Σάββατο 19 Σεπτεμβρίου 2015

175 Χρόνια κλείνουν τον Νοέμβριο από την γέννηση του Ρωσσικού Σιδηρόδρομου !!! [ΠΛΟΥΣΙΟ ΣΕ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΥΛΙΚΟ]




The first Russian railway from St. Petersburg to Pavlovsk was opened 175 years ago, in November 1837, marking the beginning of railway construction in Russia.
Κάντε κύλιση προς τα κάτω
Oleg Serdechnikov
Πριν από 175 χρόνια, τον Νοέμβριο του 1837, εγκαινιάστηκε η πρώτη σιδηροδρομική γραμμή, Αγίας Πετρούπολης -Παβλόφσκ, σηματοδοτώντας την αρχή της κατασκευής των σιδηροδρόμων της Ρωσίας.


Russia boasts one of the world’s largest railway networks, which is second only to the United States by length (194,700 km).
Oleg Serdechnikov
Η Ρωσία μπορεί να καυχιέται ότι διαθέτει ένα από τα μεγαλύτερα σιδηροδρομικά δίκτυα στον κόσμο, το μήκος του οποίου φτάνει τα 194,700 χιλιόμετρα, καθιστώντας το δεύτερο παγκοσμίως, μετά τις ΗΠΑ.


The history of railways in Russia goes back to 1830s, when Austrian engineer Franz von Gerstner proposed to Emperor Nicholas I to build a railway line. The Trans-Siberian Railway, the greatest rail project in Russia, connecting the country’s European regions with the Urals and the Far East, was built early in the twentieth century.
Oleg Serdechnikov
Η ιστορία του σιδηροδρόμου στη Ρωσία, μας γυρνάει πίσω στα 1830, όταν ο Αυστριακός μηχανικός Franz von Gerstner, πρότεινε στον αυτοκράτορα Νικόλαο τον 1ο να κατασκευάσει την πρώτη σιδηροδρομική γραμμή. Το μεγαλύτερο σιδηροδρομικό έργο στη χώρα, ο Υπερσιβηρικός, ο οποίος συνέδεσε τις ευρωπαϊκές επαρχίες της Ρωσίας με τα Ουράλια και την Άπω Ανατολή, κατασκευάστηκε στις αρχές του 20ου αιώνα.


At that time the journey from St. Petersburg to Moscow (around 435 miles) took twenty-one hours by train. The rail route that linked the two cities had been built on the edict of Russian Emperor Nicholas I. The route has its own legend.
Oleg Serdechnikov
Εκείνο τον καιρό, το ταξίδι με τρένο, από την Αγία Πετρούπολη μέχρι τη Μόσχα, γύρω στα 435 μίλια, διαρκούσε είκοσι μία ώρες. Η γραμμή που συνέδεε τις δύο μεγαλουπόλεις κατασκευάστηκε με χρυσόβουλο του Ρώσου αυτοκράτορα Νικολάου του 1ου και έχει το δικό της μύθο.


In the nineteenth century railroad employees wore uniforms with anchors on their buttons. It’s because in the early days the railways were under the control of the Ministry of Land & Marine Communications – hence the maritime anchor. It was only in the 1930s that the symbol was replaced by a more appropriate engineer’s wrench.
Oleg Serdechnikov
Τον δέκατο ένατο αιώνα οι εργαζόμενοι στους σιδηροδρόμους φορούσαν στολές με άγκυρες πάνω στα κουμπιά τους. Και αυτό, γιατί στην αρχή ο σιδηρόδρομος υπαγόταν στο υπουργείο Χερσαίων και Θαλάσσιων Επικοινωνιών. Στα 1930 η άγκυρα αντικαταστάθηκε με ένα καταλληλότερο σύμβολο: το κλειδί του μηχανικού.


“We took exhibits from the Railways Library. Veterans brought in interesting objects, their own private belongings. As well as the collection of historic exhibits the museum features installations, working models, interactive maps, booths showing information about the history of the routes, along with archive film footage,” she tells.
Oleg Serdechnikov
«Πήραμε εκθέματα από την Βιβλιοθήκη των Σιδηροδρόμων. Βετεράνοι σιδηροδρομικοί πρόσφεραν πολύ ενδιαφέροντα αντικείμενα, από τα δικά τους προσωπικά αποκτήματα. Επίσης, η συλλογή ιστορικών εκθεμάτων, συνιστά τις χαρακτηριστικές εγκαταστάσεις του μουσείου, εκθέτουμε επίσης μοντέλα εργασίας, διαδραστικούς χάρτες, περίπτερα με πληροφορίες για την ιστορία των διαδρομών, μαζί και κινηματογραφικά πλάνα αρχείου», προσθέτει η κ. Αλεξαντρόβα.


In the 1990s, railway construction in Russia came to almost a complete halt with the condition of railway stations and commuter and long-haul trains rapidly deteriorating.
Oleg Serdechnikov
Στην δεκαετία του 1990 οι σιδηροδρομικές κατασκευές έφτασαν στο σημείο της πλήρους διακοπής των εργασιών, ενώ επιδεινώθηκε ραγδαία η κατάσταση των σιδηροδρομικών σταθμών, των προαστιακών, αλλά και των τρένων μεγάλων αποστάσεων.


Leonid Kruchavov has worked on the railways for more than a quarter of a century. He’s the driver of the ER-774-38 locomotive – the kind of loco which was hauling freight around the USSR in the era following WW2.
Oleg Serdechnikov
Ο Λεονίντ Κρουτσάβοβ έχει εργαστεί στους σιδηροδρόμους πάνω από ένα τέταρτο του αιώνα. Ήταν ο μηχανοδηγός της ER-774-38 ατμομηχανής μεταφοράς φορτίων σε όλη την Σοβιετική Ένωση, στην εποχή μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο.


“To get the loco going, you need to stoke the boiler with around two shovels of coal per minute – if running on empty,” he says.
Oleg Serdechnikov
«Για να τρέξει η ατμομηχανή, χρειαζόταν να ανατροφοδοτείται ο λέβητας με περίπου δύο φτυαριές κάρβουνο το λεπτό, σε περίπτωση που έτρεχες άδειος», διηγείται ο Κρουτσάβοβ.


Long ago this kind of loco pulled passenger trains between Moscow and St. Petersburg – today it pulls a retro train for tourists.
Oleg Serdechnikov
Πριν από πολύ καιρό αυτή η μηχανή τραβούσε επιβατικές αμαξοστοιχίες μεταξύ Μόσχας και Αγίας Πετρούπολης. Σήμερα, οδηγεί ένα παραδοσιακό τουριστικό τρένο.


‘ERka’ sets off from Paveletsky Station on a route along the Moscow Circular Railroad. It’s not featured in the timetables of passenger trains for the past 80 years. The railroad was built in 1908, right through the centre of Moscow – although practically no Muscovites know anything about it.
Oleg Serdechnikov
Η ‘Ερκα’ ξεκινά από τον σταθμό Παβελέτσκι για μια διαδρομή κατά μήκος του Κυκλικού Σιδηροδρόμου της Μόσχας. Δεν εμφανίζεται στον πίνακα δρομολογίων των επιβατικών αμαξοστοιχιών, εδώ και 80 χρόνια. Ωστόσο, η σιδηροδρομική γραμμή κατασκευάστηκε το 1908, και περνούσε μέσα από το κέντρο της Μόσχας, κάτι που κανείς Μοσχοβίτης δεν φαίνεται να γνωρίζει.


The loco’s wheels clank past different warehouses and industrial buildings. From the window you can see the half-abandoned ‘Zil’ factory, which produced limousines in the soviet era for Party bosses. Behind the garages appears a small two-storey building – it’s Kanatchikovo Station, just three miles from the Kremlin. Over the entrance is a sign saying “66.30 yards above sea level”. These signs once hung in front of every station – this is the last one left.
Oleg Serdechnikov
Οι τροχοί της μηχανής στριγγλίζουν προσπερνώντας διάφορες αποθήκες και βιομηχανικά κτίρια. Από το παράθυρο μπορείς να δεις το μισοεγκαταλειμμένο εργοστάσιο «Ζιλ», που κατασκεύαζε λιμουζίνες, για τα αφεντικά του κόμματος, στη σοβιετική εποχή. Πίσω από τα συνεργεία εμφανίζεται ένα μικρό διώροφο κτίριο, είναι ο σταθμός Κανατσίκοβο, μόλις τρία μίλια απόσταση από το Κρεμλίνο. Πάνω από την είσοδο γράφει: «66.30 γιάρδες πάνω από τη στάθμη της θάλασσας». Κάποτε αυτές οι επιγραφές κρέμονταν μπροστά από κάθε σταθμό. Αυτή είναι η τελευταία που έχει απομείνει.


‘ERka’ enters a one-kilometer-long tunnel, lined with platforms. It’s at the preserved ‘Ploschad Gagarina’ station - which is below Leninsky Prospekt. Once again we pass garages, road junctions, and high-rise buildings... the twenty-first century, through which the steam train passes by a small station with curved railings, pot-bellied columns and old-fashioned pilasters...
Oleg Serdechnikov
Η ‘Ερκα’ εισέρχεται σε μια σήραγγα μήκους ενός χιλιομέτρου με πλατφόρμες κατά μήκος. Πρόκειται για τον διατηρητέο σταθμό «Πλοσσάντ Γκαγκάρινα», ο οποίος βρίσκεται κάτω από την λεωφόρο Λένιν. Ξαναπερνάμε μέσα από συνεργεία, οδικούς κόμβους, και ψηλά κτίρια…του εικοστού πρώτου αιώνα, ανάμεσα στα οποία βρίσκεται κι ένας ένα μικρός σταθμός με καμπυλωτά κάγκελα, χοντρές και ντεμοντέ τετράπλευρες κολώνες…


The engine arrives at Rizhsky Station, and puts out a final toot on the whistle. The last stop is the Museum of the History of Railway Technology. It’s a museum in the open air, housed between the tracks serving commuter trains, and those for long-distance departures. There are over 70 exhibits – from wagons from the time of Tsar Nicholas II to modern high-speed trains.

Oleg Serdechnikov

Η μηχανή φτάνει στον σταθμό Ρίζσκι, κι ακούγεται το σφύριγμα της άφιξης. Η τελευταία στάση είναι στο Μουσείο Ιστορίας της Τεχνολογίας των Σιδηροδρόμων. Είναι υπαίθριο, και στεγάζεται ανάμεσα στις γραμμές του προαστιακού σιδηροδρόμου και των υπεραστικών αναχωρήσεων. Υπάρχουν πάνω από 70 εκθέματα. Από βαγόνια της εποχής του Τσάρου Νικόλαου του ΙΙ μέχρι σύγχρονες αμαξοστοιχίες, υψηλής ταχύτητας.
 
ΠΗΓΗ =   http://gr.rbth.com/articles/2012/12/14/175_xronia_apo_ti_gennisi_toy_rosikoy_sidirodromoy_18759?crid=93  
           
http://pirforosellin.blogspot.gr/  -  Επιτρέπεται η αναδημοσίευση του περιεχομένου της ιστοσελίδας εφόσον αναφέρεται ευκρινώς η πηγή του και υπάρχει ενεργός σύνδεσμος(link ). Νόμος 2121/1993 και κανόνες Διεθνούς Δικαίου που ισχύουν στην Ελλάδα.
Αναρτήθηκε από στις
Ετικέτες

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)