Τρίτη 30 Σεπτεμβρίου 2014

Η παραχάραξη της ιστορίας, από τον Βυζαντινό χρονογράφο Γεώργιο Κεδρηνό τον 11ο αιώνα, δηλαδή 700 χρόνια αργότερα, από τον Ιουλιανό, για το μαύρισμα του μαντείου των Δελφών [ο Γεώργιος Κεδρηνός έζησε εις τα τέλη του 11ου με αρχές του 12ου αιώνος μ.Χ.]





  Οι περισσότερες γενιές των Ελλήνων μεγάλωσαν μαθαίνοντας από τα σχολικά εγχειρίδια της υποτιθεμένης «Ιστορίας», ότι η Πυθία με χρησμό προς τον αυτοκράτορα Ιουλιανό του «πιστοποιούσε» το τέλος του Αρχαίου Κόσμου.
  Όπως αναφέρουν λοιπόν το έτος 361 στάλθηκε από τον Ιουλιανό εις τους Δελφούς ο φίλος του Ορειβάσιος, ιατρός από την Πέργαμο, για να προσπαθήσει να «αναστήσει» το Μαντείο των
Δελφών που ευρίσκοντο σε πολύ άσχημη κατάσταση εξ αιτίας των νόμων «διωγμών» των χριστιανών. Η Πυθία, για να του δείξει ότι ήτο μάταιη η προσπάθεια αναστήσεως του Μαντείου και κατ' επέκταση η αναστήλωση της Εθνικής Ελληνικής Θρησκείας, του έδωσε υποτίθεται τον εξής «χρησμό»:
«Είπατε τώ βασιλεί, χαμαί πέσε δαίδαλος αυλά, ουκέτι Φοίβος έχει καλύβην, ου μάντιδα δάφνην, ουδέ παγάν λαλέουσαν. Απέσβετο και το λάλον ύδωρ», όπερ :
«Πείτε στον βασιλιά, ότι στο χώμα κείτεται ο έντεχνος αυλός, ο Φοίβος δεν έχει πια κατοικία, ούτε δάφνη μαντική, ούτε πηγή ομιλούσα. Χάθηκε και το νερό που μιλούσε». 
Ο παραπάνω χρησμός δεν μοιάζει βεβαίως με κανέναν από τους καταγεγραμμένους από τα απώτατα χρόνια χρησμούς των Δελφών. Θα μπορούσε κάποιος καλόπιστος να υποθέσει ότι πιθανώς να είναι μία υπαρκτή κραυγή αγωνίας της Πυθίας, που έβλεπε τα ιερά να καταστρέφονται και να βεβηλώνονται, αυτό όμως ήτο άτοπο γιατί το συγκεκριμένο Μαντείο, δεν χρησμοδοτούσε, άρα δεν έλεγε και χρησμούς.
   Άρα ο χρησμός εφευρέθηκε και καταγράφηκε από τον Βυζαντινό χρονογράφο Γεώργιο Κεδρηνό τον 11ο αιώνα, δηλαδή 700 χρόνια αργότερα, από τον Ιουλιανό. Η πληροφορία υπάρχει εις το 118 της βιβλιογραφίας.
  Το κείμενο παραχαράχτηκε, όμως γιατί ; και ποιος ο σκοπός αυτής της παραχαράξεως ;  \

Απόσπασμα από το έργο του συγγραφέως Ομήρου Ερμείδη , με τον τίτλο «Έλληνες ή ελληνίζοντες Χριστιανοί »[η βιβλιογραφία αποκρύπτεται δια ευνόητους λόγους, το κείμενο μπορεί να χρησιμοποιηθεί εφόσον αναφέρεται ο τίτλος του έργο και το όνομα του συγγραφέως]



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου