Γιατί αποκρύπτεται ότι οι Φιλισταίοι ήσαν Έλληνες Κρήτες ; και δεν γίνεται καμμία αναφορά σε κανένα σχολικό ή πανεπιστημιακό εγχειρίδιο ;

  Αποδείξεις συγγραφικές για την ελληνικότητα των Φιλισταίων υπάρχουν στην εβραϊκή Βίβλο, στην μετάφραση των Εβδομήκοντα, εκδόσεων αδελφότης θεολόγων η «ζωή» [εγκρίσει της Δ Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος – 13^η έκδοση 1994], στο βιβλίο Ησαΐας στο κεφάλαιο Θ και στον στίχο 12 αναφέρει :

12 Συρίαν αφ’ ηλίου ανατολών και τους Έλληνας αφ’ ηλίου δυσμών, τους κατεσθίοντας τον

    Ισραήλ όλω τω στόματι, επί πάσι τούτοις ουκ απεστράφη ο θυμός, αλλ’έτι η χειρ υψηλή.

  Επίσης ο Ησαΐας, κεφάλαιο θ, στίχος 12 στο  βιβλίο «Της παλαιάς Διαθήκης Άπαντα» εκ του εβραϊκού αρχέτυπου εις την κοινήν ελληνικήν διάλεκτον – έκδοση εν Λόνδρα 1835 αναφέρει :

  12 Τους Συρίους έμπροσθεν, και τους Φιλισταίους όπισθεν και θέλουν καταφάγει Ισραήλ            με  ανοικτόν στόμα. Μ’ όλα αυτά ο θυμός αυτού δεν απεσύρθη, αλλ’ η χείρ αυτού είναι          ακόμη  εξηπλωμένη.

  Στην μετάφραση των Εβδομήκοντα, εκδόσεων αδελφότης θεολόγων η «ζωή» [εγκρίσει της Δ Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος – 13^η έκδοση 1994], Στο βιλίο Ιεζεκιήλ, κεφάλαιο ΚΕ και στον στίχο 16 αναφέρει :

 16 Δια τούτο τάδε λέγει Κύριος ιδού εκτείνω την χείρα μου επί τους αλλοφύλους και

    εξολοθρεύσω Κρήτας και απολώ τους καταλοίπους τους κατοικούντας την παραλίαν.

  Στο  βιβλίο «Της παλαιάς Διαθήκης Άπαντα» εκ του εβραϊκού αρχέτυπου εις την κοινήν ελληνικήν διάλεκτον – 1835, Ιεζεκιήλ, κεφάλαιο ΚΕ και στίχο 16 αναφέρει :

 16 Δια τούτο ούτω λέγει Κύριος ο Θεός θέλω εξαπλώσει την χείρα μου επάνω εις τους

     Φιλισταίους, και θέλω εξολοθρεύσει τους Χερεθαίους, και αφανίσει το υπόλοιπο των λιμένων της θαλάσσης.

  Όπου βλέπουμε την εναλλάξ αναφορά Ελλήνων – Φιλισταίων – Κρητών δηλαδή το ένα και το αυτό πρόσωπο.

  Επίσης το 1925 ο Γιώργος Τζορμπατζής εις το έργο του «Ηώς της Εβραϊκής Παλιγενεσίας» στηριζόμενος σε αρχαιολογικές ανακαλύψεις των αρχών του περασμένου αιώνος αναφέρει :

  Οι Φιλισταίοι ήσαν Έλληνες, Κρήτες ιδία. Τα εν τάφοις Φιλισταίων ευρεθέντα χαλκά ή αργυρά κοσμήματα και πήλινα αγγεία προδίδουν αριδηλώς την Μυκηναϊκήν τέχνην των, αντιθέτως προς τα εν τοις συγχρόνοις εβραϊκής τάφοις ευρήματα πάντα ευτελούς και πρωτογόνου σχεδόν νεολιθικής εποχής. Ενώ τα οστά των τάφων Φιλισταίων καταδεικνύουν ομοίως την ανθρωπολογικήν διαφορά της φυλής.

  [Μυθιστορία – κεφάλαιον 4^ον Σουμέριοι Φιλισταίοι : Πανάρχαιοι Κρήτες και όχι λαοί αγνώστου προελεύσεως, σελίδες 41-47, Στέφανος Μυτιληναίος, εκδόσεις Νέα Θέσις 2000].  

ΠΗΓΗ = Απόσπασμα από το βιβλίο του συγγραφέως  Ομήρου Ερμείδη με τον τίτλο «Έλληνες ή Ελληνίζοντες χριστιανοί»