Η Απίστευτη εφευρετικότητα προικισμένων ανθρώπων της αρχαιότητος - Το κωδικό μοιρογνωμόνιο του Αινείου

Η μοναδική αναφορά του αλφαβητικού μοιρογνωμονίου του Αινείου στην ελληνική φιλολογία είναι αυτή του Ευαγγέλου Σταμάτη, μια αναπαραγωγή από τον Hermann Diels και το έργο του Antike Technik. 

Η μέθοδος αυτή κρυπτογραφίας που ονομάζεται "κωδικό μοιρογνωμόνιο", αποτελούσε ένα εξαιρετικά απλό σύστημα κρυπτογράφησης σύντομων μηνυμάτων. 

Σε δίσκο πάχους 2-3 χιλιοστών και διαμέτρου 8-10 εκατοστών, άνοιγαν περιμετρικά 24 οπές (όσες και τα γράμματα του αλφαβήτου) και μία επιπλέον στο κέντρο. Επίσης, επί νοητής

διαμέτρου με άκρο μία από τις περιφερειακές οπές, υπήρχε μια ενδιάμεση, σε απόσταση δύο περίπου εκατοστών από το κέντρο. Η οπή αυτή καθόριζε και τη θέση του πρώτου γράμματος του αλφαβήτου "Α", ενώ τα υπόλοιπα θεωρείται ότι αντιστοιχούσαν  στις υπόλοιπες 23. 

Παραλλαγή του συστήματος, μπορούσε να είναι ο καθορισμός άλλου γράμματος σαν εναρκτήριο για την  ανάγνωση. Αυτό γινόταν μετά από μυστική προσυνεννόηση μεταξύ των επικοινωνιακών μερών. Το μήνυμα αποτυπωνόταν με τη βοήθεια λεπτού κορδονιού, το οποίο δενόταν στο κέντρο και από κει περνούσε διαδοχικά από τις οπές που αντιστοιχούσαν στα γράμματα του μηνύματος.

Στην περίπτωση που ένα γράμμα επαναλαμβανόταν, το κορδόνι περνούσε δύο φορές από την ίδια οπή, με περιέλιξη γύρω από την περιφέρεια του δίσκου. Η ανάγνωση του μηνύματος γινόταν από το τέλος προς την αρχή, με το "ξετύλιγμα" του κορδονιού. 

Κανένα στοιχείο για την χρήση αυτού του κρυπτογραφικού οργάνου δεν είναι γνωστό κατά την Ρωμαιοκρατία όσο και κατά την βυζαντινή περίοδο όπου αναπτύχθηκαν διάφορα συστήματα κρυπτογραφίας. Κατά την Αναγέννηση θα συναντήσουμε μια παρόμοια μορφή κρυπτογραφίας με τον Leon Battista Alberti(1404-1472 μ.Χ.), πατέρα της Δυτικής κρυπτογραφίας. 

Ο προικισμένος αυτός διανοούμενος εφεύρε ένα μηχανικό δίσκο, ο οποίος λειτουργούσε ως εξής: Στο εσωτερικό ενός σταθερούς εξωτερικού δίσκου κινούταν ένας μικρότερος, ενώ και οι δύο περιείχαν κυκλικά το λατινικό αλφάβητο με κάποιες προσθήκες, όπως π.χ. τους αριθμούς 1,2,3,4 καθώς και το σύνδεσμο et (και). 

  

Ο εξωτερικός δίσκος εμφάνιζε το αλφάβητο στη σωστή του σειρά, παραλείποντας όμως τα ψηφία H, J, K, U, W, Y, ενώ ο εσωτερικός ήταν μια παράθεση γραμμάτων παράδοξη, σύμφωνη όμως προς τις κρυπτογραφικές προδιαγραφές του κατασκευαστή. Ουσιαστικά ο εσωτερικός ήταν ο κατεξοχήν κρυπτογραφικός δίσκος, που βάσει κάποιου προσυμφωνημένου κώδικα έστελνε και το αντίστοιχο μήνυμα. 

Αν κι ο μηχανικός δίσκος του Alberti αποτελεί ένα αρκετά βελτιωμένο σύστημα από αυτό του κωδικού μοιρογνωμόνιου του Αινείου, οι ομοιότητές τους είναι κάτι παραπάνω από εμφανείς, και λογικό είναι να υποθέσουμε ότι η κατασκευή του στηρίχθηκε στην προγενέστερη επινόηση. Από την πλευρά του Αlberti πάντως δεν υπάρχει καμία νύξη για κάποια γνώση της εφεύρεσης του Αινείου. 

Ωστόσο, το κωδικό μοιρογνωμόνιο εμφανίζεται ως μια μοναδική παρουσία επί 18 αιώνες, αποκαλύπτοντας την εφευρετικότητα προικισμένων ανθρώπων της αρχαιότητας. 

ΠΗΓΗ: Η ΜΥΣΤΙΚΗ ΑΡΧΑΙΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ

ΠΗΓΗ   =   http://www.voicenews.gr/index.php/politismos/12303-deite-tin-apistefti-efevretikotita-proikismenon-anthropon-tis-arxaiotitas-to-kodiko-moirognomonio-tou-aineia.html