Τρίτη 12 Ιουλίου 2016

Η δημιουργία των πρώτων ανθρώπων από πηλό από τον Θεό ή το πλάσιμο της Εύας μετά τον Αδάμ από τον Θεό αντί της δημιουργίας των ανθρώπων από την Αθηνά και τον Ήφαιστο ή του πλασίματος της Πανδώρας μετά τον Προμηθέα από τον χθόνιο Ήφαιστο ή του πλασίματος των πρώτων ανθρώπων από τον Ιαπετό και την Ωκεανίνη Κλυμένη - ΤΟΥ ΟΜΗΡΟΥ ΕΡΜΕΙΔΗ






Σε σαρκοφάγο του μουσείου Capitolivo εικονίζεται η Θεά Αθηνά, να δημιουργεί τον πρώτο άνθρωπο!




Η δημιουργία των πρώτων ανθρώπων από πηλό από τον Θεό ή το πλάσιμο της Εύας μετά τον Αδάμ από τον Θεό αντί της δημιουργίας των ανθρώπων από την Αθηνά και τον Ήφαιστο

ή του πλασίματος της Πανδώρας μετά τον Προμηθέα από τον χθόνιο Ήφαιστο ή του πλασίματος των πρώτων ανθρώπων από τον Ιαπετό και την Ωκεανίνη Κλυμένη


Χριστιανική ιστορία


Εις το πρώτο βιβλίο της Παλαιάς Διαθήκης, το βιβλίο της Γενέσεως αναφέρεται το πλάσιμο του Αδάμ και μετά εκ των πλευρών αυτού έπλασε την Εύα, την οποίαν την έφτιαξε την γυναίκα για να έχει συντροφιά.

[Γένεσις, Κεφάλαιο ..ον και στίχοι ..-....]


.. καὶ ἔπλασεν ὁ Θεὸς τὸν ἄνθρωπον, χοῦν ἀπὸ τῆς γῆς, καὶ ἐνεφύσησεν εἰς τὸ πρόσωπον αὐτοῦ πνοὴν ζωῆς, καὶ ἐγένετο ὁ ἄνθρωπος εἰς ψυχὴν ζῶσαν.

.. Καὶ ἐφύτευσεν ὁ Θεὸς παράδεισον ἐν ᾿Εδὲμ κατὰ ἀνατολὰς καὶ ἔθετο ἐκεῖ τὸν ἄνθρωπον, ὃν ἔπλασε.

.. καὶ ἐξανέτειλεν ὁ Θεὸς ἔτι ἐκ τῆς γῆς πᾶν ξύλον ὡραῖον εἰς ὅρασιν καὶ καλὸν εἰς βρῶσιν καὶ τὸ ξύλον τῆς ζωῆς ἐν μέσῳ τοῦ παραδείσου καὶ τὸ ξύλον τοῦ εἰδέναι γνωστὸν καλοῦ καὶ πονηροῦ.

.. ποταμὸς δὲ ἐκπορεύεται ἐξ ᾿Εδὲμ ποτίζειν τὸν παράδεισον· ἐκεῖθεν ἀφορίζεται εἰς τέσσαρας ἀρχάς.

.. ὄνομα τῷ ἑνὶ Φισῶν· οὗτος ὁ κυκλῶν πᾶσαν τὴν γῆν Εὐιλάτ, ἐκεῖ οὗ ἐστι τὸ χρυσίον·

... τὸ δὲ χρυσίον τῆς γῆς ἐκείνης καλόν· καὶ ἐκεῖ ἐστιν ὁ ἄνθραξ καὶ ὁ λίθος ὁ πράσινος.

.. καὶ ὄνομα τῷ ποταμῷ τῷ δευτέρῳ Γεῶν· οὗτος ὁ κυκλῶν πᾶσαν τὴν γῆν Αἰθιοπίας.

.. καὶ ὁ ποταμὸς ὁ τρίτος Τίγρις· οὗτος ὁ προπορευόμενος κατέναντι ᾿Ασσυρίων. ὁ δὲ ποταμὸς ὁ τέταρτος Εὐφράτης.

.. Καὶ ἔλαβε Κύριος ὁ Θεὸς τὸν ἄνθρωπον, ὃν ἔπλασε, καὶ ἔθετο αὐτὸν ἐν τῷ παραδείσῳ τῆς τρυφῆς, ἐργάζεσθαι αὐτὸν καὶ φυλάσσειν.

.. καὶ ἐνετείλατο Κύριος ὁ Θεὸς τῷ ᾿Αδὰμ λέγων· ἀπὸ παντὸς ξύλου τοῦ ἐν τῷ παραδείσῳ βρώσει φαγῇ,

.. ἀπὸ δὲ τοῦ ξύλου τοῦ γινώσκειν καλὸν καὶ πονηρόν, οὐ φάγεσθε ἀπ᾿ αὐτοῦ· ᾗ δ᾿ ἂν ἡμέρᾳ φάγητε ἀπ᾿ αὐτοῦ, θανάτῳ ἀποθανεῖσθε.

..Καὶ εἶπε Κύριος ὁ Θεός· οὐ καλὸν εἶναι τὸν ἄνθρωπον μόνον· ποιήσωμεν αὐτῷ βοηθὸν κατ᾿ αὐτόν.

.. καὶ ἔπλασεν ὁ Θεὸς ἔτι ἐκ τῆς γῆς πάντα τὰ θηρία τοῦ ἀγροῦ καὶ πάντα τὰ πετεινὰ τοῦ οὐρανοῦ καὶ ἤγαγεν αὐτὰ πρὸς τὸν ᾿Αδάμ, ἰδεῖν τί καλέσει αὐτά. καὶ πᾶν ὃ ἐὰν ἐκάλεσεν αὐτὸ ᾿Αδὰμ ψυχὴν ζῶσαν, τοῦτο ὄνομα αὐτῷ.

.. καὶ ἐκάλεσεν ᾿Αδὰμ ὀνόματα πᾶσι τοῖς κτήνεσι καὶ πᾶσι τοῖς πετεινοῖς τοῦ οὐρανοῦ καὶ πᾶσι τοῖς θηρίοις τοῦ ἀγροῦ· τῷ δὲ ᾿Αδὰμ οὐχ εὑρέθη βοηθὸς ὅμοιος αὐτῷ.

.. καὶ ἐπέβαλεν ὁ Θεὸς ἔκστασιν ἐπὶ τὸν ᾿Αδάμ, καὶ ὕπνωσε· καὶ ἔλαβε μίαν τῶν πλευρῶν αὐτοῦ καὶ ἀνεπλήρωσε σάρκα ἀντ᾿ αὐτῆς.

.. καὶ ᾠκοδόμησεν ὁ Θεὸς τὴν πλευράν, ἣν ἔλαβεν ἀπὸ τοῦ ᾿Αδάμ, εἰς γυναῖκα καὶ ἤγαγεν αὐτὴν πρὸς τὸν ᾿Αδάμ.

.. καὶ εἶπεν ᾿Αδάμ· τοῦτο νῦν ὀστοῦν ἐκ τῶν ὀστέων μου καὶ σὰρξ ἐκ τῆς σαρκός μου· αὕτη κληθήσεται γυνή, ὅτι ἐκ τοῦ ἀνδρὸς αὐτῆς ἐλήφθη αὕτη·

.. ἕνεκεν τούτου καταλείψει ἄνθρωπος τὸν πατέρα αὐτοῦ καὶ τὴν μητέρα καὶ προσκολληθήσεται πρὸς τὴν γυναῖκα αὐτοῦ, καὶ ἔσονται οἱ δύο εἰς σάρκα μίαν.

.. καὶ ἦσαν οἱ δύο γυμνοί, ὅ τε ᾿Αδὰμ καὶ ἡ γυνὴ αὐτοῦ, καὶ οὐκ ᾐσχύνοντο.

Εδώ θα πρέπει να αναφερθεί το εξής παράδοξο εις το ανωτέρω (χρωματισμένο κείμενο με ώχρα) αναφέρεται ότι επλάσθηκε πρώτα ο Αδάμ και μετά η Εύα. Ενώ εις την Γένεση εις το ..ο κεφάλαιο εις τον στίχο ... αναφέρει ότι και οι δυο πλάσθηκκαν μαζί :

... καὶ ἐποίησεν ὁ Θεὸς τὸν ἄνθρωπον, κατ᾿ εἰκόνα Θεοῦ ἐποίησεν αὐτόν, ἄρσεν καὶ θῆλυ ἐποίησεν αὐτούς.

Εις ανωτέρω κείμενο της Γενέσεως εις το κεφάλαιο ..ο και εις τον στίχο ... αναφέρει ότι οι πρωτόπλαστοι ήσαν γυμνοί και δεν εντρέποντο [ ; ]. 

  Ενώ εις το ίδιο βιβλίο αλλά εις το ..ο κεφάλαιο εις τον στίχο ... αναφέρει :

... Καὶ ἐποίησε Κύριος ὁ Θεὸς τῷ ᾿Αδὰμ καὶ τῇ γυναικὶ αὐτοῦ χιτῶνας δερματίνους καὶ ἐνέδυσεν αὐτούς.

Εδώ βλέπουμε ότι ο Θεός τους ένδυσε με δερμάτινους χιτώνες, δηλαδή προβιές [αλήθεια ποια είναι η αλήθεια για το πώς αισθάνοντο οι πρωτόπλαστοι ; ]. 


Ελληνική προϊστορία


  Η Πανδώρα, πλάσθηκε με πηλό, από τον χθόνιο Ήφαιστο με εντολή του Ζηνός. Ο Ήφαιστος ετοίμασε κατ’ εντολή του Διός ένα πήλινο ειδώλο, και όταν το ετοίμασε ο Διας πρόσταξε τους τέσσερεις ανέμους να του εμφυσήσουν ζωή και έμεινε ύστερα να θαυμάζει το πλάσμα, ενώ κάλεσε και τους θεούς να προσφέρουν τα δώρα της. Οπότε το «κακό» δώρο που ήθελε να κάνει ο Δίας εις τους ανθρώπους που δεν είχαν εκτιμήσει ότι διδάχθηκαν τα επαγγέλματα και τις τέχνες, είχαν και την φωτιά αλλά πίστευαν ότι έγιναν ίσοι με τους θεούς, συνεχή κρούσματα ασέβειας ήτο ακόμη πιο ελκυστικό. Έτσι εκτός από τα σωματικά τους προσόντα η Πανδώρα, ήτο η ωραιότερη θνητή που περπάτησε επάνω εις την γη, ντυμένη με τα δώρα της Αθηνάς, έναν όμορφο χιτώνα με μια κομψή ζώνη και ένα θαυμάσιο πέπλο, ενώ φορούσε στο κεφάλι χρυσό στεφάνι φτιαγμένο από τον Ήφαιστο, στολισμένο με έξοχες φιγούρες διαφόρων πλασμάτων τις φύσεως. Εις τα μαλλιά της οι Ώρες είχαν τυλίξει μυρωδάτα ανοιξιάτικα άνθη, ενώ οι Χάριτες κρέμασαν στον λαιμό της όμορφα περιδέραια και άλλα χρυσά στολίδια. Ενώ η Αθηνά την έμαθε να υφαίνει τον αργαλειό, η Αφροδίτη της χάρισε γοητεία και πόθο και ο Ερμής πονηριά, δόλο και σαγηνευτική φωνή και αφού φύτεψε στο στήθος της ψέμματα και κολακείες, την ονόμασε Πανδώρα, αυτή που φέρει όλα τα δώρα.

  Μετά ανέθεσε εις τον Ερμή να την μεταφέρει εις την γη, εις τον Επιμηθέα.

  Για τιμωρία του ανθρωπίνου γένους, όταν ο Προμηθέας έκλεψε από τον ουρανό το πυρ.

  Μια παραλλαγή ελληνικής εκδοχής δημιουργίας του Επιμηθέως : θέλει τον άνδρα πλασμένο κατ’ ευθείαν απ’ το χέρι του φιλάνθρωπου Προμηθέως.

  Ενώ για τη γυναίκα του την «Πανδώρα», ο μύθος λέγει ότι πλάστηκε από τα χέρια του χθόνιου θεού Ηφαίστου, όχι για καλό, αλλά για να παγιδέψει τον άνδρα με τα θέλγητρά της! Και ενώ δημιουργείται απ’ τα επιδέξια χέρια του Ηφαίστου και στολίζεται απ’ την θεά της ομορφιάς Αφροδίτη και την θεά της σοφίας Αθηνά, φαίνεται να είναι ένα πλάσμα με ασύλληπτη μεν ομορφιά, επικίνδυνη δε πανουργία και άκρατη περιέργεια, που γίνεται αφορμή να ελευθερωθούν αμέτρητα δεινά επάνω εις τους ανθρώπους, όταν η ίδια μόνη της, άνοιξε το πιθάρι μεσ’ το οποίο ήσαν όλα καλά κλεισμένα: «Έτσι μίλησε γελώντας ο πατέρας των θεών και τον Ήφαιστο προστάζει τον ξακουστό χώμα με νερό να σμίξει να του βάλει και λαλιά, αντοχή να έχει και όψη ωσάν θεά αθάνατη αξιαγάπητης παρ­θένας ομορφιά και ονόμασε ο κήρυκας των θεών την γυναίκα αυτήν Πανδώρα, γιατί όσοι έχουν δώματα εις τον Όλυμπο, δώρο της έδωσαν κακό για τους ψωμοφάγους ανθρώπους».

  Μέχρι τότε το ανθρώπινο γένος το αποτελούσαν άτομα του ανδρικού γένους. Ήσαν μεν θνητοί, ζούσαν όμως πολύ και συγγένευαν αλλά και ζευγάρωναν με τις θεότητες. Όπως εγένετο με τις Νύμφες, οι οποίες γνώριζαν τον πόνο και τον θάνατο τους, οι άνθρωποι.

  Έτσι οι θνητοί μέχρι τότε ζούσαν καλά, η δυστυχία δεν τους άγγιζε, δεν μοχθούσαν για να επιβιώσουν και δεν υπέφεραν από ασθένειες που έσπερναν συμφορά και θάνατο. Διότι τα σώματά τους ήσαν αγέραστα και πέθαιναν κάποια στιγμή εις τον ύπνο τους ή έπεφταν χαμογελατοί από κάποιον βράχο.

  Με το πρώτο γένος των ανθρώπων ήσαν συνδεδεμένοι στενά οι δύο υιοί του Τιτάνος Ιαπετού και της Θέτιδος ή της Ωκεανίδος Κλυμένης, ο Επιμηθέας (δηλαδή αυτός που σκέπτεται εκ των υστέρων, ο απερίσκεπτος) και ο περίφημος και ιδιαίτερα αγαπητός Προμηθέας (δηλαδή αυτός  που σκέπτεται εκ των προτέρων) 

  Ένας άλλος μύθος αναφέρει ότι ο Προμηθέας μετά την Τιτανομαχία κατά την οποίαν επολέμησε με την πλευρά του Διός ήτο πλέον σύμβουλός του και πρωτοπαλλήκαρό του.

  Μετά την μάχη εις την Μηκώνη [την μετέπειτα Σικυώνα] ο Προμηθέας και η Αθηνά έπλασαν ανθρώπους από πηλό και φωτιά εις τους οποίους έδωσαν μορφή όμοια των θεών. Ο Ζευς έπειτα προσκάλεσε όλους τους ανέμους, όπου τους διέταξε να εμφυσήσουν ώστε να δημιουργήσουν την ζωή. 

  Στον ...ο τόμο της εκδοτικής Αθηνών, και εις την σελίδα ..., εικονίζεται σε σαρκοφάγο η Θεά Αθηνά, να δημιουργεί τον πρώτο άνθρωπο από πηλό!   

  Αναφορές για την δημιουργία των ανθρώπων υπάρχουν και εις τον Πάπυρο τις Χαϊδελβέργης ο οποίος περιέχει και απόσπασμα του σατυρικού δράματος «Προμηθεύς .........» [Ernst Siegmann : Literarische Griechische texte der eidelberger papyrussammlung, 185, Heidelberg,1956, σελίς 21 Karl Kerenyi : Birth end rebirth og tragedy, Streifzuge eines Hellenisten, Diogenes No 28, Winter 1959, σελίς 45 E.Jacoby : Die fragmente der  griechischer historiker,328, fr.74, fr.92,334, fr.1,Berlin, 1923- 1931 & Marcel Detienne : Dionysos Mis_Mort, Paris, ....., σελίδες ....-...., περιοδικό «Τρίτο Μάτι» το άρθρο «......» του Γιώργου ....... –τεύχος ....., Ιούλιος ..... – αναφέρεται ότι οι άνθρωποι και οι θεότητες συνυπάρχουν αποτελούμενοι από νερό και χώμα.

  Ο Όμηρος εις το έργο του «Ιλιάδα» στην Ραψωδία ... και στον στίχο .... αναφέρει :

«ἀλλ᾽ ὑμεῖς μὲν πάντες ὕδωρ καὶ γαῖα γένοισθε».

  Όλοι εσείς είστε δημιουργημένοι από νερό και γη [χώμα].

  Ο Κέλσος εις το έργο του «ο Αληθής λόγος κατά των χριστιανών», εις την ενότητα «Κριτική της χριστιανικής διδασκαλίας» αναφέρει τα ακόλουθα : Εις το παρελθόν, λαοί όπως οι Αθηναίοι, οι Αιγύπτιοι, οι Αρκάδες κι οι Φρύγες έχουν ισχυριστεί ότι κάποιοι από τους προγόνους τους  γεννήθηκαν μέσα από το χώμα, και μάλιστα πρόβαλαν και αποδείξεις. Οι Εβραίοι τώρα, σκυφτοί κάπου σε μια γωνιά της Παλαιστίνης, εντελώς αμόρφωτοι και μη ξέροντας ότι τα παλαιά χρόνια αυτοί οι μύθοι τραγουδήθηκαν από τον Ησίοδο και αμέτρητους τους θεόπνευστους ανθρώπους, σκάρωσαν για λογαριασμό τους την πιο άτεχνη και απίστευτη ιστορία :

«Κάποιον άνθρωπο τον έπλασε, λέγουν, ο ίδιος ο θεός με τα χέρια του και φύσηξε μέσα του ζωή, κι ύστερα από το πλευρό του έφτιαξε μια γυναίκα, και μετά τους έδινε παραγγέλματα κι ήρθε ένα φίδι και του έκανε αντίπραξη, και τελικά υπερίσχυσε το φίδι κι όχι τα παραγγέλματά του. Αυτόν τον ανόσιο μύθο διηγούνται -θαρρείς και απευθύνονται σε τίποτε γριές- που παρουσιάζει έναν θεό αδύναμο από την πρώτη στιγμή: Έναν θεό που δεν στάθηκε ικανός να πείσει ούτε τον έναν και μοναδικό άνθρωπο που ο ίδιος έπλασε. Κατόπιν μιλούν για κάποιον κατακλυσμό και μιαν ασυνήθιστη κιβωτό που περιείχε τα πάντα, και για ένα περιστέρι και μια κουρούνα που ήταν οι αγγελιοφόροι. Τι απίθανες τεκνοποιίες από γονείς σε βαθιά γεράματα. Τις επιβουλές ανάμεσα σε αδέρφια, τις προδοσίες μανάδων. Όπου σε όλα αυτά, από κοντά κι ο θεός, ν’ ανακατεύεται παντού, να συμμετέχει ώστε να δωρίζει γαϊδούρια και πρόβατα και καμήλες. Πηγάδια ν’ ανοίγει για τους δίκαιους, οι δίκαιοι να συνουσιάζονται με τις νύφες και με τις υπηρέτριες τους. Ανηθικότητες όπου μπροστά τους ωχριούν τα Θυέστια. Θυγατέρες να μεθούν τον πατέρα τους ώστε να τεκνοποιήσουν μαζί του. Αδερφός να πουλάει τον αδερφό του για δούλο και να εξαπατά τον πατέρα τους, ο δε πουλημένος τελικά απελευθερώνεται και με συνοδεία πομπής να πορεύεται εις τον τάφο του πατέρα του. Τέλος στις μέρες του το λαμπρό και θεσπέσιο γένος των Ιουδαίων που στο μεγαλύτερο μέρος του ζούσε διασκορπισμένο στην Αίγυπτο, δέχτηκε την εντολή να πάει να κατοικήσει και να βοσκήσει τα κοπάδια του αλλού».

  Ο Ιαπετός ήτο θεός προγενέστερος του Διός και του Κρόνου, υιός του Ουρανού και της Γαίας [Ησίοδος Θεογονία ...-.... κ.εξ]

Οὐρανῷ εὐνηθεῖσα τέκ᾽ Ὠκεανὸν βαθυδίνην,      ....

Κοῖόν τε Κρῖόν θ᾽ Ὑπερίονά τ᾽ Ἰαπετόν τε             ...

Θείαν τε ῾Ρείαν τε Θέμιν τε Μνημοσύνην τε          ....

[και Απολλόδωρος ..,.,..]

[.. .,..] τεκνοῖ δὲ αὖθις ἐκ Γῆς παῖδας μὲν τοὺς Τιτᾶνας προσαγορευθέντας, Ὠκεανὸν Κοῖον Ὑπερίονα Κρεῖον Ἰαπετὸν καὶ νεώτατον ἁπάντων Κρόνον, θυγατέρας δὲ τὰς κληθείσας Τιτανίδας, Τηθὺν ῾Ρέαν Θέμιν Μνημοσύνην Φοίβην Διώνην Θείαν.

  Όπου με την Ωκεανίνην Κλυμένην έπλασαν τους ανθρώπους από πηλό.

  Ο Στράβων [..,....] και ο Τάκιτος [..,...] μας αναφέρουν ότι πολλοί λαοί θεωρούν τον Ιαπετό πρόγονο και γενάρχη των Ελλήνων. Και οι λαοί του Καυκάσου ομιλούν για την άφιξη του Ιαπετού εις την χώρα τους.

  Και εις την εβραϊκή Βίβλο υπάρχει ο Ιαπετός ο οποίος έγινε εις τα εβραϊκά Ιάφεθ.    


[η βιβλιογραφία αποκρύπτεται μέχρι κυκλοφορίας του βιβλίου του συγγραφέως, διότι αντιγράφονται τα άρθρα του άνευ αναφοράς εις το όνομά του]



Απόσπασμα από το βιβλίο του συγγραφέως  Ομήρου Ερμείδη με τον τίτλο «Αναμνήσεις από το μέλλον του χθες» υπότιτλο «Ηρωολόγιον Αγιολόγιον» υπό έκδοσιν τέλος 2016.



http://pirforosellin.blogspot.gr/  -  Επιτρέπεται η αναδημοσίευση του περιεχομένου της ιστοσελίδας εφόσον αναφέρεται ευκρινώς η πηγή του και υπάρχει ενεργός σύνδεσμος(link ). Νόμος 2121/1993 και κανόνες Διεθνούς Δικαίου που ισχύουν στην Ελλάδα.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου