζά τον χυμό τους.   

  Η λαϊκή μετεωρολογία μας λέγει ότι άμα το καλοκαίρι εμφανιστούν πολλά τζιτζίκια, η  χρονιά θα είναι νοσηρή. Άμα το βράδυ ή το πρωί τραγουδούν πολύ, τότε έρχεται πολύ ζέστη, καύσωνας.

Απόσπασμα από το βιβλίο του συγγραφέως Ομήρου Ερμείδη «Η Μυθολογία και η λαϊκή παράδοση εις την πανίδα της πατρίδος μας»

Η βιβλιογραφία αποκρύπτεται μέχρι κυκλοφορίας του βιβλίου, επειδή αναπαράχθηκαν άρθρα του συγγραφέως άνευ αναφοράς του ονόματός του, της ιστοσελίδος αλλά και του βιβλίου. Απόσπασμα από το βιβλίο του συγγραφέως  Ομήρου Ερμείδη με τον τίτλο «Η Μυθολογία και η λαϊκή παράδοση εις την χλωρίδα της πατρίδος μας» υπό έκδοσιν.

http://pirforosellin.blogspot.gr/   - Επιτρέπεται η αναδημοσίευση του περιεχομένου της ιστοσελίδας εφόσον αναφέρεται ευκρινώς η πηγή του και υπάρχει ενεργός σύνδεσμος(link ). Νόμος 2121/1993 και κανόνες Διεθνούς Δικαίου που ισχύουν στην Ελλάδα.27.45.70.

ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΗ

Ορισμένα αναρτώμενα από το διαδίκτυο κείμενα ή εικόνες (με σχετική σημείωση της πηγής), θεωρούμε ότι είναι δημόσια. Αν υπάρχουν δικαιώματα συγγραφέων, παρακαλούμε ενημερώστε μας για να τα αφαιρέσουμε. Επίσης σημειώνεται ότι οι απόψεις του ιστολόγιου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. Για τα άρθρα που δημοσιεύονται εδώ, ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρουμε καθώς απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των συντακτών τους και δεν δεσμεύουν καθ’ οιονδήποτε τρόπο το ιστολόγιο.