Το μαρμάρωμα προ και μετά χριστόν

Ελληνική Προϊστορία         

Το μαρμαρωμένο καράβι απ’ τον Ποσειδώνα εις την Κέρκυρα των Φαιάκων

  Το Ομηρικό κείμενο λέγει για την υπόδικη «ναύν» : « Οπότε κεν δη πάντες ελαυνομένην προίδωνται λαοί από πτόλιος, θείναι λίθον εγγύθι γαίης νηι θοή ίκελον, ίνα θαυμάζωσιν άπαντες άνθρωποι». Όταν δηλαδή όλοι οι Φαίακες, που θα καρτερούσαν το γυρισμό το πλοίου τους, θα το έβλεπαν να πλέει γρήγορα και να ζυγώνη εις το νησί τους, την ίδιαν εκείνη ώρα και καθώς το πλοίο θα είχε φθάσει πιο κοντά στην ξηρά, ήταν η κατάλληλη στιγμή για να επέμβη ο Ποσειδώνας και να το «μαρμαρώσει», δηλαδή να το κάμνει πέτρα παραμένοντας εις την μορφή του πλοίο. Έτσι και έγινε : « Η δε μάλα σχεδόν ήλυθε ποντοπόρος νηύς ρίμφα διωκομένη. Της δε σχεδόν ήλθ’
ενοσίχθων, ός μιν λάαν έθηκε και ερρίζωσεν ένερθε χειρί καταπρηνεί ελάσας». Ο «Ενισίχθων», ο παντοδύναμος Θεός του απεράντου πόντου, είναι έτσι ο πρώτος που πραγματοποίησε το θαυματουργό μαρμάρωμα καραβιού.    

  Αυτό το είχε προφητεύσει ο Δίας εις το συμβούλιο των Θεών. 

Χριστιανική ιστορία

Το μαρμαρωμένο καράβι των Αλγερινών απ’ το Θεό εις την Κέρκυρα

  Η νεοελληνική παράδοση μέσα από το δημοσιευμένο κείμενο του Νικόλαου Πολίτου μας αναφέρει τα εξής : «Κάτω από το βουνό της Παλαιοκαστρίτσας, είναι στην άκρη του πελάου ένα καράβι μαρμαρωμένο με τα κατάρτια του και όλα του τα ξάρτια. Αυτό ήταν ένα καράβι Αλτζερίνικο και ερχόταν να κουρσέψη το μοναστήρι. Σαν το είδαν από μακρυά οι καλόγεροι, βγήκαν και τ’ αγνάντευαν, και ο ηγούμενος με το θυμιατό και το σταυρό στα χέρια παρακάλεσε το Θεό κι’ είπε : Θεέ μου, αν αυτό το καράβι έρχεται για καλό, καλώς να έρθη. Αν για κακό, μάρμαρο εκεί να μείνη. Και ο Θεός τον άκουσε κι εμαρμάρωσε το καράβι και στέκεται εκεί από τότες….»

από βιβλίο του συγγραφέως Ομήρου Ερμείδη : Έλληνες ή ελληνίζοντες Χριστιανοί