Δευτέρα 26 Μαΐου 2014

Το κάστρο των Μαυριτανών στην Σίντρα




 Το κάστρο των Μαυριτανών στην Σίντρα, γνωστό απλά ως το κάστρο των Μαυριτανών, το οποίο ευρίσκεται σε ένα απομονωμένο ορεινό όγκο ενός από τους λόφους της Serra da Sintra, λίγα χιλιόμετρα βόρεια της Λισαββώνος. 
  Ανεγέρθηκε σε μια θέση η οποία δεσπόζει εις την περιοχή, έχοντας θέα και τον Ατλαντικό
Ωκεανό.


 
Μαυριτανικό κάστρο - Σίντρα
Αρχαιολογικές ανασκαφές έχουν αποκαλύψει την ανθρώπινη παρουσία σε αυτόν τον τομέα χρονολογείται από τον Χ ήδη - VIII αιώνα. Π.Χ. Η ίδια προέλευση του ονόματος της Σίντρα αποδίδεται σε έναν αρχαίο ναό στον τομέα ο οποίος έχει κτισθεί  γύρω στο 300 π.Χ. από τους Κέλτες και Turduli (αρχαίος προ-ρωμαϊκός Ιβηρικός πληθυσμός) και ο οποίος ήτο αφιερωμένος εις την Σελήνη. Οι Κέλτες ονομάζουν την Σελήνη "Cynthia" και οι Άραβες από τον όγδοο αιώνα όταν κατέλαβαν την περιοχή, την ονόμασαν Chintra ή Zintira και τον πληθυσμό της, Shantara.
http://3.bp.blogspot.com/-s1Wh2XjlH2s/U1-6KHHuy8I/AAAAAAAAD9M/r58Ut6-N9vY/s1600/sintra_castelo_dos_mouros_tumulo.jpg
Στο δωδέκατο αιώνα Σίντρα ήταν μέρος ενός ανεξάρτητου μουσουλμανικού πριγκιπάτου (Taifa de Badajoz), το οποίο είχε δεχθεί επίθεση από τις δυνάμεις του Ali ibn Yusuf ibn Tashfin, αρχηγού της Βορείου Αφρικής, ο οποίος ήθελε να αποκαταστήσει την εδαφική ενότητα του Berber και την δυναστεία των Almoravids. 
  Έτσι την άνοιξη του 1093 ο κυβερνήτης Moor του Badajoz, Mutawaquil, παρέδωσε την Σανταρέμ, την Λισαββώνα και την Σίντρα [Sintra] στον βασιλέα Afonso VI de Leão e Castela, προκειμένου να πάρει την προστασία του. Ο χριστιανικός βασιλέας, ωστόσο, ήδη συμμετείχε στην υπεράσπιση και άλλων περιοχών, και έτσι του ήτο αδύνατο να παράσχει βοήθεια και προς τις τρεις αυτές πόλεις. Οι οποίες τον επόμενο χρόνο πάλι πέρασαν κάτω από την μουσουλμανική κυριαρχία, αυτή τη φορά του Almoravide, μέχρι το 1147,  το οποίο ήτο το έτος της τελικής απελευθερώσεως τους από τον ίδιο τον D. Afonso Henriques.
 http://3.bp.blogspot.com/-TAFHRkscFsg/U1-0xSRlkEI/AAAAAAAAD78/tYUZNaNUBZ4/s1600/sintra.jpg
Το Palacio da Pena φαίνεται από το μαυριτανικό κάστρο - Σίντρα
Υπάρχουν διάφοροι μύθοι σχετικά με την κατάκτηση του Κάστρου της Σίντρα από τις δυνάμεις του Afonso Henriques, όπου ο καθένας παρουσιάζει διαφορετικά στοιχεία, με την παρουσία μυστηριωδών χαρακτήρων ή θεία οράματα, αλλά όλοι συμφωνούν με το γεγονός ότι, έπειτα από την  πολιορκία, και με την άφιξη των Ναϊτών το φρούριο ήταν άδειο και όλοι οι Μαυριτανοί εξαφανίστηκαν μαζί με τα λείψανα και ιερά αντικείμενα που εφυλάσσοντο στο γειτονικό τζαμί που υπήρχε εκεί. Το τζαμί αυτό περιείχε μια οδό διαφυγής, κοντά στον πύργο, η οποία οδηγούσε σε ένα δίκτυο σηράγγων και φυσικών σπηλιών που οδηγούσαν στο Rio do Μouro στην περιοχή παρακάτω από το Colaride, λίγα χιλιόμετρα από το κάστρο. Σήμερα, αυτή η είσοδος είναι κλειστή από μια σιδερένια πόρτα, η οποία περναει σχεδόν απαρατήρητη για τις ομάδες τουριστών που περνούν κάθε μέρα από δίπλα της για να πάνε και να επισκεφθούν τα τείχη του κάστρου, αγνοώντας το θαύμα του προϊστορικού σπηλαίου το οποίο ευρίσκεται κάτω από αυτό.
 https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiCcshFAG83P3eOM3KstJk_Ak92HmaKcO4nfuU6TsybUj5icGLY1bRs5bGbuMXS7s3-ZJlriYiYMZjhLnnEfqzrMeTIhd-tGoTQqWYqGTRAgUPxmBI1KTkS_xUT4Azp94vA97TVZRD_PBo/s1600/algar-mouros-1.jpg
Algar μαυριτανικό - Colaride
   Στο Colaride κάποιος μπορεί να γνωρίσει την πρόσβαση στον Κάτω Κόσμο της Sintra, το λεγόμενο «Σπήλαιο των Μαυριτανών" ή "Algar» (είναι ο ενικός της λέξεως στα Αραβικά Al-Gueirum almoravide η οποία σημαίνει "σπηλιά"), του οποίου η είσοδος αποτελείται από ένα σύνολο τεσσάρων  πηγαδιλων που έχουν βάθος μεγαλύτερο από 12 μέτρα και όχι μικρότερο από 4. Υπάρχουν  υπόγεια ρεύματα. Η πρόσβαση στο σπήλαιο επιτρέπεται μόνο σε ειδικούς της σπηλαιολογίας ως άκρως επικίνδυνο επειδή υπήρξε θέατρο κατά το παρελθόν σοβαρών ατυχημάτων. Μέσα στις σπηλιές τρέχουν δύο υπόγεια ρεύματα, ένα εκ των οποίων σχηματίζει έναν καταρράκτη ύψους 15 μέτρων. Είναι, επίσης, υπάρχει και μια λίμνη και πολλά δωμάτια σημαντικού μεγέθους που το πιο διάσημο είναι το "δωμάτιο λάσπης» ή «Αίθουσα του Mound."
 http://3.bp.blogspot.com/-BKkwwGKBXpU/U1-4AGnNdbI/AAAAAAAAD8g/urcynBtSOV4/s1600/colaride1.gif
Κάτοψη των σπηλιών του Colaride

Οι θρύλοι γύρω από τον Κάτω Κόσμο της Σίντρα είναι τόσα πολλοί και εις τους οποίους αξίζει ένα ξεχωριστό άρθρο. 
   Το δέκατο όγδοο αιώνα, η ελβετική βοτανολόγος Charles Frederic de Merveilleux εις το έργο της «Instrutivas Memorias de Portugal (1723-1726) λέγει:
«Είναι γελοία η δεισιδαιμονία των πορτογαλικών αρχών ..... κρυμμένους θησαυρούς και καταλήγει, επειδή σε αυτή την χώρα υπάρχει μυστήριο και μαγεία. "
 https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh0F7YxTTDtBdoDWH-5P647gr2wiw0Oq3dXeiQTH9N6hiyXCOulxwIl33i54Fyy20NPUZCMRkJm6iAdUdgCxZXQ2mWOGyYeLbf8V5nIQET6gdaEuSrmUh9HPQ6v0__ombpwLJvGz1_6jD4/s1600/IMG_1634.JPG
Πόρτα μαυριτανικό - μαυριτανικό κάστρο
  Η πρώτη στρατιωτική οχύρωση του κάστρου των Μαυριτανών έγινε τον δέκατο αιώνα από τους μουσουλμανικούς πληθυσμούς οι οποίοι  είχαν καταλάβει την Ιβηρική Χερσόνησο και υπάγοντο διοικητικά στο Χαλιφάτο της Κόρδοβα. Σε 1109 υπέστη την πρώτη επιδρομή από τον χριστιανό Crusader βασιλέα Sigurd Ι της Νορβηγίας, αλλά η τελική κατάκτηση του ήταν το 1147, όταν D. Afonso Henriques έθεσε τέλος στην μουσουλμανική κυριαρχία της χερσονήσου με την κατάληψη της Λισαββώνος.
  Η δομή του κάστρου παρέμεινε ουσιαστικά αμετάβλητη, διατηρώντας επίσης όλα τα χαρακτηριστικά της ισλαμικής τεχνοτροπίας, μέχρι το 1839, όταν ο βασιλέας D. Fernando II έκανε μια εκστρατεία αποκαταστάσεως του κάστρου και των γύρω περιοχών σε τοπικό χαρακτήρα του δέκατου ένατου αιώνος, ρομαντικού.
 https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiRlDMW9n07Kmm6Sbyc8-94iJ5mrEhaUrGzoR84AK_wLpJMbbwIs553cBFUs276_n1oH-VCI8I_lv__hAsjQIbi5hVKZDqxrMCkE7Ly-Xp7CMES7LO_3rqKHmIfBg2wQLu4XgtSRMSxDuU/s1600/IMG_1604.JPG

Εκκλησία της S.Pedro de Canaferrim
Μόλις μέσα από μία από τις πύλες εισόδου του δεύτερου τοιχώματος (το πρώτο τοίχωμα  χρησιμοποιείται για να παρέχει προστασία σε περιοχές που γειτνιάζουν με το κάστρο και την ευρύτερη περιοχή ώστε να φιλοξενήσει τον πληθυσμό τους σε περίπτωση κινδύνου), κατά μήκος καλοδιατηρημένα μονοπάτια προς την μικρή εκκλησία του S. Pedro de Canaferrim. Αυτή είναι η πρώτη ενορία της Sintra, κατασκευάστηκε το δωδέκατο αιώνα, μετά την ανακατάληψη της από τον D. Afonso Henriques και χρησιμοποιήθηκε μέχρι το δέκατο τέταρτο αιώνα. Εξακολουθεί να διατηρεί κάποια ίχνη από τις τοιχογραφίες έως και σήμερα, μετά την πρόσφατη ανακαίνισή του, στεγάζει αντικείμενα που συλλέγονται κατά τη διάρκεια ανασκαφών, μέσω των οποίων είναι δυνατό να ανιχνεύσει κάποιος την ιστορία του Κάστρου. Όπως
επίσης εις ένα α ανάχωμα που χτίστηκε από τον D. Fernando II για την διατήρηση ανθρωπίνων οστών τα οποία ευρέθηκαν κατά τη διάρκεια της  αποκαταστάσεως του ναού και των τοίχων.
 https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgwpanSZPG6DlVE3dRhtbr0UIPeZl0LYtgjticm50fyHV-RZ7s6YVVcbQAcwuRmLlNa5iMiDt-I562vuntdLu_kTaYlckYxqJ1YSYMQC168-HZspXLbE6u3oBBwF38Q1U0MmYxuFBqC71g/s1600/IMG_1640.JPG
Σιλό για την αποθήκευση σιτηρών
Κάτω από την πύλη των μεγάλων τοίχων είναι η κύρια περιοχή όπου μπορεί κάποιος επισκέπτης να δει τα ερείπια του μεσαιωνικού ισλαμικού κάστρου. Εδώ μπορεί κάποιος επίσης να δει το διαφορετικά σιλό  που χρησιμοποιείται για την αποθήκευση των οσπρίων και των δημητριακών. Αυτή η μέθοδος συντηρήσεως των τροφίμων περιγράφεται σε πολλά αραβικά συγγράμματα για τη γεωργία.
   Κάτω από το επίπεδο του εδάφους του προαύλιου, με δύο κυκλικά στόματα που υψώνονται από το έδαφος για να εξασφαλίσει την είσοδο του νερού της βροχής, ευρίσκεται η δεξαμενή. Αυτό το μεγάλο δωμάτιο χτίστηκε το δωδέκατο αιώνα. Ένας μύθος λέει ότι είναι θαμμένος από κάτω από το δωμάτιο αυτό ένας βασιλέας, ο Moro και αυτός είναι ο λόγος για τον οποίον η δεξαμενή ποτέ δεν στερεύει ακόμη και σε περιόδους ξηρασίας. Ωστόσο, ακόμη και κάτω από τον καυτό ήλιο του καλοκαιριού, μέσα του δεν σταματά να ακούγεται η ηχώ του νερού που στάζει αραιά.
 https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjhrw99_KJEIG2rRb3Dtmj7NYO3I-xb9JDXoaLXuNZS51cizQ6TSlx1DCA_1pfhX8WafQQXRXNKaj5HgAnFfPeokuwAY8fIQh3_9fZfo8MI1JNYwgdEExehkP3M_iPu5LvnCivqgsgm60g/s1600/IMG_1638.JPG
Tanker μαυριτανικό κάστρο
  Ακολουθεί η πλατεία των όπλων, η σημαντικότερη από το κάστρο, η οποία επέτρεπε στην συγκέντρωση του συνόλου της  στρατιωτικής φρουράς, όπου υπάρχει μια πόρτα στο θόλο, με σαφή αραβική γραμμή, και ένα μικρό άνοιγμα που ονομάζεται «η Πύλη της προδοσίας». Το τελευταίο ήταν ένα στενό πέρασμα που επέτρεπε την διαφυγή από το κάστρο σε περίπτωση ανάγκης, αλλά την ίδια στιγμή θα μπορούσε επίσης να είναι ένας τρόπος πρόσβασης του εχθρού, εξ ου και το όνομα της «προδοσίας».
  Στην κορυφή του λόφου ευρίσκεται η ακρόπολη του κάστρου, η πιο οχυρωμένη και περιορίζεται περαιτέρω από τους τοίχους, εξοπλισμένο με τα πιο επιβλητικό πύργο (Torre de Menagem). Εδώ στεγάζοντο η  αστική ή η εκκλησιαστική αρχή του πληθυσμού της περιοχής. Ήταν επίσης και το τελευταίο προπύργιο αντιστάσεως στην περίπτωση της επίθεσης του εχθρού.

Από το 1995, η UNESCO περιέλαβε ολόκληρη την επικράτεια της Serra da Sintra, με τον ορισμό της Πολιτιστικό Τοπίο στον κατάλογο Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς.
Το 2013, το κάστρο των Μαυριτανών αποτέλεσε αντικείμενο μιας αποκαταστάσεως, τόσο στους τοίχους του όσο και εις το τοπίο των γύρω περιοχών, γεγονός που το καθιστά ακόμη πιο θαυμάσιο να επισκεφθείτε.
 πηγή :http://www.isabelgiustiniani.com/2014/05/il-castello-moresco-di-sintra.html 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου