Γιατί τόσο μίσος κατά των Ελλήνων από Έλληνες όπου οι πολιτικές απόψεις και θέσεις τους θέλουν τον διαμελισμό του Ελληνικού κράτους όπως την αυτοδιάθεση της Μακεδονίας; ΤΟΥ ΟΜΗΡΟΥ ΕΡΜΕΙΔΗ

Γιατί τόσο μίσος κατά των Ελλήνων από Έλληνες όπου οι πολιτικές απόψεις και θέσεις τους θέλουν τον διαμελισμό του Ελληνικού κράτους όπως την αυτοδιάθεση της Μακεδονίας από το 1931 ακόμη και σήμερα ;

Επιδίωξη αυτονομίας και αποσπάσεως από την Ελλάδα της Μακεδονίας, σε πρωτοσέλιδο άρθρο του Ριζοσπάστου της 23^ης Ιουλίου του 1913 (φωτοτυπία της εφημερίδος εις την 751^η  σελίδα)

  Η εφημερίδα Ριζοσπάστης όργανο του Κομμουνιστικού κόμματος Ελλάδος, στο φύλλο της 23^ης Ιουλίου του 1931 αναφέρει στην πρώτη του σελίδα άρθρο με τον τίτλο «Δεν θα πάψουμε την πάλη για την Ανεξαρτησία του Μακεδονικού λαού» τα κάτωθι :

 «Οι λικβινταριστές αρνούνται ότι ο Μακεδονικός λαός αγωνίζεται για την ανεξαρτησία του. είχαν την γαλαντομία να αναγνωρίσουν το δικαίωμα της ανεξαρτησίας μέχρι του αποχωρισμού, εφ’ όσον θα το ζητήσουν οι μάζες. Μια όμως που κατ’ αυτούς οι μάζες δεν αγωνίζονται, δεν υπάρχει λόγος και να παλεύει το Κόμμα μας για κάτι το οποίο οι ίδιες οι μάζες δεν το θέλουν.

  Η ιστορία των αγώνων του Μακεδονικού λαού για την ανεξαρτησία του διαψεύδει τις απόψεις αυτές που κρύβουν μέσα τους ελληνικό εθνικισμό. Η εγκατάστασις νέων πληθυσμών όμως, των προσφύγων, δεν σβήνει τους αγώνες αυτούς. Χωρίς αμφιβολία οι πρόσφυγες που εγκαταστάθηκαν στην Μακεδονία δεν έχουν ζήσει τους αγώνες του Μακεδονικού λαού για την ανεξαρτησία του από τον ζυγό των Βαλκανέζων και ξένων ιμπεριαλιστών. Οι υποκειμενικές δυσκολιες επομένως να κάνουν κι αυτοί έναν κοινό εθνικοαπελευθερωτικό είνε μεγάλες. Μήπως όμως αντικειμενικά δεν έχουν κι αυτοί τα ίδια συμφέροντα ; Μήπως δεν χρησιμοποιούνται τώρα σαν ταμπούρι, προμαχώνας της εθνικιστικής πολιτικής της κεφαλαιοκρατίας ; Μήπως με τα 30 στρέμματα που πήρε κάθε πρόσφυγας και είνε υποχρεωμένος τώρα να πληρώνει βαρειά χρέη μπορεί να είναι ευχαριστημένος ;

 Τέθηκε πολλές φορές το ερώτημα ; Τι θα γίνουν οι πρόσφυγες σε περίπτωση που θα γίνει ανεξάρτητη η Μακεδονία ; θα διωχτούν οι πρόσφυγες από τα χωράφια τους για νάρθουν οι ντόπιοι Βούλγαροι κλπ. που τα διεκδικούσαν ;

  Στο ερώτημα αυτό, απάντηση μας είνε : Ο αγώνας για την ανεξαρτησία συνδέεται με τον αγώνα για την κατάργηση των φεουδαρχικών υπολειμμάτων με την δωρεάν απαλλοτρίωση των νεοτσιφλικίων, μοναστηριακών κτημάτων, την κατάργηση πληρωμής χρεών της Ε.Α.Π.

  Επομένως χωρίς να χάσουν οι πρόσφυγες τα χωράφια τους, θα βρεθούν άλλα χωράφια για τους φτωχούς χωρικούς ντόπιους και πρόσφυγες.

  Η πάλη για την εθνική απελευθέρωση δεν μπορεί παρά να συνδυαστεί με την πάλη για την κοινωνική απελευθέρωση. Οι εθνικο – απελευθερωτικοί αγώνες μετά την Ρωσσική επανάσταση παίρνουν επίσης και χαρακτήρα κοινωνικού αγώνα για την ανατροπή της κεφαλαιοκρατίας.

  Γι’ αυτό η φασιστική διχτατορία του μεγάλου κεφαλαίου με εξαιρετική λύσσα κτυπάει το εθνικοαπελευθερωτικό κίνημα.

Μια και ανεξάρτητη Μακεδονία μέσα στα πλαίσια του σημερινού αστικού συστήματος συγκεντρώνει πιθανότητες ισούμενες με το μηδενικό. Είνε αδύνατη.

  Ο Μακεδονικός λαός θ’ αποχτήσει πραγματικά το δικαίωμα της ανεξαρτησίας του μόνο μέσα σε μια Βαλκανική Ομοσπονδία των εργατοαγροτικών Δημοκρατιών.

  Αλλά τότε γιατί θέτουμε σύνθημα ανεξαρτησίας και δεν θέτουμε σύνθημα κατ’ ευθείαν Εργατοαγροτικής Κυβέρνησης, η οποία θα αναγνωρίσει και στην πράξη το δικαίωμα της ανεξαρτησίας.

  Γιατί οι μάζες – άσχετα αν όλες ή ένα μέρος – αγωνίζονται για την εθνική ανεξαρτησία τους κατά του ιμπεριαλισμού, κατά του φασισμού και του πολέμου και δεν μπορούμε ως όρο της υποστήριξή μας να θέσουμε την αποδοχή από μέρους τους του αγώνα για τα Σόβιετ. Υποστηρίζοντας τον αγώνα των εργαζομένων μαζών της Μακεδονίας για την ανεξαρτησία τους προσπαθούμε πάντα να τους δείξουμε και πότε θα απολαύσουν το δικαίωμα της ανεξαρτησίας μέχρι πλήρους αποχωρισμού.

  Σήμερα η μερίδα εκείνη του εργαζόμενου Μακεδονικού λαού που έχει αναπτύξει μια εθνική συνείδηση και αγωνίζεται για την ανεξαρτησία της αποτελεί ένα σπουδαίο παράγοντα για την επαναστατική πάλη για το γκρέμισμα της κεφαλαιοκρατίας.

  Οι προσφυγικές μάζες έχουν συμφέρον να διεξαγάγουν κοινή πάλη γιατί στρέφεται και κατά των δικών τους τυράννων, των δικών τους εκμεταλλευτών κεφαλαιοκρατών ντόπιων και ξενων. Το εθνικοαπελευθερωτικό κίνημα αγροτικό στην ουσία, στην Μακεδονία αποτελεί μια σπουδαία πηγή νέας δύναμης που προστίθεται στο προλεταριακό κίνημα.

  Το Κόμμα μας λοιπόν επιδιώκει να γίνει οργανωτής και καθοδηγητής του απελευθερωτικού κινήματος και από κοινού με όλα τα Κομμουνιστικά Κόμματα της Βουλγαρίας και της Γιουγκοσλαβίας προσπαθούν να αποσπάσουν το εθνικοαπελευθερωτικό κίνημα απ’ την επιρροή των κομιτατζήδων, να το καναλιζάρουν στο προλεταριακό απελευθερωτικό κίνημα για την ανατροπή του καπιταλισμού.

  Πάνω σ’ αυτή τη σωστή επαναστατική γραμμή εργάζεται η Εσωτερική Επαναστατική Μακεδονική Οργάνωση (Ενωτική), η οποία διεξάγει δριμύτατη πάλη κατά του κομιτατζήδικου Βουλγαρικού εθνικισμού.

  Το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδος, όπως και όλα τα κόμματα της Βαλκανικής, χωρίς καμμία επιφύλαξη αναγνωρίζουν το δικαίωμα του Μακεδονικού λαού να αποσπαστεί από το σημερινό αστικό Κράτος ή το αυριανό Σοβιετικό και να αποτελέσει ίδιο Κράτος. Δεν ενδιαφέρονται για τα όρια της αστικής πατρίδος. Ενδιαφέρονται για τα συμφέροντα των μαζών μόνο.

  Δεν σταματούν μόνο σε μια αυτονομία. Αλλά αναγνωρίζουν το δικαίωμα της ανεξαρτησίας μέχρι πλήρους αποχωρισμού. Δεν πρόκειται δηλαδή απλώς περί αναγνώρισης δικαιωμάτων μειονοτήτων. Δεν είναι τα δικαιώματα μονάχα των αλλοεθνών πληθυσμών της Μακεδονίας που αγωνιζόμαστε, αλλά για το δικαίωμα όλων των εργαζομένων μαζών του Μακεδονικού λαού ν’ αποχωρισθούν.

  Με το ότι όμως αναγνωρίζουμε το δικαίωμα της ανεξαρτησίας μέχρι αποχωρισμού, δεν σημαίνει ότι αν αύριο στην Ελλάδα εγκαθιδρυθή Σοβιετική Κυβέρνηση το Κομμουνιστικό Κόμμα θα συμβουλέψη την απόσπαση της Μακεδονίας από το Σοβιετικό Κράτος. Όχι, τότε το συμφέρον των Μακεδονικών μαζών θα είναι να μην αποσπασθούν, αλλά να είναι ενωμένες με το Σοβιετικό κράτος φτιάνοντας μέσα σ’ αυτό και μέσα στη Βαλκανική Ομοσπονδία των Σοβιετικών Δημοκρατιών μια αυτόνομη Δημοκρατία.

  Τώρα που κυβερνάει η κεφαλαιοκρατία δεν περιοριζόμαστε να παλεύουμε μόνο για την αυτονομία, που σημαίνει διατήρηση της εθνικής καταπίεσης. Δεν είμαστε αυτονομιστές. Το σύνθημα της αυτονομίας διατηρουμένων των ορίων του ελληνικού κράτους είναι ένα σύνθημα που αποβλέπει στην εξαπάτηση των μαζών. Αγωνιζόμαστε για την ανεξαρτησία μέχρι του αποχωρισμού.

  Όταν εγκαθιδρυθεί Σοβιετική Κυβέρνηση αναγνωρίζουμε και πάλι το δικαίωμα της ανεξαρτησίας, συμβουλεύουμε γιατί αυτό απαιτεί το συμφέρον των μαζών μια που καταργήθηκε η εθνική καταπίεση να συνεργασθεί ο μακεδονικός εργαζόμενος λαός μαζύ με όλες τις απελευθερωμένες μάζες. Κι αυτό έχει γίνει σήμερα στη Ρωσσία όπου μια εκατοντάδα σχεδόν διαφόρων εθνοτήτων ζει αδερφικά έχοντας μια πραγματική αυτονομία, που δεν αποτελεί στοιχείο διάσπασης αλλά δυνατότερης οργανικής ενότητας. Οι Ρωμηοί σήμερα κάτοικοι της Ρωσσίας μαθαίνουν την γλώσσα τους τον τρόπο με τον οποίο θ’ ανοικοδομήσουν καλύτερα τον σοσιαλισμό και θα υπερασπισθούν την άμυνα της Ρωσσίας.  

Απόσπασμα από το βιβλίο του συγγραφέως  Ομήρου Ερμείδη με τον τίτλο «Αναμνήσεις από το μέλλον του χθες» υπότιτλο «Ηρωολόγιον Αγιολόγιον» υπό έκδοσιν τέλος 2016

http://pirforosellin.blogspot.gr/  -  Επιτρέπεται η αναδημοσίευση του περιεχομένου της ιστοσελίδας εφόσον αναφέρεται ευκρινώς η πηγή του και υπάρχει ενεργός σύνδεσμος(link ). Νόμος 2121/1993 και κανόνες Διεθνούς Δικαίου που ισχύουν στην Ελλάδα.