Τρίτη 31 Μαρτίου 2015

Στο Ιδάλιον της Κύπρου, βρέθηκαν θρησκευτικά ιερά


 Άγαλμα ανδρικής μορφής από την πόλη  Ιδάλιον που βρέθηκε σε παλαιότερες ανασκαφές
Μια αρχαιολογική ομάδα διερευνά τρεις βασικές περιοχές στη θέση της αρχαίας πόλης του Ιδαλίου στην Κύπρο, όπου οι ανασκαφές συνεχίζουν να αποκαλύπτουν νέα χαρακτηριστικά, καθώς τα ευρήματα χρονολογούνται στην εποχή του Χαλκού. Η αρχαία πόλη θεωρείτο η σημαντικότερη από τις δέκα πόλεις- βασίλεια της Κύπρου κατά τη διάρκεια του 6ου και 7ου π.Χ. αιώνων.


Στην πρώτη θέση, στην οποία καθορίζονται απομεινάρια της ελληνιστικής περιόδου με το Ιερό του Ἀδώνιδος, οι αρχαιολόγοι αποκάλυψαν εκεί στοιχεία  που ανάγονται στον 11 π.Χ. αιώνα.

Η Ερωτική μαντεία πως ήταν στην Αρχαία Ελλάδα, το «Μ” αγαπάει – δεν μ” αγαπάει;»

«Μ' αγαπάει - δεν μ' αγαπάει;»: Ερωτική μαντεία στην Αρχαία Ελλάδα


Στην ιστορία του έρωτα και των «από αρχαιοτάτων χρόνων» παιχνιδιών του, αναλαμβάνει να μυήσει τους επισκέπτες το Αρχαιολογικό Μουσείο Πέλλας. Έρωτας και μάγια…
Αντί να μαδούν μαργαρίτες, οι αρχαίοι Έλληνες -που ερωτεύονταν κι αυτοί πολύ- είχαν τα δικά τους μαντικά παιγνίδια του έρωτα.

Κι είχαν και τον Θεό τους να υμνούν. Τον ίδιο τον Έρωτα ως θεό, μικρό, στρουμπουλό, φτερωτό, κοιμώμενο, συνήθως μοναχικό, ενίοτε αγκαλιασμένο με την Ψυχή κι άλλοτε μόνο με τα βέλη του…

Κι είχαν κι αυτοί -μικροί και μεγάλοι- τα παιγνίδια τους, μέσω των οποίων επικαλούνταν τη βοήθειά του- στα «ερωτικά μαντεία» της καθημερινότητάς τους, προτού θυσιαστούν στον

Δευτέρα 30 Μαρτίου 2015

Ανακαλύφθηκε ένα ζυθοποιείο ηλικίας 3.000 ετών στην Αίγυπτο

Φωτό από το αρχαίο ζυθοποιείο στον αιγυπτιακό τάφο, που έδωσε στη δημοσιότητα το υπουργείο Αρχαιοτήτων της Αιγύπτου

Ιαπωνική αρχαιολογική ομάδα η οποία διενεργεί ανασκαφές στην περιοχή του Λούξορ, ανακάλυψε έναν  αρχαίο τάφο στον οποίο υπάρχουν ζωγραφικές ενός ζυθοποιείου που σύμφωνα με τις πρώτες εκτιμήσεις ανάγεται περίπου στο 1.000 π.Χ.

Κυριακή 29 Μαρτίου 2015

Στην αρχαία Μεσημβρία, βρέθηκε μία αναθηματική ανάγλυφη στήλη με ιππέα - ΒΟΥΛΓΑΡΙΑ



Μία καλοδιατηρημένη αναθηματική ανάγλυφη στήλη, Θράκα ιππέα, βρέθηκε στην περιοχή Νεσέμπαρ- Μεσημβρία, της Βουλγαρίας.




Η ανακάλυψη έγινε κατά τη διάρκεια αρχαιολογικών ανασκαφών στην βόρεια ακτή της χερσονήσου που έγινε από τους αρχαιολόγους Ανέλια Μπόζκοβα και Πέτια Κιγιασκίνα.



Σύμφωνα με τους αρχαιολόγους πρόκειται για  μια ανάγλυφη παράσταση ενός Θράκα ιππέα με επιγραφή στην αρχαία ελληνική γλώσσα.



Η επιγραφή στο άνω μέρος έχει τις λέξεις ‘ΑΓΑΘΗ ΤΥΧΗ’ και αρχίζει με τα ονόματα ‘ΠΑΠΙΑΣ ΗΡΑΚΛΕΙΔΑΣ’, όπως σημειώνεται χαρακτηριστικά.

Ελληνικό ψηφιδωτό 1700 ετών βρέθηκε στην Τουρκία - Οι Τούρκοι αποκρύβουν τον ελληνικό πολιτισμό της Αμάσειας



Το ψηφιδωτό που βρέθηκε απεικονίζει τη γυναικεία μορφή της 'Κτίσεως' 

Ψηφιδωτό 1700 ετών ανακαλύφθηκε τυχαία στην κεντρική επαρχία της Ανατολίας, Αμάσεια. Εντόπιοι ειδικοί ισχυρίζονται ότι ψηφιδωτό είναι μεγέθους 80 τετραγωνικών μέτρων και ανήκει στην αρχαία Ρωμαϊκή Περίοδο και κατά πάσα πιθανότητα ήταν το δάπεδο ενός αρχαίου κτηρίου του Δήμου για συνεδριάσεις.

Μεταφέρεται κωμόπολη που "κάθεται" επάνω στην αρχαία Σεβαστούπολη - Ηρακλειούπολη, Τουρκία


Η Κωμόπολη Σουλού Σαράι ή Τσιφτιλίκ στην επαρχία Τοκάτ, που βρίσκεται στην κορυφή της αρχαίας πόλης, Σεβαστούπολις ή Ἡρακλειούπολις,  πρόκειται να μετακινηθεί σε μια άλλη θέση προκειμένου να αρχίσουν σε όλη την περιοχή ανασκαφές για να έρθει στο φώς η αρχαία πόλη.

Επιγραφή στην αρχαία ελληνική γλώσσα, αρχαίας Ελληνικής πόλεως του βασίλειο των Οδρυσσών - ΒΟΥΛΓΑΡΙΑ



«Επιγραφή στην αρχαία ελληνική γλώσσα», γράφει το βουλγαρικό δημοσίευμα,όπου αναφέρεται η αρχαία πόλη Πίστιρος

Το 1988, ο καθηγητής  της Βουλγαρικής Ακαδημίας Επιστημών, Μ. Ντομαράντσκι, ανακάλυψε στην αριστερή όχθη του ποταμού ‘Μαρίτσα’ («Μαρίτσα» ονομάζουν οι Βούλγαροι το βόρειο τμήμα του ποταμού Έβρου) μεταξύ των πόλεων Βετρέν και Σεπτέμβρι (της σημερινής Βουλγαρίας) τα ερείπια μιας αρχαίας ελληνικής πόλης – κέντρο εμπορίου, που βρίσκονταν βαθιά στη Θράκη, στο βασίλειο των Οδρυσσών (το ισχυρότερο όλων των θρακικών βασιλείων σε διάρκεια χρόνου).

Αρχαιολογικά ευρήματα εντοπίστηκαν σε οικισμό της εποχής του Χαλκού, στη χερσόνησο της Καρπασίας (Κατεχόμενο μέρος) και συγκεκριμένα στο χωριό Γαληνόπωρνη


Αρχαιολογικά ευρήματα εντοπίστηκαν σε οικισμό εποχής του Χαλκού, στη χερσόνησο της Καρπασίας (Κατεχόμενο μέρος)  και συγκεκριμένα στο χωριό Γαληνόπωρνη (οι Τούρκοι το λένε Καλεμπουρνού).




Η ανακάλυψη ήρθε μετά από κοινές προσπάθειες Γερμανών αρχαιολόγων  από το

Σάββατο 28 Μαρτίου 2015

Ανακαλύφθηκε ζυθοποιείο της εποχής του Χαλκού, στην Κύπρο


Βρεττανοί αρχαιολόγοι που εργάζονται στην Κύπρο ανακάλυψαν έναν αρχαίο αντικείμενο, σχήμα θολωτό, το οποίο χρησιμοποιούνταν για παρασκευή ζύθου.

Πιθανή ηλικία του ευρήματος είναι περίπου 3.500 ετών.

Χάλκινη προσωπίδα του αρχαίου θεού Πανός, στην πόλη Πανιάς, παραφθορά της αρχαίας ονομασίας Πανός



Δημοσίευμα της 15ης Μαρτίου 2015, στο Τελ Αβίβ,  αναφέρει  ότι στην περιοχή  των Υψωμάτων του Γκολάν,  στην τοποθεσία ‘Σουσσίτα’, όπου βρίσκεται η αρχαία πόλη Ίππος, μέρος της Δεκαπόλεως,  οι ισραηλινοί αρχαιολόγοι του Πανεπιστημίου της Χάιφα,  ανακάλυψαν μια σπάνια χάλκινη προσωπίδα του αρχαίου θεού Πάνα.



   Σύμφωνα με τους ειδικούς η προσωπίδα χρονολογείται από το πρώτο ή δεύτερο αιώνα μ.Χ. που αντιστοιχεί στην περίοδο της ρωμαϊκής κατακτήσεως.

   Ο επικεφαλής της ομάδος των αρχαιολόγων Δρ Michael Eisenberg, δήλωσε ότι τέτοιες μάσκες χρησιμοποιούνταν προφανώς για θρησκευτικές τελετές, αλλά για αυτήν την

Ενας μύθος για τους Έλληνες και τους Κινέζους... μια ιστορία που δυστυχώς ελάχιστοι γνωρίζουν σήμερα



Η παρακάτω παραβολή βρίσκεται στο Κολοσσιαίο έργο μεταφυσικού περιεχομένου, το... Μαθναβί, γραμμένο από τον Πέρση ποιητή και... δάσκαλο Θεολογίας Τζελαλεντίν Ρουμί το 1273. Στην Ιστορία αυτή απεικονίζεται η διαφορά.... μεταξύ θεολογικής και μυστικιστικής σκέψεως ανάμεσα στους δυο κορυφαίους πολιτισμούς των Ελλήνων και των Κινέζων.

«Οι Συστημένες», Πέτρες- βλήματα των Αρχαίων Ελλήνων σφεντονιστών κατά την μάχη



Η σφεντόνα χρησιμοποιήθηκε ως σαν όπλο πολέμου και στην Αρχαία Ελλάδα. Το ενδιαφέρον είναι πως στα βλήματα πέτρες που έχουν βρεθεί σήμερα παρατηρούμε ότι υπάρχουν επιγραφές συνήθως ανάγλυφες και όχι χαραγμένες…. 

 Ο λόγος που κάτι καταγράφεται σε ένα τόσο μικρό και ίσως ασήμαντο στα μάτια μας αντικείμενο είναι για να μεταδώσει μία πληροφορία; Σε ποιον; Μα σε εκείνον για τον οποίο

Βρέθηκε(;) ο αρχαιότερος ανθρώπινος εγκέφαλος ηλικίας 4.000 ετών στην πατρίδα του Αισώπου την Ελληνική πόλη Κοτύαιον, ή Κοτυάειον

Βρέθηκε ιστός ανθρώπινου εγκεφάλου, 4000 ετών από την εποχή του Χαλκού.

Αυτή η ανακάλυψη δίνει ελπίδες στους επιστήμονες ότι ίσως βρεθούν και άλλα δείγματα ανθρώπινου εγκεφάλου, ευρήματα που θα ρίξουν φως σε θέματα υγείας και καθημερινότητας του προϊστορικού ανθρώπου.

Ένας Γιγάντιος σκελετός ανακαλύφθηκε στη Βουλγαρία στην αρχαία ελληνική πόλη της Οδησσού





Ανθρώπινος σκελετός ασυνήθιστου μεγέθους βρέθηκε  από αρχαιολόγους στο κέντρο της Βάρνας, στη Βουλγαρία.





Η ανακάλυψη έγινε τυχαία από τους αρχαιολόγους, που εκλήθησαν να δουν αρχαία αντικείμενα που βρέθηκαν στο δρόμο «Κνουάζ Μπόρις Ι», όπου γίνονται οδικές βελτιώσεις.



Το μέρος που ανασκάφθηκε ήταν μέρος των επάλξεων της αρχαίας ελληνικής πόλεως Οδησσός που ιδρύθηκε τον 7ο αιώνα π.Χ.



Κατά τη διάρκεια αυτών των ανασκαφών, εντόπισαν σκελετό σε υπερφυσικές διαστάσεις. Το δημοσίευμα δεν αναφέρει το ακριβές μέγεθος του σκελετού, αλλά τονίζει ότι πρόκειται για γίγαντα της αρχαιότητας.






Οι αρχαιολόγοι ενθουσιασμένοι από τις ανακαλύψεις ελπίζουν να λάβουν άδεια για να  ανασκάψουν μπροστά από την εκκλησία του «Αγίου Νικολάου», όπου εκτιμούν ότι υπάρχει μία είσοδος του κάστρου της Οδησσού της βυζαντινής εποχής.



--


ΠΗΓΗ =   http://www.mikres-ekdoseis.gr/2015/03/blog-post_18.html

Παρασκευή 27 Μαρτίου 2015

Τα γιατροσόφια της γιαγιάς, πάντα επίκαιρα

Τα γιατροσόφια της γιαγιάς








Κάποια από τα παρακάτω ίσως να τα ξέρετε. Δεν βλάπτει πάντως να γνωρίζουμε περισσότερα
 Για χτύπημα στο κεφάλι βάζουμε βούτυρο όχι πάγο.
Βρεγμένη μπατονέτα με πιπέρι στο αυτί για τον πονόδοντο.
 Σε ένα λίτρο βραστό νερό βάζουμε 10 φακελάκια τσάι μέντα το αφήνουμε
στο ψυγείο και πίνουμε ένα σφηνάκι κάθε βράδυ πριν τον ύπνο για 1
εβδομάδα (SOS: μαύρα ούρα το πρωί) κάνει αποτοξίνωση στον
οργανισμό.
Βρασμένη ρίγανη και κανέλα για τον πυρετό
Βρασμένη ρίγανη για διάρροια και γαστρεντερολογικά
 Δυο τρία κρυσταλλάκια μαστίχα στο νερό για δυσπεψία, και ρίχνει την
πίεση (130 ασθένειες)
Γλυκάνισο βρασμένο σαν τσάι για τους πόνους της περιόδου.

Εντυπωσιακά ευρήματα 4.000 ετών στην Σητεία της Κρήτης

Το Προανακτορικό και Παλαιοανακτορικό Νεκροταφείο του Πετρά Σητείας




Χωράει στη χούφτα του χεριού σου. Είναι «τόσο δα το μινωικό αγόρι. Γυμνούλι, όμορφο, με λεπτοκαμωμένο δυνατό σώμα.

Και είναι μόλις χθεσινό, 4.000 χρόνων (και κάτι)». Υστερα από λίγες μέρες που γράφονταν αυτές οι γραμμές στο Διαδίκτυο τα πήλινα μινωικά αγόρια είχαν γίνει έντεκα. «Αν ήταν δώδεκα, ίσως να λέγαμε πως αντιστοιχούν στους αρχαίους μήνες». Μεγάλοι τάφοι:

Η Μεταξία Τσιποπούλου ακουγόταν πανευτυχής για τη φετινή σοδειά της στη μινωική

Μυκηναϊκά ευρήματα στα παράλια του Εύξεινου Πόντου


Οι πρώτες επαφές Ελλήνων με την περιοχή της Ανατολίας, δηλαδή της μικρασιατικής χερσονήσου, πιθανολογείται πως έγιναν ήδη κατά την Μυκηναϊκή περίοδο, όπως φαίνεται από το «Achilles in Anatolia: The inscribed "Mycenean" sword at Hattussas and its possible implications: Eric H. Cline, Xavier University». (AJA, 1995, τόμ. 99, αρ. 2, σελ. 335.) Μυκηναϊκή κεραμική έχει βρεθεί, προς το παρόν μόνο στο νότιο τμήμα της Μαύρης Θάλασσας, στην περιοχή Masat Huyuk (επί χάρτου σημείον (1)), 20 χλμ. νότια της Σαμψούντας. Εκεί, σε επίπεδο της Χεττιτικής περιόδου, αποκαλύφθηκαν : "...κάπου έξι φιάλες και λαγήνια που φαίνονταν απλές στο μέγεθος, με απλή διακόσμηση και με ιερογλυφικές σφραγίδες, οι οποίες χρονολογούσαν την αποθήκευση περί το 1.300 π.Χ." (Mee, Chr.: «Aegean trade and settlement in Anatolia in the 2nd millenium BC». Anatolian Studies (AS), τόμ. 28, 1978, σσ. 132 - 133.)

Πιθανή ύπαρξη σπηλαίων που θα μπορούσαν να φιλοξενήσουν ολόκληρες πόλεις στην Σελήνη

Όταν σκέφτεται κανείς αποικίες στη Σελήνη και στο Διάστημα εν γένει φαντάζεται μάλλον πόλεις καλυμμένες από τεράστιους θόλους ή κάτι ανάλογο. Ωστόσο, σύμφωνα με θεωρητική μελέτη ερευνητών του Purdue University, ίσως στην περίπτωση της Σελήνης να υπάρχει και κάποια άλλη επιλογή, υπό τη μορφή υπογείων πόλεων, μέσα σε γιγαντιαία, σχηματισμένα από ηφαιστειακή δραστηριότητα, σπήλαια και τούνελ.

Πέμπτη 26 Μαρτίου 2015

Οστά ανδρός βρέθηκαν στην νεκρόπολη των Αιγών ~ Ιερέας του Διονύσου;

 
Τα οστά ενός άνδρα, ηλικίας περίπου 50 ετών, βρέθηκαν στον ασύλητο κιβωτιόσχημο τάφο που εντοπίστηκε το περασμένο φθινόπωρο στη νεκρόπολη των Αιγών. Ο τάφος χρονολογείται στα χρόνια της βασιλείας του Μεγάλου Αλεξάνδρου (336-323 π.Χ.).

 

Επιτύμβιο με επιγραφή που να αποδεικνύει την ταυτότητα του νεκρού δεν βρέθηκε, αλλά συνδυάζοντας τα στοιχεία που υπάρχουν, η Αγγελική Κοτταρίδη, προϊσταμένη της Εφορείας Αρχαιοτήτων Ημαθίας, δεν αποκλείει να πρόκειται για ιερέα του Διόνυσου.

Ο Μινωίτης ο οποίος βγήκε από το χώμα, την γη...


2F3C6779E1B6414BFC04D561E7DF81EF

Ο σεισμός ήταν μεγάλος, το κτίριο κινήθηκε ολόκληρο προς τη μία μεριά και μετά προς την άλλη, και ενώ οι δονήσεις συνεχίζονταν οι τοίχοι άρχισαν να υποχωρούν, τα ξύλινα δοκάρια που το στήριζαν έσπασαν και κάποια στιγμή ήρθε η κατάρρευση. Οι όροφοι έπεσαν, τα δάπεδα του ενός βρέθηκαν επάνω από τα δάπεδα του άλλου εξαφανίζοντας τα ενδιάμεσα κενά και πλήθος από αντικείμενα κατρακύλησαν και εγκλωβίστηκαν ανάμεσά τους.
Πέρασαν περίπου 3.600 χρόνια από τότε που συνέβη αυτή η μεγάλη καταστροφή στη Ζώμινθο του Ψηλορείτη και σε όλη τη μινωική Κρήτη. Ωσπου ένα μεσημέρι στο τέλος του περασμένου Ιουλίου, την ώρα ακριβώς που η αρχαιολόγος Εφη Σαπουνά-

Ἑλληνικὰ γλυπτὰ στὴν ἔπαυλη τοῦ Τιβέριου…Sperlonga


POLYFEMO
Μὲ τὴν κατάλυση τοῦ τελευταίου ἑλληνιστικοῦ βασιλείου ὁλοκληρώνεται τὸ 31 π.Χ. ἡ κατάκτηση τῆς Ἑλλάδος ἀπ’ τοὺς Ρωμαίους. Τὴν ἴδια περίοδο ἡ ρωμαϊκὴ κοινωνία, θαμπωμένη ἀπ’ τὰ ἐπιτεύγματα καὶ τὴν παιδεία τῶν Ἑλλήνων, υἱοθετεῖ πολλὰ στοιχεῖα τοῦ ἑλληνικοῦ πολιτισμοῦ τόσο στὴν καθημερινή της ζωὴ ὅσο καὶ στὴν τέχνη. Ὅλοι οἱ Ρωμαῖοι αὐτοκράτορες, ποὺ ἔως τὸν 2ον μ.Χ. αἰώνα ἐξουσιάζουν τὴν Ρώμη καὶ φέρουν τὸν τίτλο τοῦ Αὐγούστου, βαθέα ἐπηρεασμένοι ἀπ’ τὶς ἑλληνικὲς συνήθειες, ἔχουν ὡς πρότυπο τὸν Μ. Ἀλέξανδρο καὶ τὴν σπουδαία κληρονομιὰ ποὺ ἄφησε πίσω του.
Ἕλληνες παιδαγωγοὶ ἀπασχολοῦνται στὴ Ρώμη καὶ ἡ διδασκαλία τους εἶναι αὐτή ποὺ ὀρίζει τὶς βασικὲς κατευθύνσεις τῶν γνώσεων ποὺ ἀποκτοῦν οἱ μορφωμένοι Ρωμαῖοι, ἐνῶ ἡ συλλογὴ ἑλληνικῶν γλυπτῶν ἀφορᾶ ὅλο καὶ μεγαλύτερο μέρος τοῦ κοινοῦ ποὺ διαθέτει αἰσθητικὴ παιδεία καὶ ἐκλεπτυσμένο γοῦστο. Ὅταν τὰ πρωτότυπα ἔργα ἀρχίζουν νὰ ἐξαντλοῦνται, ἡ ζήτηση καλύπτεται μὲ τὴ δημιουργία ρωμαϊκῶν ἀντιγράφων (χάρη στὰ ὁποῖα ἐξ ἄλλου γνωρίζουμε ὅσα γνωρίζουμε γιὰ σημαντικὰ ἔργα τῆς ἀρχαιότητας ποὺ δὲ σώζονται).
Ἡ ρωμαϊκὴ εἰρήνη (pax romana) ἐπιτρέπει τὴ γρήγορη διάδοση τοῦ ἑλληνικοῦ πολιτισμοῦ

Νέες ανακαλύψεις επιβεβαιώνουν την ύπαρξη του μυθικού Κράκεν ! Δηλαδή την ύπαρξη των μυθολογικών ζώων /




Στην Σκανδιναβική μυθολογία, το Κράκεν, ήταν ένα γιγάντιο θαλάσσιο πλάσμα, που υποτίθεται ότι είχε μήκος ένα μίλι, τρεφόταν με φάλαινες.

Σύμφωνα με αυτούς του μύθους, το αποτρόπαιο πλάσμα αναδυόταν από τις αβύσσους της θάλασσας, κολυμπώντας με τα τεράστια πλοκάμια του.

Μορφολογικά περιγράφεται σαν ένα τεράστιο χταπόδι, που μπορούσε να καταβροχθίσει ολόκληρα πλοία.

Οι πρώτες αναφορές στο Κράκεν απαντώνται σε ένα Ισλανδικό έπος του 13ου αιώνα, αλλά πρόσφατα ερευνητές ανακάλυψαν νέα στοιχεία που προκύπτουν με την εύρεση ενός απολιθώματος, που πιθανόν να σχετίζεται με τον σκανδιναβικό θρύλο.

Η διατήρηση των τροφών στην αρχαιότητα

 
 Διατήρηση τροφών στην αρχαιότητα


Κρέας, ψάρια, λαχανικά, φρούτα, όλα τα τρόφημα τα διατηρούσαν για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα στην αρχαιότητα, χρησιμοποιώντας για την διατήρησή τους μέλι, ξίδι, πριονίδι κλπ.
Διατήρηση νωπού κρέατος χωρίς αλάτι: Καλύπτεται το νωπό κρέας με μέλι και κρεμιέται ψηλά μαζί με το σκεύος. Χρησιμοποιείται οποιαδήποτε στιγμή.. Η μέθοδος αυτή προτιμάται

Τετάρτη 25 Μαρτίου 2015

Ο βωμός του Ψηλορείτη στην Κρήτη


Βρέθηκε καλά προστατευμένο, κάτω από ένα πέτρινο θρανίο που ακουμπά στον τοίχο. Λίθινο και το ίδιο αλλά με ασυνήθιστο σχήμα, καθώς αποτελείται από τρία βαθμιδωτά επίπεδα, που μεγαλώνουν από κάτω προς τα επάνω, με μια κοιλότητα μάλιστα στην άνω επιφάνειά του.
Υπήρξε όχι απλώς η σημαντικότερη ανακάλυψη της εφετινής ανασκαφής στη Ζώμινθο του Ψηλορείτη, αλλά και ένα από τα σπουδαιότερα ευρήματα που μας έρχονται από τη Μινωική Eποχή. Και αυτό επειδή σε κάθε μία από τις πλευρές του - δώδεκα συνολικά - είναι χαραγμένο από ένα σύμβολο της Γραμμικής Α γραφής.


Πρόκειται για έναν τελετουργικό βωμό, εξ ου και οι μικρές διαστάσεις του (20Χ20 εκ.), όπως εξηγεί η αρχαιολόγος δρ Εφη Σαπουνά-Σακελλαράκη που τον έφερε στο φως πριν από λίγες ημέρες κατά την ανασκαφή του τεράστιου κτιριακού συγκροτήματος της Ζωμίνθου. Η μελέτη του και η προσπάθεια ανάγνωσης των συμβόλων είναι κάτι που θα απαιτήσει χρόνο

Αιώνια αγάπη ; Βρέθηκε αγκαλιασμένο προϊστορικό ζευγάρι στον Διρό, στην Μάνη






Μία σπανιότατη ανακάλυψη έκαναν αρχαιολόγοι κοντά στο σπήλαιο Αλεπότρυπα του Διρού.

Βρέθηκε μία διπλή ταφή ενός άνδρα και μίας γυναίκας σε στάση εναγκαλισμού που χρονολογείται από το 3.800 π.Χ.

Παράλληλα, βρέθηκε και μια δεύτερη διπλή αδιατάρακτη ταφή νεαρών ενηλίκων, άνδρα και γυναίκας, σε εξαιρετικά συνεσταλμένη στάση σε συνάφεια με σπασμένες αιχμές βελών.


 Τα ευρήματα από την ανασκαφή στη θέση «Ξαγκουνάκι» στον περιβάλλοντα χώρο του σπηλαίου Αλεπότρυπα κρίνονται ιδιαιτέρως σημαντικά.

Τρίτη 24 Μαρτίου 2015

Κατόρθωσαν να διαβάσουν ελληνικούς παπύρους που έκαψε ο Βεζούβιος





Αρχαίοι πάπυροι γραμμένοι στα ελληνικά, που είχαν καεί από την καταστροφική έκρηξη του Βεζούβιου το 79 μ.Χ. και είχαν θαφτεί στις στάχτες της γειτονικής πόλης του Ηρακλείου (Ερκουλάνουμ), για πρώτη φορά θα αποκαλύψουν τα μυστικά τους, καθώς επιστήμονες κατάφεραν, με τη βοήθεια μιας νέας ισχυρής τεχνικής ακτίνων-Χ, να διαβάσουν τις πρώτες λέξεις σε δύο από αυτά τα χειρόγραφα.



Οι πάπυροι

Επιστήμονες του Ινστιτούτου Μικροηλεκτρονικής και Μικροσυστημάτων του Εθνικού Συμβουλίου Ερευνών στη Νάπολη κατόρθωσαν να διαβάσουν ένα μέρος από το περιεχόμενο των μισοκατεστραμμένων παπύρων που είναι διπλωμένοι, χωρίς να τους

Η αρχαία ελληνική ιατρική αποδεικνύεται ότι είναι η ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΙΑΤΡΙΚΗ !!!


Εσείς γνωρίζετε την αμίδα, τις στλεγγίδες, τα αναθήματα, τις μηλωτρίδες, τις σικύες και το λύκιον



Μη βιαστείτε να απαντήσετε αρνητικά διότι μόλις διαβάσετε στο κείμενο που ακολουθεί τι σημαίνουν αυτές οι λέξεις και για τη δική μας καθημερινότητα και ιδιαιτέρως μόλις διαβάσετε πόσες χιλιάδες χρόνια πριν αποτελούσαν μέρος της καθημερινότητας των προγόνων μας,

«Στο σφυρί» η αρχαιοελληνική πόλη Βαλγυρία - ΤΟΥΡΚΙΑ


Τα ερείπια της αρχαιοελληνικής πόλης Βαλγυρίας πωλούνται στη σημερινή Τουρκία, σύμφωνα με πληροφορίες μέσων μαζικής ενημέρωσης.

Η Βαργυλία, παράλια πόλη του 5ου αιώνα π.Χ. βρίσκεται στην Καρία, στη Μικρά Ασία.



Κτηματομεσιτικό γραφείο τη διαφημίζει σαν έναν οποιονδήποτε τουριστικό προορισμό προς πώληση.
Ωστόσο, στο σημείο όπου βρίσκονται τα αρχαιοελληνικά ερείπια, δεν επιτρέπεται να χτίσει

Δευτέρα 23 Μαρτίου 2015

Κρασί με βότανα για όρεξη, ευφορία και καλό ύπνο

Κρασί με βότανα για όρεξη, ευφορία, ύπνο







Από το τετράδιο της γιαγιάς θα σας προτείνουμε να φτιάξετε ανάλογα με το κέφι σας, ποτά που ζεσταίνουν, ποτά που ανοίγουν την όρεξη ή που δίνουν ευφορία, χωρίς να ντοπάρουν, που φέρνουν ήρεμα τον ύπνο, χωρίς να σας ναρκώνουν.
Διαλέγοντας τα υλικά ανάλογα με την εποχή, θα πετύχετε ασυνήθιστες γεύσεις, που θα ενθουσιάσουν το περιβάλλον σας. Αυτές οι συνταγές θα φέρουν μια χρωματιστή νότα στο τραπέζι σας.
Όλα τα νόστιμα κρασιά φτιάχνονται με άσπρο, κόκκινο ή ροζέ κρασί που μέσα του μουσκεύουμε φρούτα, λουλούδια, βότανα και μπαχαρικά, αφού προσθέσουμε και τη σωστή δόση οινοπνεύματος. Διαλέξτε, λοιπόν, σύμφωνα με τα γούστα σας, ανακαλύψτε την ειδικότητα σας.

Ο γλυπτός διάκοσμος του Παρθενώνος - ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ




ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ
Μετά τα Περσικά η Αθήνα αναδείχτηκε σε σπουδαία πόλη διαθέτοντας ισχυρό ναυτικό. Θεσπίστηκε η Δηλιακή συμμαχία, και τα χρήματα που πρόσφεραν οι πόλεις φυλάσσονταν στη Δήλο. Αργότερα όμως μεταφέρθηκαν στην Αθήνα και ο Περικλής χρησιμοποίησε μέρος των χρημάτων αυτών για την ανέγερση του Παρθενώνα, ο οποίος χτίστηκε πάνω σε προηγούμενο ναό της Αθηνάς, που καταστράφηκε από τους Πέρσες στη διάρκεια των Περσικών πολέμων. Πιστεύεται ότι από τα Γεωμετρικά χρόνια (7ος αιώνας π.Χ.), στη θέση που κτίστηκε ο Παρθενώνας, υπήρχε ένας ναός πλίνθινος πάνω σε λίθινα θεμέλια. Τον 6ο αιώνα π.Χ. κτίστηκε ένας πώρινος ναός (Ur-Parthenon) που διακοσμήθηκε με εναέτια γλυπτά που εκτίθενται στο Μουσείο της Ακρόπολης (λέοντες και ο Ηρακλής με τον Τρίτωνα). Μετά τη μάχη του Μαραθώνα, το 490 π.Χ., άρχισε να κτίζεται ένας μαρμάρινος ναός γύρω από τον πώρινο (Vor-Parthenon), που όμως καταστράφηκε το 480 π.Χ. από τους Πέρσες. Στη θέση του ναού αυτού χτίστηκε ο Παρθενώνας.

Κυριακή 22 Μαρτίου 2015

Ο γλυπτός διάκοσμος του Παρθενώνος - ΔΥΤΙΚΗ ΖΩΦΟΡΟΣ - ΜΕΡΟΣ 4ο

 

 Η ΔΥΤΙΚΗ ΖΩΦΟΡΟΣ
Η δυτική ζωφόρος βρισκόταν επάνω στο επιστύλιο του οπισθόναου και αποτελείται από 16 λίθους, στους οποίους απεικονίζονται νεαροί άνδρες με τα άλογα τους, που προετοιμάζονται για την πομπή των ιππέων και τους αθλητικούς αγώνες. Οι δύο πρώτοι λίθοι περιλαμβάνονται ανάμεσα στα τμήματα της ζωφόρου που απέσπασε ο Elgin και σήμερα βρίσκονται στο Βρετανικό μουσείο. Οι υπόλοιποι 14 βρίσκονταν στη θέση τους στο μνημείο έως το 1992-93, οπότε απομακρύνθηκαν κατά την αναστήλωση του ναού. Εικονίζονται συνολικά 30 μορφές: 3 τελετάρχες, 1 επόπτης, 2 υπηρέτες, 15 έφιπποι και 9 ιππείς δίπλα στα άλογά τους. Παράλληλα εικονίζονται και 23 άλογα. Απεικονίζονται με διάφορους τρόπους:
1. Προχωρώντας προς το σημείο απ’ όπου θα ξεκινούσαν, δηλαδή στο Δίπυλο του Κεραμικού, και φορώντας τις πανοπλίες και τις περικεφαλαίες.

Ο γλυπτός διάκοσμος του Παρθενώνος - ΒΟΡΕΙΑ ΖΩΦΟΡΟΣ - ΜΕΡΟΣ 3ο

 
ΒΟΡΕΙΑ ΖΩΦΟΡΟΣ

Στους λίθους της βόρειας ζωφόρου απεικονίζεται το αγώνισμα των αποβατών, ένα από τα αθλήματα των Παναθηναίων. Οι αγωνιζόμενοι, σε πλήρη πολεμική εξάρτυση, έπρεπε να ανεβοκατεβαίνουν από το άρμα τους, ενώ αυτό ήταν σε κίνηση. Η ομάδα κάθε αποβάτη περιλαμβάνει, εκτός από τον ίδιο, ένα άρμα με δύο, τρία ή τέσσερα άλογα κι έναν ηνίοχο. Τελετάρχες παρεμβάλλονται σε διάφορα σημεία της σκηνής αυτής. Στη Βόρεια ζωφόρο βλέπουμε:
α) Τους Αθηναίους πολίτες με Βόδια και πρόβατα, που ετοιμάζονται για τη θυσία. β) Τους σκαφηφόρους, μια ομάδα νεαρών ανδρών που κουβαλούν μπρούντζινους δίσκους-«σκάφες». Μέσα στους δίσκους αυτούς υπήρχαν προσφορές στη θεά, όπως κερήθρα και γλυκίσματα. γ) Τους υδριαφόρους, νέους που κρατούν υδρίες, αγγεία με τα οποία μετέφεραν νερό.


α) Μια ομάδα μουσικών που παίζουν διπλό αυλό και κιθάρα, ένα όργανο που μοιάζει με μικρή άρπα. β) Πίσω από τους μουσικούς, βλέπουμε μια ομάδα από γεροντότερους άνδρες που συνομιλούν.


Αμέσως μετά, ακολουθεί η αναπαράσταση των επικίνδυνων αρματοδρομιών που γίνονταν στον ιππόδρομο, έξω από τα τείχη της πόλης.


Ακολουθεί η μεγάλη πομπή των έφιππων οπλιτών.




ΛΙΘΟΣ Β Ι
Η πλάκα αυτή βρίσκεται στην αρχή της βόρειας πλευράς της ζωφόρου, στη συνένωση με τη δυτική πλευρά. Στο δεξί άκρο η ανάγλυφη μορφή ενός μικρού αγοριού φαίνεται να δένει τη ζώνη σ’ έναν ιππέα (κύριό του πιθανόν), η οποία διαφαίνεται ως νοητή προέκταση της χαίτης του αλόγου. Ο άνδρας σε στάση χαλαρή, με το κεφάλι σκυμμένο, διορθώνει το χιτώνα του και μάλλον περιμένει να σκεπαστεί με το ιμάτιο που φέρει στους ώμους του ο μικρός του υπηρέτης. Σε δεύτερο φόντο μία ανδρική κεφαλή σημειώνεται πιθανόν για να καλύψει το αισθητικό κενό. Η διήγηση της μεγαλοπρεπούς πομπής των Παναθηναίων συνεχίζεται με μία εντυπωσιακή ανδρική φιγούρα να προβάλει προσπαθώντας να συγκρατήσει με τα χαλινάρια το άλογό της, σκηνή έντονου δυναμισμού και αξιοπρόσεκτης απόδοσης των εξωτερικών ανατομικών λεπτομερειών τόσου του αλόγου όσο και του νέου. Η συστροφή του σώματος, η περιτύλιξη μιας ταινίας στο κεφάλι με την ανύψωση του αριστερού χεριού και το ανέμισμα του ενδύματός του απορρέει τη λάμψη των μυθικών ηρώων χωρίς ωστόσο να αποτελεί παράταιρο σχήμα για τη συνολική σύνθεση. Είναι κοινός τόπος ότι καμία λεπτομέρεια δεν εμφανίζεται ξένη προς τις υπόλοιπες. Η σύνθεση είναι ενιαία και αναδεικνύει την ελευθερία στους πειραματισμούς του Φειδία. Η τοποθέτηση των σωμάτων είναι πλήρως εναρμονισμένη, ώστε να δημιουργείται η εντύπωση του βάθους σε μία άχρονη και άτοπη σκηνή, που αναβαθμίζεται αναμφισβήτητα σε μία ρυθμική αλληλουχία μαζών.


ΛΙΘΟΣ B II: ΒΟΗΛΑΤΕΣ
Η σκηνή με τους βοηλάτες, που συμμετέχουν στην πομπή των Παναθηναίων, είναι από τις ωραιότερες της ζωφόρου του Παρθενώνα. Ο λίθος ΙΙ προέρχεται από τη βόρεια πλευρά και απεικονίζει 4 νέους, ντυμένους με ιμάτια, που οδηγούν τα βόδια για τη μεγαλοπρεπή θυσία προς την Αθηνά. Όλοι φορούν ιμάτια και κινούνται προς τα αριστερά. Τη σύνθεση χαρακτηρίζει η αντίθεση ανάμεσα στις ήρεμες, πλατειές επιφάνειες των σωμάτων των ζώων και στις κατακόρυφες των ανθρώπινων μορφών, με τις πλούσιες πτυχώσεις των ενδυμάτων. Τα σώματα των ζώων αποδίδονται με θαυμαστή πλαστικότητα και ελαστικότητα, ενώ η σεμνή ενδυμασία των νέων δίνει στη σκηνή μεγαλοπρέπεια. Άξια προσοχής είναι το αρτιότερα σωζόμενο κεφάλι του πρώτου νέου, αλλά ιδιαίτερα εκφραστική είναι και η απόδοση του δεύτερου βοδιού που αντιστέκεται, με ανασηκωμένο το κεφάλι του, στο βοηλάτη του. Στο δεξί άκρο φαίνεται το χέρι ενός τέταρτου άνδρα, που προσπαθεί να πειθαρχήσει το ζώο. Το ανάγλυφο θεωρείται από τα καλύτερα της ζωφόρου και αποδίδεται στον ίδιο το Φειδία.


ΛΙΘΟΣ Β ΙΙΙ
Κι αυτός ο λίθος, εκτός από κάποια θραύσματα που φυλάσσονται στο Μουσείο της Ακρόπολης, μας είναι γνωστός από το σχέδιο του Carrey. Ο οδηγός συνοδεύει το τρίτο βόδι και οι επόμενοι δύο το τέταρτο. Οι μορφές των λίθων I, II, III εικονίζονται εναλλάξ πίσω και μπροστά από τα βόδια.


ΛΙΘΟΣ Β IV: ΘΥΣΙΑΣΤΙΚΗ ΠΟΜΠΗ
Τρεις νέοι φορώντας ιμάτιο οδηγούν αργά κριάρια για τη θυσία. Ο πρώτος είναι στραμμένος προς τον επόμενο. Και οι δυο ακουμπούν το ένα χέρι τους στο κριάρι. Η σκηνή είναι ειρηνική και ήρεμη. Παρότι τα επίπεδα είναι πολλά, αποφεύγεται επιδέξια η σύγχυση των περιγραμμάτων των μορφών.


ΛΙΘΟΣ Β V
Ο πέμπτος λίθος εικονίζει τους σκαφηφόρους. Οι σκαφηφόροι ήταν γιοι των μετοίκων. Μεταφέρουν σκάφες με τα υλικά για τη θυσία. (Βρετανικό Μουσείο)


ΛΙΘΟΣ Β VI: ΥΔΡΙΑΦΟΡΟΙ
Χαρακτηριστική σκηνή από την πομπή των Παναθηναίων, που απεικονίζεται στη βόρεια ζωφόρο του Παρθενώνα. Στο λίθο VI, που σώζεται ακέραιος, παριστάνονται τρεις νέοι τυλιγμένοι σε ιμάτια να μεταφέρουν στους ώμους τους υδρίες με νερό, υλικό απαραίτητο για τη θυσία που θα γίνει για τη θεά Αθηνά στο τέλος της πομπής. Όλοι φορούν μακρύ ιμάτιο, που αφήνει ελεύθερο το δεξιό ώμο και μέρος του στήθους, και κινούνται αργά και ήρεμα, με μεγαλοπρέπεια. Η ομοιομορφία της σύνθεσης ποικίλλει με μικρές παραλλαγές στη διευθέτηση των ενδυμάτων των νέων, στις χειρονομίες και στη θέση των κεφαλιών τους. Ακολουθεί ένας ακόμη τέταρτος νέος, λαξευμένος σε χαμηλότερο ανάγλυφο από τους άλλους, που σκύβει για να σηκώσει την υδρία του από κάτω. Πίσω του διακρίνονται τα χέρια και ο διπλός αυλός ενός αυλητή που τους ακολουθεί, προπομπός της ομάδας των μουσικών. Τα περιγράμματα των προσώπων αποδίδονται με τρόπο θαυμάσιο, εντάσσοντας το ανάγλυφο στα κορυφαία της κλασικής τεχνοτροπίας. Το έργο αποδίδεται στον ίδιο το Φειδία, που είχε την ευθύνη όλου του διακόσμου του Παρθενώνα. Η ζωφόρος του Παρθενώνα θεωρείται το κατ’ εξοχήν έργο του Φειδία, ανάμεσα στις τρεις ενότητες του γλυπτού διακόσμου του Παρθενώνα.


ΛΙΘΟΣ Β VΙΙ
Μετά τους σκαφηφόρους και τους υδριαφόρους ακολουθούν οι αυλητές και οι κιθαριστές. Στον έβδομο λίθο εικονίζονται οι τέσσερις αυλητές. Ο λίθος μας είναι γνωστός μόνο από το σχέδιο του Carrey, εκτός από κάποια θραύσματα που φυλάσσονται στο Μουσείο της Ακρόπολης.


ΛΙΘΟΣ B VIII: ΟΙ ΜΟΥΣΙΚΟΙ
Στη συνέχεια του προηγούμενου λίθου απεικονίζονται τέσσερεις μουσικοί, τυλιγμένοι στα ιμάτιά τους. Δύο από αυτούς κρατούν κιθάρες. Τη μονοτονία της σύνθεσης διακόπτει ο δεύτερος κιθαριστής που στέκεται κατενώπιον και στρέφει το πάνω μέρος του σώματος αντίθετα στη φορά της πομπής.


ΛΙΘΟΣ Β ΙΧ: ΟΙ ΘΑΛΛΟΦΟΡΟΙ
Η επόμενη ομάδα αποτελείται από τους 16 άνδρες ηλικιωμένους, αριστοκρατικής καταγωγής, που ταυτίζονται με τους θαλλοφόρους, δηλαδή αυτούς που έπαιρναν μέρος στην πομπή κρατώντας στο χέρι τους ένα κλαδί ελιάς, το θαλλό. Αυτά δεν διακρίνονται πια, επειδή ήταν ζωγραφιστά και το χρώμα τους έχει σβηστεί. Εδώ εικονίζονται οι πρώτοι 8 και στον επόμενο λίθο οι υπόλοιποι. Οι θαλλοί ήταν ζωγραφισμένοι. Πρόκειται για γενειοφόρους σε μια ποικιλία στάσεων και ενδυμασιών. Ο 31ος στέκεται κατενώπιον και φαίνεται πως συζητά με τους επόμενους δύο. Ο 35ος έχει ριγμένη την άκρη του ιματίου του στον αριστερό βραχίονα, ενώ με το δεξί κρατά το κλαδί ελιάς. Ο 29ος με τον 33ο και τον 36ο προχωρούν αφοσιωμένοι προς την κατεύθυνση της πομπής.


ΛΙΘΟΣ Β Χ: ΟΙ ΘΑΛΛΟΦΟΡΟΙ
Εδώ εικονίζεται η δεύτερη οκτάδα των πρεσβύτερων σε μια ποικιλία στάσεων. Ο δεύτερος προσπαθεί να δέσει στο κεφάλι του μια ταινία. Ο τέταρτος σε κατενώπιον στάση συζητά με τον επόμενο. Οι δύο τελευταίοι είναι στραμμένοι προς τα πίσω, παρακολουθώντας τους ιππείς που ακολουθούν.


ΛΙΘΟΣ Β ΧΙ
Ανάμεσα στην ομάδα των θαλλοφόρων γερόντων και των ιππέων που ακολουθούν στέκεται ο επόπτης σε μια κίνηση γεμάτη ένταση, προσπαθώντας να ανακόψει την πορεία των αλόγων και να προστατέψει τους θαλλοφόρους.


ΛΙΘΟΣ Β ΧΙΙ
Στο λίθο αυτό παρουσιάζεται το πρώτο από τα άρματα των αποβατών. Ο επόπτης (45), στραμμένος προς το άρμα, και σηκώνοντας το δεξί του χέρι δείχνει στον ηνίοχο (46) ότι πρέπει να σταματήσει. Πραγματικά, ο ηνίοχος τραβάει προς τα πίσω με όλη τη δύναμη του κορμιού του τα ηνία. Ο ιππέας – αποβάτης, φορώντας το κράνος και την ασπίδα έχει κατέβει από το άρμα και πατάει γερά πάνω σε βράχο. (Βρετανικό Μουσείο)


ΛΙΘΟΣ Β ΧΙΙΙ
Στο σχέδιο του Carrey διακρίνεται, στα αριστερά, η ασπίδα του αποβάτη του προηγούμενου λίθου. Τα άλογα, που ένα μέρος τους έχει σωθεί, ανήκουν στο άρμα που εικονιζόταν στον επόμενο λίθο. Η μορφή στο τέλος του λίθου ανήκει σε επόπτη.


ΛΙΘΟΣ Β ΧΙV
Ο λίθος είναι γνωστός μόνο από το σχέδιο του Carrey. Εικονίζονται ένας ηνίοχος και ο αποβάτης, που είναι έτοιμος να πηδήξει από το άρμα του.


ΛΙΘΟΣ Β ΧV
Ο επόπτης, φορώντας ιμάτιο που αφήνει το δεξιό ώμο γυμνό, στέκει κατενώπιον και έχει γυρίσει το κεφάλι προς τα πίσω βλέποντας τον ηνίοχο, του οποίου διακρίνεται το χέρι, και τον αποβάτη, του οποίου διακρίνεται το αριστερό πόδι τη στιγμή που είναι έτοιμος να πηδήξει από το άρμα (Βρετανικό Μουσείο).


ΛΙΘΟΣ Β XVI
Στη δεξιά άκρη του λίθου διακρίνεται ο ηνίοχος και η ρόδα του άρματος. Στο μέσο του λίθου κυριαρχούν τα δύο, από τα τέσσερα, άλογα του άρματος σε κίνηση. Μεταξύ των αλόγων και του ηνίοχου διακρίνεται ο κορμός του τελετάρχη. Τα θραύσματα που έχουν βρεθεί φυλάσσονται στο Μουσείο της Ακρόπολης.


ΛΙΘΟΣ Β XVII
Στην αριστερή άκρη εικονίζεται ένας αποβάτης τη στιγμή που πηδά στο άρμα που το οδηγεί ένας βραχύσωμος ηνίοχος. Ο αποβάτης φορά χιτώνα εξωμίδα και κράνος και έχει τη στρογγυλή ασπίδα κρεμασμένη στην πλάτη. Ανάμεσα σε αυτόν και το επόμενο άρμα φαίνεται ένας τελετάρχης που στηρίζεται στο έδαφος με ανοιχτά πόδια. Με το δεξί του χέρι πιάνει το κάγκελο του δίφρου και είναι έτοιμος να πηδήξει από το άρμα. Ακολουθούν τρία άλογα του επόμενου άρματος. Το ιμάτιό του καλύπτει μερικά τα άλογα που ακολουθούν καλπάζοντας και από το σώμα του, μόνο την πλάτη, το αριστερό του χέρι και το δεξί του πόδι.


ΛΙΘΟΣ Β ΧΙΧ
Ο επόπτης βρίσκεται πίσω από τα άλογα και προσπαθεί να συγκρατήσει το ιμάτιο που έχει γλιστρήσει από τους ώμους του. Στα μισά του λίθου τελειώνει και το σχέδιο του Carrey για τη βόρεια ζωφόρο (Μουσείο της Ακρόπολης).


ΛΙΘΟΣ Β ΧΧΙ
Το μικρό αυτό θραύσμα του λίθου είναι ιδιαίτερα ενδιαφέρον, γιατί ο αποβάτης εικονίζεται κρατώντας την ασπίδα και φορώντας μακρύ χιτώνα που φτάνει ως τα πέλματα των ποδιών του (ποδήρης χιτώνας). Είναι ο μοναδικός αποβάτης με τέτοιο χιτώνα και αυτό ώθησε τους μελετητές να θεωρήσουν πως είναι ο Ερεχθέας, μυθικός ιδρυτής του αποβατικού αγώνα. Πίσω από την αποβάτη διακρίνονται τα χέρια του ηνίοχου. Κάτω δεξιά εικονίζονται πόδια αλόγου (Μουσείο της Ακρόπολης).


ΛΙΘΟΣ Β ΧΧΙΙΙ
Ο ηνίοχος κρατά γερά τα χαλινάρια με τα δυο του χέρια και ο αποβάτης φορώντας κράνος και εξωμίδα, και έχοντας την ασπίδα κρεμασμένη στην πλάτη μόλις έχει πατήσει το πόδι του στο άρμα. Ο επόπτης και σε κατενώπιον στάση συγκρατεί με το αριστερό του χέρι το ιμάτιο που έχει γλιστρήσει τονίζοντας με τον καλύτερο τρόπο την ένταση της σκηνής. Κοιτά προς τα πίσω και σηκώνοντας το δεξί χέρι κάνει κάποιο σήμα στους επόμενους (Μουσείο της Ακρόπολης).


ΛΙΘΟΣ ΧΧΙV
Ο επόπτης στραμμένος προς τα πίσω παρακολουθεί τον ηνίοχο, που κρατά στα χέρια του τα ηνία, και τον αποβάτη που μόλις έχει ανεβεί στο άρμα, όπως φαίνεται από το χέρι του με το οποίο πιάνει το άρμα (Βρετανικό Μουσείο).


ΛΙΘΟΣ Β ΧΧVΙ
Εικονίζονται τα άλογα του άρματος που εικονίζεται στον επόμενο λίθο (Βρετανικό Μουσείο, Μουσείο της Ακρόπολης).


ΛΙΘΟΣ Β ΧΧVΙΙ
Μόλις εικονίζεται ο ηνίοχος. Ο αποβάτης φορώντας κράνος, θώρακα και κοντό χιτώνα. Κρατά στο αριστερό χέρι του την ασπίδα και πηδά στο άρμα του. Δεξιότερα, ο ιπποκόμος κρατά τα άλογα του επόμενου άρματος (Μουσείο της Ακρόπολης).


ΛΙΘΟΣ Β ΧΧVΙΙΙ
Ο ηνίοχος με τον ποδήρη χιτώνα κρατά τα χαλινάρια και κοιτά προς τον αποβάτη του οποίου φαίνεται το χέρι πάνω στο κάγκελο του άρματος καθώς και το πόδι του (Βρετανικό Μουσείο).


ΛΙΘΟΣ Β XXΙX
Αριστερά, γυμνός ιππέας που κρατά τα ηνία του αλόγου του στο δεξί του χέρι και στρέφει το κεφάλι προς τον πίσω. Με γυρισμένη την πλάτη του σ’ αυτόν, στέκεται ένας τελετάρχης, ο οποίος γνέφει στους ιππείς που ακολουθούν. Οι μορφές είναι πλασμένες με ιδιαίτερη ευαισθησία και οι κινήσεις τους είναι γεμάτες χάρη.


Σημειώστε ότι αυτός ο λίθος είναι ο μοναδικός που φωτογραφήθηκε από τον Αμερικανό φωτογράφο William James Stillman’s (1828-1901) και συμπεριλήφθηκε στη συλλογή φωτογραφιών του «The Acropolis of Athens» («Η Ακρόπολις των Αθηνών»). Το γλυπτό φωτογραφήθηκε το 1869, το άλμπουμ εκδόθηκε το 1870 και θεωρείται ορόσημο της εξέλιξης της φωτογράφισης αρχαίων μνημείων.

ΛΙΘΟΣ Β XXX
Ο λίθος έχει χαθεί, αλλά μας είναι γνωστός από το σχέδιο του J. Stuart. Ο πρώτος ιππέας είναι κρυμμένος από το άλογο του επόμενου ιππέα, προς τον οποίο είναι στραμμένος. Ο δεύτερος ιππέας φοράει χιτώνα, χλαμύδα και εμβάδες. Ο επόμενος ιππέας που εικονίζεται ολόκληρος (και γι’ αυτό θεωρείται οδηγός της ομάδας) φορά χιτώνα με κοντά μανίκια.


ΛΙΘΟΣ Β XXXΙ
Ιππείς σε άλογα που καλπάζουν. Από τον πρώτο ιππέα διακρίνεται το αριστερό του πόδι, ένα μέρος του ενδύματός καθώς και ένα μέρος από το άλογο. Ο δεύτερος ιππέας διακρίνεται σχεδόν ολόκληρος και γι’ αυτό θεωρείται οδηγός της ομάδας. Φοράει κοντό χιτώνα, κράνος και σανδάλια. Από τον επόμενο ιππέα έχουν σωθεί τα χέρια, που κρατούν τα χαλινάρια, ένα τμήμα του σώματος και από το άλογό του ο λαιμός με το κεφάλι. Ο γρήγορος ρυθμός των αλόγων έρχεται σε αντίθεση με τα χαλαρά σώματα των ιππέων και τα ήρεμα και σοβαρά πρόσωπά τους (Βρετανικό Μουσείο).


ΛΙΘΟΣ Β ΧΧΧΙΙΙ
Άλλη μια τριάδα ιππέων εικονίζεται σ’ αυτόν το λίθο. Από τον πρώτο σώζεται ένα μέρος του χιτώνα. Ο δεύτερος, του οποίου έχει χαθεί το πάνω μέρος του σώματος, φοράει κοντό χιτώνα και θώρακα. Ο τρίτος φοράει επίσης κοντό χιτώνα που είναι διπλά ζωσμένος και τη μέση του σφίγγει μια πλατιά ζώνη (Βρετανικό Μουσείο).


ΛΙΘΟΣ Β ΧΧΧΙV
Ο πρώτος ιππέας, οδηγός της ομάδας, φορώντας μόνο τη χλαμύδα που πέφτει πίσω από την πλάτη του, και της οποίας τυλίγεται η μια της άκρη στο δεξιό του πήχη, στρέφεται προς τα πίσω, για να κοιτάξει τους επόμενους ιππείς. Ακριβώς πίσω του βρίσκεται ο επόπτης, που σηκώνει το δεξιό χέρι του κάνοντας κάποιο σήμα. Ακολουθεί άλλος ιππέας, του οποίου φαίνεται το χέρι κοντά στο λαιμό του αλόγου να κρατά τα ηνία. Τέλος διακρίνεται το αριστερό πόδι του επόμενου ιππέα (Μουσείο της Ακρόπολης). Πρόκειται για αριστουργηματικό λίθο. Ο επόπτης επικαλύπτεται από τον δεύτερο ιππέα κι αυτός από τον επόμενο ιππέα. Όλα αυτά σε συνολικό πάχος λάξευσης μόλις 6 εκ.!


ΛΙΘΟΣ Β ΧΧΧV
Οι δυο ιππείς, που εικονίζονταν σ’ αυτόν το λίθο, έχουν χαθεί. Από τον πρώτο ιππέα διακρίνεται ένα μικρό τμήμα του ενδύματος, ενώ καλύτερη τύχη είχε ο επόμενος ιππέας (Μουσείο της Ακρόπολης).


ΛΙΘΟΣ Β XXXVI: ΙΠΠΕΙΣ
Ο λίθος αυτός προέρχεται από το πιο εντυπωσιακό τμήμα του γλυπτού διακόσμου του Παρθενώνα. Τέσσερις ιππείς εικονίζονται σ’ αυτόν το λίθο με τα άλογα να καλπάζουν κατά μήκος της βόρειας πλευράς του ναού κατευθυνόμενοι προς την ανατολική. Προηγείται ένα ζεύγος ιππέων και ακολουθούν άλλοι δύο. Ο πρώτος, φορώντας κοντό χιτώνα, είναι στραμμένος εμπρός, όπως και ο δεύτερος. Ο τρίτος, που κυριαρχεί στο λίθο και γι’ αυτό θεωρείται οδηγός της ομάδας, αποδίδεται ολόκληρος, με κοντό χιτώνα ζωσμένο στη μέση, καθισμένος χωρίς σέλα πάνω στο ανασηκωμένο άλογό του, ενώ στρέφει το σπασμένο, δυστυχώς κεφάλι του προς το σύντροφό του, που ακολουθεί. Ο τελευταίος φοράει χειριδωτό χιτώνα και φέρνει το χέρι στο κεφάλι του, προσπαθώντας με το δεξί του χέρι να στερεώσει την ταινία στο κεφάλι του. Ο δεύτερος ιππέας εικονίζεται σε τρίτο επίπεδο και επικαλύπτεται από τον πρώτο και δεύτερο ιππέα. Το ίδιο συμβαίνει και με τον τελευταίο ιππέα, που επικαλύπτεται από τα πόδια του άλογου του ιππέα που εικονίζεται στον επόμενο λίθο και από τον τρίτο ιππέα. Η σύνθεση ξεχωρίζει για τη θαυμάσια απόδοση των ιππέων και των ποδιών των αλόγων, που κινούνται σε διαφορετικά επίπεδα του ανάγλυφου, αλλά και για την εξαίρετη απόδοση του στιγμιότυπου, με τις αυθόρμητες κινήσεις των ιππέων. Το έργο αποδίδεται στον ίδιο το Φειδία, που είχε την ευθύνη για όλο το γλυπτό διάκοσμο του Παρθενώνα (Μουσείο της Ακρόπολης).


ΛΙΘΟΣ Β ΧΧΧVΙΙ
Άλλη μια τριάδα ιππέων εικονίζεται εδώ με διαδοχική επικάλυψη. Ο πρώτος φοράει κοντό χιτώνα, χλαμύδα και σανδάλια, ο δεύτερος χιτώνα και σανδάλια, ενώ από τον τρίτο, που είναι ο οδηγός της ομάδας, διακρίνεται το χέρι του που κρατά τα ηνία (μέρος της χλαμύδας του εικονίζεται στον επόμενο λίθο) (Βρετανικό Μουσείο).


ΛΙΘΟΣ Β ΧΧΧVΙΙΙ
Στο αριστερό μέρος της εικόνας διακρίνεται ο προηγούμενος λίθος με τα χέρια του τρίτου ιππέα, του οποίου η χλαμύδα εικονίζεται μπροστά από το κεφάλι του αλόγου του πρώτου ιππέα. Ο πρώτος ιππέας, φορώντας διπλοζωσμένο χιτώνα με κοντά μανίκια και εμβάδες, κρατά γερά τα ηνία του αλόγου. Από το δεύτερο διακρίνεται το κεφάλι, ενώ ο τρίτος φορώντας μόνο χλαμύδα που πέφτει στην πλάτη του γυρνά το κορμί του προς τα πίσω. Τέλος διακρίνονται τα πόδια του επόμενου ιππέα που το σώμα του ολοκληρώνεται στον επόμενο λίθο (Βρετανικό Μουσείο).


ΛΙΘΟΣ Β ΧΧΧΙΧ
Από τον πρώτο ιππέα σώζεται στο λίθο αυτό ένα μικρό μέρος του σώματος. Ο καλύτερα διατηρημένος είναι ο επόμενος ιππέας, που φοράει κοντό χιτώνα, διπλοζωσμένο και σανδάλια. Ο τρίτος ιππέας, οδηγός της ομάδας, είναι ντυμένος με κοντό χιτώνα, χλαμύδα και εμβάδες (Βρετανικό Μουσείο).


ΛΙΘΟΣ Β ΧL
Από τον πρώτο ιππέα λείπει ο κορμός, διακρίνονται όμως τα χέρια του που κρατούν τα ηνία. Ο δεύτερος ιππέας, με τη θρακική αλωπεκή στο κεφάλι, φοράει χιτώνα χωρίς μανίκια και εμβάδες. Ο τρίτος ιππέας είναι ντυμένος όπως και ο προηγούμενος, χωρίς όμως την αλωπεκή. Στη δεξιά άκρη του λίθου διακρίνεται το μισό σώμα του επόμενου ιππέα (Βρετανικό Μουσείο).


ΛΙΘΟΣ Β ΧLΙ
Με αλωπεκή στο κεφάλι χιτώνα, χλαμύδα και εμβάδες είναι ντυμένος ο πρώτος ιππέας. Ακολουθεί ο δεύτερος ιππέας, οδηγός της ομάδας, σε μια αρκετά γνωστή στάση, φορώντας χλαμύδα που πέφτει πίσω από την πλάτη του και η άκρη της είναι τυλιγμένη στον πήχη του δεξιού χεριού. Το κεφάλι του είναι στραμμένο προς τα πίσω κοιτάζοντας τους άλλους ιππείς ή τον επόπτη που βρίσκεται στο λίθο XLIII. Ο τρίτος ιππέας καλύπτεται από το άλογο του ιππέα του επόμενου λίθου (Βρετανικό Μουσείο).


ΛΙΘΟΣ Β ΧLΙΙ
Με χιτώνα και χλαμύδα καλπάζει ο δεύτερος ιππέας, όπως και ο τρίτος, ενώ το άλογό του βρίσκεται στον αέρα (Βρετανικό Μουσείο).


ΛΙΘΟΣ Β ΧLΙΙΙ
Με κράνος κοντό χιτώνα, θώρακα και εμβάδες καλπάζει ο πρώτος ιππέας πάνω σ’ ένα άλογο που στηρίζεται στα πισινά του πόδια. Ο μεσαίος ιππέας, με αλωπεκή στο κεφάλι χιτώνα και χλαμύδα, κοιτάει μπροστά. Ακολουθεί ο τρίτος ιππέας που είναι και ο οδηγός της ομάδας. Με σηκωμένο το δεξί του χέρι κάνει σήμα στους επόμενους ιππείς. Ο χιτώνας του έχει γλιστρήσει στον πήχη του αριστερού του χεριού. Το άλογό του βρίσκεται στον αέρα (Βρετανικό Μουσείο).


ΛΙΘΟΣ Β ΧLΙV
Από τους τέσσερις ιππείς αυτού του λίθου σώζονται τα κεφάλια μόνο των δύο μεσαίων. Του πρώτου και του τελευταίου έχουν χαθεί. Με αλωπεκή στο κεφάλι κοντό χιτώνα και μπότες εικονίζεται ο δεύτερος ιππέας, ενώ ο τρίτος το σγουρόμαλλο κεφάλι του στολίζει ταινία και φορά χιτώνα με μανίκια και εμβάδες (Βρετανικό Μουσείο).


ΛΙΘΟΣ Β ΧLV
Δύο ιππείς καλπάζουν με τα άλογά τους δίπλα-δίπλα. Ο δεύτερος στρέφεται προς τα πίσω και φοράει χιτώνα και εμβάδες. Ο επόμενος ιππέας, οδηγός της ομάδας, έχει σηκωμένο το δεξί του χέρι και προσπαθεί να στερεώσει στο κεφάλι του την ταινία. Φοράει χιτώνα, χλαμύδα και εμβάδες. Από τον τέταρτο ιππέα φαίνεται το πόδι του (Βρετανικό Μουσείο).


ΛΙΘΟΣ Β ΧLVΙ
Άλλη μια τετράδα ιππέων εικονίζεται και σ’ αυτό το λίθο. Ο πρώτος ιππέας, που το πόδι του εικονίζεται στον προηγούμενο λίθο, φορά χιτώνα, χλαμύδα και εμβάδες. Ο επόμενος ιππέας καλπάζει με τα ίδια ρούχα και στην ίδια στάση με τον προηγούμενο. Ο τρίτος ιππέας επικαλύπτεται από τον τελευταίο του λίθου και διακρίνεται μόνο το κεφάλι του. Τέλος, ο τελευταίος ιππέας, φορώντας κοντό χιτώνα, χλαμύδα και πέτασο, που είναι ριγμένος στη ράχη, κοιτάζει προς τα πίσω. Με το δεξί του χέρι χαϊδεύει τη χαίτη του αλόγου του (Βρετανικό Μουσείο).


ΛΙΘΟΣ Β ΧLVΙΙ
Από τον πρώτο ιππέα έχει σωθεί το κεφάλι του και φυλάσσεται στο Μουσείο της Ακρόπολης και δε φαίνεται στην εικόνα. Οι επόμενοι ιππείς είναι στο έδαφος σε σκηνές προετοιμασίας. Ο γυμνός ιππέας, με το αριστερό χέρι στο κεφάλι, προσπαθεί να διορθώσει την ταινία. Το δεξί του χέρι κρατά τα ηνία του αλόγου. Στέκεται κατενώπιον, φορώντας μόνο χλαμύδα. Ο επόμενος ιππέας είναι κρυμμένος πίσω από το άλογο. Ακολουθεί ο τελευταίος ιππέας, οδηγός της ομάδας, που προσπαθεί να διορθώσει τις πτυχές του χιτώνα του. Τον βοηθά ο υπηρέτης, που είναι και η τελευταία μορφή της βόρειας ζωφόρου. Στον ώμο του έχει ριγμένο το ιμάτιο του κυρίου του. Η σύνθεση του λίθου αποτελεί το συνδετικό κρίκο ανάμεσα στη δυτική και στη βόρεια ζωφόρο (Βρετανικό Μουσείο).


Πηγές
Αρχαιολογία της Πόλης των Αθηνών
Ελληνική Βικιπαίδεια
Ελληνικός Πολιτισμός
Μουσείο Ακρόπολης
Υπηρεσία Συντήρησης Μνημείων Ακρόπολης
Υπουργείο Πολιτισμού
Windmills Travel & Tourism


ΠΗΓΗ =   https://theancientwebgreece.wordpress.com/2015/03/21/%CE%BF-%CE%B3%CE%BB%CF%85%CF%80%CF%84%CF%8C%CF%82-%CE%B4%CE%B9%CE%AC%CE%BA%CE%BF%CF%83%CE%BC%CE%BF%CF%82-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CF%80%CE%B1%CF%81%CE%B8%CE%B5%CE%BD%CF%8E%CE%BD%CE%B1-%CE%B1-%CE%BC/