Ιατρική του Ιπποκράτη ~ Αφορισμοί (συμβουλές ιατρικής) τμήμα 3 & 4

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Οι Αφορισμοί είναι από τα σημαντικότερα έργα της Ιπποκρατικής Συλλογής. Αποτέλεσε αντικείμενο θαυμασμού των γιατρών όλων των εποχών και κυκλοφορούμενο ευρύτατα ανά τους αιώνες, αντιγράφηκε περισσότερο από όλα τα υπόλοιπα έργα της αρχαίας ελληνικής ιατρικής γραμματείας. Αποτελεί στοιχειώδη επιτομή σημειωτικής, διαιτητικής, θεραπευτικής και προγνωστικής της Κωακής ιατρικής Σχολής.

Ο μελετητής αντιλαμβάνεται εύκολα ότι πρόκειται για σκέψεις σοφού και έμπειρου γιατρού και δασκάλου, που όμως δεν συμπληρώθηκαν από τον ίδιο, με αποτέλεσμα να περιέχουν επαναλήψεις και να είναι αταξινόμητες.

Είναι πιθανό να πρόκειται για σχέδιο που χρησιμοποιούσε ο Ιπποκράτης για τη διδασκαλία. Αργότερα οι μαθητές του το βρήκαν και το συμπεριέλαβαν στα έργα του. Έτσι τούτο θεωρείται αυθεντικό έργο του Πατέρα της Ιατρικής:


Στο πρώτο τμήμα, περιλαμβάνονται σε περίληψη θέματα που αφορούν γενική ιατρική και διαιτητική-θεραπευτική και τα γενικά περί αυτομάτων και προκλητών κενώσεων και διατροφής. «Ο βίος βραχύς, η δε τέχνη μακρή, ο δε καιρός οξύς, η δε πείρα σφαλερή, η δε κρίσις χαλεπή». Πασίγνωστος αφορισμός που έχει τεθεί προμετωπίδα σε ιατρικές σχολές, έμβλημα σε πολλά ιατρικά έργα και έχει αποτελέσει αντικείμενο σχολίων μεγάλων σοφών της αρχαιότητας, όπως του Γαληνού, του Λουκιανού, του Σενέκα αλλά και των νεότερων γιατρών και φιλοσόφων, όπως του Γκαίτε, κ.λπ.

Στο δεύτερο τμήμα, περιλαμβάνονται αφορισμοί σχετικοί με την πρόγνωση των ασθενειών γενικά. Πρώτα αναφέρονται προγνωστικά συμπτώματα για τον ύπνο, αντάξια μεγάλου κλινικού γιατρού, για παράδειγμα ο μεγάλος κίνδυνος των ασθενειών που επιβαρύνονται από τον ύπνο. Σοφή επίσης παρατήρηση είναι το ότι τόσο η υπερβολική αϋπνία όσο και η υπερβολική υπνηλία είναι δυσάρεστα συμπτώματα. Επίσης η ξαφνική κούραση προαναγγέλλε ιασθένεια, οι παχύσαρκοι είναι περισσότερο εκτεθειμένοι στον κίνδυνο του ξαφνικού θανάτου από τους αδύνατους, όσοι νιώθουν συχνά υπερβολική κούραση χωρίς λόγο, πεθαίνουν. Όλες αυτές είναι σοφές παρατηρήσεις πεπειραμένου γιατρού.

Στο τρίτο τμήμα, αναφέρεται η επίδραση που ασκεί στην εμφάνιση και τον χαρακτήρα των ασθενειών το φυσικό περιβάλλον και η ηλικία.

Στο τέταρτο τμήμα, που αφορά θεραπευτική αγωγή με εμετικά και καθαρτικά φάρμακα καθώς και στοιχεία διαγνωστικής ιδιαίτερα των εμπύρετων ασθενειών, περιλαμβάνονται αφορισμοί σχετικοί με τις καθάρσεις, σκόπιμες ή όχι, σε σχέση με την κύηση, τις εποχές του έτους, την ιδιοσυστασία του ατόμου και τη φύση της ασθένειας. Πολύ ενδιαφέροντες είναι οι αφορισμοί που αναφέρονται στους πυρετούς: εκταίοι, κοπιώδεις, πυρετοί με συστροφή του τραχήλου, διαλείποντες, μη διαλείποντες, με ρίγος, καυσώδεις κ.ά.

Στο πέμπτο τμήμα περιλαμβάνονται αφορισμοί για την επίδραση της ζέστης και του κρύου ιδιαίτερα στις χειρουργικές ασθένειες και τα γυναικολογικά νοσήματα. Μερικοί αναφέρονται και στους σπασμούς, τις τετανικές συσπάσεις και την επιληψία, άλλοι στα στηθικά νοσήματα. Αλλοι πάλι αφορούν το γάλα, τη στείρωση, ασθένειες της μήτρας, την εμμηνορρυσία. Στο τμήμα αυτό βρίσκονται οι περίφημοι αφορισμοί, σύμφωνα με τους οποίους η εμφάνιση σπασμών σε τραύμα είναι θανάσιμη πρόγνωση, η φθίση προσβάλλει άτομα ηλικίας 18-35 ετών, η αιμόπτυση αφρισμένου αίματος προέρχεται από τον πνεύμονα, η διάρροια είναι θανάσιμο σύμπτωμα στους φθισικούς, το ξαφνικό αδυνάτισμα των μαστών της εγκύου προαναγγέλλει αποβολή κ.λπ.

Στο έκτο τμήμα αναφέρονται αφορισμοί σχετικοί με τη συμπτωματολογία χειρουργικών νοσημάτων. Πολύτιμοι είναι όσοι αναφέρουν ότι τα νοσήματα των νεφρών και της κύστης στους ηλικιωμένους θεραπεύονται δύσκολα, ότι τα τραύματα στον εγκέφαλο, την κύστη, τα έντερα, την καρδιά, το διάφραγμα, την κοιλιά και το συκώτι είναι θανατηφόρα.

Τέλος στο έβδομο τμήμα γίνονται πολλές επαναλήψεις αφορισμών από τα προηγούμενα τμήματα. Από τους σημαντικότερους είναι εκείνος που αναφέρει ότι το πάγωμα των άκρων είναι θανάσιμο προγνωστικό στις βαριές εμπύρετες ασθένειες, όπως επίσης θανάσιμο προγνωστικό είναι και η εμφάνιση εμετού, λόξιγκα, σπασμού ή παραληρήματος στον ειλεό.

Ο ακόλουθος αφορισμός βρίσκεται συνήθως αναρτημένος στα χειρουργεία:

« 'Ὀκόσα φάρμακα οὐκ ἰηται, σίδηρος ἴηται, ὅσα σίδηρος οὐκ ἰηται, πῦρ ἴηται ὅσα δέ πῦρ οὐκ ἴηται, ταῦτα χρή νομίζειν ἀνίατα».

Αφορισμοί τμήμα τρίτο

1. Οι ασθένειες προκαλούνται κυρίως με τις μεταβολές των εποχών και κατά τη διάρκεια των εποχών, χάρη στις μεγάλες εναλλαγές κρύου και ζέστης. Σε άλλες περιπτώ σεις προκαλούνται επίσης με ανάλογο τρόπο.

2. Οι ιδιοσυγκρασίες των ατόμων είναι από τη φύση τους άλλοτε σε καλή, άλλοτε σε κακή κατάσταση το καλοκαίρι, με άλλες πάλι συμβαίνει το ίδιο τον χειμώνα.

3. Ορισμένες ασθένειες και ορισμένες ηλικίες είναι από τη φύση τους σε καλή ή κακή κατάσταση τη μια ή την άλλη εποχή, στον ένα ή τον άλλο τόπο, σύμφωνα με τον ένα ή τον άλλο τρόπο ζωής.

4. Όταν στις διάφορες εποχές του έτους έχουμε την ίδια μέρα πότε ζέστη, πότε κρύο, πρέπει να περιμένουμε αρρώστιες το φθινόπωρο.

5. Οι νοτιάδες προκαλούν βαρηκοΐες, σκοτοδίνες, βάρος στο κεφάλι, νωθρότητα και εξάντληση του οργανισμού. Τέτοια νοσηρά φαινόμενα εμφανίζονται, όταν επικρατήσουν αυτοί οι άνεμοι. Οιβοριάδες προκαλούν βήχα, πονόλαιμο, δυσκοιλιότητα, δυσουρία με ρίγη, πόνους στα πλευρά και το στήθος• όταν επικρατήσουν αυτοί οι άνεμοι, πρέπει να περιμένουμε τέτοια νοσηρά φαινόμενα.

6. Όταν το καλοκαίρι είναι ίδιο με την άνοιξη, πρέπει να περιμένουμε άφθονες εφιδρώσεις στις εμπύρετες ασθένειες.

7. Σε εποχές ξηρασίας εκδηλώνονται υψηλοί πυρετοί• κι αν η ξηρασία καλύπτει μεγάλο μέρος του έτους, αυτά θα είναι τα αποτελέσματα στον ανθρώπινο οργανισμό και τέτοιες ασθένειες κυρίως πρέπει να περιμένουμε.

8. Όταν οι εποχές εναλλάσσονται ομαλά και σταθερά, εκδηλώνονται ελαφρές ασθένειες και η θεραπεία τους είναι εύκολη" όταν όμως η εναλλαγή γίνεται με ανώμαλο τρόπο, προκαλούνται ασθένειες ανώμαλες και δυσίατες.

9. Το φθινόπωρο οι ασθένειες εκδηλώνονται με οξύτατη και θανατηφόρα συνήθως μορφή• η άνοιξη είναι πολύ υγιεινή εποχή και η θνησιμότητα στη διάρκεια της πολύ περιορισμένη.

10. Το φθινόπωρο είναι κακή εποχή για τους φθισικούς.

11. Σχετικά με τις εποχές, αν τον χειμώνα δεν βρέξει και οι άνεμοι είναι βόρειοι, ενώ η άνοιξη είναι βροχερή και με νοτιάδες, το καλοκαίρι θα εκδηλωθούν αναγκαστικά υψηλοί πυρετοί, οφθαλμίες και δυσεντερίες, ιδιαίτερα στις γυναίκες και τους άντρες με υγρή ιδιοσυστασία.

12. Αν ο χειμώνας έχει νοτιάδες και είναι βροχερός και ήπιος, και επακολουθήσει άνοιξη χωρίς βροχές και με βόρειους ανέμους, οι γυναίκες που πρόκειται να γεννήσουν την άνοιξη, αποβάλλουν με την παραμικρή αφορμή• όσες πάλι γεννήσουν κανονικά, φέρνουν στον κόσμο παιδιά αδύναμα και φιλάσθενα, που πεθαίνουν αμέσως ή ζουν καχεκτικά και με ασθενική κράση• ο υπόλοιπος πληθυσμός προσβάλλεται από δυσεντερίες και ξηροφθαλμίες και οι ηλικιωμένοι από καταρροϊκές ασθένειες με συνέπεια τον θάνατο μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα.

13. Αν το καλοκαίρι επικρατήσει ξηρασία με βοριάδες, και το φθινόπωρο βρέξει με νοτιάδες, τον χειμώνα εκδηλώνονται πονοκέφαλοι, βήχας, βραχνάδες και κόρυζες, και μερικοί άνθρωποι προσβάλλονται από φυματίωση.

14. Αν όμως το φθινόπωρο φυσήξουν βοριάδες και δεν βρέξει, ωφελούνται οι υγρές ιδιοσυστασίες και οι γυναίκες -οι υπόλοιποι άνθρωποι θα προσβληθούν από ξηροφθαλμίες, υψηλούς πυρετούς, κόρυζες και κάποτε μάλιστα από παροξυσμούς μελαγχολίας.

15. Από τις καιρικές συνθήκες του έτους γενικά ο ξηρός καιρός είναι υγιεινότερος από τον υγρό, και η θνησιμότητα κάτω από αυτές τις συνθήκες είναι πιο περιορισμένη.

16. Οι ασθένειες που εκδηλώνονται με βροχερό καιρό είναι ως επί το πολύ μακροχρόνιοι πυρετοί, γαστρικές καταρροές, σηπτικές καταστάσεις, επιληψίες, αποπληξίες και παθήσεις του λαιμού• η ξηρασία προκαλεί φυματικές καταστάσεις, οφθαλμίες, αρθρίτιδες, στραγγουρίες και δυσεντερίες.

17. Από τις καθημερινές καιρικές καταστάσεις, οι βοριάδες κάνουν το σώμα σφριγηλό, δίνουν δύναμη, ευκινησία, καλό χρώμα, βελτιώνουν την ακοή, στεγνώνουν την κοιλιά, ερεθίζουν τα μάτια και, αν προϋπάρχει κάποιος πόνος στο στήθος, γίνεται πιο έντονος• οι νοτιάδες υγραίνουν και διαλύουν το σώμα, αδυνατίζουν την ακοή, προκαλούν βάρος στο κεφάλι και ιλίγγους, δυσκολεύουν τις κινήσεις των ματιών και του σώματος και προκαλούν δυσκοιλιότητα.

18. Σχετικά με τις εποχές, την άνοιξη και τις αρχές του καλοκαιριού, τα παιδιά και τα άτομα που βρίσκονται πιο κοντά στην παιδική ηλικία, νιώθουν θαυμάσια κι έχουν εξαιρετική υγεία' το καλοκαίρι κι ένα μέρος από το φθινόπωρο, νιώθουν έτσι οι ηλικιωμένοι• το υπόλοιπο μέρος του φθινοπώρου και τον χειμώνα νιώθουν καλά οι μεσήλικες.

19. Όλες οι ασθένειες εκδηλώνονται όλες τις εποχές -μερικές όμως εκδηλώνονται και φτάνουν στον παροξυσμό τους σε ορισμένες εποχές.

20. Την άνοιξη επικρατούν καταστάσεις μανίας, μελαγχολίας και επιληψίας• αιμορραγίες, κυνάγχες, συνάχι, βραχνάδα, βήχας, λεπρές, λειχήνες, αλφοί, πολλά εξανθήματα με πληγές, οιδήματα και αρθριτικές παθήσεις.

21. Το καλοκαίρι επικρατούν ορισμένες από τις προηγούμενες παθήσεις, επίμονοι πυρετοί, καύσοι, πολλοί τριταίοι πυρετοί, εμετοί, διάρροιες, οφθαλμίες, πόνοι στα αφτιά, πληγές στο στόμα, σήψεις γεννητικών οργάνων και ίδρωα.

22. Το φθινόπωρο επικρατούν πολλές καλοκαιρινές ασθένειες, τεταρταίοι πυρετοί, διαλείποντες πυρετοί, διογκώσεις της σπλήνας, υδρωπικίες, φθίσεις, στραγγουρίες, λειεντερίες, δυσεντερίες, ισχιαλγίες, κυνάγχες, άσθματα, ειλεοί, επιληψίες, καταστάσεις μανίας και μελαγχολίας.

23. Τον χειμώνα επικρατούν πλευρίτιδες, περιπνευμονίες, κόρυζες, βραχνάδες, βήχες, πόνοι στο στήθος, τα πλευρά και τη μέση, πονοκέφαλοι, ίλιγγοι, αποπληξίες.

24. Ανάλογα με την ηλικία, εμφανίζονται τα εξής συμπτώματα: στα παιδιά, μικρά και βρέφη, άφθες, εμετοί, βήχας, αϋπνίες, τρεμούλες, φλεγμονές στον αφαλό, διαπυήσεις στα αφτιά.

25. Όταν πλησιάζει η εποχή της οδοντοφυΐας, εμφανίζονται ερεθισμοί στα ούλα, πυρετοί, σπασμοί, διάρροιες, ιδιαίτερα όταν φυτρώνουν οι κυνόδοντες, προπάντων στα πολύ παχύσαρκα παιδιά καθώς και στα δυσκοίλια.

26. Σε ηλικία κάπως πιο προχωρημένη εμφανίζονται αμυγδαλίτιδες, παρεκτόπιση προς τα εμπρός του τραχηλικού σπονδύλου, άσθματα, πέτρες, στρογγυλά παράσιτα τών εντέρων, ασκαρίδες, κρεατοελιές, οιδήματα κοντά στα αφτιά, οιδήματα των αδένων του λαιμού και άλλα οιδήματα, κυρίως όμως αυτά που αναφέραμε προηγουμένως.

27. Σε ηλικία ακόμα πιο προχωρημένη, και όσο πλησιάζει η εφηβεία, εμφανίζονται πολλές από τις προηγούμενες ασθένειες, και ακόμα κυρίως μακροχρόνιοι πυρετοί και επιστάξεις.

28. Οι περισσότερες παιδικές ασθένειες κρίνονται άλλες σε σαράντα μέρες, άλλες σε επτά μήνες, άλλες σε επτά χρόνια και άλλες όσο πλησιάζει η εφηβεία• όσες όμως επιμένουν και δεν εξαφανίζονται στα αγόρια κατά την εφηβεία και στα κορίτσια την εποχή της εμφάνισης της εμμηνορρυσίας, συνήθως γίνονται χρόνιες.

29. Στους νέους εμφανίζονται αιμοπτύσεις, φθίσεις, υψηλοί πυρετοί, επιληψίες και άλλες αρρώστιες, κυρίως όμως οι προηγούμενες.

30. Σε άτομα που έχουν περάσει αυτή την ηλικία, εκδηλώνονται άσθματα, πλευρίτιδες, περιπνευμονίες, λήθαργοι, φρενίτιδες, καύσοι, χρόνιες διάρροιες, χολώδεις διάρροιες, δυσεντερίες, λειεντερίες, αιμορροΐδες.

31. Σε ηλικιωμένα άτομα εκδηλώνονται δύσπνοιες, καταρροές με βήχα, στραγγουρίες, δυσουρίες, πόνοι στις αρθρώσεις, νεφρίτιδες, ίλιγγοι, αποπληξίες, καχεξίες, φαγούρα σε όλο το σώμα, αϋπνίες, υγρότητα στην κοιλιά, στα μάτια και τη μύτη, αμβλυωπίες, καταρράκτες, βαρηκοΐες.
 
 

Αφορισμοί τμήμα τέταρτο
 
1. Αν υπάρχει οργασμός, οι έγκυες μπορούν να παίρνουν φάρμακα [εμετικά και καθαρτικά] από τον τέταρτο μέχρι τον έβδομο μήνα, λιγότερο όμως αυτό τον τελευταίο• στα νήπια και τα παιδιά πρέπει να προσέχουμε τη χορήγηση φαρμάκων.
2. Με τη χορήγηση καθαρτικών πρέπει να αποβάλλονται ύλες που είναι ωφέλιμες κι όταν αποβάλλονται από μόνες τους- πρέπει να σταματούν όσες έχουν διαφορετικόχαρακτήρα.
3. Αν οι κενώσεις γίνονται με τρόπο φυσιολογικό, ο άρρωστος νιώθει καλύτερα και τις ανέχεται εύκολα• σε αντίθετη περίπτωση νιώθει άσχημα.
4. Το καλοκαίρι χορηγούνται εμετικά, ενώ τον χειμώνα καθαρτικά.
5. Την εποχή του Κυνός και πριν, τα καθαρτικά επιδρούν δύσκολα.
6. Στα αδύνατα άτομα που κάνουν εύκολα εμετό πρέπει να χορηγούνται εμετικά• η κάθαρση όμως πρέπει να γίνεται με περίσκεψη τον χειμώνα.
7. Τα μάλλον παχύσαρκα άτομα που κάνουν δύσκολα εμετό πρέπει να παίρνουν καθαρτικά και η κάθαρση πρέπει να γίνεται με περίσκεψη το καλοκαίρι.
8. Τα άτομα με προδιάθεση στη φυματίωση πρέπει να χρησιμοποιούν με πολλή προσοχή εμετικά φάρμακα.
9. Σε όσους πάσχουν από μελαγχολία πρέπει, να χορηγούνται δραστικά καθαρτικά για το κάτω μέρος του εντέρου και με την ίδια σκέψη να ακολουθήσουμε διαφορετικό δρόμο για τις αντίθετες περιπτώσεις.
10. Στις πολύ βαριές αρρώστιες η κάθαρση πρέπει να γίνεται την ίδια μέρα, αν υπάρχει οργασμός, γιατί είναι πολύ επικίνδυνο να χρονοτριβούμε σ' αυτές τις περιπτώσεις.
11. Κωλικοί, πόνοι γύρω από τον αφαλό και πόνος της μέσης που δεν υποχωρεί ούτε με καθαρτικό ούτε με άλλο τρόπο, όλα αυτά καταλήγουν σε ξηρή υδρωπικία (προφανώς εννοείται η διόγκωση των σπλάχνων, χωρίς όμως ύπαρξη περιτοναϊκού υγρού).
12. Τον χειμώνα η χορήγηση εμετικών φαρμάκων βλάπτει τα άτομα που πάσχουν από λειεντερικές καταρροές.
13. Κατά τη χορήγηση του ελλέβορου (φυτό που χρησιμοποιούνταν ως καθαρτικό, προκαλούσε έμετο), πρέπει, προτού χορηγήσουμε το φάρμακο, να υγραίνουμε το σώμα των ατόμων που δυσκολεύονται να καθαριστούν από το στόμα, συνιστώντας αφθονότερη τροφή και ανάπαυση.
14. Συνιστούμε σε όσους έχουν πιει ελλέβορο να κινούνται περισσότερο, να κοιμούνται και ν' αναπαύονται λιγότερο• το ταξίδι με πλοίο φανερώνει πως η κίνηση ταράζει τα διάφορα όργανα του σώματος.
15. Όταν θέλουμε να δράσει περισσότερο ο ελλέβορος, συνιστούμε στον ασθενή να κινείται• όταν θέλουμε να ανακόψουμε τη δράση του, συνιστούμε ύπνο και ακινησία.
16. Ο ελλέβορος είναι επικίνδυνος για όσους έχουν γερή άρκα, γιατί προκαλεί σπασμούς.
17. Λν το άτομο είναι απύρετο, η ανορεξία, η καρδιαλγία, οι σκοτοδίνες, η πικρίλα στο στόμα υποδηλώνουν πως είναι αναγκαία η χορήγηση εμετικού.
18. Οι πόνοι πάνω από το διάφραγμα υποδηλώνουν την ανάγκη κάθαρσης του οργανισμού με εμετικό• ενώ οι πόνοι κάτω από αυτό, την ανάγκη κάθαρσης του με καθαρτικό.
19. Όσοι δεν αισθάνονται, δίψα μετά τη χορήγηση καθαρτικού, πρέπει να συνεχίσουν τις κενώσεις μέχρι να διψάσουν.
20. Αν δεν υπάρχει πυρετός, οι κωλικοί, το βάρος στα γόνατα και οι πόνοι στη μέση δείχνουν ότι πρέπει να χορηγηθεί καθαρτικό για το κάτω τμήμα του εντέρου.
21. Κενώσεις σκούρες σαν το αίμα, που εμφανίζονται χωρίς αιτίες, με πυρετό ή χωρίς πυρετό, είναι πολύ δυσάρεστη ένδειξη• κι όσο περισσότερα και χειρότερα είναι τα χρώματα, τόσο πιο δυσάρεστο είναι το σύμπτωμα" αν αυτό εκδηλωθεί μετά τη λήψη καθαρτικού, τότε η κατάσταση είναι καλύτερη και η πολυχρωμία στην περίπτωση αυτή δεν δηλώνει κακό.
22. Η αποβολή μαύρης χολής από πάνω ή από κάτω στην αρχή της ασθένειας είναι ένδειξη θανάσιμη.
23. Αν το άτομο εξαντλημένο από βαριά ή χρόνια πάθηση, από τραύμα ή από οποιοδήποτε άλλο λόγο, αποβάλει μαύρη χολή ή χολή σαν μαύρο αίμα, πεθαίνει την άλλη μέρα.
24. Η δυσεντερία που αρχίζει με μαύρη χολή, έχει θανάσιμη πρόγνωση.
25. Η αποβολή αίματος από το στόμα, από οποιαδή ποτε αιτία, είναι δυσάρεστο σημάδι• η αποβολή από κάτω, είναι καλό, όπως και οι μαύρες κενώσεις.
26. Η αποβολή κοπράνων, που μοιάζουν με σάρκες, από άρρωστο που πάσχει από δυσεντερία είναι θανάσιμο σύμπτωμα.
27. Όταν σε εμπύρετες καταστάσεις εκδηλώνονται άφθονες αιμορραγίες από οποιοδήποτε σημείο, κατά την ανάρρωση οι ασθενείς προσβάλλονται από γαστρικές καταρροές.
28. Οι χολώδεις κενώσεις σταματούν, αν εκδηλωθεί κώφωση, αλλά και η κώφωση υποχωρεί, αν εμφανιστούν χολώδεις κενώσεις.
29. Αν σε εμπύρετη ασθένεια παρουσιαστούν ρίγη την έκτη μέρα, η κρίσιμη φάση της ασθένειας θα είναι. κακή.
30. Στις αρρώστιες που εκδηλώνουν παροξυσμούς, αν ο παροξυσμός σταματήσει μια ορισμένη ώρα και επανέλθει την επόμενη μέρα την ίδια ώρα, η κρίση είναι δύσκολη.
31. Όταν στις εμπύρετες καταστάσεις υπάρχει αίσθημα κούρασης, σχηματίζονται αποστήματα κυρίως στις αρθρώσεις και κοντά στις γνάθους.
32. Αν ο ασθενής αρχίσει να αναρρώνει και νιώσει πόνο σε κάποιο σημείο του σώματος του, στο σημείο εκείνο θα σχηματιστεί απόστημα.
33. Ωστόσο, αν κάποιο σημείο πονούσε πριν από την ασθένεια, εκεί είναι η εστία του κακού.
34. Αν στη διάρκεια πυρετού εκδηλωθεί ξαφνικά πνίξιμο στον λαιμό χωρίς οίδημα, το σύμπτωμα είναι θανάσιμο.
35. Αν στη διάρκεια πυρετού εκδηλωθεί ξαφνικά συστροφή στον τράχηλο, χωρίς οίδημα, και ο ασθενής δυσκολεύεται να καταπιεί, το σύμπτωμα είναι θανάσιμο.
36. Στις εμπύρετες καταστάσεις οι ιδρώτες ωφελούν την τρίτη μέρα, την πέμπτη, την έβδομη, την ένατη, την ενδέκατη, τη δέκατη τέταρτη, τη δέκατη έβδομη, την εικοστή πρώτη, την εικοστή έβδομη, την τριακοστή πρώτη, την τριακοστή τέταρτη" από τους ιδρώτες αυτούς κρίνονται οι ασθένειες• αλλά οι ιδρώτες, που δεν εμφανίζονται αυτές τις μέρες, προαναγγέλλουν πόνους, παράταση της ασθένειας και υποτροπές.
37. Ο κρύος ιδρώτας με υψηλό πυρετό προαναγγέλλει τον θάνατο• στη διάρκεια ηπιότερου πυρετού, την παράταση της ασθένειας.
38. Στο σημείο του σώματος που εκδηλώνεται ο ιδρώτας, βρίσκεται και η εστία της ασθένειας.
39. Η ασθένεια βρίσκεται στα σημεία του σώματος που είναι, ζεστά ή ψυχρά.
40. Αν οι μεταβολές εκδηλώνονται σε ολόκληρο το σώμα, αν δηλαδή αυτό παγώνει και μετά ξαναζεσταίνεται, ή αλλάζει χρώμα, σημαίνει ότι Θα παραταθεί η διάρκεια της ασθένειας.
41. Αν μετά τον ύπνο εμφανιστεί άφθονος ιδρώτας χωρίς φανερή αιτία, σημαίνει ότι το σώμα καταναλώνει περισσότερη τροφή [απ' ό,τι πρέπει]• αν αυτό συμβεί σε άτομο που δεν έχει φάει, σημαίνει πως έχει ανάγκη απο κένωση.
42. Ο άφθονος ιδρώτας, κρύος ή ζεστός, που ρέει αδιάκοπα, σημαίνει βαρύτερη ή ελαφρότερη ασθένεια αντίστοιχα"
43. Οι συνεχείς πυρετοί που εκδηλώνουν παροξυσμούς κάθε τρίτη μέρα είναι επικίνδυνοι• οι διαλείψεις των πυρετών, σε οποιαδήποτε μορφή τους, υποδηλώνουν πως οι πυρετοί αυτού του είδους είναι ακίνδυνοι.
44. Όσοι υποφέρουν από μακροχρόνιους πυρετούς, εκδηλώνουν οιδήματα ή πόνους στις αρθρώσεις.
45. Αν το άτομο μετά από πυρετό εμφανίσει οιδήματα ή πόνους στις αρθρώσεις, δέχεται υπερβολική ποσότητα τροφής.
46. Αν εμφανιστούν ρίγη σε ασθενή ήδη εξαντλημένο από πυρετό όχι περιοδικό, τούτο είναι σύμπτωμα θανάσιμο.
47. Οι αποχρέμψεις σε μη περιοδικούς πυρετούς, που είναι μαυροκίτρινες, αιματηρές, δύσοσμες και χολώδεις, είναι κακό σημάδι- πάντως, αν τα πτύελα αποβάλλονται ομαλά, οι ενδείξεις είναι ευνοϊκές, όπως και οι κοιλιακές κενώσεις και τα ούρα• αν όμως δεν αποβάλλεται κάτι που πρέπει να αποβληθεί απ' αυτά τα σημεία, αυτό είναι κακό.
48. Αν στους συνεχείς πυρετούς τα εξωτερικά μέρη του σώματος είναι κρύα και τα εσωτερικά φλέγονται και συνάμα ο ασθενής διψάει, το σύμπτωμα είναι θανάσιμο.
49. Αν σε μη περιοδικό πυρετό στραβώσει το χείλι ή το φρύδι, το μάτι ή η μύτη ή αν διαταραχθούν όραση ή ακοη, ενώ ο άρρωστος είναι εξαντλημένος, ο θάνατος βρίσκεται κοντά, όποιο από αυτά κι αν είναι το σύμπτωμα που θα εκδηλωθεί.
50. Όταν σε μη περιοδικό πυρετό εκδηλωθεί δύσπνοια και παραλήρημα, αυτό είναι θανάσιμο σημάδι.
51. Στις εμπύρετες καταστάσεις τα αποστήματα που δεν διαλύονται με τις πρώτες κρίσεις, υποδηλώνουν παράταση της ασθένειας.
52. Δεν είναι ανησυχητικό, αν κάποιος που εχει πυρετό ή άλλη ασθένεια, δακρύζει θεληματικά• είναι όμως πιο ανησυχητικό, αν δακρύζει άθελα του.
53. Όταν στις εμπύρετες καταστάσεις τα δόντια αποκτούν γλοιώδες επίχρισμα, ο πυρετός ανεβαίνει περισσότερο.
54. Όσοι με καυστικούς πυρετούς έχουν και επίμονο ξερόβηχα, που προκαλεί σύντομο ερεθισμό, δεν διψούν υπερβολικά.
55. Οι πυρετοί που εκδηλώνονται με οίδημα στους βουβώνες είναι όλοι κακοί, εκτός αν διαρκούν μία ημέρα.
56. Όταν στα εμπύρετα νοσήματα εκδηλωθεί εφίδρωση χωρίς ταυτόχρονη πτώση του πυρετού, το σύμπτωμα είναι δυσάρεστο• η αρρώστια παρατείνεται κι αυτό είναι ένδειξη υπερβολικής υγρασίας.
57. Ο πυρετός που παρουσιάζεται σε άρρωστο προσβεβλημένο από σπασμούς ή τετανικές συστολές, θεραπεύει την ασθένεια.
58. Αν ασθενής που έχει προσβληθεί από καύσο εμφανίσει ρίγος, θεραπεύεται.
59. Ο ομαλός τριταίος πυρετός κρίνεται το πολύ σε επτά περιόδους.
60. Αν στη διάρκεια εμπύρετου νοσήματος αδυνατίσει η ακοή και παρουσιαστεί ρινορραγία ή διάρροια, η αρρώστια θεραπεύεται.
61. Αν ο πυρετός δεν εγκαταλείψει τον άρρωστο σε περιττό αριθμό ημερών, συνήθως υποτροπιάζει.
62. Οι ίκτεροι που εκδηλώνονται στους πυρετούς πριν από την έβδομη μέρα είναι κακό σημάδι, εκτός αν γίνει αποβολή υγρών από την κοιλιά.
63. Οι πυρετοί που εκδηλώνουν ρίγη κάθε μέρα, πέφτουν επίσης κάθε μέρα.
64. Οι ίκτεροι που εκδηλώνονται στους πυρετούς την έβδομη, την ένατη, την ενδέκατη ή τη δέκατη τέταρτη μέρα είναι καλό σημάδι, αρκεί το δεξιό υποχόνδριο να μην είναι σκληρό- διαφορετικά, δεν είναι καλό.
65. Δυσάρεστα συμπτώματα στον πυρετό είναι η υπερβολική ζέστη γύρω από την κοιλιά και η καρδιαλγία.
66. Οι σπασμοί και οι δυνατοί πόνοι στα σπλάχνα είναι κακά συμπτώματα στους υψηλούς πυρετούς.
67. Στους πυρετούς δυσάρεστα συμπτώματα είναι οι τρεμούλες ή οι σπασμοί μετά από τον ύπνο.
68. Η διακεκομμένη αναπνοή στη διάρκεια πυρετών είναι κακό σημάδι, επειδή προαναγγέλλει σπασμούς.
69. Όταν ο ασθενής αποβάλλει ούρα πυκνά, με θρόμβους και λιγοστά, χωρίς πυρετό, αν ακολουθήσει μεγάλη ποσότητα αραιών ούρων, ανακουφίζεται• αυτό συμβαίνει ιδιαίτερα σε όσους παρουσιάζουν από την αρχή ή σύντομα ίζημα στα ούρα.
70. Όσοι στους πυρετούς αποβάλλουν ούρα θολά, όμοια με των υποζυγίων, έχουν ή θα εκδηλώσουν πονοκεφάλους.
71. Σε όσα άτομα η αρρώστια πρόκειται να κριθεί τηνέβδομη μέρα, έχουν την τέταρτη ούρα με νεφέλια, κόκκινα και άλλα ανάλογα συμπτώματα.
72. Τα διαφανή, άχρωμα ούρα είναι κακά• εμφανίζονται κυρίως σε περιπτώσεις φρενίτιδας.
73. Όταν τα υποχόνδρια διογκώνονται, εμφανίζονται γουργουρητά και επακολουθήσει πόνος στη μέση, παρουσιάζεται ευκοιλιάτητα, εκτός αν παρατηρηθούν αέρια η αποβολή άφθονων ούρων αυτά τα συμπτώματα συμβαίνουν σε εμπύρετες καταστάσεις.
74. Όσοι εκδηλώνουν την πιθανότητα σχηματισμού αποστήματος στις αρθρώσεις, απαλλάσσονται από το απόστημα μετά την αποβολή άφθονων και πολύ πυκνών και λευκών ούρων, όπως αρχίζουν να παρουσιάζονται σε μερικές περιπτώσεις επώδυνων τεταρταίων πυρετών αν επιπλέον τρέξει αίμα από τη μύτη, το απόστημα υποχωρεί πολύ γρήγορα.
75. Η αποβολή αίματος ή πύου κατά την ούρηση σημαίνει πληγή στα νεφρά ή την κύστη.
76. Όταν μαζι με πυκνά ούρα αποβάλλονται και λεπτότατα κομμάτια σάρκας παρόμοια με τρίχες, η αποβολή προέρχεται από τα νεφρά.
77. Όταν μαζί με πυκνά ούρα αποβάλλεται ίζημα όμοιο με πίτουρα, η κύστη έχει προσβληθεί από ψώρα.
78. Η αιφνίδια ούρηση αίματος φανερώνει ρήξη μικρής φλέβας στα νεφρά.
79. Αν τα ούρα παρουσιάζουν ίζημα από άμμο, η κύστη πάσχει από λιθίαση.
80. Αν το άτομο ουρεί αίμα και θρόμβους, έχει στραγγουρία και νιώθει πόνο στο υπογάστριο και τον περίνεο, υπάρχει πάθηση στην περιοχή της κύστης.
81. Όταν τα ούρα είναι ανακατεμένα με αίμα, πύον, λέπια και μυρίζουν άσχημα, υποδηλώνουν πως υπάρχει πληγή στην κύστη.
82. Σ' όσους εκδηλώνονται εξογκώματα της ουρήθρας, αν σχηματιστεί πύον και ανοίξει, η ασθένεια θεραπεύεται.
83. Η άφθονη νυχτερινή ούρηση προαναγγέλλει λίγες κοιλιακές κενώσεις.

ΠΗΓΗ =  http://krasodad.blogspot.gr/2011/10/3-4.html