Κάλαντα Λαζάρου: Το πιο ωραίο πασχαλινό έθιμο που χάθηκε στον χρόνο, Και που το συναντάμε μόνο σε κάποιες επαρχίες./ Lazarus' carol: The most beautiful Easter custom that was lost in time, And that is only found in some provinces / Canto di Lazzaro: La più bella usanza pasquale che si perde nei tempi, e che si trova solo in alcune province / Лазарь Кэрол: Самый красивый пасхальный обычай, затерянный во времени, И который мы встречаем лишь в некоторых провинциях

 

 

Ένα από τα πιο αγαπημένα πασχαλινά έθιμα, που δεν συναντάμε στην Αθήνα και που ούτε το γνωρίζουν οι άνθρωποι στην πρωτεύουσα, είναι τα κάλαντα του Λαζάρου. Το Σάββατο του Λαζάρου (δηλαδή το Σάββατο πριν από την Κυριακή των Βαΐων) τα παιδιά – κυρίως τα κορίτσια – γυρίζουν στα σπίτια και τραγουδούν τα ειδικά κάλαντα (Λαζαρικά) σε διάφορες παραλλαγές, που εξιστορούν την «εκ νεκρών έγερση» του Λαζάρου.

Κάπως έτσι σηματοδοτείται και η πραγματική άνοιξη στο μυαλό όσων έχουμε τη συγκεκριμένη ανάμνηση. Και πώς να μην είναι; Πρωινό ξύπνημα με τον ήλιο να λάμπει και το σπίτι να μυρίζει και να παίρνει χρώμα, από όλων των ειδών τα λουλούδια της εποχής, που ετοιμάζεσαι να τοποθετήσεις στο καλάθι που έχεις επιλέξει για να πεις τον “Λάζαρο”. Έτσι τουλάχιστον βιώνουμε την κατάσταση ακόμη στη Θεσσαλία και συγκεκριμένα στον Βόλο.

Από το νηπιαγωγείο Πέλλας

Πηγαίνοντας από πόρτα σε πόρτα και τελειώνοντας το τραγούδι τους τα Λαζαράκια, όπως αποκαλούνται οι καλαντιστές της ημέρας, συνεχίζουν με ευχετικούς και επαινετικούς στίχους για το σπίτι και δέχονται ως φιλοδώρημα αυγά που τα τοποθετούν σ’ ένα στολισμένο καλαθάκι (σε κάποιες περιοχές φρούτα ή χρήματα). Τον Λάζαρο τραγουδούν κυρίως κορίτσια σχολικής ηλικίας, τα οποία αποκαλούνται λαζαρίνες, λαζαρίτσες, λαζαρούδισσες κ.α.

Γράφεται ότι το έθιμο ξεκίνησε από τα Μέγαρα και χάθηκε στον χρόνο. Το σίγουρο είναι πως σε κάθε περιοχή της Ελλάδας που ακόμη συνεχίζεται το έθιμο, οι στίχοι είναι διαφορετικοί.

Ήρθε ο Λάζαρος, ήρθαν τα Βάγια

ήρθ’ η Κύριακή που τρων τα ψάρια.

Σήκω Λάζαρε και μην κοιμάσαι

ήρθε η μάνα σου από την Πόλη.

Σου’ φερε χαρτί και κομπολόι,

γράψε Θόδωρας, γραψέ Δημήτρης,

γράψε λέμονια και κυππαρίσι.

Οι κοτούλες σας αυγά γεννούνε

δως και μας και μας να τα χαρούμε

και του χρόνου να τα ξαναπούμε…

Πηγή: https://www.marieclaire.gr/art-lifestyle/kalanta-lazarou-pio-oreo-paschalino-ethimo-pou-chathike-ston-chrono/

http://pirforosellin.blogspot.gr/   -  Επιτρέπεται η αναδημοσίευση του περιεχομένου της ιστοσελίδας εφόσον αναφέρεται ευκρινώς η πηγή του και υπάρχει ενεργός σύνδεσμος (link). Νόμος 2121/1993 και κανόνες Διεθνούς Δικαίου που ισχύουν στην Ελλάδα.

ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΗ

Ορισμένα αναρτώμενα από το διαδίκτυο κείμενα ή εικόνες (με σχετική σημείωση της πηγής), θεωρούμε ότι είναι δημόσια. Αν υπάρχουν δικαιώματα συγγραφέων, παρακαλούμε ενημερώστε μας για να τα αφαιρέσουμε. Επίσης σημειώνεται ότι οι απόψεις του ιστολόγιου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. Για τα άρθρα που δημοσιεύονται εδώ, ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρουμε καθώς απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των συντακτών τους και δεν δεσμεύουν καθ’ οιονδήποτε τρόπο το ιστολόγιο.