Η τιμωρία του μαρμαρώματος [Χριστιανική ιστορία] ANTI της τιμωρίας του μαρμαρώματος [Ελληνική Προϊστορία]

Ελληνική Προϊστορία  
Η τιμωρία του μαρμαρώματος

  Εις το όρος Τεύμησσος ή Τευμησσός, το οποίο είχε πλάσει ο Δίας για να κρύψει την απαχθείσα από αυτόν Ευρώπη εις αυτό ζούσε μια αλεπού η τευμησσία. Την είχαν αποστείλλει οι θεοί για να τιμωρήσουν τους Θηβαίους που είχαν αποκλείσει τους

απογόνους του Κάδμου από την βασιλεία. Η αλεπού αυτή ήτο ασύλληπτος, η οποία ζητούσε
κάθε μήνα και ένα παιδί για τροφή της. Ο Αθηναίος όμως Κέφαλος είχε σκύλο του οποίου κανένα ζώο δεν του διέφευγε. Αυτός ευγνωμονούσε τους θηβαίους γιατί τον είχαν καθαρίσει από τον ακούσιο φόνο της συζύγου του Πρόκριδος. Σε αντάλλαγμα αυτός τους απάλλαξε από αυτήν την μάστιγα καταδιώξας την αλεπού μαζί με τον σκύλο του, όμως ο Δίας μαρμάρωσε αυτόν και την αλεπού, δηλαδή τους έκαμε λίθους.    

  Οι θεοί «μαρμάρωσαν» σε βράχους τον Βάττο και τον Κραγαλέα υιούς του Δρύοπος, εις την Αμβρακία.

  Την Λυκώ, την θυγατέρα του Δίωνος και της Αμφιθέας, την Όρφη, την θυγατέρα του Δίωνος και της Αμφιθέας και τον Πανδάρεω υιό του Μέροπος, εις την Μίλητο. 

  Επίσης «μαρμάρωσαν» σε πέτρα την Ιοδάμα, την θυγατέρα του Ιτώνου, και ιέρεια της Αθηνάς για ασέβεια, τον Λίχα εις τις Λιχάδες νήσους εξ ου και το όνομά τους ακόμα σήμερα. Την Νιόβη την θυγατέρα του Τάνταλου και της Διώνης, την Νιόβη την θυγατέρα του Τάνταλου και της Ευρυάνασσας. Την Νιόβη την θυγατέρα του Τάνταλου και της Κλυτίας, την Νιόβη την θυγατέρα του Τάνταλου και της Στερόπης, την Νιόβη την θυγατέρα του Ασσάωνος και τον Φινέα τον υιό του Βήλου και της Αγχινόης.

  Τέλος σε πέτρινο άγαλμα την Αναξαρέτη, την σύζυγος του Ιφίου και την Ίυγξ, την θυγατέρα του Πανός και της Ηχούς.  

Χριστιανική ιστορία
Η τιμωρία του μαρμαρώματος

  Εις τα παλαιά χρόνια ήρθε ένα μεγάλο ψάρι από το πέλαγος και ένα μεγάλο φίδι από τα βουνά για να ρουφήξουν την θάλασσα της Κερασούντος. Ο Θεός όμως τα καταράστηκε και τα μαρμάρωσε, το ψάρι το μαρμάρωσε και έγινε σε νησί και το φίδι αφού το μαρμάρωσε έγινε ο κάβος Φίδι.

Απόσπασμα από το υπό έκδοση βιβλίο του Ομήρου Ερμείδη με τον τίτλο «Αναμνησεις από το μέλλον του χθες»