10 Ἰουνίου
1944. Ἡ μεγάλη σφαγὴ
τοῦ Διστόμου - Φιλονόη
Στὶς
10 Ἰουνίου τοῦ
1944, τρεῖς λόχοι τῶν
SS κατέφθασαν στὸ Δίστομον, ξεκινῶντας
ἀπὸ
τὴν Λεβαδιὰ
κυρίως, ἀλλὰ
ἐνισχυόμενοι στὴν
διαδρομὴ κι ἀπὸ
τὴνἌμφισσα.
Σάββατο πρωΐ.
Ὁ στόχος τους ἦταν
ἡ ἀνεύρεσις
ἀνταρτῶν,
γιὰ τοὺς
ὁποίους εἶχαν
πληροφορίες πὼς ἐκινοῦντο
στὴν γύρω περιοχή.
Πρὸ
κειμένου νὰ φθάσουν ἔως
ἐκεῖ
οἱ Γερμανοί, εἶχαν
μεταμφιεσθῇ μὲ
χωριάτικα ῥοῦχα
καὶ εἶχαν
ἐπιτάξῃ
δύο φορτηγά, δίχως στρατιωτικὰ διακριτικά. Ἀπὸ
κοντὰ ὅμως
ἀκολουθοῦσαν
ἀρκετὰ
ὀχήματα γιὰ
τὴν μεταφορὰ
τόσου στρατοῦ.
Στὸ
μεταξύ, οἱ ἀντάρτες
τοῦ ΕΛΑΣ
ἔχοντας πληροφορηθῇ
τὴν κίνησι τῶν
Γερμανῶν ἀποφασίζουν
νὰ σταθοῦν
στὸ Στείρι καὶ
νὰ ἀντιταχθοῦν
στὴν δύναμί τους, στήνοντας ἐνέδρες.
Οἱ
Γερμανοὶ κατέφθασαν στὸ
Δίστομον καὶ μέσῳ
ἐκφοβισμῶν
ἀπέσπασαν πληροφορίες γιὰ
τὶς θέσεις τῶν
ἀνταρτῶν.
Περὶ τὴν
12ην μεσημβρινὴν ἔφθαναν
στὸν Στείρι.
Ἡ μάχη ἦτο
σφοδρὴ ἀλλὰ
σύντομος.
Οἱ
Γερμανοί, κατόπιν αὐτῆς
τῆς συγκρούσεως, ἐπέστρεψαν
στὸ Δίστομον καὶ
ἐπετέθησαν στὸν
ἄμαχο πληθυσμό. Τὰ
ἀντίποινα ἦτο
τρομερά.
Ἀνατριχιαστικὲς
σκηνὲς σφαγῶν,
τεμαχισμῶν, διαμελισμῶν,
βιασμῶν, δολοφονιῶν,
βασανισμῶν… Ἔως
καὶ τὰ
ζῶα σκότωσαν.
Στὸ
τέλος ἔβαλαν φωτιὰ
στὰ σπίτια γιὰ
νὰ κάψουν ὅ,τι
ἀπέμεινε ὄρθιο.
Οἱ
φόνοι ἔπαυσαν μόλις ἔπεσε
ἡ νύκτα. Κατὰ
τὴν ἐπιστροφή
τους ὅμως στὴν
Λεβαδιὰ ὅποιον
ἄμαχον συναντοῦσαν
τὸν δολοφονοῦσαν.
Οἱ
νεκροί, πολῖτες κι ἄμαχοι
τοῦ Διστόμου, ἦταν
228, ἐκ τῶν
ὁποίων οἱ
117 γυναῖκες καὶ
οἱ 111 ἄντρες.
Τὰ
παιδιά, κάτω τῶν 16 ἐτῶν,
53. Συμφώνως μὲ τὴν
ἔκθεσι τοῦ
Ἐρυθροῦ
Σταυροῦ οἱ
νεκροὶ στὴν
εὑρυτέρα περιοχὴ
ξεπέρασαν τοὺς 600.
Φιλονόη
Πληροφορίες ἀπὸ
τὸ Δίστομον, τὶς
ἀφηγήσεις καὶ
πολλὰ ἄλλα
ἀρχεῖα
τοῦ διαδικτύου, τὰ
ὁποῖα
χρησιμοποίησα γιὰ διασταύρωσιν
πληροφοριῶν.
Σημείωσις-Παρατηρήσεις
Περὶ
τοῦ ἐὰν
θὰ μποροῦσαν,
ἤ ὄχι,
οἱ ἀντάρτες
νὰ ἀποφύγουν
τὴν σύγκρουσι, σὲ
μίαν περιοχὴ ὅπου
τὰ χωριὰ
ἦταν πολλὰ
καὶ οἱ
ἄμαχοι ἀκόμη
περισσότεροι, εἶναι ἕνα
πολὺ σοβαρὸ
ζήτημα καὶ ἐπισύρει
πολλὰ ἐρωτηματικά.
Οἱ Γερμανοὶ
οὐσιαστικῶς
ἔκαναν περιπολίες, ἀλλὰ
ταὐτοχρόνως δὲν
ἦθελαν νὰ
ἀναγνωριστοῦν
ἀπὸ
τοὺς ἀντάρτες.
Πρὸς τοῦτο
καὶ ἡ
γελοία μεταμφίεσις.
Εἶναι
βαθύτατα ἄνανδρον νὰ
ξεσπᾶ κάποιος πολεμιστὴς
σὲ ἀμάχους.
Ἀλλὰ
ἐπίσης εἶναι
βαθύτατα ἄνανδρον νὰ
παραδίδῃς τοὺς
ἀμάχους στὴν
μήνη τοῦ κατακτητοῦ,
ἐφ΄ ὅσον
πρὶν τὸν
ἔχεις ἐξοργίσῃ.
Ὁ πόλεμος, ἐκείνης
εἰδικῶς
τῆς περιόδου, ἦτο
πόλεμος ποὺ εἶχε
καθοριστῇ ἡ
ἔκβασίς του. Ἡ
Γερμανία ἡττᾶτο.
Κανένας σοβαρὸς λόγος νὰ
κτυπήσουν συγκροτημένη στρατιωτικὴ
δύναμιν ἔτσι, γιὰ
νὰ τὴν
κτυπήσουν. Ἐκτός… Ἐκτὸς
κι ἐὰν ἐπεδίωκαν
τὰ ἀντίποινα,
ὅπως νωρίτερα στὰ
Καλάβρυτα.
Αὐτὸ
ποὺ σίγουρα εἶναι
σημαντικό, καὶ τὸ
ὁποῖον
ὀφείλουμε νὰ
διατηρήσουμε στὴν μνήμη μας, εἶναι
πὼς μετὰ
τὴν σύγκρουσί τους μὲ
τοὺς ἀντάρτες
οἱ Γερμανοὶ
ἐπέλεξαν νὰ
ξεσπάσουν σὲ ἄμαχο
πληθυσμὸ παρὰ
νὰ ἀνασυγκροτηθοῦν
καὶ νὰ
ἐπανέλθουν κατὰ
τῶν ἀνταρτῶν.
Αὐτὴ
ἡ λεπτομέρεια πιστεύω πὼς
κρύβει πολλὰ σημεῖα
ποὺ χρειάζονται ἔρευνα.
Εἶναι παράλογον μία στρατιωτικὴ
μηχανή, ὅπως ἡ
Γερμανία, νὰ μὴν
φροντίσῃ νὰ
ἐξαλείψῃ
τὸν κίνδυνο ἀπὸ
κάποιον ἐχθρό της.
Ἀκόμη καὶ
πρὸς τὴν
Δύσιν τῆς βασιλείας της, ὅπως
ἐκεῖνες
τὶς τραγικὲς
ἡμέρες τοῦ
1944, τὸ νὰ
ἀφήσουν μίαν πηγὴ
δολιοφθορᾶς ἀνέγγιχτη
εἶναι πολὺ
περίεργον.
http://pirforosellin.blogspot.gr/
- Επιτρέπεται η αναδημοσίευση του περιεχομένου της ιστοσελίδας εφόσον
αναφέρεται ευκρινώς η πηγή του και υπάρχει ενεργός σύνδεσμος(link
). Νόμος 2121/1993 και κανόνες Διεθνούς Δικαίου που ισχύουν στην Ελλάδα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου