Το
χρηματικό ποσό που έπαιρνε ο καθένας ήταν ανάλογο με τις δυνάμεις του και
ανάλογο με τα δώρα που σκεφτόταν να φέρει και τα αφιερώματα που θα έκανε στους
Αγίους Τόπους.
Μετά τις απαραίτητες ετοιμασίες, ερχόταν η
μέρα της αναχώρησης, όπου συγγενείς και χωριανοί, μαζί με τον παπά και τους
χατζήδες που είχαν κάνει το καθήκον αυτό από τα περασμένα χρόνια, ξενόβγαζαν σε
αρκετή απόσταση από το χωριό του ταξιδιώτες για το μεγάλο ταξίδι. Κάποια στιγμή
ερχόταν η ώρα του αποχωρισμού και δίνονταν οι τελευταίες ευχές και παραινέσεις.