Γιατί οι χριστιανοί θεωρούν κακό το Ισλάμ, ενώ ο κόσμος του Ισλάμ είχε επηρεασθεί από την ελληνική παιδεία που είχε μεταφέρει ο Μέγας Αλέξανδρος ;

  Τι θα ήταν το Ισλάμ, ο δρόμος του Μεγάλου Προφήτου του Μωάμεθ, χωρίς τον Μεγάλο Αλέξανδρο χωρίς τον «Ισκεντέρ» τι θα ήταν σήμερα το Ισλάμ χωρίς τον Αλέξανδρο των Ελλήνων, διότι δεν ήταν μόνο ο Χριστιανισμός εις τους δρόμους που άνοιξε ο Μεγάλος Στρατηλάτης, το Ισλάμ κυρίως ήταν αυτό που πλανήθηκε, εις τον δρόμο του Μεγάλου «Σικεντέρ», του Μεγάλου Προφήτου του Ισλάμ.

  Για τον «Τζούλ Καρνέιν» αναφέρει το βιβλίο των βιβλίων η Μούμα, το πιστό βιβλίο των πιστών αποτελεί το Κοράνι,  είναι το κείμενο των κειμένων, η γραφή των γραφών, για κάθε πιστό Μουσουλμάνο, Ισλαμιστή κάθε άλλη γραφή εις την πραγματικότητα, έπεται απλώς της Κορανικής (Σούρα 18 «Κεφάλαιο» Κοράνι)Al Kaafh =το σπήλαιο -στίχοι 82-102. Δίνει μια παρεμφερή νύξη για τον θεμελιακό ρόλο των  Ελλήνων, εις την Τελεολογία του Ισλάμ, εις τον ερχόμενο ρόλο του προφήτου. Σύμφωνα λοιπόν με το Al Kaafh υπάρχει αναφορά εις τον θρυλικό Τζούλ Καρνέιμ τον Δίκερο. Τον Δίκερο υιό του Άμμωνος Διός, τον Δίκερο Μέγα Αλέξανδρο ο οποίος αποτελεί εις την ουσία την προσημείωση του Ερχόμενου, του ενός και ο  οποίος δεν είναι άλλος από τον Μεγάλο προφήτη του Ισλάμ με ιδιαίτερο ρόλο τον Σικάντερ ή Ισκεντέρ,  δηλαδή τον Μέγα Αλέξανδρο των Ελλήνων.

  Για την ταύτηση αυτήν του Προφήτου Τζούλ Καρνέιμ και του Μ. Αλέξανδρου συμφωνούν σχεδόν όλοι οι Κορανικοί ερμηνευτές, και οι Ουλεμάδες, οι μεγάλοι Ουλεμάδες διαχρονικά (Ουλεμάς= Προφήτης) εις την εξόχως λοιπόν τελεολογική σούρα του Κορανίου φαίνεται ότι οι Έλληνες έχουν κάποιον ιδιαίτερο ρόλο να παίξουν κατά τους έσχατους καιρούς.

  Σούρα -Κεφάλαιο 30 [Λ] με τον τίτλο οι Έλληνες - Al Ruum Αραβικά, ο Ρωμιός, ο Βυζαντινός, ο Έλληνας βυζαντινός ακόμα πιο πολύ ο Έλληνας ορθόδοξος ενώ το Junan-Γιουνάν σημαίνει Ίωνας, ο Έλληνας διαχρονικά από την κλασσική εποχή μέχρι σήμερα. Στην Μετάφραση που σύμφωνα με το Ανώτατο Συμβούλιο Σιιτικό του Λιβάνου, αλλά και το Ανώτατο Σουνιτικό Συμβούλιο του Λιβάνου η λέξη Ruum αποδίδεται ως Greek, δηλαδή Έλληνας. Λέγεται το έξης εις το Κεφάλαιο που αναφέρω πιο πάνω ότι εις το όνομα του Θεού του φιλεύσπλαχνου του ελεήμονος Alif - Lam- Min [Άλεφ Λαφ Μιν], Οι Έλληνες έχουν ηττηθεί σε μια γειτονική χωρά, αλλά σύντομα αυτοί θα ξαναδώσουν την νίκη εις τους εαυτούς τους, μέσα σε λίγα χρονιά, αύτη είναι η επιταγή του Αλλάχ εις το παρελθόν και το μέλλον αύτη είναι η μέρα που οι πιστοί θα ευτυχήσουν με την βοήθεια του Αλλάχ (Θεού), γιατί αυτός δίνει την νίκη εκεί όπου αυτός επιθυμεί. Αυτός είναι ο δεινός, ο ελεήμων, αύτη είναι η υπόσχεση που δίνει ο Θεός (Αλλάχ) και πότε δεν έχει ποιηθεί ο Θεός υποσχέσεις του. Έτσι αρχίζει η Σούρα (Κεφάλαιο) 30 μια από τις Μυστικές Σούρες του  Κορανίου. Σύμφωνα με τον μεγάλο ερμηνευτή Jiusuf - Alli το εδάφιο έχει χαρακτήρα διαχρονικό γι αυτό επιμένει εις το παρελθόν και μέλλον.

  Η Σούρα 30 είναι από τις πιο σημαντικές του Κορανίου έχει χαρακτήρα εξόχως αποκαλυπτικό είναι ένα από τα κατ εξοχήν κείμενα του Ισλάμ συνδέεται με τον θρίαμβο του Αλλάχ για την τελική ήττα του πονηρού. Το κυριώτερο όμως είναι ότι αρχίζει με το Τριγράμματο Alif-La-Min ελάχιστα κεφάλαια του Κορανίου αρχίζουν με αυτά τα μυστικά Τριγράμματα και ειδικά με αυτό. Τριγράμματο φρικτό, αυτό το Alif και το Lam είναι δυο ιερότατα γράμματα του Ισλάμ, είναι η αρχή του ιερού Τετραγράμματος του Αλλάχ. Η ύπαρξη των δυο γραμμάτων του  Θεού ως μυστική εισαγωγή εις την Σούρα 30.

  Την μόνη που φέρει το όνομα ενός λαού εις το Κοράνι, του Ελληνικού λαού, μήπως σημαίνει ότι ο λαός αυτός έχει κάποιο ιερό προορισμό εις τις τελευταίες ημέρες, μήπως σημαίνει ότι οι Έλληνες έχουν κάποια Θεμελιώδη αξία εις την Ισλαμική παράδοση και την Τελεολογία. Το Κοράνι για την Μούμα τον ιερό λαό του Ισλάμ είναι το αρχείο των αιώνων είναι η καταγραφή όλων των καιρών είναι ένα πολύτιμο βιβλίο έχει αξία ιστορική, παραβολική, διδακτική, αλλά και προφητική. Σε αυτό λοιπόν το σημείο (στίχοι 1-6 Κεφάλαιο 30) αρχίζει και θεμελιώνεται από τον ίδιο τον ιδρυτή του Ισλάμ από τον Προφήτη των Προφητών, απ τον Προφήτη Μωάμεθ (Μωχαμέτ), ως Ισλάμ των Ελλήνων, το Ελληνικό Ισλάμ ακόμα πιο πολύ ως Ισλάμ των Ρουμ δηλαδή των Ορθόδοξων.

  Κυρίαρχη μορφή και εις την Σούρα 30 είναι ο Μέγας Αλέξανδρος, ο Μεγάλος Προφήτης του Ισλάμ ο θρυλικός Σικάντερ ή Ισκεντέρ, ο οποίος σήμερα εις την λαϊκή συνείδηση εκατομμυρίων κάτοικων της Μέσης Ανατολής και της Κεντρικής  Ασίας Τιμάται ως Μωαμεθανός Προφήτης καταγωγής ελληνικής. Το Ισλάμ μέσω της Κορανικής θεμελιώσεως του Μεγάλου Αλέξανδρου -Τζούλ Καρνέιμ-Δίκερος επρόκειτο να αναζητήσει τον δάσκαλο αυτής της προσωπικότητος προκειμένου να ερμηνεύσει τους λόγους για τους οποίους έγινε τόσο Μεγάλος. Στο Ισλάμ κυρίαρχη σημασία δεν έχει μόνο το άτομο αλλά ο διδάσκαλος ο οποίος δίδαξε το άτομο, Μεγάλοι Ουλεμάδες (Προφήτες) αναζητούν και ψάχνουν τον δάσκαλο του Αλεξάνδρου, του Σικάντερ – Ισκεντέρ και έτσι έφθασαν εις τον Αριστοτέλη τον Aristutales τον κατά τους Άραβες κατ εξοχήν φιλόσοφο Al Failasuf αυτόν που κατά τον ο Ibn Rushd ή Averroes ή Αβερρόης υπήρξε το θαύμα, ο κανόνας, το πρότυπο που η φύση έπλασε για να δείξει την κορωνίδα της ανθρώπινης τελειότητος εις τον υλικό κόσμο. Και μέσω αυτού του μεγάλου διδασκάλου, την κλασσική ελληνική παιδεία και την εφαρμογή της εις την περίφημη Falsaafa εις την Ισλαμική εκδοχή της Θεολογικής φιλοσοφίας αλλά και σε όλες τις επιστήμες ιατρική, μαθηματικά, χημεία, η χυμεία των Ελλήνων, την επιστήμη της μελέτης των χυμών της ζωής που έγινε Alseni για να μας έρθει μετά ως  αντιδάνειο με την λέξη Χημεία με Η.

  Ήδη λοιπόν από τις δυο αυτές Σούρες την 30 και 18 την Rum και την Al-Kaaf έχουμε την θεμελίωση του ρόλου που επρόκειτο και πρόκειται στο διηνεκές να παίζουν εις την Ισλαμική ιστορία και Τελεολογία οι Έλληνες και με τις δυο παραδόσεις τους την Ορθόδοξη Χριστιανική Al-Rum και την κλασσική και Ελληνιστική Al-Kaaf. Οι διαφορές μεταξύ Πλάτωνος και Αριστοτέλους, ή οι ερμηνείες του περί ψυχής αποτελούν την κύρια μορφή ιδεολογικής συζητήσεως και  διαμάχης μεταξύ φοιτητών εις τον ελεύθερο χρόνο τους. Ενώ οι γιαγιάδες εις το μακρινό Παμίρ εις την κεντρική Ασία εις τον Καύκασο εις τον Ινδικό Καύκασο κοιμίζουν τα εγγόνια τους με παραμυθία από την ζωή του Μεγάλου Προφήτη Σικάντερ του Τρομερού Τζούλ Καρνέιμ προπομπού του Ερχόμενου.

  Εις την Κεντρική Ασία ήδη από τους Ελληνιστικούς χρόνους έχουμε μια καταπληκτική ύπαρξη Ελληνικότητος εις το αίσθημα της καταγωγής των ανθρώπων ο Ελληνοβουδιστικός πολιτισμός της Ανδαρίδος ανθεί για περισσότερο από 700 χρόνια μεταξύ Αφγανιστάν, Πακιστάν, Τουρκεστάν, Κασμίρ, Κίνας και Ινδίας.

  Γιατί εκεί πήγε τα Ελληνικά γράμματα και την σκέψη ο Μέγας Αλέξανδρος και εκεί αυτή άνθισε. Τα Ελληνικά γράμματα η Ελληνική σκέψη ο ξέφρενος Διονυσιακός Ελληνικός τρόπος που ξέρει να συνδυάζεται και να φωτίζεται από το Απολλώνιο φως, φωτίζει ολόκληρη την Ασία ο βασιλιάς Μένανδρος λατρεύεται ως Άγιος του Βουδισμού - Rulismilinda.

 Ακόμα και σήμερα εις την Ινδονήσια εκατομμύρια είναι οι άνθρωποι οι οποίοι εις τις περιοχές αυτές φωτίζονται εις τα νάματα της Ελληνικής παιδείας. Είναι χαρακτηριστικό ότι εις την Κεντρική Ασία ακόμα και σήμερα εκτός από τους Καλάζ(ς) [εδώ πρέπει να αναφερθεί η πληροφορία πως ο Άρπαλας ο πρεσβύτερος, Μακεδόνας, ήτο πατέρας του Κάλα, Στρατηγού του Μεγάλου Αλεξάνδρου, και πιθανών θείος του περιβόητου Αρπάλου του νεωτέρου] εις το Πακιστάν, Αφγανιστάν και τους Μανανοί των δυτικών Ιμαλάϊων Hilhampandez που είναι ακόμα «Δωδεκαθειστές» ας μου επιτραπεί ο όρος. Υπάρχουν εκατομμύρια άνθρωποι κυρίως Σιΐτες Μουσουλμάνοι που πιστεύουν ότι είναι απόγονοι των Ελλήνων του Μεγάλου Αλέξανδρου, αυτοί που εις την δύσιν θεωρούνται ως το φανατικό πρόσωπο του Ισλάμ. Αυτοί οι άνθρωποι σήμερα πιστεύουν ότι είναι όμαιμοι και αδελφοί των Ελλήνων. Λίγο να μπορούσαμε να φύγουμε από τους φανατισμούς μας και τις προκαλύψεις μας, να μπορέσουμε να φύγουμε από την σκέψη που μας έχει επιβληθεί, από την σκέψη που μας έχει διαστρέψει αιώνων ολόκληρη ιστορία και πολιτισμό για να δούμε αυτούς τους ανθρώπους όπως μας βλέπουν αυτοί ως αδελφούς. Παράξενους αδελφούς, διαφορετικούς μπλοκαρισμένους και αυτούς σε άλλες σκέψεις αδελφούς όμως ετεροθαλείς έστω.. Εκατομμύρια άνθρωποι κυρίως Μουσουλμάνοι πιστεύουν πως είναι απόγονοι του Μ. Αλέξανδρου. Βεβαία αυτή είναι η λαϊκή συνείδηση των ανθρώπων αυτών, «δεν υπάρχουν πολλά πορίσματα τεκμηριωμένα» εθνολογικών ερευνών. Πολλοί από τους λαούς αυτούς είναι φύλα Ινδικά ή Τουρκοτουρινικά, άλλοι έχουν όντως Μεσογειακή κατατομή και χαρακτηριστικά Μεταξύ αυτών είναι οι περίφημοι λαοί Καφίρ και οι Τσιτράλ εις το Πακιστάν, οι Χούντσας εις το Πακιστάν, οι Κασμίρ, οι Καρακάλας εις το Τουρκμενιστάν, οι Μακεδώνς εις το Τατζικιστάν, οι  Μακεντώνς εις το Ουζμπεκιστάν, οι Γιουνάν εις την έρημο Ταρτουρατσαστάν, οι Ρασπούτ εις την Ινδία, οι Αφριντά εις το  Αφγανιστάν. Είναι χαρακτηριστικό ότι οι Πατάν-Παχτού 13.000.000 άνθρωποι θεωρούν εις την συντριπτική τους πλειοψηφία ότι είναι απόγονοι του Μ. Αλέξανδρου και του λαού της Ρωξάνης - θεωρούν την εθνότητα τους γέννημα θρέμμα Ελλήνων και Πάρθων.

  Σε ολόκληρη την ανατολή η λέξη Γιουνανοί - Έλληνες είναι ένα διαβατήριο ελευθέρας, η λέξη κλειδί που ανοίγει όλες τις πόρτες, είναι απίστευτο και όμως αληθινό το πόσο αξιαγάπητος είναι ο λαός των Ιώνων (Γιουνανοί) σε ολόκληρη την Κεντρική Ασία, αλλά γενικά εις τον Ισλαμικό κόσμο. Αύτη είναι η εικόνα του αξιαγάπητου λαού των Γιουνανοί (Ιώνων) σήμερα έχει κάπως αμαυρωθεί μετά την φυσική συνέπεια της συμμαχίας Ελλάδος και Σερβίας, αύτη η εικόνα θέλει τους Έλληνες ξαφνικά να στραφήκαν ενάντια εις το Ισλάμ (εις την Βοσνία και  Ερζεγοβίνη), και έτσι έχει αμαυρωθεί κατά κάποιο τρόπο ο όρος της λέξεως Γιουνανοί, όμως η παράδοση είναι ισχυρή. Ο Μέγας Αλέξανδρος ακόμα βασιλεύει εις τις καρδίες των ανθρώπων και δεν είναι  εύκολο μια παράδοση 2.000 ετών να σβήσει, το Ισλάμ ακόμα αγαπάει την Ελλάδα ακόμα ανασαίνει Ε λ λ η ν ι κ ά.

  Πριν ακόμα δημιουργηθεί το Βυζάντιο εις την Ανατολή, το Ανατολικό Ρωμαϊκό κράτος, οι ελληνικές επιστήμες ανθούσαν εις τα γύρω αστικά κέντρα. Όταν οι Άραβες κατέλαβαν την Μέση Ανατολή γύρω εις τον 7^ον αιώνα, ουσιαστικά κατέλαβαν χώρες εξελληνισμένες, η Χαράν της Μεσοποτάμιας υπήρξε πατρίδα της Ελληνικής Επιστήμης για πολύ καιρό μετά την Αραβική κατάκτηση, ενώ εις την Σασανιδική Περσική (Jundi-shapur [Τζούντε-Σαπούρ] – Σαπώρ ή Σαπώρα πόλη κτισθείσα υπό του Σαπώρ) δημιουργείται γύρω εις τα  250 μ.Χ. ένα θαυμαστό κέντρο ασκήσεως της Ιπποκράτειας ιατρικής παραδόσεως για πολλούς αιώνες. Ήτο η ιατρική Ακαδημία της Τζούντε Σαπούρ.

  Δεν είναι τυχαίο ότι οι Ισλαμιστές πρακτικοί ιατροί σήμερα εις το Ιράν (Περσία), Αφγανιστάν, Πακιστάν και Τατζικιστάν ονομάζονται Γιουνανοί (δηλαδή Ίωνες -Έλληνες) και ισχυρίζονται ότι θεραπεύουν με την άγνωστη εις την δύση Ιπποκράτεια Ιατρική, Απόκρυφη Παράδοση.

  Τον μεγάλο ρόλο που έχει ο Μέγας Αλέξανδρος ως Προφήτης του Ισλάμ εις  την αποκάλυψη του Ισλάμ, αφού ολόκληρη Σούρα (Κεφάλαιο) 18 Al-Kaafh (Το Σπήλαιο) είναι αφιερωμένη εις αυτόν, εις τον Μέγα Αλέξανδρο, τον Τζούλ-Καρνέιμ, ο οποίος αποτελεί την προσημείωση του ερχόμενου είναι δηλαδή αυτός που φωτογραφικά αποτυπώνει το ιερό βιβλίο του Ισλάμ, το Κοράνι. Τεράστιος ο ρόλος και ο λόγος του Τζούλ - Καρνέιν του Δίκερου, γιατί το Κοράνι διαφύλαξε το όνομα που οι λαοί της εποχής του Μ. Αλέξανδρου είχαν κρατήσει για εκείνον - τον Δίκερο του Άμμωνος Διός. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ο Μέγας Αλέξανδρος έγινε δεκτός από το ιερατείο της Αιγύπτου ως ένας δικός τους ως ο δικός τους, ως ο Φαραώ ο οποίος επανήλθε εις την Αί-γυπτο. Διότι ουδέποτε οι Αίγυπτου είδαν τον Αλέξανδρο ως κατακτητή, τον είδαν ως ένα αυτόχθονα απελευθερωτή τους. Οι Αιγύπτιοι κράτησαν τον Δίκερο ωσάν δική τους υπόθεση και οι Άραβες από τους Αιγύπτιους και ολόκληρο το Ισλάμ κράτησε τον Τζούλ – Καρνέιν- Δίκερο ως Μέγα - Μέγιστο Προφήτη. Ως προσημείωση του Ερχόμενου (Μωάμεθ [Mohammed] Αλλάχ). Ο ερχόμενος εκείνος ο οποίος εις την τελική κρίση, εις τον καιρό της κρίσεως του  κόσμου σύμφωνα με το Ισλάμ θα είναι ο απεσταλμένος του Αλλάχ (Θεός).Βλέπουμε λοιπόν πως από την αναζήτηση του Μ. Αλέξανδρου και της φυσιογνωμίας του οδηγηθήκαν σε αυτόν ο οποίος έδωσε την παιδεία αυτή εις τον Μ. Αλέξανδρο, τον Aristutales - Αριστοτέλη. Βλέπουμε ακόμα πως όλες οι επιστήμες οι ελληνικές από την ελλαδική μήτρα, από την Μακεδονία, από την  Αττική, από την Σπάρτη ξεχύθηκαν σε όλο τον κόσμο. Όπως και η διαβόητη  Ακαδημία Ιατρική (Ιπποκράτεια) της Τζούλντε -Σαπούρ που γύρω εις τον 250.μ.Χ. ήταν ένα θαυμαστό κέντρο ασκήσεως της Ιπποκράτειας Ιατρικής παραδόσεως όπου παρέμεινε και επί παρά πολλούς αιώνες. Δεν είναι τυχαίο ότι σήμερα εις το Πακιστάν, Αφγανιστάν, και εις την Βόρειο Ινδία οι πρακτικοί θεραπευτές, η πρακτική ιατρική του Ισλάμ, αυτοί που αναγνωρίζονται ως ισότιμοι, εναλλακτική μορφή ιατρικής (βεβαία με την επίσημη ιατρική την δυτική), εις το Πακιστάν, Αφγανιστάν και την Ινδία σήμερα, ονομάζονται Γιουνανοί- Ίωνες - Έλληνες ακριβώς επειδή κατέχουν την θεραπευτική του Ιπποκράτους. Από εκεί λοιπόν από την Τζούλντε-Σαπούρ πέρασε η παράδοση εις τις χώρες που αναφέρθηκα πριν. Παραδόσεις ιατρικές,  βοτανολογικές αλλά και θεραπευτικές, καταπληχτικές οι όποιες εις την δύση υποτιμώνται. Και αν είναι «λογικό» εις την δύση όπου υπάρχει μια προσέγγιση εξειδίκευση των πραγμάτων και όχι Ολιστική αντιμετώπιση της Ιατρικής, είναι ακατανόητο γιατί  αύτη  η Ιωνική παράδοσις Γιουνανοί να υποτιμώνται και εις την Ελλάδα.

  Ο Μ. Αλέξανδρος ξεκίνησε και πηρέ πολλούς ιατρούς εις την εκστρατεία του, αυτοί οι ιατροί λοιπόν την αρχαία ιατρική γνώση που είχε φθίση μέχρι βαθμού εγχειρήσεως εις τον εγκέφαλο, πήραν μαζί τους. Και αυτή την ιατρική γνώση σήμερα κατέχουν οι Ισλαμιστές, Γιουνανοί. Είναι διεσπαρμένοι σε όλο το Πακιστάν, σε όλο το Αφγανιστάν και σε όλη την Β. Ινδία, έχουνε με-γάλα ιατρικά κέντρα εις το Καράτσι και πολλά αλλά. Κάνουν επεμβάσεις πάρα πολύ ενδιαφέρουσες χρησιμοποιώντας τεχνικές όχι συνηθισμένες εις την δύση. Έτσι για παράδειγμα χωρίς αναισθησιολόγους έχουμε εφαρμογή εγχειρήσεων. Στο Θιβέτ μια ολόκληρη επιστήμη η Αγιουβέρδα, η Πανάρχαια ιατρική, ινδική επιστήμη έχει αναμειχτεί με την ιατρική των βοτανολόγων και των πρακτικών ιατρών Γιουνανοί των Ιπποκράτειων δηλαδή θεραπευτών του Ισλάμ. Και έχει δημιουργήσει πραγματικά αξιόλογα φαρμακολογικά επιτεύγματα.

  Οι Άραβες βαπτίστηκαν εις τον Ελληνικό πολιτισμό, διότι ενώ συνηθίζουμε να αποκαλούμε την δύση κόρη της Ελλάδος και του Ελληνικού πολιτισμού συνηθίζουμε να αποκαλούμε τον δυτικό κόσμο ωσάν ένα παιδί του Ελληνικού πολιτισμού, ξεχνάμε όμως αυτοί οι οποίοι πραγματικά βαπτιστήκαν όλοι εις το Ελληνικό πνεύμα ήσαν οι Άραβες. Αυτά ήσαν τα πραγματικά παιδιά, τα πρώτα παιδιά του Ελληνικού πολιτισμού, γιατί πως αλλιώς να χαρακτηρίσουν οι Αβασίδες. Οι Αβασίδες χαλίφηδες αφού εις την πραγματικότητα δεν είναι τίποτε άλλο παρά καθαρά παιδιά της Ελληνικής σκέψεως.

  Φυσικά μιας ελληνικής σκέψεως που δεν είναι εκείνη του Ορθού λογού της αρχαίας Ελλάδος, μιας Ελληνικής όμως σκέψεως επηρεασμένης από το Ισλάμ. Μιας λοιπόν ελληνικής αντιμετω-πίσεως της θεολογίας του ενός Θεού.

  Είναι  χαρακτηριστικό από τον Χαλίφη Al Mammun (813-833μ.Χ.) μέχρι τον Al Mutazin, ουσιαστικά το Χαλιφάτο της Βαγδάτης, το Χαλιφάτο των Αβασιδών, το διοικεί η παράταξη των Al Mutazila μια παράξενη αίρεση του Ισλάμ που δεν ήτο τίποτε άλλο, κατά δήλωση τους τουλάχιστον παρά παιδιά του Αριστοτέλους, του Πλουτίνου και των ελληνιστικών απόκρυφων και μυστικιστικών  θεωριών.

  Κυκλοφορούσαν με δυο βιβλία το Κοράνι εις το ένα χέρι, και το όργανο του Αριστοτέλους εις το άλλο. Που όμως οφείλεται αυτή η ελληνολατρία των Αβασιδών. Οι ίδιοι οι Αβασίδες είχαν κάνει  ένα μεγάλο διάστημα εις την κεντρική Ασία, εις το Σασανιδικό Βασίλειο. Όσο και να φαίνεται παράξενο η Κεντρική Ασία υπήρξε το Λίκνο του Ελληνικού πολιτισμού.

  Εκεί, όταν ακόμα εις την ιδία την Ελλάδα, εις την ιδία την μητρόπολη χανόταν ο ελληνικός πολιτισμός εκεί λοιπόν εις την Κ. Ασία εις την κυριολεξία είχε γίνει κολοσσός της σκέψεως. Γέννησε τον Ελληνοβουδισμό, γέννησε την ελληνική  επιρροή εις το Ισλάμ. Διότι εις την Κ. Ασία όλη η αριστοκρατία ήταν απόγονοι των Μακεδόνων-Στρατηγών -Στρατιωτών του Μ. Αλέξανδρου. Αυτοί είχαν φτιάξει μεγάλα «σαλόνια» μεγάλες αυλές από όλους τους σοφούς, και εκεί λοιπόν διδασκόταν η ελληνική σκέψη. Εκεί την γνώρισαν οι Αβασίδες. Όταν λοιπόν ανέλαβαν το χαλιφάτο, εις το όποιο ήδη οι Νεστοριανοί ,οι  Μονοφυσίτες και Ορθόδοξοι χριστιανοί είχαν διατηρήσει την  Ελληνική παιδεία. Με  καθοριστικό το ρόλο του υπουργού του χαλιφάτου και Αγίου της ορθοδόξου εκκλησίας Ιωάννου Δαμασκηνού (Βίος του Ιωαννου Δαμασκηνού) τότε μπορούμε να πούμε ότι τα ελληνικά γράμματα ξαναγεννήθηκαν εις την  Αραβική τους μορφή.

  Κολοσσιαίες προσωπικότητες της Αραβικής και της Ισλαμικής σκέψεως, ο Al Kindi, ο Al-Farabi, ο Limb-Siena, ο Lib Rust ή Avicenna (Αβικέννας) {Ibn Sina 980-1037μ.Χ.}, ο Ibn Rushd ή Anerroes ή Αβερρόης δημιουργούν εις την κυριολεξία τον Αραβοϊσλαμικό Αριστοτελισμό. Στηριγμένη εις την σύζευξη του κλασσικού Αριστοτέλους, φορέως της γνώσεως Ilm ως δασκάλου του Αποστόλου του Θεού, Άγγελου της Σωτηρίας και προφήτου του Ισλάμ, Μεγάλου  Αλέξανδρου.

  Νεοπλατωνικών, Ψευδοαριστοτελικών και Πλατωνικών αποκρυφιστικών θεωριών. Ο Aristutales (Αριστοτέλης) και Al Platun (Πλάτων), γίνονται οι κολοσσοί της ανθρώπινης σκέψεως.

  Την ιδία εποχή οι πιστοί της Σούμας, του λαού του Θεού, οι απλοί Μουσουλμάνοι έρχονται σε επαφή με τους έλληνες ορθόδοξους ασκητές και μοναχούς. Εντυπωσιάζονται βαθειά από την πιστή τους και το Θείο έρωτα. Έτσι σαν σύζευξη του Αριστοτελικού Αραβισμού και της Ορθοδόξου μεσανατολικής παραδόσεως, γεννιέται ο Σουφισμός, ή μάλλον αναγεννιέται ο Σουφι-σμός όπως λέγουν οι διδάσκαλοι του. Το  πέρα από την Θρησκεία μέσα εις την Θρησκεία.

  Ο Σουφισμός σύμφωνα με τους παραδοσιακούς του εκφραστές, σύμφωνα με τους μεγάλους διδάσκαλους του Σούφη, έχει ως πρώτο του δημιουργό τον Assup (Αίσωπος). Η λέξη Σούφη προέρχεται από την λέξη Σουφ, σύμφωνα με τους εθνικιστές Άραβες σημαίνει μαλλί, που φυρούσανε οι ασκητές της ορθοδοξίας εις τις έρημους. Όμως οι πιο πολλοί λέγουν ότι η λέξη Σούφη προέρχεται από την ελληνική λέξη σοφός. Γιατί ούτος συ άλλως είναι και Σοφός και Ασκητής. Ποια είναι πραγματικά η καταγωγή του Σουφισμού ; Υπάρχει μια παλαιά σουφική ιστορία που λέει ότι ο σουφισμός δεν είναι τίποτε άλλο από Αγκούρ - Ουζούμ - Ινάπ –Σταφύλι.

  Κάποτε ένας ταξιδιώτης Πέρσης, ένας Τούρκος, ένας Άραβας και ένας Έλληνας συνταξιδιώτες αυτοί, διαφώνησαν για το τι θα αγοράσουν με τα λίγα χρήματα που είχαν, γιατί ο Πέρσης ήθελε ένα Αγκούρ, ο Τούρκος ένα Ουζούμ, ο Άραβας ένα Ινάπ και ο Έλληνας ένα Σταφύλι. Εις την πραγματικότητα και οι (4) τέσσερεις ήθελαν το ίδιο πράγμα, αλλά ο καθένας το έλεγε εις την γλώσσα του.

  Ένας Σούφη ταξιδιώτης που γνώριζε  τις (4) γλώσσες  τους το απεκάλυψε. Αυτός ήταν ο Σούφη Παιδί της Περσικής, της Τουρκικής, της Αραβικής και της Ελληνικής Σκέψεως.

  Ιστορικά ο Σουφισμός γεννήθηκε εις την Βαγδάτη, εις το Χαλιφάτο της Βαγδάτης, όταν διοικούσε η παράταξη των Al Mutazila, των παιδιών του Αριστοτέλους, του Πλωτίνου, και των Ελληνιστικών απόκρυφων και μυστικιστικών θεωριών. Τότε λοιπόν από την σύγχυση όλων των Νεοπλατωνικών, Ψευδοαριστοτελικών και Πλατωνικών αποκρυφιστικών θεωριών, γεννηθήκαν οι μαθητές των 2 μεγάλων κορυφαίων διδασκάλων, Aristutales (Αριστοτέλους) και  του Al Platun (Πλάτωνος). Των κολοσσών της ανθρωπίνου σκέψεως κατά τους Άραβες. Τότε που ο βασικός προφήτης παρατύπωμα του Ερχομένου του Ισλάμ γίνεται ο Τζούλ-Καρνέιμ -ο Δίκερος - ο Μέγας Αλέξανδρος και βασικός φορέας της Ilm της γνώσεως γίνεται ο Aristutales (Αριστο-τέλης). Είναι εποχή που οι πιστοί  της Σούμας, του Λαού του Θεού, οι απλοί μουσουλμάνοι έρχονται  σε επαφή με τους Έλληνες ορθοδόξους ασκητές και μοναχούς, εντυπωσιάζονται βαθειά από την πιστή τους και από τον θείο έρωτα, γεύονται τον Αριστοτέλη, έτσι ωσάν σύζευξη του Αριστοτελικού Αραβισμού και της Ορθόδοξου Μεσανατολικής παραδόσεως γεννιέται ο Σου-φισμός. Μάλλον ξαναγεννιέται ο Σουφισμός, γιατί όπως λένε οι διδάσκαλοι του, οι Σούφοι είναι τόσο παλαιοί όσο είναι ο άνθρωπος. Το πέρα από την θρησκεία μέσα εις την θρησκεία, η ραχοκοκαλιά της πίστεως, η πίστη πέρα από πιστεύω  και δόγματα, η σοφία ,η απόλυτη σοφία. Τότε και λίγο μετά εμφανίζεται το Σουλτανάτο του Ρουμ, του Ικονίου, ο ένας, ο μοναδικός Τζελαλεντίν Ρούμιν, ο Μεβλανά, ο Τζελαλεντίν ο Ρωμιός ο οποίος ο ίδιος δηλώνει Μπεν-Γιουνανί δηλαδή, εγώ είμαι Έλληνας. Έρχεται από το μακρινό Χορασάν, περιοχή που το Ισλάμ πλέει ουσιαστικά εις τις Ελληνο - Βουδιστικές αναμνήσεις της Ανδαρίδος. Δεν είναι τυχαίο ότι ο Τζελαλεντίν Ρούμιν, λέγεται Έλληνας και δηλώνει ο ίδιος Έλληνας.  

  Η περιοχή του είναι η περιοχή όπου ζουν σήμερα οι Καλάζ, οι απόγονοι του Μεγάλου Αλέξανδρου εις το Πακιστάν και εις το Αφγανιστάν. Σήμερα ζουν εκεί οι άνθρωποι που επίσης δηλώνουν Έλληνες. Τέτοιους Έλληνες, παιδιά του Μ. Αλέξανδρου είναι ο πατέρας του Σουφισμού, ο ιδρυτής των Μεβλεβιδών. Δεν είναι τυχαίο ότι λίγα χρόνια μετά από το ίδιο πάλι Χορασάν, ξεκάνει μια άλλη ιερή μορφή του ισλαμικού μυστικισμού ο Σείτ Μωχάμετ Χατζίτ Μπεκτάς για να καταλήξει κι αυτός εις το ίδιο Σουλτανάτο, εις το Σουλτανάτο των Ρουμ, του Ικονίου, το Σουλτανάτο των Ελλήνων. Είναι ο πατέρας του Μπεκτασισμού. Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι και οι δυο αυτές ιερές προσωπικότητες έπλεαν εις την Ισλαμική Ελληνικότητα, το Χορασάν. Για να φθαρούν εις ένα βασίλειο Ισλαμικό μεν αλλά πιο πολύ Ελληνοπρεπές από οιανδήποτε άλλη Ισλαμική χωρά, το Σουλτανάτο των Ρουμ ή Ετρουσκικό Σουλτανάτο των Ρωμιών (Ελλήνων). Εκεί όπου οι Έλληνες κι οι ολιγάριθμοι Σελτζούκοι Τούρκοι έζησαν για αρκετό χρονικό διάστημα ειρηνικά και δημιουργικά, πριν κατέβουν οι Οθωμανοί, εκεί  βρίσκεται  το  σημείο  χρονικά και τοπικά της καταγωγής των Αλεβίδων. Εις την ένωσιν των Σελτζούκων και των Ελλήνων με τον Σουφισμό. Αυτοί λοιπόν είναι οι Αλεβίδες που σήμερα ξεσηκώνονται εις την Τουρκία, και που πραγματικά οι αναλύσεις που έχουν γίνει μάλλον δάκρυα  και γέλια μπορεί να φέρουν για την άγνοια των Ελλήνων, για αυτή την εναλλακτική μορφή  Ελληνισμού.

  Θα πρέπει να σημειωθεί ότι οι Σελτζούκοι εις την Μ. Ασία σε σχέση με τα εκατομμύρια Εξελληνισμένων ή και Ελληνογενών πληθυσμών της Μ. Ασίας ήταν πραγματικά παρά πολύ λίγοι σε αριθμό, γι αυτό και έδειξαν μεγάλη ανεκτικότητα απέναντι εις τον Χριστιανισμό. Ο ίδιος ο Σουλτάνος Αλαενδής ήτο φιλοχριστιανός. Ο Κεη-Χρουσρέμ είχε εκχριστιανισθεί, ο δε εγγονός του Αλαενδής υπήρξε με την οικογένεια του ταυτόχρονα Χριστιανός και Μουσουλμάνος, εκκλησιαζόταν ο ίδιος ταχτικά. Και όπως φαίνεται εις την Σελτζουκική Μ. Ασία  υπήρξαν Ναοί κατά το ήμισυ Ισλαμικοί και κατά το ήμισυ Ορθόδοξοι. Πολλοί Σελτζούκοι είχαν βαπτιστεί  χριστιανοί  είναι οι περίφημοι Τουρκόπουλοι, είναι δε μάλλον πιθανόν ότι ο τουρκικός αυτός λαός πριν ακόμα έρθει εις την Μ. Ασία είχε γνωρίσει μερικές θαυμάσιες εκφράσεις Ελληνικής σκέψεως, όπως αυτή είχε διαμορφωθεί εις την Κ. Ασία. Είναι χαρακτηριστικό ότι ακόμη και σήμερα εις το τέως Σοβιετικό και εις το Κινέζικο Τουρκεστάν την κοιτίδα των Τούρκων, οι Έλληνες είτε ως Γιουνανοί, είτε ως Ρουμ θεωρούταν από τα Τουρκικά φύλλα, λαός συγγενής και σχεδόν Ιερός.

  Επίσης αναφέρει στην αφήγησή του το Κοράνι ότι κάποτε οι ραβίνοι εβραίοι προκάλεσαν τον Μωάμεθ να αποδείξει ότι ο Ισκεντέρ ήτο προφήτης, θέτοντάς του τρεία ερωτήματα. Στο πρώτο από αυτό του ζήτησαν να μιλήσει για έναν άντρα των αρχαίων χρόνων που ταξίδεψε πολύ κι έφτασε την ανατολή και την δύση του κόσμου. Μετά από 15 μέρες, ο Μωάμεθ απάντησε ότι ο άντρας αυτός ήτο ο Τζούλ Καρνέιν Δίκερος, που σύμφωνα με μουσουλμάνους ιστορικούς, είναι ο Μέγας Αλέξανδρος, ο οποίος  επειδή ήτο βασιλέας και της Περσίας και της Ελλάδος, αποκαλείτο «δικέρατος», οι δύο άκρες των δυο μεγάλων κόσμων - πολιτισμών.

  Επίσης οι Σύριοι μουσουλμάνοι αναφέρουν ότι είναι αυτός των πυλών της Κασπίας, ο οποίος διηγούμενος στην μητέρα του την Ολυμπία της μεταφέρει ότι παρακάλεσε τον «Θεό»[;] να μετατοπίσει δυο βουνά ώστε να έρθουν κοντά το ένα στο άλλο, όπου ανάμεσα τους είχε χτίσει ένα τείχος από σίδηρο, ώστε να εμποδίσει τις ορδές των Μιαρών φυλών Gog και Magog (κάποιοι θεωρούν ότι αναφέρεται στους Σκύθες) απ’ το να εισβάλουν στη γη.

[Γ. Αλεξάνδρου, ερευνητής συγγραφέας][οι δυο τελευταίες παράγραφοι προέρχονται από απόσπασμα εκ του άρθρου των Δώρας Η. Σπυρίδου και Φωτεινής Χ.Γιαπουτζίδου εις την ιστοσελίδα - www.MacedoniaHellenicLand.Eu  - 

http://www.macedoniahellenicland.eu/content/view/454/48/lang,el/]

Απόσπασμα από το βιβλίο του συγγραφέως Ομήρου Ερμείδη, από το έργο του «Έλληνες ή ελληνίζοντες Χριστιανοί»