Ο Ρουμάνος καθηγητής του Πανεπιστημίου Βουκουρεστίου και του Πανεπιστημίου Bochum της Γερμανίας Cicerone Poghirc δραστηριοποιείται πολυσχιδέστατα για την επίλυση επιμάχων επιστημονικών ζητημάτων του ελληνικού κόσμου.
Πρωτίστως με τη διδακτορική διατριβή του, εκπονημένη και εγκεκριμένη στο Πανεπιστήμιο Λένινγκραντ - Αγίας Πετρούπολης, αποδεικνύει την ελληνικότητα της
αρχαίας μακεδονικής διαλέκτου, συνακόλουθα δέ και των χρηστών της αρχαίων Μακεδόνων. Μάλιστα επηρεάζει και τον Βούλγαρο ακαδημαϊκό Vl. Georgiev *.
αρχαίας μακεδονικής διαλέκτου, συνακόλουθα δέ και των χρηστών της αρχαίων Μακεδόνων. Μάλιστα επηρεάζει και τον Βούλγαρο ακαδημαϊκό Vl. Georgiev *.
Δεύτερον με συνοπτική μελέτη επαληθεύει την ελληνικότητα του υποστρώματος, γλωσσικού και εθνολογικού, του συνόλου της ελληνικής χερσονήσου.
Τρίτον διερευνά τον ελληνικό χώρο ως προς τηνέναρξη και έκταση της διαδόσεως της λατινικής γλώσσας, για την οποία φρονεί ότι συντρέχουν όλοι οι παράγοντες στη ρωμαϊκή επαρχία Μακεδονία, απαρτισμένη από την κυρίως Μακεδονία, Θεσσαλία, Ήπειρο... Την δέ τελευταία, κατ' εξοχήν τη Βόρειο Ήπειρο, ορίζει απαρχή της λατινοφωνίας Ελλήνων. Με σαφήνεια την αποδίδει στην αναγκαστική ρωμαιο-ελληνική στρατιωτική σύμπραξη προς αναχαίτιση ιλλυρικών επιδρομών, βλαπτικών τόσο για τους Έλληνες όσο και για τους Ρωμαίους. Ως άμεση επίπτωση σημειώνει την εξοικείωση των Ελλήνων με στοιχειώδη λατινική πολεμική ορολογία. Την χρονολογεί το 229 π.χ, ενώ ο ακαδημαϊκός Αγαπητός Τσοπανάκης μια δεκαετία προγενέστερα, το 239 π.χ. Κατά δυο δέ αιώνες ενωρίτερα σε σύγκριση με την πληροφορία του Γάλλου Helly για την εκλατίνηση στη Θεσσαλία.
Εφεξής η λατινοφωνία Ηπειρωτών οπωσδήποτε επισπεύδεται και επαυξάνεται, επειδή επ' αμοιβή υπηρετούν στα Ρωμαϊκά Βοηθητικά Σώματα, συνηθέστερα ως μεταφορείς, αγωγιάτες, προ της κυριαρχίας των Ρωμαίων στην Ελληνική Ανατολή. Αυτοί είναι οι πρώτοι των ελληνικών χωρών Βλάχοι, εφ' όσον το όνομα σημαίνει λατινόφωνο. Στη δέ γραμματεία αποκαλούνται και Κουτσόβλαχοι, Τσιντσάροι, Αρωμούνοι..., αλλά αυτοαποκαλούνται κατά κανόνα Αρμάνοι [<Α + Ρ(ω)μάνοι]. Παράγωγο του τελευταίου είναι η Αρμανία, που χρησιμοποιούσαν οι Έλληνες των μεσαιωνικών-βυζαντινών χρόνων, για να ονομάσουν την χώρα τους.
Τέταρτον βασιζόμενος στα λατινογενή -και όχι μόνον- τοπωνύμια της Θεσσαλίας, προ πάντων της Περραιβίας, ο καθηγητής Cicerone Poghirc βεβαιώνει ότι αυτά αρκούν ως απόδειξη αδιατάρακτης και αδιάλειπτης ανά τους αιώνες υπάρξεως των Αρμάνων στις τωρινές θέσεις τους από την Αρχαιότητα έως σήμερα.
* Βλ. Vl. Georgiev, Introduzione alla storia delle lingue indoeupee, Roma 1966, 193. Παλαιότερα ο Georgiev συσχέτιζε την γλώσσα των αρχαίων Μακεδόνων με την ιλλυρική. Για την αλλαγή των θέσεων βλ. Ν.Π. Ανδριώτης, Οι Προέλληνες, Θεσσαλονίκη 1953, 17 κε., και Ελεύθερος Κόσμος της 7.4.1971, όπου εκτενής σχολιασμός της ανακοινώσεώς του στο διεθνές συνέδριο προϊστορικών σπουδών.
Όσοι ενδιαφέρονται για πλήρη τεκμηρίωση:
Αχ. Λαζάρου, Πανάρχαιες Περραιβο-Ηπειρωτικές Επικοινωνίες και Αυτοχθονία Βλαχόφωνων Περραιβών, Εκδόσεις Επιτροπής Ενημερώσεως επί των Εθνικών Θεμάτων, Αθήνα
ΠΗΓΗ =
Cicerone Poghirc - Λατινοφωνία Ελλήνων
Ο Ρουμάνος καθηγητής του Πανεπιστημίου Βουκουρεστίου και του Πανεπιστημίου Bochum της Γερμανίας Cicerone Poghirc δραστηριοποιείται πολυσχιδέστατα για την επίλυση επιμάχων επιστημονικών ζητημάτων του ελληνικού κόσμου.
Πρωτίστως με τη διδακτορική διατριβή του, εκπονημένη και εγκεκριμένη στο Πανεπιστήμιο Λένινγκραντ - Αγίας Πετρούπολης, αποδεικνύει την ελληνικότητα της αρχαίας μακεδονικής διαλέκτου, συνακόλουθα δέ και των χρηστών της αρχαίων Μακεδόνων. Μάλιστα επηρεάζει και τον Βούλγαρο ακαδημαϊκό Vl. Georgiev *.
Δεύτερον με συνοπτική μελέτη επαληθεύει την ελληνικότητα του υποστρώματος, γλωσσικού και εθνολογικού, του συνόλου της ελληνικής χερσονήσου.
Τρίτον διερευνά τον ελληνικό χώρο ως προς τηνέναρξη και έκταση της διαδόσεως της λατινικής γλώσσας, για την οποία φρονεί ότι συντρέχουν όλοι οι παράγοντες στη ρωμαϊκή επαρχία Μακεδονία, απαρτισμένη από την κυρίως Μακεδονία, Θεσσαλία, Ήπειρο... Την δέ τελευταία, κατ' εξοχήν τη Βόρειο Ήπειρο, ορίζει απαρχή της λατινοφωνίας Ελλήνων. Με σαφήνεια την αποδίδει στην αναγκαστική ρωμαιο-ελληνική στρατιωτική σύμπραξη προς αναχαίτιση ιλλυρικών επιδρομών, βλαπτικών τόσο για τους Έλληνες όσο και για τους Ρωμαίους. Ως άμεση επίπτωση σημειώνει την εξοικείωση των Ελλήνων με στοιχειώδη λατινική πολεμική ορολογία. Την χρονολογεί το 229 π.χ, ενώ ο ακαδημαϊκός Αγαπητός Τσοπανάκης μια δεκαετία προγενέστερα, το 239 π.χ. Κατά δυο δέ αιώνες ενωρίτερα σε σύγκριση με την πληροφορία του Γάλλου Helly για την εκλατίνηση στη Θεσσαλία.
Εφεξής η λατινοφωνία Ηπειρωτών οπωσδήποτε επισπεύδεται και επαυξάνεται, επειδή επ' αμοιβή υπηρετούν στα Ρωμαϊκά Βοηθητικά Σώματα, συνηθέστερα ως μεταφορείς, αγωγιάτες, προ της κυριαρχίας των Ρωμαίων στην Ελληνική Ανατολή. Αυτοί είναι οι πρώτοι των ελληνικών χωρών Βλάχοι, εφ' όσον το όνομα σημαίνει λατινόφωνο. Στη δέ γραμματεία αποκαλούνται και Κουτσόβλαχοι, Τσιντσάροι, Αρωμούνοι..., αλλά αυτοαποκαλούνται κατά κανόνα Αρμάνοι [<Α + Ρ(ω)μάνοι]. Παράγωγο του τελευταίου είναι η Αρμανία, που χρησιμοποιούσαν οι Έλληνες των μεσαιωνικών-βυζαντινών χρόνων, για να ονομάσουν την χώρα τους.
Τέταρτον βασιζόμενος στα λατινογενή -και όχι μόνον- τοπωνύμια της Θεσσαλίας, προ πάντων της Περραιβίας, ο καθηγητής Cicerone Poghirc βεβαιώνει ότι αυτά αρκούν ως απόδειξη αδιατάρακτης και αδιάλειπτης ανά τους αιώνες υπάρξεως των Αρμάνων στις τωρινές θέσεις τους από την Αρχαιότητα έως σήμερα.
* Βλ. Vl. Georgiev, Introduzione alla storia delle lingue indoeupee, Roma 1966, 193. Παλαιότερα ο Georgiev συσχέτιζε την γλώσσα των αρχαίων Μακεδόνων με την ιλλυρική. Για την αλλαγή των θέσεων βλ. Ν.Π. Ανδριώτης, Οι Προέλληνες, Θεσσαλονίκη 1953, 17 κε., και Ελεύθερος Κόσμος της 7.4.1971, όπου εκτενής σχολιασμός της ανακοινώσεώς του στο διεθνές συνέδριο προϊστορικών σπουδών.
Όσοι ενδιαφέρονται για πλήρη τεκμηρίωση:
Αχ. Λαζάρου, Πανάρχαιες Περραιβο-Ηπειρωτικές Επικοινωνίες και Αυτοχθονία Βλαχόφωνων Περραιβών, Εκδόσεις Επιτροπής Ενημερώσεως επί των Εθνικών Θεμάτων, Αθήνα 2004.
ΠΗΓΗ = http://vlahofonoi.blogspot.gr/2014/10/cicerone-poghirc.html?spref=fb
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου