Πρέσβεις ή ακόλουθοι πρεσβειών μάρτυρες της γενοκτονίας των Τούρκων -ΤΟΥ ΟΜΗΡΟΥ ΕΡΜΕΙΔΗ

Πρέσβεις ή ακόλουθοι πρεσβειών μάρτυρες της γενοκτονίας των Τούρκων

Μαρτυρίες διπλωματών της εποχής για τα γεγονότα (1915-19) σε βάρος των Ποντίων Ελλήνων

α) Σε αναφορά του προς το Φόρεϊν Όφις ο Άγγλος πρέσβης στη Βέρνη σερ Χόρας Ράμπολτ λέγει: «Κάθε μέρα οι Έλληνες της Κωνσταντινουπόλεως και των περιχώρων της εκκαθαρίζονται και αποστέλλονται στο εσωτερικό της χώρας. Οι περιουσίες τους κατάσχονται και τα υπάρχοντά τους βγαίνουν στον πλειστηριασμό. Οι γυναίκες και τα κορίτσια διανέμονται μεταξύ των Γερμανών και των επιφανών μουσουλμάνων. Όλα τα χωριά γύρω από τη Σμύρνη, Καρασσό κ.λ.π. λαφυραγωγούνται και διαρπάζονται. Οι Γερμανοί έχουν μεγάλο μερίδιο στις φρικαλεότητες.

β) Το γαλλικό Γενικό Επιτελείο - Υπηρεσία Πληροφοριών, στις 5/9/....... αναφέρει: «… Εδώ και δύο χρόνια, όλος ο χριστιανικός πληθυσμός εξορίστηκε στο εσωτερικό, αφού του αφαιρέθηκαν τα πάντα… Ακόμη μια χρονιά αυτού του καθεστώτος και η Τουρκία θα γίνει – νεκροταφείο όλου του χριστιανικού πληθυσμού».

γ) Ο Γερμανός λοχαγός – εξαίρεση της γερμανικής πολιτικής – Φράντς φον Κλίνενβος στα απομνημονεύματά του γράφει: «Τρομακτικά είναι όσα έγιναν εις βάρος των Ελλήνων Ποντίων. Άρχισαν οι εκτοπισμοί. Παρακολούθησα την ερήμωση των ελληνικών χωριών, την κατάληψη εκκλησιών και σχολείων, τους τουφεκισμούς χωρίς διατυπώσεις και διαδικασίες».

Μεταξύ των άλλων, αναφέρει και το εξής: «Θυμάμαι μια φοβερή περίπτωση δοκιμασίας των Ελλήνων της Τραπεζούντος η οποίας δεν ήταν δυνατόν να προληφθεί, γιατί έγινε με πανουργία. 

Τον χειμώνα του 1915 αποφασίστηκε η μεταφορά ελληνικών οικογενειών της Τραπεζούντος στο εσωτερικό. Μόλις ετοιμάστηκαν οι ενδιαφερόμενοι, οδηγήθηκαν στα τουρκικά λουτρά και υποχρεώθηκαν να παραμείνουν ώρες ολόκληρες μέσα στα θερμότατα διαμερίσματα των λουτρών. Τα ρούχα τους τα παρέλαβαν οι στρατιώτες και τα μετέφεραν στους κλίβανους προς απολύμανση.

Το βράδυ, ολόγυμνοι οι δυστυχισμένοι αυτοί άνθρωποι οδηγήθηκαν στο ύπαιθρο. Η θερμοκρασία ήταν δώδεκα υπό το μηδέν…

Με φωνές αγωνίας και απελπισίας ζητούσαν να τους επιστραφούν, τα ρούχα τους και να καλύψουν τα γυμνά σώματά τους. Οι φρουροί στρατιώτες τους έλεγαν να κάνουν υπομονή έως το πρωί… Δεν ξέρω πόσοι βρέθηκαν ζωντανοί το πρωί της επομένης…». 

δ) Απόσπασμα από την έκθεση του Αυστριακού πρέσβη στην Κωνσταντινούπολη (27-1-1917):

«Εξακολουθούν οι αναφορές από την Σαμψούντα για συλλήψεις Ελλήνων, για την απελπιστική κατάσταση των κατοίκων που εκτόπισαν από τα σπίτια τους για την εχθρική στάση προς τους χριστιανούς του στρατηγού Ρεφέτ πασά, σε βαθμό που προκαλεί ανησυχίες. Επίσης για την εντελώς ανεπαρκή πρόνοια για τους εκτοπισμένους Έλληνες από τα παράλια προς τα ενδότερα… όπου αντιμετωπίζουν τον εκ πείνης θάνατο…».

ε) Ο Αυστριακός πρόξενος, Κβιαχκόβσκι, στις 30-11-1916 από τη Σαμψούντα, μεταφέρει αυτολεξεί τα λόγια του Τούρκου μοντεσαρίφη της πόλεως: 

«Τελικά πρέπει να κάνουμε με τους Έλληνες ό,τι κάναμε με τους Αρμενίους… Πρέπει να τελειώνουμε με τους Έλληνες τώρα κιόλας. Έστειλα εντολή στα τμήματα της χωροφυλακής να σκοτώνουν στο δρόμο κάθε Έλληνα που θα συναντούσαν».

στ) Ο Άγγλος διπλωμάτης Ρέντελ σε μνημόνιό του (196) αναφέρεται στις ωμότητες των Τούρκων σε βάρος των χριστιανών από το 1919 κι έπειτα, ανεβάζοντας τα θύματα, των μεν Αρμενίων σε 1.500.000, των δε Ελλήνων πάνω από 500.000. Την είδηση επιβεβαιώνει και ο Άγγλος αντιπρόσωπος στην Κοινωνία των Εθνών (Ιανουάριος 1922) καθώς και ο Γάλλος ύπατος αρμοστής στην Κωνσταντινούπολη στρατηγός Πελλέ και ο Αμερικανός πρέσβης στην Κωνσταντινούπολη Χένρυ Μοργκεντάου.

 [εκ του άρθρου της ........... με τίτλο «Μαρτυρίες διπλωματών της εποχής για τα γεγονότα 1915 - 1919 σε βάρος των Ποντίων Ελλήνων» το οποίο αναρτήθηκε την ........ εις την ακόλουθο ιστοσελίδα :

https://www..........] την ομάδα  …… - …….………….. 

Οι σημερινές θέσεις Τούρκων για την γενοκτονία των Ποντίων και Μικρασιατών

  Ο ikret Baskaya, από τους διανοούμενους που έχουν υποστεί τις περισσότερες διώξεις στην Τουρκία για της θέσεις του: «Η Ιστορία, όταν γράφεται από τους κυρίαρχους παραγνωρίζει εντελώς την τύχη και το πεπρωμένο αυτών που έμειναν κάτω απ’ τα συντρίμμια. Προφανώς, όταν η Ιστορία γράφεται απ’ αυτούς που καταστρέφουν, δεν υπάρχει λόγος να αναφερθεί το δράμα των θυμάτων που καταπλακώθηκαν απ’ τα συντρίμμια. Η επίσημη Ιστορία αγνόησε ότι αυτοί που καταστράφηκαν ήταν οι αρχαιότεροι με τις πιο βαθιές ρίζες, λαοί…».

  Η Pervin Erbil, κοινωνική ανθρωπολόγος – ερευνήτρια: «Η περίοδος μεταξύ των ετών 1914-1924 αποτελεί τον πιο τραγικό και μεγάλο κρίκο της αλυσίδος της εκκαθαρίσεως των Ρωμιών της Ανατολής. Το οθωμανικό κράτος, μετά από αυτό το πραξικόπημα στις αρχές του 1913, ενστερνίστηκε την πολιτική επιλογή της εκκαθάρισης όχι μόνο των Ρωμιών αλλά και όλων των μη μουσουλμανικών πληθυσμών, και εφάρμοσε αυτήν την πολιτική χωρίς κανέναν οίκτο και με μεθόδους άκρατης βίας.

  Στην πλευρά αυτή της θάλασσας δεν είναι αρκετά γνωστές οι διαστάσεις της κοινωνικής τραγωδίας και τα επακόλουθά της, που προέκυψαν κατά την εφαρμογή αυτής της κρατικά οργανωμένης πολιτικής της εκκαθαρίσεως. Οι επιχειρήσεις εκκαθαρίσεως δεν μπορούν να θεωρηθούν πράξη εκδικήσεως, αφού ξεκίνησαν τουλάχιστον πέντε χρόνια από την απόβαση του ελληνικού στρατού στη Σμύρνη. Εξάλλου η εκκαθάριση είναι μέσα στο πρόγραμμα του κομιτάτου Ένωση και Πρόοδος…».

  Ο Mehmet Akyol, στο άρθρο του με τίτλο «Τα χρόνια 1915-1923 είναι της Εθνοκαθάρσεως» γράφει : «Στα χρόνια του πολέμου η πολιτική αυτή της Εθνοκαθάρσεως μετατράπηκε σε επίσημη πολιτική εκτοπισμών. Η απόφαση της 24ης Απριλίου του 1915 για την εξόντωση των Αρμενίων ήτο μια κυβερνητική απόφαση. Το 1916 υπήρξε μια δεύτερη απόφαση εκτοπισμών κατά των Ρωμιών και τα υπάρχοντα και οι περιουσίες τους διετέθησαν στον έλεγχο των «Επιτροπών Εγκαταλειμμένων περιουσιών».

  Επίσημα εφαίνετο ωσάν μια απόφαση εκτοπισμού ενώ στην πραγματικότητα ήτο μια πράξη εθνοκαθάρσεως. Με τέτοιες μεθόδους εθνοκαθάρσεων και με βάση την άρνηση της εθνικής υπάρξεως λαών εγκαθιδρύθηκε το νέο τουρκικό κράτος».

  Ο Taner Akçam, ιστορικός στο τμήμα Ιστορίας του Πανεπιστημίου, Clark Μασσαχουσέτης, λέγει : «Όλες οι διαθέσιμες οθωμανικές πηγές καταδεικνύουν μια αδιαμφισβήτητη αλήθεια πριν από τον πόλεμο, η Επιτροπή Ενώσεως και Προόδου (Ε.Ε.Π.), αφού πρώτα σχεδίασε και έθεσε σε εφαρμογή ένα σχέδιο με στόχο την - με δικά τους λόγια- απελευθέρωση από τα μη – τουρκικά στοιχεία της περιοχής του Αιγαίου, στη συνέχεια, και με πρόσχημα τον πόλεμο, επεξέτειναν το εν λόγω σχέδιο ώστε να περιλαμβάνει ολόκληρη την Ανατολία».

  Ο Recep Marasli, στο άρθρο του «Ο μύθος του Τουρκικού Εθνικοαπελευθερωτικού Πολέμου», αναφέρει : «Όλη αυτή η διαδικασία πως μπορεί να επονομαστεί ως «Τουρκικός Εθνικοαπελευθερωτικός Αγώνας» χωρίς να χρησιμοποιηθούν οι έννοιες «εθνοκάθαρση», «εξορία», «γενοκτονία», «αφομοίωση» και «εθνο-καταπίεση» ; Η υπό συζήτηση διαδικασία, αν και μπορεί να συμπεριλαμβάνει έναν «εθνικό αγώνα», αυτή δεν περιείχε καθόλου αντι-ιμπεριαλιστικό και ούτε έναν προοδευτικό δημοκρατικό χαρακτήρα».

  Ο Sibel Özbudun, συγγραφέας λέγει : «Είναι προφανές ότι στα θεμέλια του ρεπουμπλικανικού καθεστώτος ευρίσκεται η «Μεγάλη Καταστροφή». Όμως, μέσα σ’ αυτήν τη διαδικασία υπάρχει και κάτι άλλο που πρέπει να βγει στην επιφάνεια. Κατ’ εμέ στη Γενοκτονία ή στη Μεγάλη Καταστροφή υπάρχει κάτι πιο σημαντικό από τον αριθμό των νεκρών… Η αιτία που πρέπει να αποκαλυφθεί αυτή η αλήθεια είναι η άπειρη έκταση της λήθης και της καταραμένης σιωπής. Αυτό το καθήκον μπορούν να το αναλάβουν και να το διεκπεραιώσουν αυτοί που δεν έκλεψαν ούτε μια μπουκιά από τους μη-μουσουλμάνους, που είναι οι φτωχοί Τούρκοι και Κούρδοι. Το μόνο ατόπημα που αυτοί έχουν κάνει είναι ότι έχουν πέσει θύματα της σωβινιστικής προπαγάνδας κατά της αναγνωρίσεως της Γενοκτονίας. Με άλλα λόγια το καθήκον αυτό μπορούν να το κάνουν αυτοί που δεν έχουν τίποτα να χάσουν εκτός από τις αλυσίδες τους...

Ιωάννης Μπουρσανίδης - Πρόεδρος

Ηλίας T. Μαυρίδης - Γεν. Γραμματέας

[αναπαραγωγή από τις ακόλουθες ιστοσελίδες : www...... - info@........ -

http://.........................................]

όπου ολόκληρο το άρθρο ήτο μια απάντηση της Ο.Σ.Ε.Π.Ε. για την Μαρία Ρεπούση

  Απάντηση σε όσους αμφισβητούν «Έλληνες» ή Τούρκους περί γενοκτονίας έδωσε τον Αύγουστο του 2013 πολιτικοί και ιστορικοί της Αυστραλίας με αναγνώριση της γενοκτονίας με ψήφισμα εις το εθνικό τους κοινοβούλιο.

[η βιβλιογραφία αποκρύπτεται μέχρι κυκλοφορίας του βιβλίου του συγγραφέως, διότι αντιγράφονται τα άρθρα του άνευ αναφοράς εις το όνομά του]

Απόσπασμα από το βιβλίο του συγγραφέως  Ομήρου Ερμείδη με τον τίτλο «Αναμνήσεις από το μέλλον του χθες» υπότιτλο «Ηρωολόγιον Αγιολόγιον» υπό έκδοσιν τέλος 2016.

http://pirforosellin.blogspot.gr/  -  Επιτρέπεται η αναδημοσίευση του περιεχομένου της ιστοσελίδας εφόσον αναφέρεται ευκρινώς η πηγή του και υπάρχει ενεργός σύνδεσμος(link ). Νόμος 2121/1993 και κανόνες Διεθνούς Δικαίου που ισχύουν στην Ελλάδα.