Δευτέρα 21 Απριλίου 2014

Η σατυρική κριτική είναι μια κληρονομιά των Φαραώ




Ο σατυρικός πάπυρος του Τορίνο- απεικόνιση.


Κάιρο.

Η φαραωνικοί ηγεμόνες της Αιγύπτου είχαν υποβληθεί σε σατυρική κριτική με λέξεις και εικόνες, σύμφωνα με τον αρχαιολόγο Αχμέτ Σαλάχ, επικεφαλής αρχαιοτήτων της περιοχής Αμπού Σιμπέλ.

Η έκφραση της γνώμης ήταν αναπόσπαστο μέρος του αρχαίου πολιτισμού των Αιγυπτίων και δεν είναι δημιούργημα της Δύσης, ενώ η δικτατορία και η δουλεία δεν αποτελούσε πάντοτε στίγμα της διακυβέρνησης στην Ανατολή, πρόσθεσε.

Ο Σαλέχ δήλωσε τη Δευτέρα ότι το πιο σημαντικό στοιχείο της έκθεσης του Φαραώ στη σατιρική κριτική είναι ο «πάπυρος του Τορίνο», που χρονολογείται από την εποχή του σύγχρονου κράτους, μεταξύ του 16ου και 10ου αιώνων π.Χ.

Ο πάπυρος δείχνει το βασιλιά ως μια γάτα που παίζει με το ποντίκι, το οποίο εκπροσωπεί τους πολίτες. Μία άλλη εικονογράφηση τον παρουσιάζει  ως ένα ποντίκι σε ένα άρμα βρισκόμενος στη μάχη.

Τέτοιες εικόνες, εξηγεί ο αρχαιολόγος, αντανακλούν την αιώνια σύγκρουση μεταξύ της εξουσίας και του λαού.

Άλλα σατιρικά στοιχεία των αρχαίων Αιγυπτίων είναι η σκωπτική σχέση της βασίλισσας Χατσεπσούτ και του αρχιτέκτονα Σενενμούτ, επιπρόσθετα από τον πάπυρο Λέιντεν (είναι γραμμένος στα ελληνικά και βρίσκεται στην ομώνυμη ολλανδική πόλη) που περιγράφει πως οι άνθρωποι αντιμετωπίζονται από τους Φαραώ στο απόγειο της δόξας τους.

Ο Αιγύπτιος αρχαιολόγος επισημαίνει ότι από τα περιστατικά αυτά οι αρχαίοι Αιγύπτιοι ήταν πρωτοπόροι στην ελευθερία της έκφρασης και αυτό φαίνεται, επίσης, από τα ευρήματα στον οικισμό των εργατών κοντά στο Λούξορ.

Τότε στη Δυτική Όχθη,  επί οκτώ ημέρες, το 1151 π.Χ. έγιναν  μαζικές διαδηλώσεις αφού καθυστέρησαν να δοθούν οι μισθοί των εργαζομένων στους φαραωνικούς τάφους.


Πάπυρος της Αιγύπτου γραμμένος στα ελληνικά, αναφέρεται στη ρωμαϊκή περίοδο, περίπου τον Α' μ.Χ. αιώνα.

Οι εργαζόμενοι διαμαρτυρήθηκαν έχοντας τρία αιτήματα:  τη λήψη των καθυστερημένων αποδοχών τους, την καταπολέμηση της διαφθοράς στη δημόσια διοίκηση και να ακούγεται η φωνή τους στο βασιλιά.

Οι διαμαρτυρίες τους πραγματοποιήθηκαν στο χώρο εργασίας τους, στους τάφους, στους θρησκευτικούς τόπους και στους ναούς, μερικοί από αυτούς  ήταν ο ναός του Τούθμωση του Γ’ , του Μεντουχότεπ του Γ’, του ναού του Σέπι του Α’ , του Ραμεσέουμ και του ναού του Μερνέπτα.

Βλέπουμε, ότι οι αρχαίοι Αιγύπτιοι είναι οι πρώτοι που χρησιμοποιούν τις διαδηλώσεις, συγκρούσεις και καταλήψεις ως τρόπους  διαμαρτυρίας, σύμφωνα με τον Σάλεχ.
Ένα σημαντικό σημείο είναι ότι οι εργάτες στην αρχαία Αίγυπτο, είχαν τον επικεφαλής τους, τον ηγέτη τους, ο οποίος εξέφραζε τα αιτήματά τους στον υπεύθυνο αξιωματούχο για τη διεκδίκηση των αιτημάτων τους.

Η κυβέρνηση, τότε, δεν είχε άλλη επιλογή, παρά, να αποδώσει στους εργαζόμενους μέρος των καθυστερημένων μισθών τους, σε μια προσπάθεια να δώσει προσωρινές λύσεις για να επιστρέψουν στις εργασίες τους.


Mena-«ανεξάρτητη Αίγυπτος»

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου