Κατά το παρελθόν, είχα επιχειρήσει να επισκεφτώ τον αρχαιολογικό χώρο
που θα παρουσιάσουμε σήμερα..δυστυχώς πάντα, υπήρχε απαγορευτικό..ακόμη
και για φωτογράφηση..
πριν λίγες
μέρες, έπεσε τηλεφώνημα από ένα καλό φίλο, (ο οποίος θα μας απασχολήσει
και στο μέλλον) για να πάμε μια και όπως είπε, ήταν ανοικτά..για να πω
την αλήθεια, δεν το πίστευα μέχρι που το είδα με τα μάτια μου..ας
αρχίσουμε λοιπόν.. επί της λεωφόρου Μαραθώνος υπάρχουν ταμπέλες που
καθοδηγούν τους ενδιαφερόμενους..προς το τέλος της Νέας Μάκρης..
Η ύπαρξη αρχαίων ερειπίων στην περιοχή του Μικρού Έλους της Μπρεξίζας είχε επισημανθεί από παλαιούς περιηγητές..
Στα τέλη του 18ου αιώνα, ο Γάλλος πρόξενος στην Αθήνα L. Fauvel,
σημειώνει τα ερείπια που είχε εντοπίσει στην περιοχή η οποία, όπως
φαίνεται στο σχεδίασμα του, περιβαλλόταν από διώρυγα και σχημάτιζε
νησί..(για τον Fauvel και το τι έκανε στην Ελλάδα, θα σας πω σε κάποια
επόμενη ανάρτηση)
η συστηματική ανασκαφή που άρχισε από το 2001, έχει αποκαλύψει μεγάλο
τμήμα του εκτεταμένου συγκροτήματος του αιγυπτιακού ιερού στο οποίο
ανήκει και το πολυτελούς κατασκευής βαλανείο που ανασκάφηκε το 1974, σε
απόσταση 40μ. νοτιότερα..
το ιερό περικλείει περίβολος (60,5x64,6) που έχει τέσσερις εισόδους, μία
σε κάθε πλευρά του περιβόλου. οι είσοδοι, που μιμούνται αιγυπτιακούς
πυλώνες, πλαισιώνονται από δύο ορθογώνιους πύργους ανάμεσα στους οποίους
διατηρούνται μαρμάρινες βαθμίδες και το κατώφλι..
Κάθε είσοδος του ιερού πλαισιώνεται εσωτερικά και εξωτερικά από βάσεις για αιγυπτιάζοντα αγάλματα, υπερφυσικού μεγέθους..
σε κάθε όψη του πυλώνα υπάρχει από ένα ανδρικό και ένα γυναικείο άγαλμα..
τα ανδρικά αγάλματα παριστάνουν τον θεό Όσιρη, ενδεχομένως με το πρόσωπο του Αντίνοου, ευνοούμενου του Αυτοκράτορα Αδριανού..
Ένα νέο μυκηναϊκό ανάκτορο φέρνουν στο φως στην πεδιάδα της Σπάρτης οι
αρχαιολογικές έρευνες που πραγματοποιούνται από το 2009 στο λόφο του
Αγίου Βασιλείου, κοντά στο χωριό Ξηροκάμπι Λακωνίας. Ανευρέθησαν επίσης
πολλές πινακίδες Γραμμικής Β’ Γραφής, της πρώτης δηλαδή καταγραφής της
ελληνικής γλώσσας. Οι γραπτές αυτές μαρτυρίες συνιστούν το πολυτιμότερο
εύρημα της ανασκαφής, που καθίσταται ακόμη πιο σημαντικό καθώς
εντάσσεται στη σφαίρα της πρωτοϊστορίας για τον ελληνικό χώρο, όπου τα
γραπτά τεκμήρια είναι ελάχιστα (επισυνάπτεται ξεχωριστό κείμενο και
φωτογραφικό υλικό).
Η ανασκαφή στον Άγιο Βασίλειο διεξάγεται τα τελευταία χρόνια υπό τη
διεύθυνση της επίτιμης Εφόρου Αρχαιοτήτων κυρίας Αδαμαντίας
Βασιλογάμβρου και χαρακτηρίζεται ως μία από τις πιο σπουδαίες
συστηματικές ανασκαφές στον τομέα της ελληνικής πρωτοϊστορίας.
Το χώρο της ανασκαφής επισκέφθηκε την περασμένη Παρασκευή η αν.
Γενική Γραμματέας του Υπουργείου Πολιτισμού κυρία Μαρία
Ανδρεαδάκη-Βλαζάκη, όπως άλλωστε και μια δεύτερη σημαντική ανασκαφή που
διεξάγεται στην ευρύτερη περιοχή της Σπάρτης: αυτή του Ιερού του
Αμυκλαίου Απόλλωνα στο λόφο Αγίας Κυριακής στις Αμύκλες Λακωνίας.
Η ανασκαφή του Ιερού του Αμυκλαίου Απόλλωνα διεξάγεται υπό τη
διεύθυνση του ομότιμου καθηγητή κ. Άγγελου Δεληβορριά και φέρνει στο φως
ένα από τα σημαντικότερα ελληνικά ιερά με έναρξη ζωής στα γεωμετρικά
χρόνια. Η ερευνητική ομάδα διαφωτίζει αργά αλλά με επιμονή και υπομονή
το θέμα του ναού (Θρόνου) του Απόλλωνα, που έχει απασχολήσει πολλούς
επιστήμονες μέχρι σήμερα. Η έρευνα πραγματοποιείται κάτω από δυσχερείς
συνθήκες, διότι το Ιερό έχει υποστεί εκτεταμένη καταστροφή κατά το
παρελθόν (επισυνάπτεται ξεχωριστό κείμενο και φωτογραφικό υλικό).
Σε δύσκολες μέρες, οι Ελληνες αρχαιολόγοι καταφέρνουν να παράγουν
εξαιρετικά επιστημονικά αποτελέσματα και να συμβάλλουν στην ανάπτυξη των
τοπικών κοινωνιών. Για το 2015 ξεπερνούν τις 150 οι συστηματικές
ανασκαφές και επιφανειακές, γεωαρχαιολογικές και γεωφυσικές
διεπιστημονικές έρευνες που διεξάγονται σε όλη την επικράτεια από την
Αρχαιολογική Υπηρεσία, Ελληνικά Ιδρύματα με εξειδίκευση στον τομέα της
αρχαιολογικής και παλαιοντολογικής έρευνας και Ξένες Αρχαιολογικές
Σχολές, πάντα με την εξασφάλιση των απαραίτητων κατά νόμο εγκρίσεων.
Ο μεγάλος αριθμός των συστηματικών ερευνών στον τομέα της
αρχαιολογίας που πραγματοποιούνται κατ’ έτος, κυρίως κατά τους θερινούς
μήνες, καταδεικνύει τη σημασία του αρχαιολογικού πλούτου και της
πολιτιστικής κληρονομιάς της χώρας και τη σπουδαιότητά της παγκοσμίως. Η
ηθική και υλική συμπαράσταση στο έργο των ερευνητών αποτελεί βασικό
μέλημα του Υπουργείου Πολιτισμού.
ΑΝΑΣΚΑΦΗ ΑΓΙΟΥ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Οι αρχαιολογικές έρευνες που πραγματοποιούνται από το 2009 στο λόφο
του Αγ. Βασιλείου, κοντά στο χωριό Ξηροκάμπι Λακωνίας, φέρνουν στο φως
ένα νέο μυκηναϊκό ανάκτορο στην πεδιάδα της Σπάρτης.
Με την εφαρμογή μεθόδων γεωφυσικής διασκόπησης έχουν εντοπιστεί
θαμμένα οικοδομικά κατάλοιπα με σταθερό προσανατολισμό σε έκταση 35
τουλάχιστον στρεμμάτων.
Η αρχή της εγκατάστασης ανάγεται στην μεταβατική περίοδο από την
Μεσοελλαδική στην Υστεροελλαδική-Μυκηναϊκή εποχή (17ος-16ος αι. π.Χ.),
στην οποία χρονολογείται το νεκροταφείο κτιστών κιβωτιόσχημων τάφων και
απλών λάκκων στην κορυφή του λόφου. Στην ίδια εποχή χρονολογείται και η
πρώτη οικοδομική φάση της εγκατάστασης, η οποία, σύμφωνα με τα μέχρι
στιγμής στοιχεία, καταστράφηκε κατά την ΥΕ ΙΙΒ-ΙΙΙΑ1 περίοδο (τέλη
15ου-αρχές14ου αι. π.Χ), πιθανόν από πυρκαγιά. Μετά την πρώτη αυτή
καταστροφή, ιδρύονται νέα ισχυρά και εκτεταμένα ανακτορικά κτήρια. Αυτά
αναπτύσσονται περιμετρικά μιας μεγάλης κεντρικής αυλής, στις δύο πλευρές
της οποίας (νότια και δυτική) έχει αποκαλυφθεί στοά επί
πεσσοκιονοστοιχίας. Σε δωμάτιο του ορόφου της Δυτικής Στοάς φυλασσόταν
ένα αρχείο του ανακτόρου, η ανασκαφή του οποίου βρίσκεται σε εξέλιξη. Οι
ωμές πήλινες πινακίδες, στις οποίες ήσαν χαραγμένα τα κείμενα σε
γραμμική Β γραφή, διατηρήθηκαν χάρη σε πυρκαγιά που επίσης κατέστρεψε τα
νέα ανακτορικά κτήρια κατά την ΥΕ ΙΙΙ Α περίοδο (14ος αι. π.Χ.). Το
αρχείο περιλαμβάνει πινακίδες όλων των γνωστών από τα άλλα ανακτορικά
κέντρα τύπων, φυλλόσχημες και σελιδόσχημες, καθώς και ετικέτες και
πήλινα σφραγίσματα. Στα κείμενα αναφέρονται παροχές αγαθών σε ιερό ή
ιερά, ανδρικά και γυναικεία ονόματα, τοπωνύμια και ο τίτλοςάναξ στη
γενική πτώση, άνακτος. Με λατρευτικές - θρησκευτικές πρακτικές συνδέεται
ένα από τα κτήρια που ανασκάπτονται ανατολικά της αυλής, το Κτήριο Α. Η
φωτιά έψησε και διατήρησε σε ικανό ύψος την ωμοπλινθοδομή και την
πηλοκονία των εσωτερικών διαχωριστικών τοίχων του, στο οποίο έχουν μέχρι
στιγμής ερευνηθεί δέκα δωμάτια. Αυτά περιείχαν πολλά χαρακτηριστικά
λατρευτικά αντικείμενα και σκεύη, όπως πήλινα ειδώλια βοοειδών και
ελεφαντοστέινο ειδώλιο ανδρικής μορφής που κρατάει νεαρό μοσχαράκι ή
ταύρο, μεγάλο πήλινο ρυτό σε σχήμα κεφαλής ταύρου, λίθινη πρόχους με
διπλό χείλος, δύο μεγάλοι τρίτωνες κ.α. Εκτός αυτών βρέθηκαν πολλά
μικρά διακοσμητικά αντικείμενα καθώς και σφραγιδόλιθοι, αιγυπτιακοί
σκαραβαίοι, κ.α. Σε ένα δωμάτιο φυλάσσονταν, πιθανόν τακτοποιημένα σε
κιβώτιο από οργανικό υλικό, εικοσιένα χάλκινα ξίφη, ενώ κάτω από το
δάπεδο ενός άλλου, βρέθηκε πυκνό στρώμα από οστά ζώων, αγγεία και
πολύτιμα μικροαντικείμενα. Με το στρώμα αυτό είναι πιθανό να σχετίζονται
τα υπολείμματα πυρών που εντοπίστηκαν σε ανοικτό χώρο ανατολικά του
κτηρίου.
Μια μεγάλη ποσότητα θραυσμάτων τοιχογραφιών με χαρακτηριστικά
μυκηναϊκά θέματα που βρέθηκαν στην επίχωση ενός δεύτερου κτηρίου (Κτήριο
Β) και σε χώρο απόθεσης απορριμμάτων σε αδόμητη περιοχή, τεκμηριώνει
την ύπαρξη τοιχογραφικού διακόσμου στα ανακτορικά οικοδομήματα.
Η ανακτορική εγκατάσταση του Αγ. Βασιλείου μας παρέχει μια μοναδική
δυνατότητα να διερευνήσουμε με τη χρήση των σύγχρονων μεθόδων ανασκαφής
και ανάλυσης τη δημιουργία και εξέλιξη ενός μυκηναϊκού ανακτορικού
κέντρου με στόχο την ανασύνθεση της πολιτικής, διοικητικής, οικονομικής
και κοινωνικής οργάνωσης της περιοχής. Παράλληλα εκτιμάται ότι θα
προκύψουν νέα στοιχεία σχετικά με τη μυκηναϊκή θρησκεία και ζητήματα
γλωσσολογίας και παλαιογραφίας.
Το αρχαιολογικό ερευνητικό πρόγραμμα του Αγίου Βασιλείου εντάσσεται
στα προγράμματα της Εν Αθήναις Αρχαιολογικής Εταιρείας και
πραγματοποιείται υπό τη διεύθυνση της επίτιμης διευθύντριας αρχ/των
Λακωνίας Αδαμαντίας Βασιλογάμβρου με τη συμμετοχή πολυμελούς
επιστημονικής ερευνητικής ομάδας.
Φωτογραφίες
Φωτ. 1. Το δάπεδο του δωματίου όπου βρίσκεται το αρχείο και τα σπασμένα πιθάριαόπως έχει καταρρεύσει μετά την καταστροφή.
Φωτ. 2. Λεπτομέρεια από το χώρο του αρχείου.
Φωτ. 3. Πλαστικό ρυτό σε σχήμα κεφαλής ταύρου.
Φωτ. 4. Λαιμός λίθινης τελετουργικής πρόχου.
Φωτ. 5. Σφραγιδόλιθος με απεικόνιση ναυτίλου.
ΑΝΑΣΚΑΦΗ ΑΜΥΚΛΑΙΟΥ
Φωτ. 4. Λαιμός λίθινης τελετουργικής πρόχου.
Η συστηματική ανασκαφική έρευνα που πραγματοποιήθηκε κατά την έναρξη
του πενταετούς ερευνητικού προγράμματος Αμυκλών(εικ. 1)καιολοκληρώνεται
αυτό το μήνα υπό τη διεύθυνση του ομότιμου καθηγητή του Πανεπιστημίου
Αθηνών, κ. Άγγελου Δεληβορριά, του κ. Σταύρου Βλίζου από το Ιόνιο
Πανεπιστήμιο, και την εποπτεία της Εφορείας Αρχαιοτήτων Λακωνίας,
αποκάλυψετη συνέχεια του περιβόλου κατά μήκος της δυτικής πλαγιάς του
λόφου της Αγίας Κυριακής, όπου βρίσκεται το ιερό του Αμυκλαίου Απόλλωνα
περίπου 5 χλμ. νοτίως της Σπάρτης.
Φωτ. 3. Πλαστικό ρυτό σε σχήμα κεφαλής ταύρου.
Το σημαντικό αυτό εύρημα έρχεται να συμπληρώσει τα περισσότερο από
ενθαρρυντικά πορίσματα των έως τώρα εργασιών. Σύμφωνα με τα πεπραγμένα
της περιόδου 2009-2013, ολόκληρη η επιφάνεια του λόφου της Αγ. Κυριακής
που σχετίζεται με τη λειτουργία και τα μνημεία του ιερού ερευνήθηκε
διεξοδικά. Με τις έρευνες αυτές εντοπίστηκαν στην κορυφή του λόφου
λείψανα του πρωτοελλαδικού-μεσοελλαδικού οικισμού και προσδιορίστηκε η
πρώτη μνημειακή φάση του ιερού στα υστερογεωμετρικά χρόνια με την
αποκάλυψη του παλαιότερου περιβόλου. Ταυτόχρονα, όμως, άλλαξαν τα
δεδομένα της έρευνας που είχαν γίνει αποδεκτά έως την έναρξη των
πρόσφατων εργασιών: Ο εντοπισμός της τάφρου θεμελίωσης του ναού, του
λεγόμενου θρόνου του Απόλλωνα, δημιουργεί νέα δεδομένα σχετικά με τις
διαστάσεις του οικοδομήματος, ενώ την εικόνα του αρχαϊκού ιερού
συμπληρώνει βορειοδυτικά ένα μνημειακό πρόπυλο.
Μαζί με τον εντοπισμό και την αποκάλυψη αυτής της εισόδου, κατά τις
φετινές εργασίες ανατράπηκαν οι γνώσεις μας γιατη μορφή του περιβόλουπου
έως σήμερα ήταν γνωστός ως πεταλόσχημη κατασκευή, καθώς αυτός διατρέχει
ολόκληρη τη δυτική κλιτύ του λόφου σε συνολικό μήκος περίπου 50 μ. και,
κατά τόπους, σε μέγιστο σωζόμενο ύψος 1,20 μ. Σε όλο του το μήκος το
τείχος εδράζεται επάνω στο φυσικό πορώδη βράχο του λόφου ο οποίος έχει
λαξευτεί δημιουργώντας δύο άνδηρα συνολικού πλάτους 2,50μ.(εικ. 2).
Φωτ. 2. Λεπτομέρεια από το χώρο του αρχείου.
Ανοικτά παραμένουν ακόμα τα ερωτήματα της περαιτέρω πορείας προς τη
νότια πλευρά, καθώς και της σύνδεσής του με το γνωστό γωνιακό τμήμα του
μνημειακού περιβόλου στο σημείο αυτό. Στο μεγαλύτερο τμήμα της πορείας
του τείχους σώζεται η υποθεμελίωση από αδρούς λίθους μεγάλου μεγέθους
και, ενίοτε, η εσωτερική τειχοδομία από μεγάλου μεγέθους επεξεργασμένους
κροκαλοπαγείς λίθους, ασβεστόλιθους και πωρόλιθους σε σειρές.
Φωτ. 5. Σφραγιδόλιθος με απεικόνιση ναυτίλου.
Η
κατασκευή δεν μπορεί ακόμη να χρονολογηθεί με ασφάλεια αφού τόσο η
στρωματογραφία όσο και τα κινητά ευρήματα είναι διαταραγμένα. Βέβαιο
είναι, όμως, ότι το τείχος δέχθηκε επεμβάσεις στην εξωτερική του πλευρά
κατά την ύστερη αρχαιότητα και τα πρωτοχριστιανικά χρόνια.
Φωτ. 1. Το δάπεδο του δωματίου όπου βρίσκεται το αρχείο και τα σπασμένα πιθάριαόπως έχει καταρρεύσει μετά την καταστροφή.
Όπως προκύπτει από την ανασκαφική έρευνα στο ΒΔ τμήμα του τείχους,
κοντά στη μνημειακή είσοδο προς το ιερό, μια κατασκευή της ρωμαϊκής
εποχής παραβίασε τμήμα του για τη δημιουργία μιας δεξαμενήςδιαστάσεων
4,00. Χ 4, 00μ. (εικ. 3). Στο οικοδόμημα αυτό, που σώζεται σε άριστη
κατάσταση, το δάπεδο αποτελείται από τετράγωνες πήλινες πλάκες, ενώ την
εσωτερική επιφάνεια των τοίχων καλύπτει υδραυλικό κονίαμα. Ιδιαίτερη
σημασία αποκτά ο χώρος αυτός και εξαιτίας ενός μοναδικού ευρήματος: Στο
κέντρο και ακουμπισμένοστην επιφάνεια του δαπέδου βρέθηκε ένα ακέραιο
δωρικό κιονόκρανο με υποτραχήλιο. Λόγω της ιδιαίτερης αυτής τυπολογίας
μπορεί να αποδοθεί με βεβαιότητα στο ναό του Απόλλωνα αφού συμπληρώνει
ένα παρόμοιο στο αρχαιολογικό μουσείο της Σπάρτης που βρέθηκε μαζί με
άλλα θραύσματα ίδιου τύπου σε παλαιότερες έρευνες στο ιερό (εικ. 4).
Οι κάτωθι φωτογραφίες προέρχονται από τον χώρο της ανασκαφής
http://pirforosellin.blogspot.gr/-Επιτρέπεται η αναδημοσίευση του περιεχομένου της ιστοσελίδας εφόσον
αναφέρεται ευκρινώς η πηγή του και υπάρχει ενεργός σύνδεσμος(link ). Νόμος
2121/1993 και κανόνες Διεθνούς Δικαίου που ισχύουν στην Ελλάδα.
Μεγάλης έκτασης βυθισμένο οικισμό της 3ης χιλιετίας π.Χ. έφερε στο φως η
έρευνα συνεργασίας της Εφορείας Εναλίων Αρχαιοτήτων και του
Πανεπιστημίου της Γενεύης υπό την αιγίδα της Ελβετικής Αρχαιολογικής
Σχολής, στον όρμο Κοιλάδας στην Αργολίδα.
Η έρευνα, που ξεκίνησε από το 2014 στη θαλάσσια περιοχή του σπηλαίου
Φράγχθι με την αποστολή Terra Submersa και το ηλιακό σκάφος Planet
Solar, διεξάγεται υπό την διεύθυνση της προϊσταμένης της Εφορείας
Εναλίων Αρχαιοτήτων δρ. Αγγελικής Γ. Σίμωσι και του διευθυντή της
Ελβετικής Αρχαιολογικής Σχολής καθηγητή Καρλ Ρέμπερ, με υπεύθυνους επί
τόπου την καταδυόμενη αρχαιολόγο της ΕΕΑ Δέσποινα Κουτσούμπα
και τον λέκτορα ελληνικής προϊστορίας του Πανεπιστημίου της
ΓενεύηςΤζούλιεν Μπεκ.
Σαν κεραυνός εν αιθρία έπεσε
η είδηση του βανδαλισμού του οικιστικού μινωικού συγκροτήματος της
Ζώμινθου, τέλη Απριλίου μετά το Πάσχα μέσα στην καρδιά της Άνοιξης, από
ομάδα αγνώστων δραστών, που στόχο είχαν περισσότερο την καταστροφή του
χώρου και του μόχθου ανασκαφών δεκαετιών, παρά την λεηλασία, απ’ ότι
καταμαρτυρούν τα ίχνη τους.
Ανασκάπτοντας σε 3 διαφορετικά σημεία κατεδάφισαν τοίχο 2 μέτρων,
ισοπέδωσαν ένα λίθινο κίονα μαζί με το πλακόστρωτο δάπεδο, που τον
περιέβαλε, θρυμμάτισαν μια μινωική εσχάρα (μαγκάλι), κατέστρεψαν με
τυφλή μανία, με φονικά χτυπήματα έναν χώρο που είχε μείνει ανέγγιχτος
μετά τον μεγάλο σεισμό και την πυρκαγιά του 1.400π.Χ. χωρίς ανθρώπινη
παρέμβαση, συλήσεις και λαθρανασκαφές, κοιμισμένος στην αγκαλιά της
φύσης μέχρι να τον αποκαλύψει η σκαπάνη των αρχαιολόγων.
«Οι άνθρωποι που έχουν επισκεφθεί την Ἁλμυρίδα
αισθάνονται μια ισχυρή έλξη για την περιοχή και τα περίχωρά της. Οι θρύλοι
σμίγουν με την ιστορική αλήθεια σε αυτήν τη μαγεμένη γη.
Η κοιλάδα με λόφους
μεσαίου ύψους στην γύρω περιοχή, οι αλμυρές λίμνες κοντά στο χώρο, σε ένα τοπίο
που εκτείνεται μόλις ένα χιλιόμετρο από το Δέλτα του Δούναβη, όλα αυτά
αποτελούν συναρπαστικά στοιχεία που αποδεικνύουν τον πλούτο και την ομορφιά της
γης στην οποία ζούσαν οι αρχαίοι άνθρωποι», γράφει ο αρχαιολόγος-
καθηγητής MihailZahariade- Μιχαήλ Ζαχαριάδης, από το Ινστιτούτο Αρχαιολογίας
του Βουκουρεστίου.
Πριν από
περισσότερα από 2.600 χρόνια, κατά
τη διάρκεια του 7ου αιώνα π.Χ., οι φυλές των Γετών που ζούσαν κατά
μήκος του Κάτω Δούναβη και στην Εύξεινο Θάλασσα άρχισαν να έρχονται σε επαφή με
τους Έλληνες που δημιουργούσαν πόλεις- κράτη, ψάχνοντας για εμπορικές
ευκαιρίες.
Ένα προσωπικό σημειωματάριο του Μωάμεθ του Πορθητή, που βρίσκονταν
επί χρόνια στα αρχεία των σουλτανικών ανακτόρων του Τοπκαπί, ανάβει
«φωτιές» για το περιεχόμενο του που δείχνει για άλλη μια φορά την
προτίμηση του στα χριστιανικά πρότυπα καθώς και στην ελληνική γλώσσα,
την οποία μελετούσε επί πολλά χρόνια και του άρεσε να την διαβάζει,
κυρίως να την γράφει και να την ομιλεί.
Όπως αποκαλύπτει το τουρκικό περιοδικό, Aktüel, ένα προσωπικό
σημειωματάριο του Μωάμεθ του Πορθητή από την παιδική του ηλικία,
αποκαλύπτει μερικές άγνωστες και μυστικές μέχρι σήμερα πτυχές του
σουλτάνου που του άρεσε να τον χαρακτηρίζουν σαν ηγεμόνα της νέας Ρώμης
και σαν άξιο διάδοχο του μεγάλου Αλεξάνδρου και των βυζαντινών
αυτοκρατόρων. Το σημειωματάριο αυτό που αποτελείται από 180 μικρές
σελίδες, είχε γίνει επί πολλά χρόνια αντικείμενο έντονων συζητήσεων και
διαμάχης μεταξύ των Τούρκων μελετητών αν πράγματι ανήκε στον Πορθητή της
Κωνσταντινούπολης, στον Fetih, όπως τον ονομάζουν οι Τούρκοι που τον
έχουν αναγάγει σε μεγάλο σύμβολο της σύγχρονης Τουρκίας. Τελικά ένα
ειδικός καθηγητής, ο Sühey Ünver, κατάφερε να αποδείξει μετά από
κοπιαστικές μελέτες ότι αυτό είναι πράγματι το προσωπικό σημειωματάριο
του Μωάμεθ του Πορθητή. Αλλά το εντυπωσιακό δεν ήταν ότι ανακαλύφθηκε
και πιστοποιήθηκε το προσωπικό αυτό «τεφτέρι» του Πορθητή, αλλά το
περιεχόμενο του, που αποκαλύπτει για άλλη μια φορά την προτίμηση του
προς τα ελληνικά και χριστιανικά σύμβολα και πρότυπα. Όπως αποκαλύπτει
και το περιοδικό Aktuel, ανάμεσα στις σημειώσεις του Μωάμεθ διακρίνονταν
η προτίμηση του προς το ελληνικό αλφάβητο, άλλη μια απόδειξη πως του
άρεσε να γράφει και να διαβάζει στα ελληνικά, την μητρική γλώσσα της
μητέρας του, αλλά και το πιο εντυπωσιακό, αναπαρίστανται χριστιανικά
πορτραίτα, άλλη μια ένδειξη της προτίμησης που είχε ο Μωάμεθ προς της
ελληνική ορθοδοξία, ένα θέμα που συχνά προκαλεί έντονες συζητήσεις ακόμα
και σήμερα στην Τουρκία.
Η αποκάλυψη αυτή του τουρκικού περιοδικού, είχε έρθει «καπάκι» σε ένα
επίσης σχετικό δημοσίευμα της ισλαμικής τουρκικής εφημερίδας, Takvim,
με τον εντυπωσιακό τίτλο, «Fatih Hırıstiyan mıydı!», δηλαδή «Ο Φετίχ
ήταν χριστιανός!» Το δημοσίευα αυτό ανοίγει ένα καινούργιο κύκλο
συζητήσεων για την πραγματική ταυτότητα του Μωάμεθ του Πορθητή και αν
πράγματι ο πρώτος Οθωμανός σουλτάνος που κατέλαβε την βασιλίδα των
πόλεων ήταν κρυπτοχριστιανός, ή κατά το τέλος της ζωής του τελικά
ασπάστηκε την Ορθοδοξία που ήταν και η θρησκεία της μητέρας του την
οποία αγαπούσε υπερβολικά και από την οποία είχε μάθει να απαγγέλλει το
«Πάτερ υμών».
http://pirforosellin.blogspot.gr/-Επιτρέπεται η αναδημοσίευση του περιεχομένου της ιστοσελίδας εφόσον
αναφέρεται ευκρινώς η πηγή του και υπάρχει ενεργός σύνδεσμος(link ). Νόμος
2121/1993 και κανόνες Διεθνούς Δικαίου που ισχύουν στην Ελλάδα.
Ερείπια ενός νέου Μυκηναϊκού ανακτόρου
βρέθηκαν σε αρχαιολογικό χώρο στην Πελοπόννησο, γράφει το σερβικό πρακτορείο Beta, επικαλούμενο το ελληνικό υπουργείο
Πολιτισμού.
Σύμφωνα με το δημοσίευμα, εντοπίστηκαν
και προϊστορικές γραφές στη γραμμική Β΄ και όπως σημειώνεται θα γίνει καλύτερη
κατανόηση του Μυκηναϊκού Πολιτισμού.
Η NASA ανακοίνωσε το χρονοδιάγραμμα του
τέλους της αποστολής LADEE. Το σκάφος της αποστολής πραγματοποίησε επί
έξι μήνες σειρά μελετών και πειραμάτων στη Σελήνη. Η αποστολή έχει πλέον
ολοκληρωθεί και σύμφωνα με τον προγραμματισμό το σκάφος θα πέσει στην
επιφάνεια του φυσικού μας δορυφόρου στις 21 Απριλίου. Τα μέλη της
αποστολής κάνουν τις απαραίτητες κινήσεις ώστε η πτώση του σκάφους να γίνει προοδευτικά και χωρίς να προκαλέσει… παρενέργειες.
Η αποστολή
Το LADEE (Lunar Atmosphere and Dust
Environment Explorer) συνέλεξε στοιχεία για τη σύνθεση και τη δομή της
αραιής ατμόσφαιρας της Σελήνης. Η αποστολή θεωρείται ιδιαίτερα σημαντική
επειδή οι επιστήμονες μπορεί μεν να αναζητούν εξωπλανήτες με
ατμοσφαιρικά χαρακτηριστικά παρόμοια με εκείνα της Γης, όπως όμως
φαίνεται υπάρχει πολύ μεγάλος αριθμός πλανητών με ατμόσφαιρες συνθήκες
που μοιάζουν με εκείνες της Σελήνης. Ετσι η μελέτη και ανάλυση της
ατμόσφαιρας της Σελήνης θα επιτρέψει την καλύτερη μελέτη εξωπλανητών με
παρόμοιες ατμόσφαιρες.
Το προηγμένο σύστημα επικοινωνίας
Το LADEE είναι επίσης εφοδιασμένο με ένα
νέο προηγμένο σύστημα επικοινωνίας που δοκιμάστηκε για πρώτη φορά και,
σύμφωνα με τους δημιουργούς του, μπορεί να φέρει επανάσταση στις
διαστημικές επικοινωνίες. Το
σύστημα χρησιμοποιεί υπέρυθρη ακτινοβολία για τη μετάδοση πληροφοριών
αντί για ραδιοκύματα. Αυτό αναμένεται να επιτρέψει την αποστολή
δεδομένων έξι φορές γρηγορότερα με εξοπλισμό που ζυγίζει 50% λιγότερο
από τα υπάρχοντα συστήματα επικοινωνίας στο Διάστημα καταναλώνοντας
παράλληλα 25% λιγότερη ενέργεια. Αν είναι επιτυχές, το νέο σύστημα θα επιτρέπει σε μελλοντικές διαστημικές αποστολές τη μετάδοση ακόμη και τρισδιάστατων βίντεο.
Το τέλος
To LADEE βρίσκεται αυτή τη στιγμή σε
ύψος περίπου 2-4 χλμ πάνω από την επιφάνεια της Σελήνης και συνεχίζει να
συλλέγει ατμοσφαιρικά δεδομένα. Οι υπεύθυνοι της αποστολής θέλουν το
σκάφος να πέσει πάνω στην επιφάνεια της Σελήνης στις 21 Απριλίου. Εχουν
επιλέξει κάποιο σημείο στην αθέατη πλευρά του φυσικού μας δορυφόρου ώστε
η πτώση να είναι όσο το δυνατόν πιο μακριά από περιοχές που έχουν
προσεδαφιστεί στο παρελθόν άλλες αποστολές.
http://pirforosellin.blogspot.gr/-Επιτρέπεται η αναδημοσίευση του περιεχομένου της ιστοσελίδας εφόσον
αναφέρεται ευκρινώς η πηγή του και υπάρχει ενεργός σύνδεσμος(link ). Νόμος
2121/1993 και κανόνες Διεθνούς Δικαίου που ισχύουν στην Ελλάδα.