Μναμοσύνας τόδε ἔργον• ἐπεὶ ἂν μέλληισι θανεῖσθαι
εἰς Ἀίδαο δόμους εὐήρεας, ἔστ’ ἐπὶ δεξιά κρήνα,
παρ’ δ’ αὐτὰν ἑστηκῦα λευκὰ κυπάρισσος•
ἔνθα κατερχόμεναι ψυχαὶ νεκύων ψύχονται.
ταύτας τᾶς κράνας μηδὲ σχεδὸν ἐγγύθεν ἔλθηις.
πρόσθεν δὲ εὑρήσεις τᾶς Μναμοσύνας ἀπὸ λίμνας
εἰς Ἀίδαο δόμους εὐήρεας, ἔστ’ ἐπὶ δεξιά κρήνα,
παρ’ δ’ αὐτὰν ἑστηκῦα λευκὰ κυπάρισσος•
ἔνθα κατερχόμεναι ψυχαὶ νεκύων ψύχονται.
ταύτας τᾶς κράνας μηδὲ σχεδὸν ἐγγύθεν ἔλθηις.
πρόσθεν δὲ εὑρήσεις τᾶς Μναμοσύνας ἀπὸ λίμνας
ψυχρὸν ὕδωρ προρέον• φύλακες δὲ ἐπύπερθεν ἔασι.
οἳ δέ σε εἰρήσονται ἐνὶ φρασὶ πευκαλίμαισι
ὅτ’ τι δὴ ἐξερέεις Ἄιδος σκότος ὀρφνήεντος.
εἶπον• Γῆς παῖς εἰμι καὶ Οὐρανοῦ ἀστερόεντος•
δίψαι δ’ εἰμ’ αὖος καὶ ἀπόλλυμαι• ἀλλὰ δότ’ ὦκα
ψυχρὸν ὕδωρ πιέναι τῆς Μνημοσύνης ἀπὸ λίμνης.
καὶ δὴ τοι ἐρέουσιν ὑποχθονίωι βασιλείαι•
καὶ (δὴ τοι) δώσουσιν πιεῖν τᾶς Μναμοσύνας ἀπὸ λίμνας.
καὶ δὴ καὶ σὺ πιὼν ὁδὸν ἔρχεα ἅν τε καὶ ἄλλοι
μύσται καὶ βάκχοι ἱερὰν στείχουσι κλεεινοί.
Το έργον της Μνημοσύνης είναι αυτό: Όταν μέλλει να πεθάνεις
κατευθυνόμενος προς τα υπέροχα του Άδη παλάτια, υπάρχει στα δεξιά μία κρήνη,
πλησίον δε αυτής στέκει λευκόν κυπαρίσσι.
Εδώ κατεβαίνοντας οι ψυχές των νεκρών δροσίζονται.
Αυτές τις κρήνες να μην τις πλησιάσεις καθόλου,
και πιο μπροστά θα βρεις δροσερό νερό να ρέει
από τις λίμνες της Μνημοσύνης. Και στέκουν φύλακες πάνω απ’ αυτήν.
Αυτοί θα σε ρωτήσουν με μία έξυπνη φράσιν τότε
τι γυρεύεις στου Άδη το ζοφερόν σκότος;
Να πεις: «Της Γης είμαι υιός και του έναστρου Ουρανού.
Η δίψα με έχει στεγνώσει και χάνομαι. Αλλά δώστε μου γρήγορα
να πιω κρύο νερό από της Μνημοσύνης την λίμνην».
Και τότε θα ρωτήσουν του κάτω κόσμου την βασίλισσαν
και ύστερα θα σου δώσουν να πιεις από τις λίμνες της Μνημοσύνης.
Έτσι λοιπόν σαν πιεις, κι εσύ θα μπορείς να βαδίσεις τον ιερόν δρόμον
τον οποίον βαδίζουν και οι άλλοι μύστες και βάκχοι ένδοξοι.
Επιγραφή από ταφικόν χρυσόν έλασμα, το οποίον ευρέθη σε τάφον γυναικός, στο Ιππώνιον της Βρεττίας (αποικία των Λοκρών στην Κάτω Ιταλία), και το οποίον χρονολογείται ανάμεσα στον – 4ον και στον – 5ον αιώνα.
Η Μνημοσύνη καθοδηγεί εδώ την ψυχήν, στην κάθοδόν της στον Άδη, διά να επιλέξει τον τρόπον, ο οποίος θα την οδηγήσει στην ενεργοποίησιν της μνήμης της και θα αποφύγει την βεβιασμένην προσκόλλησίν της στην λήθην.
8/1/2014
ΒΑΣΙΛΗΣ ΔΡΟΣΟΣ
(ΜΕΓΙΣΤΙΑΣ)
ΠΗΓΕΣ = https://www.facebook.com/photo.php?fbid=1605645869664547&set=pcb.716664488449649&type=1&relevant_count=2
[ΕΙΚΌΝΟΣ]
https://www.facebook.com/groups/298942533555182/716776785105086/?ref=notif¬if_t=like
ΣΤΗΝ ΟΜΑΔΑ : ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΑΤΡΕΙΑ
κατευθυνόμενος προς τα υπέροχα του Άδη παλάτια, υπάρχει στα δεξιά μία κρήνη,
πλησίον δε αυτής στέκει λευκόν κυπαρίσσι.
Εδώ κατεβαίνοντας οι ψυχές των νεκρών δροσίζονται.
Αυτές τις κρήνες να μην τις πλησιάσεις καθόλου,
και πιο μπροστά θα βρεις δροσερό νερό να ρέει
από τις λίμνες της Μνημοσύνης. Και στέκουν φύλακες πάνω απ’ αυτήν.
Αυτοί θα σε ρωτήσουν με μία έξυπνη φράσιν τότε
τι γυρεύεις στου Άδη το ζοφερόν σκότος;
Να πεις: «Της Γης είμαι υιός και του έναστρου Ουρανού.
Η δίψα με έχει στεγνώσει και χάνομαι. Αλλά δώστε μου γρήγορα
να πιω κρύο νερό από της Μνημοσύνης την λίμνην».
Και τότε θα ρωτήσουν του κάτω κόσμου την βασίλισσαν
και ύστερα θα σου δώσουν να πιεις από τις λίμνες της Μνημοσύνης.
Έτσι λοιπόν σαν πιεις, κι εσύ θα μπορείς να βαδίσεις τον ιερόν δρόμον
τον οποίον βαδίζουν και οι άλλοι μύστες και βάκχοι ένδοξοι.
Επιγραφή από ταφικόν χρυσόν έλασμα, το οποίον ευρέθη σε τάφον γυναικός, στο Ιππώνιον της Βρεττίας (αποικία των Λοκρών στην Κάτω Ιταλία), και το οποίον χρονολογείται ανάμεσα στον – 4ον και στον – 5ον αιώνα.
Η Μνημοσύνη καθοδηγεί εδώ την ψυχήν, στην κάθοδόν της στον Άδη, διά να επιλέξει τον τρόπον, ο οποίος θα την οδηγήσει στην ενεργοποίησιν της μνήμης της και θα αποφύγει την βεβιασμένην προσκόλλησίν της στην λήθην.
8/1/2014
ΒΑΣΙΛΗΣ ΔΡΟΣΟΣ
(ΜΕΓΙΣΤΙΑΣ)
ΠΗΓΕΣ = https://www.facebook.com/photo.php?fbid=1605645869664547&set=pcb.716664488449649&type=1&relevant_count=2
[ΕΙΚΌΝΟΣ]
https://www.facebook.com/groups/298942533555182/716776785105086/?ref=notif¬if_t=like
ΣΤΗΝ ΟΜΑΔΑ : ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΑΤΡΕΙΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου