Γιατί το Υπουργείο Παιδείας ή το Υπουργείο Πολιτισμού ή το Ελληνικό κράτος δεν διεκδικεί την επιστροφή των αναφερομένων σε επίσημες επιστολές διπλωματών και πρέσβεων κλοπών χειρογράφων και αρχαίων ; του Όμηρου Ερμείδη Perché il Ministero della Pubblica Istruzione o il Ministero della Cultura o lo Stato greco non pretendono il ritorno delle lettere diplomatiche e ambasciate dei manoscritti e delle antichità di cui alle lettere ufficiali? Di Omero Ermedis

 

Οι βασιλείς της Ευρώπης έχουν στείλει διπλωμάτες στην Κωνσταντινούπολη να συγκεντρώσουν αρχαία αγάλματα, νομίσματα ή χειρόγραφα για την διακόσμηση των ανακτόρων τους.

 

  Ο πρέσβης της Αυστρίας που προωθούσε ήδη διάφορα έργα αρχαία στην Βιέννη γράφει :

«έφερα μεγάλη ποικιλία αρχαίων νομισμάτων,

ήδη έχω φορτώσει ολόκληρα αμάξια, και καράβια με αρχαιότητες και χειρόγραφα. Ήδη έστειλα 240 βιβλία αρχαία ελληνικά να τοποθετηθούν στην αυτοκρατορική βιβλιοθήκη [Αυστροουγγαρία]. Δεν άφησα γωνιά που να μην ψάξω για να συγκεντρώσω ό,τι είχε απομείνει».

  Όπως αναφέρει στο βιβλίο του «Η λεηλασία και καταστροφή των ελληνικών αρχαιοτήτων» ο συγγραφέας Κυριάκος Σιμόπουλος [σελίδα 275]. Και η ανωτέρω υπόθεση εκτυλίσσεται εκατό περίπου χρόνια μετά την Άλωση της Κωνσταντινουπόλεως κατά το χρονικό διάστημα 1554 με 1562.

  Το 1764 ο Γάλλος μαρκήσιος Ντε Νουαντέλ, επισκέπτεται την Αθήνα όπου αρπάζει γλυπτά από τον Παρθενώνα και πάμπολλα αρχαία ελληνικά χειρόγραφα φορτώνοντάς τα σε αμέτρητα φορτία για να κοσμήσει την βιβλιοθήκη και τα γραφεία του Βασιλέως της Γαλλίας Λουδοβίκου ΙΑ' και του Κολμπέρ.

  Ο Βενετός πρόξενος Maffio Ferro σε αναφορά του με ημερομηνία 25 Μαΐου 1741, λέγει ότι Γάλλοι αρχαιοκάπηλοι ξημεροβραδιάζονταν στις μονές του Αγίου Όρους όπου όπως γνωρίζει έχουν τα πιο αρχαία ελληνικά χειρόγραφα. Και μετά επί μέρες φορτώνουν με αυτά πολλά καράβια.

  Το 1788 καταφθάνουν στην Κωνσταντινούπολη δύο ως ειδικοί απεσταλμένοι της βασιλικής βιβλιοθήκης του Λουδοβίκου του ΙΕ, οι κληρικοί Sevin και Fourmont[βλέπε ενότητα αρπαγές αρχαιοτήτων ], προς αναζήτηση βυζαντινών χειρογράφων. Οι στόχοι τους είναι οι βιβλιοθήκες του Αγίου Όρους και άλλων μοναστηριών, των δραγουμάνων κ.λ.π. Είναι εφοδιασμένοι με πλαστά διαβατήρια με υπογραφή του Λουδοβίκου [!] και εμφανίζονται ως μέλη της γαλλικής διπλωματικής αποστολής. Που έχουν εντολή να δράσουν με μεγάλη μυστικότητα γιατί, λένε «οι Άγγλοι θα κάνουν τα αδύνατα δυνατά για να τους προλάβουν».

  Στα μοναστήρια θα υποκρίνονται τους ταξιδιώτες - προσκυνητές που ενδιαφέρονται «για τους ένδοξους ιερούς τόπους και θα μεριμνήσουν για παροχή βοηθείας, στους φτωχούς αναχωρητές».

  Ο Τόμας Ρόε ένας άλλος αρχαιοκάπηλος σε μια επιστολή του γράφει :

«Πασχίζω να πείσω τον Πατριάρχη ότι τα βιβλία σκονίζονται και σαπίζουν στα χέρια των Ελλήνων, που δεν πρόκειται ούτε να τα χρησιμοποιήσουν ποτέ ούτε να τα καταλάβουν.

Από την συζήτηση με τον Πατριάρχη διαπίστωσα ότι δεν έχει ιδέα για την αξία των θησαυρών της βιβλιοθήκης. Του πρότεινα να γίνει ανταλλαγή. Να μου δώσει τα παλαιά βιβλία και να του προσφέρω σύγχρονα διδακτικά. Υποσχέθηκε να μου παραχώρηση μερικά, αλλά εγώ τα θέλω όλα.»!!

  Ο λόγιος Ιανός Λάσκαρις, ανέλαβε δύο φορές μυστική αποστολή, για λογαριασμό της αυλής των Μεδίκων στην ελληνική Ανατολή για να κλέψει όσα πολύτιμα χειρόγραφα μπορούσε από διάφορες βιβλιοθήκες, έχοντας φυσικά ειδικό φιρμάνι. Κατορθώνοντας έτσι να συγκεντρώσει 250 πολύτιμα χειρόγραφα, τα περισσότερα από το Άγιον Όρος.

  Στο τέλος του 17ου αιώνος ο Καρδινάλιος Μαζαρίνος εξαποστέλλει στην Ελλάδα τον Κύπριο Ουνίτη Αθανάσιο, ένα ρήτορα ο οποίος θα καταρημάξει τις βιβλιοθήκες των Μετεώρων και πολλών μακεδονικών ή θρακικών μοναστηριών.

  Αυτός ο εξωνημένος Κύπριος, όπως γράφει ο Πατριάρχης Ιεροσολύμων Δωσίθεος, υποκρινόμενος τον Ορθόδοξο Χριστιανό εξαπάτησε δεκάδες μοναστήρια αγοράζοντας με την οκά μεγάλο αριθμό χειρογράφων και βιβλία.

  Ο Γάλλος πρέσβης στην Κωνσταντινούπολη Γκαλώντ γράψει: «Υπάρχουν στην Κωνσταντινούπολη και τους γειτονικούς τόπους αμέτρητα ελληνικά χειρόγραφα. Αυτά ευρίσκονται στα χέρια Τούρκων που τα άρπαξαν από τους Έλληνες ή στα χέρια μοναχών και παπάδων. Και οι μεν και οι δε ενδιαφέρονται για την πώλησίν των».

  Ο Ιησουΐτης Τζων Μπαπτίστ Σουσιέτ σ' επιστολή του από την Σμύρνη αναφέρει : «Μερικοί καλόγεροι του Αγίου Όρους έβγαζαν στο σφυρί τα χειρόγραφα των μοναστηριών. Ένας απ' αυτούς μετέφερε ολόκληρο φορτίο στο Παρίσι ενθυλακώνοντας άφθονο χρυσάφι». Ο ίδιος ο Ιησουΐτης Τζων Μπαπτίστ Σουσιέτ πρωτοστάτησε στην λεηλασία των βιβλιοθηκών του Αγίου Όρους!

  Το 1658, ο βιβλιοθηκάριος της ιεράς Μονής Διονυσίου του Αγίου Όρους, Ευθύμιος Διονυσιάτης, έκανε γνωστή την παρουσία εγγράφου που ευρίσκετο στο αρχείο της μονής, και το οποίο αναφέρει τις άθλιες οικονομικές συνθήκες που επικρατούσαν στις μονές του Αγίου Όρους, οι οποίες ανάγκασαν τους μοναχούς να πωλούν στο εξωτερικό, κώδικες που ευρίσκοντο στις βιβλιοθήκες των μονών τους.

  Το έγγραφο αυτό φέρει χρονολογία 1654 ή 1694, διότι δεν διακρίνονται καθαρά τα γράμματα.

  Το 1801 ο Άγγλος Έντουαρντ Κλάρκ κατόρθωσε να απόσπαση από την βιβλιοθήκη της μονής Πάτμου πανάρχαια χειρόγραφα, πραγματικούς θησαυρούς, ανάμεσα τους και ένα γνήσιο πλατωνικό διάλογο(!) δωροδοκώντας τον ηγούμενο. Όπου οι κώδικες μεταφέρθηκαν με μεγάλη μυστικότητα σ' ένα καράβι για να ξεσπάσει τότε ένα μεγάλο σκάνδαλο. Και τούτο προκύπτει από το επίγραμμα που χαράχθηκε λίγους μήνες αργότερα στην βιβλιοθήκη της μονής. Είναι γραμμένο σε εξάμετρους στίχους δείγμα της υψηλής παιδείας και ελληνογνωσίας πολλών μοναχών:

«Σ' αυτόν τον χώρο βρίσκονται ολόφωτα χειρόγραφα βιβλία. Για τον σοφό άνδρα είναι πολυτιμότερα από το χρυσάφι. Φύλαξέ τα λοιπόν με προσοχή περισσότερο και από την ζωή σου. Γιατί χάρη σ' αυτά έγινε περίλαμπρο το μοναστήρι»!

[Μακεδονικά Σύμμεικτα, Ε.Μ.Σ - Κυριάκος Σιμόπουλος «Η λεηλασία και καταστροφή των ελληνικών αρχαιοτήτων» και απόσπασμα άρθρου του μέλους ..... την .....................της ακόλουθου ιστοσελίδος http://.........................]

Η βιβλιογραφία αποκρύπτεται μέχρι κυκλοφορίας του βιβλίου, επειδή αναπαράχθηκαν άρθρα του συγγραφέως άνευ αναφοράς του ονόματός του, της ιστοσελίδος αλλά και του βιβλίου μέρος α που αναφέρεται κάτωθι.

Απόσπασμα από το βιβλίο του συγγραφέως Ομήρου Ερμείδη με τον τίτλο «Αναμνήσεις από το μέλλον του χθες» υπότιτλο «Ηρωολόγιον Αγιολόγιον», μέρος β,  [μέρος α, 1998 εκδόσεις Γεωργιάδης] υπό έκδοσιν.

http://pirforosellin.blogspot.gr/  - Επιτρέπεται η αναδημοσίευση του περιεχομένου της ιστοσελίδας εφόσον αναφέρεται ευκρινώς η πηγή του και υπάρχει ενεργός σύνδεσμος(link ). Νόμος 2121/1993 και κανόνες Διεθνούς Δικαίου που ισχύουν στην Ελλάδα.440.

ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΗ

Ορισμένα αναρτώμενα από το διαδίκτυο κείμενα ή εικόνες (με σχετική σημείωση της πηγής), θεωρούμε ότι είναι δημόσια. Αν υπάρχουν δικαιώματα συγγραφέων, παρακαλούμε ενημερώστε μας για να τα αφαιρέσουμε. Επίσης σημειώνεται ότι οι απόψεις του ιστολόγιου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. Για τα άρθρα που δημοσιεύονται εδώ, ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρουμε καθώς απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των συντακτών τους και δεν δεσμεύουν καθ’ οιονδήποτε τρόπο το ιστολόγιο.