22 Μαΐου 1823. Ἄφιξις τοῦ Τομπάζη στὴν Κρήτη.

[http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9C%CE%B1%CE%BD%CF%8E%CE%BB%CE%B7%CF%82_%CE%A4%CE%BF%CE%BC%CF%80%CE%AC%CE%B6%CE%B7%CF%82.]

Στὶς 28 Μαΐου τοῦ 1822 εἰσέρχεται στὸ λιμάνι τῆς Σούδας ὁ Χασᾶν πασσᾶς, διορισμένος ἀπὸ τὸν Μωχάμετ Ἄλη, μὲ 114 πλοῖα. Τὰ τριάντα ἐξ αὐτῶν πολεμικὰ καὶ τὰ ὑπόλοιπα

μεταγωγικά. Στὰ περισσότερα ἐξ αὐτῶν κυμάτιζαν οἱ σημαῖες ὅλων τῶν ναυτικῶν κρατῶν τῆς Εὐρώπης.

Ἀπὸ τὰ πλοῖα αὐτὰ ἀπεβιβάσθη στὴν Κρήτη ἕξι χιλιάδες στρατός, πεζοὶ καὶ ἱππεῖς.

Ἤδη στὴν Κρήτη εὑρίσκοντο ἀρκετὰ ἰσχυρὲς δυνάμεις, ἀποτελούμενες κυρίως ἀπὸ τουρκοκρητικούς.

Ὁ Χασᾶν πασσᾶς συνένωσε αὐτὲς τὶς δυνάμεις καὶ ξεκίνησε ἐκστρατεία κατὰ τῶν Κρητῶν, πρὸ κειμένου νὰ παύσῃ τὴν ἐπανάστασι.

Οἱ Κρῆτες ἦταν ἀπελπισμένοι.

Μὲ τόσον ἐχθρικὸ στρατὸ στὸ νησί τους, καὶ μὲ εἰδήσεις ἄσχημες γιὰ τὸν ἐρχομὸ τοῦ Χασᾶν πασσᾶ, χρειάζονταν κάποιαν κεφαλή, πρὸ κειμένου νὰ ὀργανώσῃ τὶς δυνάμεις τῶν Κρητῶν καὶ νὰ ἐκδιωχθῇ ὁ Χασᾶν πασσᾶς. Τοὺς ἔστειλαν τὸν Ἀφεντούλιεφ, προσωπικὴ ἐπιλογὴ τοῦ Δημητρίου Ὑψηλάντου.

Ἀπευθύνθησαν στὴν κεντρικὴ διοίκησι κι ἐπέλεξαν τὸν Μανώλη Τομπάζη, πλοίαρχο καὶ ἀδελφὸ τοῦ πρώτου ναυάρχου τῶν Ὑδραίων, Ἰακώβου Τομπάζη.

Ἤδη ὅμως μέσα στὸ νησὶ οἱ Κρῆτες ἀντιμάχονταν μεταξύ τους γιὰ τὰ πρωτεῖα καὶ μὲ τὶς δυνάμεις τοῦ Χασᾶν πασσᾶ γιὰ τὴν διατήρησιν τῆς ἐλευθερίας τους.

Ὁ Μιχαὴλ Κομνηνὸς Ἀφεντούλιεφ, ἔπαρχος τῆς Κρήτης, δὲν εἶχε καταφέρῃ νὰ ἐνώσῃ τοὺς Κρῆτες ὑπὲρ τοῦ κοινοῦ σκοποῦ. Μάλλιστα οἱ ἐπιτροπὲς τὸν καθαέρεσαν καὶ τὸν φυλάκισαν, κατηγορῶντας τον γιὰ καταχραστή.

Στὸ μεταξὺ ὁ Χασᾶν πασσᾶς ἀπὸ ὅπου κι ἐὰν περνοῦσε διέλυε τὰ σώματα τῶν ἀνταρτῶν. Ἀπὸ τὰ Χανιὰ ξεκινῶντας, περνᾶ στὸ Ῥέθυμνο, διαλύει τὶς ὅποιες μικρὲς ἑστίες ἀντιστάσεως καὶ φθάνει στὸ Ἡράκλειον. Ἀπὸ ἐκεῖ κτυπᾶ στὸ Λασίθι, τὰ ἀντίστοιχα Σφακιὰ τῆς Δυτικῆς Κρήτης. Οἱ Λασιθιῶτες ἐμπρὸς σὲ τόσο στράτευμα ἐπίσης διαλύονται.

Στὶς 13 Μαΐου τοῦ 1823 ὁ Τομπάζης ξεκινᾶ ἀπὸ τὴν  Ὕδρα μὲ τὸ πλοῖο του «Τερψιχόρη», γιὰ τὴν Κρήτη,  ἐπὶ κεφαλῆς σώματος 1200 ἀνδρῶν, ποὺ παρέλαβε ἀπὸ τὸ Ναύπλιον. Οἱ ἄνδρες του ἐπεβιβάσθησαν σὲ τέσσερα πλοῖα, τὰ ὁποῖα συνόδευσαν τὸ πλοῖον τοῦ Τομπάζη. (Μεταξὺ τῶν συστρατευμένων ἦταν καὶ μερικοὶ Βούλγαροι.)

Ἀπὸ τὸ Ναύπλιον ἀνεχώρησαν στὶς 18 Μαΐου καὶ κατέπλευσεν στὸν κόλπο τῆς Κισσάμου στὶς 21 Μαΐου τοῦ 1823. Ἀπεβιβάσθῃ στὶς 22 Μαΐου στὴν παραλία τῆς Κισσάμου.

Οἱ Κρῆτες ἐκεῖνες τὶς ἡμέρες πολιορκοῦσαν τὸ κάστρο τῆς Κισσάμου.

Τοῦρκοι κι Ἕλληνες δὲν ἐγνώρισαν τὴν ταὐτότητα τῶν πλοίων ἀρχικῶς. Κατόπιν ὅμως τῆς ἀναγνωρίσεως τῶν πλοίων οἱ Ἕλληνες πλέον περιῆλθον σὲ πλεονεκτικὴ θέσιν.

Λίγες ἡμέρες ἀργότερα, στὶς 25 Μαΐου τοῦ 1823 ἡ Ἑλληνικὴ σημαία κυμάτιζε στὸ φρούριον τῆς Κισσάμου καὶ οἱ πρώην ὑπερασπιστές της ἀναχωροῦσαν μὲ βάρκες. Ἐπεὶ δὴ ὅμως στὸ στρατόπεδον τῶν ὀθωμανῶν εἶχε πέση πανώλη, ὅλα τὰ περιουσιακὰ στοιχεῖα ποὺ ἄφησαν πίσω τους κατεστράφησαν σὲ πυρές.

Τὴν ἰδίαν ἡμέρα, ὅπως σημειώνει ὁ Τομπάζης στὸ ἡμερολόγιόν του, οἱ ὀθωμανοὶ παρέδοσαν τὴν Γραμβούσαν, ἀναχωρῶντας διὰ τὰ Χανιά.

Ἐπόμενος στόχος τοῦ Τομπάζη ἦταν τὸ Σέλινο.

Στὸ Σέλινο διαβιοῦσαν τουρκοκρητικοί, ἰδιαιτέρως γενναῖοι καὶ ἀπὸ τοὺς πλέον ἐπικινδύνους ὅλων τῶν ὀθωμανικῶν δυνάμεων στὴν Κρήτη, ὁπότε καὶ οἱ μάχες ἀναμένοντο σκληρές. 

Ἡ παρουσία τοῦ Τομπάζη, ὡς ἀρμοστοῦ, στὴν Κρήτη δὲν ἔλυσε τὰ προβλήματα τῶν Κρητῶν. Ἤδη ἡ παρουσία τοῦ Ἀφεντούλιεφ, ποὺ τοῦ ἐζητήθη ἐκ τῶν Κρητῶν ἔλεγχος, γιὰ τὴν οἰκονομικὴ διαχείρισιν τῶν ὅσων τοῦ ἀνετέθησαν, εἶχε δημιουργήση ἀρκετὲς ἐντάσεις. Οὔτε ὁ Ὁμηρίδης Σκυλίτσης κατάφερε νὰ ἡρεμήσῃ τὰ πνεύματα ὅμως, ποὺ ἀνέλαβε μετά.

Ἤδη εἶχαν ἀποβιβαστεῖ στὴν νῆσο οἱ δυνάμεις τοῦ Χασᾶν πασσᾶ καὶ ἀναμένονταν ἐνισχύσεις, ἀπὸ τὴν πλευρὰ τῶν ὀθωμανῶν.

Φιλονόη

Πληροφορίες ἀπὸ «Ἑλληνικὴ Ἐπανάστασις» τοῦ Διονυσίου Κοκκίνου.Πηγή : http://sanshmerafilonoi.gr/2014/05/22/f-22-maioy-1823-afiksis-toy-tompazh-sthn-krhth/

http://pirforosellin.blogspot.gr/ - Επιτρέπεται η αναδημοσίευση του περιεχομένου της ιστοσελίδας εφόσον αναφέρεται ευκρινώς η πηγή του και υπάρχει ενεργός σύνδεσμος(link ). Νόμος 2121/1993 και κανόνες Διεθνούς Δικαίου που ισχύουν στην Ελλάδα.