Γιατί υπάρχουν μαρτυρίες και αναφορές ξένων περιηγητών ότι οι ναοί εις τον Πόρο διατηρούντο μέχρι το 1806, αυτοί κατεστράφησαν υπό κάποιας μερίδος παπάδων ; ΤΟΥ ΟΜΗΡΟΥ ΕΡΜΕΙΔΟΥ

[η φωτογραφία της γκραβούρας προέρχεται από την ακόλουθη ιστοσελίδα : http://www.koutouzis.gr/trizinia.htm] 

  Ο Τούρκος ερευνητής και ταξιδευτής Ευλιγιά Τσελεμπί αναφέρει ότι το 1670 ο Πόρος ήτο το μοναδικό νησί στο οποίο δεν υπήρχε τούρκικη φρουρά και όπου οι χριστιανοί πειρατές αντάλλασον τους μουσουλμάνους αιχμαλώτους τους. 


  Αναφέρει ακόμα ότι ο Πόρος αριθμούσε επάνω από 15.000 κατοίκους κατατάσσοντας έτσι το νησί σε μία από τις μεγαλύτερες πόλεις της εποχής.
  Το 1676 ο Άγγλος, George Wheler επισκέφθηκε τον Πόρο και το ναό του Ποσειδώνος.

  Δώδεκα χρόνια αργότερα μια μορφωμένη γυναίκα, Σουηδέζα, η Anna Αkerhielm, βρέθηκε σε ένα καράβι στο λιμάνι του Πόρου. Δεν ξέρουμε αν επισκέφτηκε το ναό αλλά σίγουρα ήξερε γι αυτόν όπως και για το γεγονός ότι ο ρήτορας Δημοσθένης πήρε δηλητήριο και πέθανε εκεί το 322 π.Χ.
  Η Anna Αkerhielm ήτο συνοδός της συζύγου του Otto Wilhelm von Königsmarck, ο οποίος ήτο υπεύθυνος για τις επίγειες δυνάμεις υπό τον Francesco Morosini, στον πόλεμο της Βενετίας κατά της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας από το 1686 ως το 1688 θα δούμε πιο κάτω. Το 1688 το λιμάνι του Πόρου αποτελούσε ορμητήριο των Ενετών, γι αυτό και οι Τούρκοι άργησαν πολύ να εγκατασταθούν στην περιοχή της Τροιζηνίας. Η ενετοκρατία κράτησε από το 1484- 1715. Ήτο άλλωστε και τα ναυπηγεία που τους ενδιέφεραν. Από εκεί τον Ιούλιο του 1688 οι Ενετοί ξεκίνησαν για τον Ευβοϊκό, για την κατάληψη της Χαλκίδος. [Ιστορία Ελληνικού Έθνους .... σελ. .......].Επικρατούσε ο νέος Ενετο Τουρκικός πόλεμος από το 1685. Στη διοικητική διαίρεση που καθιερώθηκε από τους Ενετούς, σύμφωνα με την απογραφή του 1700, στη διοίκηση του Πόρτο Πόρο [Πόρος] περιλαμβάνονταν τα Μέθανα τα χωριά Δαμαλάς, Βαλαριό, Φανάρι και η Επίδαυρος.
  Τον Απρίλιο του 1688 ενώ ναυλοχούσε στον Πόρο ο στόλος του Ενετού Ναυάρχου Φραγκίσκου Μοροζίνι, ήρθε το μήνυμα του θανάτου του Ενετού Δόγη Αντωνίου Ιουστινιάνη, και η ανακήρυξη του Μοροζίνι ως Δόγη της Βενετίας. Έφθασε μάλιστα εκεί και το χρυσοποίκιλτο πλοίο του Δόγη «Βουκένταυρος» με τα σύμβολα του αξιώματος του αξιώματος του για να τον μεταφέρει στη Βενετία για στην στέψη, πράγμα που έγινε. [http://www............................................htm]

  Το 1765 o Άγγλος Richard Chandler επισκέφτηκε τον Πόρο και την Καλαυρεία στα πλαίσια του «Μεγάλου Ταξιδιού» του. Στο βιβλίο του «Travels in Asia Minor and Greece ΙΙ», Λονδίνο 1817, περιγράφει πως όταν έφτασε στο ιερό του Ποσειδώνος επάνω σ΄ ένα γάιδαρο, είδε έντονη δραστηριότητα. Λιθοξόοι έκοβαν τους αρχαίους λίθους σε μικρότερα κομμάτια για να μεταφερθούν με υποζύγια στα πλοία που περίμεναν στο λιμάνι για να τα μεταφέρουν στην Ύδρα όπου εκτίζετο από μοναχούς ένα μεγάλο μοναστήρι.[www.kouzouris.gr]. 

  Αργότερα επισκέφθηκε τον Πόρο ο William Gell ο οποίος πήγε στο ναό του Ποσειδώνος και είδε να σώζονται ακόμη στην εποχή του τμήματα του εσωτερικού του ναού του σηκού και της πλακοστρώσεως, ενώ ο Edward Dodwell, που ταξίδεψε στην Ελλάδα μεταξύ του 1801 και 1806 σχολιάζει όχι μόνο το ναό του Ποσειδώνος αλλά και άλλα μνημεία στο Ιερό του. Είδε δόμους ενός κυκλικού οικοδομήματος, που θεώρησε ότι προέρχοντο από το ταφικό μνημείο του Δημοσθένους.

[η βιβλιογραφία αποκρύπτεται μερικώς ή ολικώς μέχρι κυκλοφορίας του βιβλίου του συγγραφέως, διότι αντιγράφονται τα άρθρα του άνευ αναφοράς εις το όνομά του]

Απόσπασμα από το βιβλίο του συγγραφέως Ομήρου Ερμείδη με τον τίτλο «Αναμνήσεις από το μέλλον του χθες» υπότιτλο «Ηρωολόγιον Αγιολόγιον» υπό έκδοσιν τέλος 2016.

http://pirforosellin.blogspot.gr/ - Επιτρέπεται η αναδημοσίευση του περιεχομένου της ιστοσελίδας εφόσον αναφέρεται ευκρινώς η πηγή του και υπάρχει ενεργός σύνδεσμος(link ). Νόμος 2121/1993 και κανόνες Διεθνούς Δικαίου που ισχύουν στην Ελλάδα.