το Αγιόκλημα [λαϊκή ονομασία] ή το Αιγόκλημα το κοινό ή το Αγριόκλημα [λαϊκή ονομασία] ή το Αγιόφυλλο [λαϊκή ονομασία] ή το Αγριόκλημα [λαϊκή ονομασία] η ή τα Λονίκερα [λαϊκή ονομασία] ή της Παναγούδας τα χερούδια [λαϊκή ονομασία]

Οι ονομασίες ανά την ελληνική επικράτεια, 
το Αγιόκλημα [λαϊκή ονομασία] ή το Αιγόκλημα το κοινό  ή το Αγριόκλημα [λαϊκή ονομασία] ή το Αγιόφυλλο [λαϊκή ονομασία] ή το Αγριόκλημα [λαϊκή ονομασία]  η Lonicera etrusca Savi. ή τα Λονίκερα [λαϊκή ονομασία] ή της Παναγούδας τα χερούδια [λαϊκή ονομασία] ή η Καρπαθιά [λαϊκή ονομασία εις την Αμοργό] [είδος 1ον εν Ελλάδι],

το Αιγόκλημα το εμπεπλεγμένον ή το Αγιόκλημα [λαϊκή ονομασία]

ή η Μπιρμπιλιά [λαϊκή ονομασία] [είδος 2ον εν Ελλάδι],

το Αιγόκλημα το τυρρηνικόν ή το Καπερφόλιο [λαϊκή ονομασία][είδος 3ον εν Ελλάδι],

το Αιγόκλημα το αδενανθές [είδος 4ον εν Ελλάδι],

το Αιγόκλημα το περικλύμενο ή το Σουμάκι [λαϊκή ονομασία] [είδος 5ον εν Ελλάδι],

το Αιγόκλημα το ελληνικόν [είδος 6ον εν Ελλάδι],

το Αιγόκλημα το φαρμανεκιανόν [είδος 7ον εν Ελλάδι],

το Περικλύμενο ή Κλύμενο του Διοσκουρίδου [ονομασία παρ’ αρχαίοις],

το Κλύμενο του Θεοφράστου [ίσως][ονομασία παρ’ αρχαίοις].

   Αναφέρεται ως περικλύμενο από τον Διοσκουρίδη εις το έργο του «Αλεξιφάρμακα» εις τον στίχο 4,14 και από τον Πλίνιο  εις το έργο του «Φυσική ιστορία» εις τον στίχο 27,120.  

  Είναι φυτό καλλωπιστικό, της τάξεως των αιγοκληματιδών, καλλιεργείται συνήθως δια τα άνθη του , τα οποία είναι εύωμα και διαφόρων χρωμάτων, και τους θεαματικούς ραγώδεις καρπούς του. Το αιγόκλημα είναι φυλλοβόλο ή αειθαλές, είναι ορθοί ή αναρριχώμενοι θάμνοι, ανθεκτικοί εις το ψύχος. Η καλλιέργειά του είναι απλουστάτη, ο δε πλλαπλασιασμός του εύκολος, δια σπόρων και μοσχευμάτων. Υπάρχουν περί τα 175 είδη εις το βόρειο ημισφαίριο, από τα οποία τα 90 καλλιεργούνται. Από οποία τα 8 είναι αυτοφυή της πατρίδος μας.

  Εις την Ελλάδα απαντώνται :

1ον]το Αιγόκλημα το κοινό με τις λαϊκές ονομασίες, αγριόκλημα, αγιόκλημα, αγιόφυλλο, του οποίου τα άνθη είναι υπέρυθρα και ο καρπός ρώγα, ερυθρός. Ανθίζει κατά τον Μαίο και Ιούνιο. 2ον] το Αιγόκλημα το εμπεπλεγμένον με την λαϊκή ονομασία αγιόκλημα. ανθίζει κατά τον Απρίλιο και Ιούνιο με υποκίτρινα άνθη και καρπό δε ρώγα ερυθρά.

3ον] το Αιγόκλημα το τυρρηνικόν, το οποίο φέρει άνθη υποκίτρινα και καρπό ρώγα ερυθρό.

4ον] το Αιγόκλημα το αδενανθές.

5ον] το Αιγόκλημα το περικλύμενο, με την λαϊκή ονομασία σουμάκι. Είναι δενδρώδες παράγει άνθη σαρκόχροα.

6ον] το Αιγόκλημα το ελληνικό, το οποίο είναι θάμνος, με άνθη σαρκόχροα και καρπούς ερυθρούς.  7ον] το Αιγόκλημα το φαρμανεκιανόν. Το αιγόκλημα είναι πολύτιμο φυτό δια την κάλυψη στήλων, τοίχων και φρακτών.

 Παλαιότερα, οι μοναχοί στην Ευρώπη συνήθιζαν να το χρησιμοποιούν για τη θεραπεία νόσων όπως η πνευμονία και οι αλλεργίες. Τα άνθη του θεωρούνται αντιασθματικά, ενώ τα φύλλα του είναι ιδανικά για γαργάρες. Ο Διοσκουρίδης, ο σπουδαιότερος φαρμακολόγος της αρχαιότητος αναφέρει για το αγιόκλημα: «ένα σιρόπι από τα άνθη του λουλουδιού κάνει καλό για αρρώστιες που έχουν σχέση με τους πνεύμονες και τη σπλήνα». Με ιδιαίτερα μεθυστικό άρωμα [περιέχει αιθέρια έλαια] και άνθη η γεύση του δεν θα μπορούσε παρά να είναι γλυκιά [θυμίζει έντονα μέλι]. Το αγιόκλημα, επίσης, είναι ιδανικό είτε ως αφέψημα είτε ως ρόφημα. Το αγιόκλημα θεωρείται ότι α­νακουφίζει από το βήχα, τον πονόλαι­μο, την αϋπνία. Ο φλοιός του φυ­τού είναι διουρητικός. Ωστόσο, θα πρέπει να χρησιμοποιείται προσεκτικά και με επιφύλαξη, λόγω της υψηλής τοξικότητος των καρπών του. Τα άνθη του χρησι­μοποιούνται ευρέως κατά του πυ­ρετού και κυρίως των θερινών μηνών, καθαρίζουν τις τοξίνες. Υπάρχει και αιθέριο έλαιο από το αγιόκλημα, από το άνθος του.

  Η λαϊκή παράδοση εις την Κρήτη, μας πληροφορεί ότι χρησιμοποιείτο από τους παλαιούς ανθρώπους για δερματικές παθήσεις και αϋπνία. [http://www.paidika.gr/index.php?option=com_content&task=view&id=1053&Itemid=144&limit=1&limitstart=20&PHPSESSID=19f11cb60c678f66416db1e6d98ed467 ] 

  Η λαϊκή παράδοση αναφέρει ότι άμα κάποιος δει εις τον ύπνο του αγιόκλημα, να το «χαζεύει» ή να το μαζεύει, σημαίνει πως θα έχει ευημερία εις την ζωή του και ο γάμος του θα είναι μοναδικά ευτυχισμένος.    

  Επίσης θα δούμε ότι χρησιμοποιείται και για την παρασκευή φρουτοσαλάτας. Η συνταγή προέρχεται από την εφημερίδα Καθημερινή με τον τίτλο «Λουλούδια και βότανα στο …πιάτο αλλά και στο ποτήρι σας» της 8ης Αυγούστου, του 2009. 

  Φρουτοσαλάτα με αγιόκλημα, με τα εξής υλικά : [για 4 - 6 άτομα]. α]  2 παπάγιες χωρίς τα κουκούτσια, κομμένες σε μικρά κομμάτια. β] 2 πορτοκάλια [μόνο το χυμό]. γ] 4 γκουάβα ώριμα και τριμμένα. δ] 2 μπανάνες ψιλοκομμένες. ε] 2 φλιτζάνια σταφύλια χωρίς τα κουκούτσια. στ] 2 μήλα Golden delicious, κομμένα σε φέτες. Και ζ] 1 φλιτζάνι άνθη αγιοκλήματος.

  Τα θέτουμε εντός δοχείου όλα τα υλικά και τα ανακατεύουμε. Περιχύνοντας μετά το ανακάτεμα, επάνω εις το ανακατεμένο υλικό λίγο μέλι και εις το τέλος προσθέτουμε μερικά άνθη από αγιόκλημα. Και συνοδεύουμε τη σαλάτα με παγωτό. [http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathcommon_1_08/08/2009_1289063 ]

*α Ο μελετητής της Αμοργού Ι. Βογιατζίδης εις την ιστοσελίδα :  http://floraamorgina.blogspot.com/2008/03/lonicera-etrusca.html, αναφέρει ότι παλαιότερη ονομασία του εις την Αμοργό ήτο Καρπαθιά.

Από το βιβλίο του συγγραφέως  Ομήρου Ερμείδη , «Η Μυθολογία και η λαϊκή παράδοση εις την χλωρίδα της πατρίδος μας» -