Αρνούμαι τους Μαύρους καιρούς

Δε θα μου λένε πια : Το πως ρίχνει τους καρπούς της, η  καρυδιά.

      Γιατί θα πέφτουν πριν την ώρα τους, άρρωστα και ανίατα…   

Δε θα μου λένε πια : Το πως οι μπάτσοι τσακίζουν τους εργάτες.

     Γιατί θα είναι εγγόνια των υπαλλήλων του Άουσβιτς…

Δε θα μου λένε πια : Το πως τα παιδιά δεν είναι πια αγνά στο πνεύμα, δεν   

     είναι παιδιά.

     Γιατί τα αποχαύνωσε η εξέλιξη της προοδευτικής κοινωνίας…

Δε θα μου λένε πια : Το πως ετοιμάζουν τους  εμφυλίους  σπαραγμούς.

     Γιατί οι εχθροί είναι εντός και εκτός των τοιχών με προσωπείο αγγέλου...

Δε θα μου λένε πια : Το πως οι κοινοβουλευτικές δικτατορίες  κι οι     

     εργατοπατέρες είναι κατά των εργατών.

     Γιατί είναι δημιουργήματα των τραπεζών, που σκοτώνουν ψυχές και

     πίνουν αίμα…

Δε θα μου λένε πια : Το πως η γυναίκα να είναι μόνο σκεύος ηδονής.

     Γιατί παγιδεύτηκε στον καθρέπτη της ομορφιάς…

Δε θα μου λένε πια : Το πως οι καιροί πια δεν είναι λευκοί.

     Γιατί η αύρα των ανθρώπων είναι πια μαύρη…

Θα μου λένε όμως πια : Πως δεν υπάρχει αντίδραση πια αλλά αδράνεια,

      ανέχεια και ΜΗ ΣΚΕΠΤΙΚΙΣΜΟΣ. 

      Γιατί ;

      Γιατί έπεισαν τον άνθρωπο ότι η Πανδώρα άνοιξε το κουτί της    

      και άφησε να φύγει και η Ελπίδα !!!

του Ομήρου Ερμείδη