Κάτω από την επιφάνεια του πιο διάσημου οίκου της Πομπηίας
του Pasquale Sorrentino
Αυτές οι εκπληκτικές τοιχογραφίες της Βίλλας των Μυστηρίων περιλαμβάνουν μια απεικονίσει μια τελετή μυήσεως στην λατρεία του Διονύσου, θεού του κρασιού, και η οποία ευρίσκεται στο κέντρο αυτού του πλαισίου.
Από την στιγμή που η Βίλλα των Μυστηρίων ανακαλύφθηκε την άνοιξη του 1909, ήταν σε κίνδυνο, λόγω της κακής καταστάσεως στην οποία βρέθηκε. Προστατευόταν από ένα στρώμα τουλάχιστον 30 ποδιών της ηφαιστειακής τέφρας μέχρι το έδαφος που είχε πέσει στην Πομπηία το 79 μ.Χ., η εκπληκτική διακόσμηση της βίλλας ήταν άμεσα εκτεθειμένη σε πιθανές βλάβες από τα στοιχεία και τους σεισμούς, μία από τις οποίες συνέβησαν λίγο περισσότερο από ένα μήνα μετά την έναρξη των ανασκαφών. Όπως αφαιρέθηκε κάθε καρότσι τέφρας και από τα συντρίμμια, αποκαλύπτοντας στήλες, αντικείμενα, ψηφιδωτά, τοιχογραφίες οι οποίες αὐξησαν τις απειλές. Σύντομα έγινε σαφές ότι το σπίτι και η ζωντανή ζωγραφική του ήταν εξαιρετικά ευάλωτοι, όχι μόνο στον ήλιο, την βροχή, τον άνεμο αλλά και για κλοπή. Μόλις τρεις εβδομάδες μετά την ανακάλυψη ενός από τα πιο εντυπωσιακά ευρήματα στην φημισμένη αρχαία πόλη, οι ανασκαφές σταμάτησαν και η έμφαση μετατοπίστηκε προς την προστασία και την διατήρηση του μνημείου. Θα χρειαστούν πλέον οι αρχαιολόγοι δύο δεκαετίες ακόμη ώστε η ανασκαφή να φανερώσει εντελώς το ακίνητο.
(Pasquale Sorrentino)
Για τη μελέτη των κορυφαίων στρωμάτων των τοίχους με νωπογραφίες χωρίς να καταστραφούν, συντηρητές λαμβάνουν υπερήχων επιφανειακές μετρήσεις σε ένα από τα ζωγραφισμένα διαδρόμους της βίλας.
Κτισμένη ακριβώς έξω από μία από τις κύριες πύλες της Πομπηίας στο πρώτο μισό του δεύτερου αιώνα π.Χ., η Βίλλα των Μυστηρίων καλύπτει περίπου 40.000 τετραγωνικά πόδια και είχε τουλάχιστον 60 δωμάτια. Το 79 μ.Χ., το σπίτι ήταν ήδη περισσότερο από διακόσια χρόνια και είχε πιθανώς και πολλούς διαφορετικούς ιδιοκτήτες, ανακαινισμένο και είχαν σε μεγάλο βαθμό επισκευαστεί, ιδιαίτερα μετά από ένα μεγάλο σεισμό στην Πομπηία το 62 μ.Χ., ο οποίος είχε καταστρέψει πολλά κτίρια και να απαιτηθούν πολλές επισκευές σε όλη την πόλη.
Κατά καιρούς η βίλλα λειτουργούσε, και όπως πολλά αρχαία ρωμαϊκά κτήματα τα οποία χρησιμοποιούντο και ως πολυτελής κατοικίες αλλά και σαν αγρόκτημα.
Υπήρχαν περιοχές για το πάτημα σταφυλιών για κρασί, αρκετές μεγάλες κουζίνες και τα λουτρά, οι κήποι, με τα ιερά, με τα μαρμάρινα αγάλματα, και με όλους τους χώρους που απαιτούνται για μια Μαικήνα να υποδεχθούν τους πελάτες τόσο για τις επιχειρήσεις και άλλοτόσο για την ευχαρίστηση τους. Πολλά από τα δωμάτια καλύπτοντο με τοιχογραφίες, συμπεριλαμβανομένου κι ένα υπνοδωμάτιο με απλό μαύρους τοίχους, ένα αίθριο διακοσμημένο με φύλλα ζωγραφισμένα να μοιάζουν με πέτρα, πολλά δωμάτια που περιέχουν φανταστικά τοπία και την αρχιτεκτονική, καθώς και σκηνές από θυσίες, θεούς, και σάτυρουςς.
Οι πιο θεαματικές τοιχογραφίες, ζωγραφισμένες στα μέσα του 1ου αιώνα π.Χ., βρέθηκαν σε λιγότερο από μία εβδομάδα μετά από την έναρξη των ανασκαφών, και οι περισσότερες ευρίσκονται εις την τραπεζαρία
Εκεί, μέσα σε ένα ζωντανό κόκκινο φόντο, περισσότερο από δύο στοιχεία δωδεκάδα ζωή-το μέγεθος συμμετάσχουν σε ό, τι έχει ερμηνευτεί με διάφορους τρόπους, όπως ένα παιχνίδι ή παντομίμα, η προετοιμασία μιας νύφης για το γάμο της, ή, πιο συχνά, μια τελετουργία μυήσεως στην μυστηριακή λατρεία του Διονύσου . (Σε αντίθεση με αναγνωρισμένα δημόσια μέρη της τότε θρησκείας και της λατρείας, στον ελληνορωμαϊκό κόσμο οι μυστηριακές λατρείες που απαιτούνται στους πιστούς ώστε να κινηθούν)
μετάφραση Όμηρος Ερμείδης [εκ του ιταλικού]
του Pasquale Sorrentino
Αυτές οι εκπληκτικές τοιχογραφίες της Βίλλας των Μυστηρίων περιλαμβάνουν μια απεικονίσει μια τελετή μυήσεως στην λατρεία του Διονύσου, θεού του κρασιού, και η οποία ευρίσκεται στο κέντρο αυτού του πλαισίου.
Από την στιγμή που η Βίλλα των Μυστηρίων ανακαλύφθηκε την άνοιξη του 1909, ήταν σε κίνδυνο, λόγω της κακής καταστάσεως στην οποία βρέθηκε. Προστατευόταν από ένα στρώμα τουλάχιστον 30 ποδιών της ηφαιστειακής τέφρας μέχρι το έδαφος που είχε πέσει στην Πομπηία το 79 μ.Χ., η εκπληκτική διακόσμηση της βίλλας ήταν άμεσα εκτεθειμένη σε πιθανές βλάβες από τα στοιχεία και τους σεισμούς, μία από τις οποίες συνέβησαν λίγο περισσότερο από ένα μήνα μετά την έναρξη των ανασκαφών. Όπως αφαιρέθηκε κάθε καρότσι τέφρας και από τα συντρίμμια, αποκαλύπτοντας στήλες, αντικείμενα, ψηφιδωτά, τοιχογραφίες οι οποίες αὐξησαν τις απειλές. Σύντομα έγινε σαφές ότι το σπίτι και η ζωντανή ζωγραφική του ήταν εξαιρετικά ευάλωτοι, όχι μόνο στον ήλιο, την βροχή, τον άνεμο αλλά και για κλοπή. Μόλις τρεις εβδομάδες μετά την ανακάλυψη ενός από τα πιο εντυπωσιακά ευρήματα στην φημισμένη αρχαία πόλη, οι ανασκαφές σταμάτησαν και η έμφαση μετατοπίστηκε προς την προστασία και την διατήρηση του μνημείου. Θα χρειαστούν πλέον οι αρχαιολόγοι δύο δεκαετίες ακόμη ώστε η ανασκαφή να φανερώσει εντελώς το ακίνητο.
(Pasquale Sorrentino)
Για τη μελέτη των κορυφαίων στρωμάτων των τοίχους με νωπογραφίες χωρίς να καταστραφούν, συντηρητές λαμβάνουν υπερήχων επιφανειακές μετρήσεις σε ένα από τα ζωγραφισμένα διαδρόμους της βίλας.
Κτισμένη ακριβώς έξω από μία από τις κύριες πύλες της Πομπηίας στο πρώτο μισό του δεύτερου αιώνα π.Χ., η Βίλλα των Μυστηρίων καλύπτει περίπου 40.000 τετραγωνικά πόδια και είχε τουλάχιστον 60 δωμάτια. Το 79 μ.Χ., το σπίτι ήταν ήδη περισσότερο από διακόσια χρόνια και είχε πιθανώς και πολλούς διαφορετικούς ιδιοκτήτες, ανακαινισμένο και είχαν σε μεγάλο βαθμό επισκευαστεί, ιδιαίτερα μετά από ένα μεγάλο σεισμό στην Πομπηία το 62 μ.Χ., ο οποίος είχε καταστρέψει πολλά κτίρια και να απαιτηθούν πολλές επισκευές σε όλη την πόλη.
Κατά καιρούς η βίλλα λειτουργούσε, και όπως πολλά αρχαία ρωμαϊκά κτήματα τα οποία χρησιμοποιούντο και ως πολυτελής κατοικίες αλλά και σαν αγρόκτημα.
Υπήρχαν περιοχές για το πάτημα σταφυλιών για κρασί, αρκετές μεγάλες κουζίνες και τα λουτρά, οι κήποι, με τα ιερά, με τα μαρμάρινα αγάλματα, και με όλους τους χώρους που απαιτούνται για μια Μαικήνα να υποδεχθούν τους πελάτες τόσο για τις επιχειρήσεις και άλλοτόσο για την ευχαρίστηση τους. Πολλά από τα δωμάτια καλύπτοντο με τοιχογραφίες, συμπεριλαμβανομένου κι ένα υπνοδωμάτιο με απλό μαύρους τοίχους, ένα αίθριο διακοσμημένο με φύλλα ζωγραφισμένα να μοιάζουν με πέτρα, πολλά δωμάτια που περιέχουν φανταστικά τοπία και την αρχιτεκτονική, καθώς και σκηνές από θυσίες, θεούς, και σάτυρουςς.
Οι πιο θεαματικές τοιχογραφίες, ζωγραφισμένες στα μέσα του 1ου αιώνα π.Χ., βρέθηκαν σε λιγότερο από μία εβδομάδα μετά από την έναρξη των ανασκαφών, και οι περισσότερες ευρίσκονται εις την τραπεζαρία
Εκεί, μέσα σε ένα ζωντανό κόκκινο φόντο, περισσότερο από δύο στοιχεία δωδεκάδα ζωή-το μέγεθος συμμετάσχουν σε ό, τι έχει ερμηνευτεί με διάφορους τρόπους, όπως ένα παιχνίδι ή παντομίμα, η προετοιμασία μιας νύφης για το γάμο της, ή, πιο συχνά, μια τελετουργία μυήσεως στην μυστηριακή λατρεία του Διονύσου . (Σε αντίθεση με αναγνωρισμένα δημόσια μέρη της τότε θρησκείας και της λατρείας, στον ελληνορωμαϊκό κόσμο οι μυστηριακές λατρείες που απαιτούνται στους πιστούς ώστε να κινηθούν)
Αλλά το 1931, Amadeo Maiuri, ο διευθυντής των ανασκαφών στην Πομπηία, άλλαξε το όνομά του στο «Βίλλα των Μυστηρίων» μετά τη δημοσίευση της έκθεσης της ανασκαφής του να εστιάσει την προσοχή σχετικά με την διακόσμηση του κόκκινου δωματίου, ως το πιο εξαιρετικό χαρακτηριστικό του κομμάτι του ακινήτου.
μετάφραση Όμηρος Ερμείδης [εκ του ιταλικού]
πηγή : http://www.archaeology.org/issues/124-1403/features/1813-pompeii-saving-the-villa-of-the-mysteries
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου