Πόσο ανθελληνικό είναι το ιερότερο βιβλίο του Ιουδαϊσμού, το Ταλμούδ *1 και αν ναι γιατί ;

  Το ιερότερο βιβλίο των Εβραίων, για το οποίο ας έχουμε μια εικόνα περί τίνος πρόκειται.  

  Υπάρχουν 2 διαφορετικές εκδόσεις του, εκείνο των Ιεροσολύμων και το Βαβυλωνιακό, με το δεύτερο να θεωρείται ως το αυθεντικότερο: H εξουσία του Βαβυλωνιακού Ταλμούδ είναι επίσης ανώτερη εκείνης του Ιεροσολυμικού. Σε περιπτώσεις αμφιβολίας πρέπει κανείς να συμβουλεύεται το πρώτο προκειμένου να πάρει την απόφασή του. Το Ταλμούδ κωδικοποιήθηκε τον 2^ο αιώνα μ.Χ. [R.C. MusaphAndriesse, From Torah to Kabbalah: A Basic Introduction to the Writings of

Judaism, σελ. 40].

Συνιστά τυπική τακτική παραπληροφορήσεως των Φαρισαίων να αρνούνται την ύπαρξη των ακολούθων γραφών και να ισχυρίζονται ότι πρόκειται για ψευδή κατασκευάσματα των αντισημιτών. Αυτά τα επιχειρήματα μπορούν να κερδίσουν οπαδούς μόνο ανάμεσα σε όσους είναι αρκετά νωθροί για να επισκεφθούν τις βιβλιοθήκες όπου βρίσκονται τουλάχιστον οι αγγλικές μεταφράσεις του Ταλμούδ και να ελέγξουν τα αποσπάσματα αυτά και μόνοι τους.

  Ο ηρωϊκός ομότιμος καθηγητής του εβραϊκού Πανεπιστημίου Prof. Israel Shahak επιβεβαιώνει στο μνημειώδες έργο του, Jewish History, «Jewish Religion» [London: Pluto Press], την κακοβουλία και τον ρατσισμό που περιέχεται στο Ταλμούδ.

  Αυτοί που διαβάζουν την Καινή Διαθήκη δεν έχουν θέση στον κόσμο που έρχεται Sanhedrin 90a .
  Οι Εβραίοι πρέπει να καταστρέψουν τα βιβλία των Χριστιανών, όπως την «Καινή Διαθήκη» Shabbath 116a [σελ. 569].
  Ο Israel Shahak αναφέρει ότι οι Σιωνιστές έκαψαν εκατοντάδες Καινές Διαθήκες στην Κατεχομένη Παλαιστίνη στις 23 Μαρτίου του 1980

[Παραπομπή Jewish History, Jewish Religion, σελ. 21]
  Το Ταλμούδ αποτελεί το ιερότερο βιβλίο του Ιουδαϊσμού. Η εξουσία που διαθέτει πάνω στη θρησκευτική ζωή των Εβραίων προέχει εκείνη της Παλαιάς Διαθήκης. Αυτό επιβεβαιώνεται και από το ίδιο το Ταλμούδ στο Erubin 21b [Έκδοση Soncino]: Υιέ μου, να προσέχεις περισσότερο στην παρατήρηση των λόγων των Γραφών, παρά στους λόγους της Παλαιάς Διαθήκης. Οι Γραφές υποστηρίζουν ότι το Ταλμούδ είναι μερικώς μια συλλογή παραδόσεων που έδωσε ο ίδιος ο Μωϋσής σε προφορική μορφή.

  Στο Mishnah, οι ραβίνοι αργότερα προσέθεσαν τα Gemara [ραβινικοί σχολιασμοί] και μαζί συνέστησαν το σημερινό Ταλμούδ.
  Ο Akum [μηΕβραίος] είναι σαν το σκυλί. Ναι, η γραφή λέει να τιμούμε το σκύλο περισσότερο από το μηΕβραίο Ereget Raschi Erod, 22 30
  Αν και ο Θεός δημιούργησε τον μηΕβραίο, αυτός παραμένει ζώο με ανθρώπινη μορφή. Δεν είναι πρέπον για έναν Εβραίο να υπηρετείται από ένα ζώο. Επομένως θα υπηρετείται από ζώα με ανθρώπινη μορφή Midrasch Talpioth, σελ. 225, Warsaw 1855
  Μια έγκυος μη Εβραία δεν είναι καλύτερη από ένα έγκυο ζώο. Coschen Hamischpat 405 Αν και ο μη Εβραίος διαθέτει την ίδια σωματική δομή με τον Εβραίο, συγκρίνεται με τον Εβραίο όπως ο πίθηκος με τον άνθρωπο. Schene luchoth haberuth, σελ.250b
  Οι ψυχές των μη Εβραίων προέρχονται από ακάθαρτα πνεύματα και αποκαλούνται γουρούνια. Jalkut Rubeni gadol 12b
  Αν φας μαζί με έναν μη Εβραίο είναι σαν να τρως με ένα σκύλο. Tosapoth, Jebamoth 94b

  Αν ένας Εβραίος έχει έναν μηΕβραίο υπηρέτη ή καμαριέρα που πεθάνει, κανείς δε θα πρέπει να συλλυπηθεί τον Εβραίο. Θα πρέπει να πείτε στον Εβραίο : Ο Θεός θα αποκαταστήσει την απώλειά σου, σαν ακριβώς να είχε ψοφήσει ένα από τα ζώα του. Jore Dea 377
  Επιτρέπεται η θανάτωση ενός μη Εβραίου. Sepher Ikkarim III c 25
  Είναι ο νόμος να θανατώνεται οποιοσδήποτε αρνείται το Torah. Οι Χριστιανοί συγκαταλέγονται στους αρνητές του Τorah. Coschen Hamischpat, Hagah 425
  Στο Shabbath 41a δίδεται ο νόμος που κανονίζει πως οι Εβραίοι θα ουρούν με ιερό τρόπο.
  Κάθε Εβραίος που χύνει το αίμα των άθεων [μη Εβραίων], κάνει το ίδιο με μια θυσία προς το Θεό. Bammidber raba c 21 & jalkut 772
  Οποιοσδήποτε δείχνει ανυπακοή στους ραβίνους είναι άξιος θανάτου και θα τιμωρηθεί με το να βραστεί σε καυτά κόπρανα στην κόλαση. Erubin 21b.
  Αν ένας Εβραίος μπει στον πειρασμό να διαπράξει κακό, θα πρέπει να πάει σε μια πόλη όπου θα είναι άγνωστος και να κάνει το κακό εκεί. Moed Kattan 17a.
  Στο Kerithoth 6b  κάτω από την υποκεφαλίδα «Oil of Anointing» [Έλαιο του Χρίσματος] και στο Berakoth 58a οι γυναίκες των απίστων εξισώνονται με ζώα.
  Η σεξουαλική επαφή μεταξύ των μηΕβραιών είναι όπως η συνουσία των ζώων. Sanhedrin 74b
Οι Εβραίοι είναι Θεϊκοί : Sanhedrin 58b. Αν ένας ειδωλολάτρης χτυπήσει έναν Εβραίο, ο μηΕβραίος πρέπει να θανατωθεί. Το να χτυπήσει κανείς έναν Εβραίο είναι το ίδιο με το να χτυπήσει το Θεό.
  Οι Εβραίοι μπορούν ελεύθερα να εξαπατούν τους απίστους : Sanhedrin 57a . Ένας Εβραίος δε χρειάζεται να πληρώσει σε έναν μηΕβραίο τους χρωστούμενους μισθούς για τη δουλειά του.
Ο Θεός δε θα λυπηθεί έναν Εβραίο που παντρεύει την κόρη του με έναν γέρο άνδρα ή που βρίσκει γυναίκα για τον μικρό ακόμη υιό του ή επιστρέφει ένα χαμένο αντικείμενο σε έναν άπιστο... Sanhedrin 76a.
  Ο Ιησούς ήταν Μάγος : Sanhedrin 43a . Λέει ότι ο Ιησούς εκτελέστηκε επειδή εξασκούσε μαγεία.
  Ένας Εβραίος δικαιούται να παντρευτεί ένα τρίχρονο κορίτσι [συγκεκριμένα τριών ετών και μιας ημέρας]. Sanhedrin 55b.
  Ένας Εβραίος μπορεί να συνουσιαστεί με ένα παιδί, αρκεί το παιδί να είναι λιγότερο από 9 ετών. Sanhedrin 54b.
  Οι Εβραίοι δικαιούνται να ληστεύουν και να φονεύουν μηΕβραίους : Sanhedrin 57a.

  Οι Εβραίοι αποκαλούνται ανθρώπινα όντα, αλλά οι μηΕβραίοι δεν είναι άνθρωποι. Είναι κτήνη. Baba Mezia, 114b

  Ένας ραβίνος έρχεται σε διαλεκτική σύγκρουση με τον Θεό και Τον νικά. Ο Θεός παραδέχεται τον ραβίνο ότι νίκησε στη σύγκρουση Baba Mezia 59b.

  Οι Εβραίοι μπορούν να κλέψουν τους μηΕβραίους : Baba Mezia 24a.

  Οι Εβραίοι διαθέτουν υψηλότερο νομικό κύρος : Baba Kamma 37b.

  Αν ένα βόδι Ισραηλίτη σκοτώσει το βόδι ενός Κανανίτη δεν υπάρχει ευθύνη, αλλά αν το βόδι ενός Κανανίτη σκοτώσει το βόδι ενός Ισραηλίτη...η πληρωμή πρέπει να αποδοθεί στο ακέραιο.
Αν ένας Εβραίος βρει ένα αντικείμενο χαμένο από κάποιον μηΕβραίο δε χρειάζεται αυτό να επιστραφεί. Baba Kamma 113b.
  Οι μηΕβραίοι είναι εκτός της προστασίας του νόμου και ο Θεός έχει εκθέσει τα χρήματά τους στο Ισραήλ. Baba Kamma 37b.

  Οι Εβραίοι μπορούν να πουν ψέμματα σε μηΕβραίους: Baba Kamma 113a.

  Όταν ένας Εβραίος φονεύει έναν μηΕβραίο δεν ισχύει η θανατική ποινή. Οτιδήποτε κλέψει ένας Εβραίος από έναν άπιστο μπορεί να το κρατήσει.

  Οι Εβραίοι μπορούν να χρησιμοποιήσουν ψέμματα για να κατατροπώσουν έναν μηΕβραίο.
  Τα παιδιά των μηΕβραίων είναι υπάνθρωποι : Yebamoth 98a. «Όλα τα παιδιά των απίστων είναι ζώα».
Έναν αιρετικό μηΕβραίο μπορείτε να τον σκοτώσετε ευθέως με τα ίδια σας τα χέρια. Abodah Zara, 4b
  Τα κορίτσια των μηΕβραίων βρίσκονται σε κατάσταση niddah [ακαθαρσίας] από τη γέννα τους. Abodah Zarah 36b.

  Οι μη - Εβραίοι προτιμούν να συνουσιάζονται με αγελάδες Abodah Zarah 22a-22b.

   «Τα σκεύη των μη - Εβραίων αναδίδουν μια χειρότερη γεύση στο φαγητό που έχει μαγειρευτεί μέσα τους». Abodah Zarah 67b.
  Το Abodah Zarah 17a δηλώνει ότι δεν υπάρχει ούτε μια πόρνη στον κόσμο με την οποία δεν πήγε ο Ραβίνος Eleazar.
  Μια αποκαλυπτική παραδοχή: Abodah Zarah 70a.  Ερωτήθηκε ο ραβίνος αν κάποιο κρασί που κλάπηκε από στην Pumbeditha μπορεί να χρησιμοποιηθεί ή αν μιάνθηκε εξαιτίας του γεγονότος ότι οι κλέπτες μπορεί να ήταν μηΕβραίοι. Αι Εθνικαί των Ελλήνων εορταί είναι ημέραι καταφρονημέναι μάταιαι και πονηραί Abodah Zarah 78c

  Ύποπτοι είναι οι Έλληνες της συνουσίας μετά των ζώων Abodah Zarah 22a

  Οι καλύτεροι των (Goim) Γκοιμ [ακάθαρτοι χοίροι] πρέπει να φονεύονται Abodah Zarah 26b

  Ο ραβίνος λέει ότι δεν πρέπει να υπάρξει ανησυχία και ότι επιτρέπεται να χρησιμοποιηθεί από Εβραίους, επειδή η πλειοψηφία των κλεπτών στην Pumbeditha, το μέρος στο οποίο κλάπηκε το κρασί, είναι Εβραίοι. Abodah Zarah 2a.   

  Το Yebamoth 63a δηλώνει ότι ο Αδάμ συνουσιαζόταν με όλα τα ζώα του Κήπου της Εδέμ.
  Μια γυναίκα που συνουσιάστηκε με ζώο δικαιούται να παντρευτεί έναν Εβραίο ιερέα. Μια γυναίκα που συνευρέθηκε με έναν δαίμονα, επίσης δικαιούται να παντρευτεί έναν Εβραίο ιερέα. Yebamoth 59b.
  Tο Yebamoth 63a δηλώνει επίσης ότι η γεωργία είναι η ευτελέστερη των ενασχολήσεων.
  Δεν είναι σημαντικό όταν ένας άντρας συνουσιάζεται με ένα μικρό κοριτσάκι. Kethuboth 11b.
  Το Hagigah 27a αναφέρει ότι κανένας ραβίνος δεν μπορεί να πάει ποτέ στην κόλαση.  

  Διεστραμμένες και Παρανοϊκές Διδασκαλίες: Gittin 69a : Για να θεραπεύσει τη σάρκα του ένας Εβραίος, θα πρέπει να πάρει τη σκόνη που βρίσκεται στην σκιά μιας υπαίθριας τουαλέτας, να την ανακατέψει με μέλι και να την φάει.
  Στο Gittin 70a. οι ραβίνοι διδάσκουν : Με το που θα εξέλθει κάποιος από μια υπαίθρια τουαλέττα, δε θα πρέπει να έρθει σε σεξουαλική επαφή μέχρι να έχει αναμείνει αρκετά ώστε να περπατήσει μισό μίλι, επειδή ο δαίμονας της τουαλέτας βρίσκεται μέσα του στο ενδιάμεσο διάστημα. Αν παρόλα αυτά συνουσιαστεί, τα παιδιά του θα γεννηθούν επιληπτικά...

  Για να θεραπεύσει ένας Εβραίος την ασθένεια της πλευρίτιδος [«catarrh»] πρέπει να πάρει τα κόπρανα ενός άσπρου σκύλου και να ζυμώσει με βάλσαμο, αλλά αν μπορέσει να το αποφύγει καλύτερα να μη τα φάει γιατί χαλαρώνει τα σκέλη. Gittin 69b [σελ. 329].
  Το Gittin 57b. αναφέρει ότι 4 δισεκατομμύρια Εβραίοι [παραχάραξη ιστορίας] όσος περίπου δηλαδή ολόκληρος ο παγκόσμιος πληθυσμός εις της ημέρες μας, σκοτώθηκαν από τους Ρωμαίους εις την πόλη Bethar. Αξίζει να σημειώσουμε ότι τα δημογραφικά στοιχεία που διαθέτουμε από την ελληνορωμαϊκή εποχή καταδεικνύουν ότι δεν υπήρχαν εκείνο το καιρό 16 εκατομμύρια Εβραίοι σε ολόκληρο τον κόσμο, πόσο μάλλον 4 δισεκατομμύρια.

    Σαν να μην έφθανε αυτή η εξόφθαλμη ανοησία, το Gittin 58a. ισχυρίζεται ότι 16 εκατομμύρια εβραιόπαιδες τυλίχθηκαν σε παπύρους από Ρωμαίους [φαίνεται λοιπόν ότι το σύμπλεγμα κατωτερότητος, κακόγουστης ψευδολογίας και μαζικής καταστροφολογίας καταδιώκει τους διεθνείς παραμυθάδες από πολύ παλαιά.]

  Επιτρέπεται να εξαπατάς τους Έλληνες Iroe Dea [157,2H]

  Τι είναι πόρνη ; Κάθε γυναίκα που δεν είναι Εβραία Eben –Ha – Eser [6,8]

  Απαγορεύεται τα σκυλιά, οι γυναίκες ή τα φοινικόδεντρα να περνούν ανάμεσα από δυο άνδρες, ούτε πρέπει εκείνοι να περνούν ανάμεσα από σκυλιά, γυναίκες ή φοινικόδεντρα. Ειδικοί κίνδυνοι ενέχονται αν οι γυναίκες έχουν περίοδο ή κάθονται σε ένα σταυροδρόμι. Pesahim 111a.
  Ένας Εβραίος άνδρας είναι υποχρεωμένος να λέει την ακόλουθη προσευχή κάθε ημέρα: Σε ευχαριστώ Θεέ που δε με έκανες άπιστο, γυναίκα ή σκλάβο. Menahoth 43b44a.
  Επειδή οι Εβραίοι είναι ιεροί δεν συνουσιάζονται κατά τη διάρκεια της ημέρας, εκτός αν σκοτεινιάσουν το εσωτερικό του σπιτιού τους. Ένας Εβραίος σοφός μπορεί να κάνει έρωτα την ημέρα αν χρησιμοποιήσει τα ρούχα του σαν τέντα για να προκαλέσει σκοτάδι. Shabbath 86a86b.

  Ο Μέγας ραβίνος εξαπατά μια γυναίκα: Kallah 51a [Soncino Minor Tractates]. Διδάσκει ότι ο Θεός εγκρίνει τους ραβίνους που ψεύδονται : «Κάθονταν κάποτε οι πρεσβύτεροι στην πύλη, όταν δυο νέοι πέρασαν δίπλα τους. Ένας είχε καλυμμένο το πρόσωπό του και ο άλλος ακάλυπτο. Για εκείνον που είχε ακάλυπτο το κεφάλι του, ο ραβίνος Eliezer σχολίασε ότι είναι μπάσταρδος. Ο ραβίνος Joshua σχολίασε ότι είναι υιός μιας niddah [μιαρής  μιας δηλαδή που συνέλαβε κατά τη διάρκεια της γυναικείας εμμήνου ρύσεως]. Ο ραβίνος Akiba είπε ότι είναι εξίσου μπάσταρδος και υιός μιαρής. Είπαν : Τι σε οδήγησε να έρθεις σε αντίθεση με τη γνώμη των συναδέλφων σου; Απάντησε θα το αποδείξω ότι ισχύει σχετικά με αυτόν. Πήγε στην μητέρα του νέου και τη βρήκε να κάθεται στην αγορά πουλώντας φασόλια. Της είπε : Κόρη μου, αν μου απαντήσεις στην ερώτηση που θα σου θέσω, θα σε φέρω στον ερχόμενο κόσμο. Εκείνη του είπε : Ορκίσου το μου. O ραβίνος Akiba, παίρνοντας τον όρκο με τα χείλη του, αλλά ακυρώνοντας τον στην καρδιά του, της είπε : Ποια είναι η κατάσταση του υιού σου; Αυτή απάντησε : Όταν ήρθα σε γάμου κοινωνία, ήμουν μιαρή και ο σύζυγός μου με κρατούσε σε απόσταση, όμως ο κουμπάρος μου έκανε έρωτα μαζί μου και μου γεννήθηκε αυτό το παιδί. 

  Επομένως, το παιδί ήταν εξίσου νόθο και παιδί μιας niddah. Έτσι ανακηρύχθηκε... Ευλογημένος να είναι ο Θεός του Ισραήλ που απεκάλυψε το μυστικό του στο ραβίνο Akiba....

  Η γενοκτονία εγκρίνεται από το Ταλμούδ: Minor Tractates, Soferim 15, Κανών 10 : Αυτό είναι το ρητό του ραβίνου Simon ben Yohai: Tob shebe goyyim harog.

  Τα παραπάνω αποσπάσματα δεν προέρχονται από την έκδοση Soncino, αλλά από την αυθεντική εβραϊκή του Βαβυλωνιακού Ταλμούδ όπως αυτό αναφέρεται εις την εβραϊκή Εγκυκλοπαίδεια του 1907

[εκδοθείσα υπό των Funk και Wagnalls και συντεθείσα από τον Ισίδωρο Singer] στο λήμμα Gentile [Εθνικός μη Ιουδαίος].

  Οι Ισραηλίτες συμμετέχουν ετήσια στο εθνικό τους προσκύνημα μπροστά στον τάφο του Simon ben Yoha, προκειμένου να τιμήσουν τη μνήμη αυτού του ραβίνου που ήταν υπέρμαχος της εξοντώσεως των μηΕβραιών. [«Jewish Press» της 9ης Ιουνίου, 1989, σελ. 56B]

  Κατά το Purim, εις τις 25 Φεβρουαρίου 1994, ο αξιωματούχος του ισραηλινού στρατού Baruch Goldstein, ένας ορθόδοξος Εβραίος από το Brooklyn, κατασφάγιασε 40 Παλαιστίνιους πολίτες, συμπεριλαμβανομένων παιδιών, ενώ εκείνα γονάτιζαν σε στάση προσευχής σε ένα τζαμί. Ο Goldstein ήτο πιστός του φανατικού ραβίνου Kahane που έχει δηλώσει ότι η άποψή του για τους Άραβες ως σκύλους είναι παρμένη από το Ταλμούδ. [CBS «60 Minutes», «Kahane»].

  Ο καθηγητής του Πανεπιστημίου της Ιερουσαλήμ Ehud Sprinzak περιέγραψε την οργάνωση Kahane και την φιλοσοφία του Goldstein: Πιστεύουν ότι είναι θέλημα Θεού να διαπράττουν βία ενάντια εις τους (Goim) Γκοιμ [ακάθαρτοι χοίροι], ένας εβραϊκός όρος για τους μηΕβραίους. [NY Daily News, 26 Φεβρουαρίου 1994, σελ. 5].

  Ο ραβίνος Yitzhak Ginsburg διεκήρυξε: Οφείλουμε να αναγνωρίσουμε ότι το εβραϊκό αίμα και το αίμα των απίστων δεν είναι το ίδιο πράγμα. [N.Y. Times, June 6, 1989, σελ.5]

  Σε παρόμοιο ρατσιστικό και μισαλλόδοξο τόνο τα λόγια του ραβίνου Yaacov Perrin:  Ένα εκατομμύριο Άραβες δεν αξίζουν ούτε όσο ένα εβραϊκό νύχι.[N.Y. Daily News, Feb. 28, 1994, σελ 6].

  Οι πληροφορίες είναι από τις κάτωθι ιστοσελίδες που περιέχουν και τις πιο αναλυτικότερες αναφορές εις το Ταλμούδ.

[http://www.schizas.com/site3/index.php?option=com_newsfeeds&task=view&feedid=19&Itemid=72

http://www.epanellinismos.com/index.php?option=com_content&task=view&id=494&Itemid=34]

Η επίσημη θέση είναι ότι το Ταλμούδ δεν ισχύει, αλλά το 2009 ένας Εβραίος καθηγητής με βιβλίο του επιβεβαίωσε στην ουσία, ότι το Ταλμούδ ζει και βασιλεύει.

  Ο Εβραίος καθηγητής Αριέλ Τοάφ εκδίδοντας το βιβλίο του «Πάσχα αίματος, οι Ευρωπαίοι Εβραίοι και η τελετουργική δολοφονία» επιβεβαιώνει το Ταλμούδ. 

  Ο Καθηγητής Αριέλ Τοάφ δέχτηκε πολλές πιέσεις μετά την έκδοση του βιβλίου του με τίτλο «Πάσχα αίματος, οι Ευρωπαίοι Εβραίοι και η τελετουργική δολοφονία», που διαπραγματεύεται με στοιχεία, τις τελετουργικές ανθρωποθυσίες που έκαναν οι Εβραίοι από τον Μεσαίωνα και ύστερα στην Ευρώπη. Ο ίδιος ο πατέρας του Άριελ, ο Έλιο Τοάφ, πρώην αρχιραβίνος της Ρώμης, του είχε πεί ξεκάθαρα να το αποσύρει.
Βλέπεται το βιβλίο του Τοάφ είχε ιδιαίτερη βαρύτητα μιας και ο Άριελ
είναι Καθηγητής Μεσαιωνικής και Αναγεννησιακής Ιστορίας στο Ισραήλ και στο Πανεπιστήμιο του Bar Ilan University. Το ποιό σημαντικό όμως είναι η εβραϊκή καταγωγή του, που δεν αφήνει περιθώρια στους Εβραίους και στους λοιπούς «σημιτικούς» να εκστομίσουν εναντίον του τις γνωστές καταγγελίες περί «Νεοναζί», «αρνητής του Ολοκαυτώματος», «αντισημίτης».
  Βέβαια το βιβλίο γρήγορα εξαφανίσθηκε από την αγορά, βγήκαν όμως και άλλες εκδόσεις με αποτέλεσμα να υπάρχουν αρκετά αντίτυπά του και μετάφρασή του στα αγγλικά στο διαδίκτυο, η οποία κυκλοφορεί ελεύθερα για όποιον επιθυμεί να διαβάσει το βιβλίο, το οποίο εκδόθηκε στην Ιταλική και μόνο.
  Διαβάστε τι είπε μετά τις πιέσεις που δέχτηκε ο Τοάφ απο τις γνωστές Σιωνιστικές εφημερίδες τύπου Χααρέτζ(Haaretz), αλλά και από γνωστά επίσημα πρόσωπα του Ισραήλ και του Διεθνούς Εβραϊσμού που τον καλούσαν να ανακαλέσει:
Ναι, οι Εβραίοι αποτελούν αλλιώτικο και αποδιοργανωτικό στοιχείο για την κοινωνία.
ναι, οι Εβραίοι δανείζουν χρήματα με 40% τόκο και εμφανίζονται σαν να έχουν ελάχιστα.
ναι, οι Εβραίοι αγοράζουν και πωλούν τη δικαιοσύνη με τις τεράστιες δωροδοκίες.
ναι, οι Εβραίοι δημιουργούν όλα τα είδη ψευδών πτωχεύσεων και απάτης.
ναι, οι Εβραίοι προσφεύγουν στη δηλητηρίαση και τη δολοφονία όταν ανατρέπονται.
ναι, οι Εβραίοι διακατέχονται από μίσος για τους Χριστιανούς και τη χριστιανική θρησκεία.
ναι, οι Εβραίοι απήγαγαν και ευνούχιζαν αγόρια Χριστιανών σε ευρεία κλίμακα και τα πουλού σαν σαν σκλάβους στην Ισλαμική Ισπανία για αιώνες.
ναι, οι Εβραίοι χρησιμοποιούσαν (και ακόμη το χρησιμοποιούν;) ανθρώπινο αίμα σε όλα τα είδη θεραπειών, παρά τη Βιβλική απαγόρευση, ακόμη και για μικρής σοβαρότητος ασθένειες.
ναι, οι Εβραίοι χρησιμοποιούσαν (και χρησιμοποιούν;)Χριστιανικό ανθρώπινο αίμα στα άζυμα (μπάλες ζυμαριού) κατά το Πάσχα.
ναι, οι Εβραίοι χρησιμοποιούσαν (και χρησιμοποιούν;) Χριστιανικό ανθρώπινο αίμα στο κρασί τους κατά το Πάσχα.
ναι, το αίμα που χρησιμοποιούσαν έπρεπε να είναι από Χριστιανόπαιδα όχι μεγαλύτερα των 7 ετών.
ναι, το αίμα έπρεπε(πρέπει;) να είναι επικυρωμένο εδεσματολογικώς από ραβίνο.
ναι, υπήρξε(υπάρχει;) ένα μεγάλο και κερδοφόρο εμπόριο στα πλαστών προϊόντων αίματος και ζωϊκού αίματος, το οποίο ήταν (είναι;) ακατάλληλο για το σκοπό.
ναι, πολλοί Χριστιανοί προσπάθησαν να πουλήσουν αίμα Χριστιανοπαίδων στους Εβραίους, αλλά δεν γίνονταν δεκτό επειδή οι Εβραίοι εφοβούντο ότι ήταν αίμα ζώου.
«Αλλά κανένα μα κανένα Χριστιανόπαιδο δεν σκοτώθηκε ποτέ για να ληφθεί το αίμα του. Ποτέ μα ποτέ! Ή σχεδόν ποτέ. Όλο αυτό το αίμα προήλθε από «εθελοντικές χορηγίες».
  Υπενθυμίζουμε ότι τα παραπάνω τα ισχυρίζεται ο Καθηγητής Αριέλ Τοάφ αφού έκδοσε το βιβλίο. Όποιος όμως έχει διαβάσει το βιβλίο του απλά θα γελάσει με τους τελευταίους ισχυρισμούς του, ότι δηλαδή «κανένα παιδί δεν» σκοτώθηκε για να του πάρουν το αίμα.
  Η μόνη «σωτήρια πρόταση» είναι ότι αυτές οι καταγγελίες είναι μόνο εναντίον των Ασκενάζι Εβραίων. [http://antipliroforisi.blogspot.com/2009/01/blogpost_11.html]

  Τέλος ένα αποκαλυπτικό έγγραφο 300 ετών, αναφέρει για το αίμα χριστιανών που είχαν πιεί εβραίοι για τα άζυμα στην Ζάκυνθο το 1712. Αναφέρει :
  Εν Ζακύνθω, περί τον μήνα Απρίλιον του έ­τους 1712, την Κυριακήν των Βαΐων, εχάθη πενταε­τές άρρεν παιδίον, το οποίον, με όλας τας των τε­θλιμμένων γονέων του και της Κυβερνήσεως ερεύ­νας, δεν ηδυνήθη να ευρεθή. Το Μέγα Σάββατον μετά την μεσημβρίαν, επιστρέφων ο Κ. Βουρδέρης εκ των παρά το ακρωτήριον Ταβία κειμένων κτημάτων του, είδε επί της παραλίας ερριμένον υ­πό των Θαλασσίων κυμάτων σώμα τί ελκύσαν την προσοχήν του. Προσεγγίσας δε, μετά Θαυμασμού είδεν ότι ήτο πνιγμένον άρρεν παιδίον ως έγγιστα πέντε ετών, έχον εις την κεφαλήν, εις τας χείρας και εις τους πόδας τραύματα. Το λυπηρόν τούτο Θέαμα επί τοσούτον συνεκίνησε τον Κ. Βουρδέκην, ώστε λαβών ούτος το νεκρόν παιδίον μετέφερεν αυτό παραχρήμα εις την πόλιν, και το εξέθεσεν εις τον πρώτον ον απήντησεν Ναόν, όπως αναγνωρισθή εις ποίους ανήκε γονείς. Διαδοθείσης της φή­μης συνέρρευσε εν ακαρεί πλήθος πολιτών παντός φύλου και πάσης τάξεως, εν οίς και οι τεθλιμμένοι γονείς του απολεσθέντος παιδός, οίτινες ανεγνώρι­σαν ότι το νεκρόν ευρεθέν παιδίον ήτο το προσφι­λές αυτών τέκνον. Τα τραύματα, άτινα εφαίνοντο, ως ειρήθη, επί των άκρων του πτώματος, εγέννησαν εις τους παρεστώτας υπονοίας μήπως αυτά επροξένησαν τον θάνατον του παιδός, ως εκ τούτου δε προσεκλήθη ιατρός, ίνα εξακρίβωση την αλήθειαν, αλλ’ ούτος απεφάνθη ότι το παιδίον είχε πνίγη πεσόν τυχαίως εις την θάλασσαν.
  Επεκράτει τότε εις Ζάκυνθον η ιδέα ότι οι Ε­βραίοι κατά τας εορτάς του Πάσχα επροσπάθουν να προμηθεύωνται με αίμα Χριστιανών, όπως το μεταχειρίζονται εις την κατασκευήν των αζύμων. Ως εκ τούτου ηγέρθη υπόνοια μήπως το απολεσθέν παιδίον συνελήφθη υπό των Εβραίων και υπεβλήθη εις τον μαρτυρικόν θάνατον, ίνα το αίμα του χρησιμεύση εις αυτούς, ως είρηται.
  Εν τούτοις, καθ’ ήν ημέραν ευρέθη το ρηθέν πτώ­μα εις την παραλίαν, παίς τίς του λαού λιθοβολήσας ένα Εβραίον, εγρονθοκοπήθη υπ’ αυτού ανη­λεώς. Η θρασύτης αύτη του Εβραίου ηρέθισε τους εκεί συρρεύσαντας ως εκ κλαυθμών του παιδός φωνάζοντος «ότι τώρα πλέον οι Εβραίοι ασυστόλως θα μας δέρωσιν, αφ’ ού προχθές εσταύρωσαν το απολεσθέν παιδίον». Οι λόγοι ούτοι του παιδός ηρέθισαν τον λαόν, όστις, βλέπων εκ της Ιουδαϊκής ταύτης τόλμης ενισχυμένος τας υπόνοιας περί της του παιδός σταυρώσεως άμα μετά την εύρεσιν του παιδός τρέχει ομοθυμαδόν εις το φρούριον και ζη­τεί διά κραυγών παρά του τότε Προβλεπτού Πέ­τρου Βρεγαδίνου να τιμωρηθώσιν αυστηρώς οι τα τοιαύτα τολμήσαντες Ιουδαίοι. Ο Προβλεπτής βλέ­πων τον θόρυβον και την από στιγμής εις στιγμήν αύξουσαν αγανάκτησιν και οργήν του λαού διέταξε να ανοίξωσι παραχρήμα τον μόλις κλεισθέντα τάφον του ως είρηται εις την παραλίαν Ταβία ευρεθέ­ντος παιδός, και έστειλε τεσσάρας Ιατρούς, τους Κυρίους Βίντερ, Χιόνην, Σιγούρον και Παλλαδάν, ίνα εξετάσωσι το σώμα και εξακριβώσωσιν αν αληθώς το παιδίον υπέστη σταυρικόν θάνατον. Πραγματικώς εξηκριβώθη ότι αι χείρες, οι πόδες του παιδός ήσαν τετρυπημένοι. Ο λαός αυτόπτης μάρτυς της νεκροψίας, χωρίς να περιμένη το εξαγόμενον της ανακρίσεως, την οποίαν διέταξε ο Προβλεπτής προς ανεύρεσιν των κακούργων και τιμωρίαν αυτών, την Τρίτην της Διακαινησίμου, ώρμησε κατά των Εβραίων, εισβαλών εις τας οικίας αυτών, κατοικούντων τότε εις διάφορα μέρη της πόλεως και εχόντων τρεις διαφόρους Συναγωγάς, και εις χωριστήν θέσιν τα μακελλεία των εν τη οδώ τότε καλούμενη STRADA PIETA, και ήτις εισέ­τι διατηρεί το όνομα, Εβραϊκά μακελλεία. Οι Ε­βραίοι τότε εδοκίμασαν τα αποτελέσματα της ορ­γής του λαού.
  Ο Προβλεπτής έπεμπε στρατιώτας, ίνα αναχαίτιση την ορμήν του πλήθους, αλλά συνεπλάκη τούτο μετά των στρατιωτών, και το προφυλακτικόν μέτρον απέβη μάταιον, ερεθίσαν μάλιστα περισσότερον τον λαόν. Οι Άρχοντες του τόπου και οι τότε λεγόμενοι Σύνδικοι της Κοινότητος έ­τρεξαν όπως διά της παρουσίας των και του λό­γου δυνηθώσι να προλάβωσιν απαισιώτερα αποτε­λέσματα, αναθέσαντες εις ανθρώπους της υπηρεσί­ας των την φύλαξιν των Εβραϊκών οικιών και υποσχεθέντες την αυστηρήν τιμωρίαν, ήτοι εξορίαν και θάνατον των κακοποιών Εβραίων. Κοπάσαντος ού­τω του ερεθισμού του λαού, ήρξατο τότε η τακτική ανάκρισις, ταφέντος του παιδός κατά την ημέραν του Πάσχα εις τον Ναόν της Μητροπόλεως. Τότε τρεις πολυάριθμοι Εβραϊκαί οικογένειαι, Τσεκούλη, Ζαμπάτη και Μπούλη, ησπάσθησαν τον Χριστιανισμόν. Προς ελάττωσιν δε της προς τους Ε­βραίους δυσμένειας των Χριστιανών εξεδόθη ψήφι­σμα της Κοινότητος Ζακύνθου επικυρωθέν υπό του Βενετού Προβλεπτού, δι’ ής υπεχρεώθησαν οι Ε­βραίοι να συνοικήσωσιν εντός δύο οδών σχηματιζουσών σταυρόν, διετάχθη δε να τειχισθώσι τα ά­κρα των δύο οδών θυρών εις τας τέσσαρα μέρη, εφ’ ών να χαραχθή η εξής επιγραφή:
In cruce quia crucifixerunt (Οι εν σταυρώ σταυρώσαντες σταυρωθήτωσαν). Η επι­γραφή αύτη αφηρέθη μετά του Βενετικού στέμμα­τος καθ’ ήν εποχήν έπεσεν η Βενετική Δημοκρατία
  Διά του αυτού ψηφίσματος απηγορεύθη η εκ της συνοικίας των έξοδος των Εβραίων από της Μεγά­λης Πέμπτης μέχρι της Τρίτης της Διακαινησίμου, και διετάχθη κατά το διάστημα τούτο να μένωσι κεκλεισμένοι αι θύραι της Εβραϊκής συνοικίας, επονομασθείσης Γκέτο.
  Το άνω εκτεθέν γεγονός του σταυρικού θανάτου του παιδός αποδεικνύεται εξ επισήμων εγγράφων, καίτοι η της εποχής εκείνης ποινική δικογραφία εξηφανίσθη εκ του Δημοσίου Χαρτοφυλακίου εις ό υπήρχε παρακατατεθειμένη ενεργεία ίσως των ενδι­αφερομένων Εβραίων. Δυστυχώς επί της διεφθαρ­μένης κυβερνήσεως, των τότε Προβλεπτών τοιαύται υπεξαιρέσεις ήσαν ευκατόρθωτοι, απόδειξιν δε τούτου παρέχει η έλλειψις πολλών βι…..».
  Αν και το χειρόγραφο δεν είναι ολόκληρο, παρ’όλα αυτά είναι αποκαλυπτικότατο.
[ Πηγή YERMAC «Το Τέρμα» - αναδημοσίευση από την ιστοσελίδα :  http://antipliroforisi.blogspot.com/2009/01/blog-post_09.html]

  Επίσης υπάρχει και ένα ιστορικό στοιχείο το οποίο αναφέρει ο Ιώσηπος εις την προσπάθειά του να αμυνθεί εις τις κατηγορίες για τον μισελληνισμό της φυλής του, εις το βιβλίο του «Κατ’ Απίωνος» εις το VIII,89. Σχετικά με μια καταγγελία του Αντιόχου του Επιφανούς, όπου εκτός και άλλων Ελλήνων επιφανών συγγραφέων αναφερόμενη είναι και από τον Σουΐδα.

  Αναφέρει όταν ότι γράφουν, μπήκε εις τα Ιεροσόλυμα ο Αντίοχος ο Επιφανής και επισκέφθηκε τον Ναό, εκεί αντίκρυσε ένα Έλληνα σ’ ένα κρεββάτι ο οποίος είχε μπροστά του πλήθος φαγητών. Όταν πλησίασε ο Αντίοχος, εκείνος τον ικέτευσε να τον σώσει.

  Και τότε τον ερώτησε ο Αντίοχος γιατί ;

  Εκείνος απάντησε, ότι σύμφωνα με το εβραικό έθιμο, πιάνουν κάθε χρόνο έναν Έλληνα πραματευτή, τον οποίο αφού τον θρέψουν καλά, ύστερα τον πάνε εις το δάσος. Εκεί τον σκοτώνουν, κάνουν θυσία με το σώμα του, όπου σύμφωνα με τις θρησκευτικούς τους διατάξεις, τρώνε τα σπλάχνα του κι ορκίζονται.

  Θυσιάζοντας τον Έλληνα, ορκίζονται μίσος σε όλους τους Έλληνες, και ύστερα πετάνε σε ένα λάκκο τ’ απομεινάρια του σκοτωμένου.

  Και πιο κάτω συνεχίζει εις το Χ,121 : λέγει ψέμματα (εννοεί τον Αππίωνα) πως εμείς ορκιζόμαστε στον θεό, τον ποιητή του ουρανού, της γης και της θαλάσσης, να μην έχουμε φιλικές σχέσεις με κανένα αλλόφυλο και προπάντων με τους Έλληνες.

*1  η εγκυκλοπαίδεια ΕΛΕΥΘΕΡΟΥΔΑΚΗ εις τον 23^ο τόμο εις την σελίδα 19 εις το λήμμα Ταλμούδ αναφέρει : Ταλμούδ (εβραϊκή λέξις σημαίνουσα πειθαρχία). Ο πολιτικός και θρησκευτικός κώδιξ των Ιουδαίων, συνέχεια και συμπλήρωσις της Γραφής κατ΄αυτούς. Υπάρχουσι δυο Ταλμούδ, το της Ιερουσαλήμ όπερ επεραιώθη τον Δ αιώνα και κατέστη ήδη ακάληπτον και εις αυτούς τους Ιουδαίους, διο και είνε πλέον εν αχρηστία, και το της Βαβυλώνος, συντεθέν τον Ε αιώνα και όν το σημαντικώτερον. Διαιρείται δε τούτο εις δυο μέρη : την Μινσά (βλ.λ.), περιλαμβάνουσαν το κείμενον, και την Γεμάραν (ή Συμπλήρωμα), ήτις είνε είδος ερμηνείας ή σχολίων. Το δεύτερον τούτο μέρος ήρξατο καταρτιζόμενον κατά τον Ε αιώνα υπό του ραββίνου Εβραϊκή αρκούντως καθαρά, η δε Γεμάρα εν Εβραϊκή μεμειγμένη Χαλδαϊκή. Το ύφος του Τ. είναι λίαν ασαφές και εν αυτώ απαντά πλήθος μύθων.       

Από το βιβλίο του συγγραφέως Ομήρου Ερμείδη «Έλληνες ή ελληνίζοντες Χριστιανοί»